Meest recente CD aankoop

[Miriam]

Persoonlijk vind ik de muziek van: John Williams, Hans Zimmer, Harold Faltermeyer, Giorgio Moroder, Klaus Badelt, Jerry Goldsmith, Clint Mansell & John Murphy wel aardig om naar te luisteren. Maar ik denk dat John Williams wel mijn nummer 1 is; Home Alone, Jurassic Park, Superman, Indiana Jones, Jaws & Star Wars om er maar een paar op te noemen

[The Snob]

Persoonlijk vind ik de muziek van: John Williams, Hans Zimmer, Harold Faltermeyer, Giorgio Moroder, Klaus Badelt, Jerry Goldsmith, Clint Mansell & John Murphy wel aardig om naar te luisteren. Maar ik denk dat John Williams wel mijn nummer 1 is; Home Alone, Jurassic Park, Superman, Indiana Jones, Jaws & Star Wars om er maar een paar op te noemen

Aaahh..! This makes my day..!

Volgens mij is de muziek van The Neverending Story ook wel een van je favorieten, aan deze componisten te zien..! Vind ik persoonlijk ook echt helemaal geweldig..!

[Vis]

Om maar even een random voorbeeld te geven:


http://www.youtube.com/watch?v=gxrgUlpig0o

Ik heb nu geen zin om alle muziek van de Harry Potter-films door te lopen, maar dit komt gewoon regelrecht van het HP-soundboard af.

[X-File]

De Kuifje film vond ik nu niet bepaald een memorabele soundtrack hebben. Inderdaad, een van zijn mindere werken. Het pakte niets, het bevatte niets wat de film op de kaart zette.

Geen onaardige film overigens, als Kuifje fanaat kon ik mij wel vinden in de gemaakte keuzes. Haddock was wellicht iets te slapstick en aanwezig in zijn karakterisering, maar de film was daardoor zeker niet minder.

Persoonlijk vind ik de muziek van: John Williams, Hans Zimmer, Harold Faltermeyer, Giorgio Moroder, Klaus Badelt, Jerry Goldsmith, Clint Mansell & John Murphy wel aardig om naar te luisteren. Maar ik denk dat John Williams wel mijn nummer 1 is; Home Alone, Jurassic Park, Superman, Indiana Jones, Jaws & Star Wars om er maar een paar op te noemen

Wat ben je ook een muts, je vergeet in dat lijstje zomaar Alan Silvestri!

http://www.youtube.com/watch?v=FcOt6mfjxeA

Of de meest epische FUCK YEAH soundtrack allertijde!*

http://www.youtube.com/watch?v=aqWFgrfVH3Q

*Claim van de Nostalgia Critic.

[Miriam]

Haha, Jij kijkt zeker ook naar die Doug Walker filmpjes op het internet. Waar nu overigs geen reet meer aan is

[The Snob]

Om maar even een random voorbeeld te geven:


http://www.youtube.com/watch?v=gxrgUlpig0o

Ik heb nu geen zin om alle muziek van de Harry Potter-films door te lopen, maar dit komt gewoon regelrecht van het HP-soundboard af.

Yep, alle muziek met pizzicato als basis komt van hetzelfde soundboard... Misschien doel je op The Snowball Fight uit HP, een track met een soortgelijke instrumentatie, maar echt een radicaal andere compositie. Nogmaals, voor een buitenstaander lijken ook ALLE metal nummers op elkaar (ze hebben immers allemaal bass, drums, gitaren)...

Vis, met alle respect, maar er is niets dat je kunt zeggen, doen of laten horen dat mijn mening zal veranderen. Natuurlijk vliegt ook John Williams incidenteel 'on auto pilot', maar het typeert niet hoe hij schrijft; ik zie juist iemand die vrijwel altijd juist zoekt naar diepgaande, lang uitgerekte melodielijnen, meer dan welke hedendaagse componist ook. Hij is en blijft een old-school symphonist, en misschien dat je dat verwart met 'soundboards', ik weet het anders ook niet. Nu komt het over alsof iemand me probeert te overtuigen dat de wereld 'toch eigenlijk wel plat is', en dat gevoel is misschien vice versa. We staan te ver van elkaar in deze, en dit kost me echt teveel negatieve energie.

[Vis]

Yep, alle muziek met pizzicato als basis komt van hetzelfde soundboard... Misschien doel je op The Snowball Fight uit HP, een track met een soortgelijke instrumentatie, maar echt een radicaal andere compositie. Nogmaals, voor een buitenstaander lijken ook ALLE metal nummers op elkaar (ze hebben immers allemaal bass, drums, gitaren)...

Goed, ik zal altijd een buitenstaander blijven, want ik deel je mening niet dat elk Williams nummer 100% uniek is en met veel zorg en moeite apart is gemaakt van al z'n andere werk. Wat ik hoor kan daarom gewoon niet correct zijn. Hoop dat je doorhebt hoe je dit steeds brengt.

Vis, met alle respect, maar er is niets dat je kunt zeggen, doen of laten horen dat mijn mening zal veranderen. Natuurlijk vliegt ook John Williams incidenteel 'on auto pilot', maar het typeert niet hoe hij schrijft; ik zie juist iemand die vrijwel altijd juist zoekt naar diepgaande, lang uitgerekte melodielijnen, meer dan welke hedendaagse componist ook. Hij is en blijft een old-school symphonist, en misschien dat je dat verward met 'soundboards', ik weet het anders ook niet.

Ik hoop ook dat je doorhebt dat "soundboard" figuurlijk wordt gebruikt .

Nu komt het over alsof iemand me probeert te overtuigen dat de wereld 'toch eigenlijk wel plat is', en dat gevoel is misschien vice versa. We staan te ver van elkaar in deze, en dit kost me echt teveel negatieve energie.

Zoals ik eerder zei: je hoeft niemand ervan te overtuigen dat jij schijnbaar een enorme Williams-fan bent, en ondanks dat je je naar eigen zeggen voornamelijk laat leiden door je gevoel en er niet aan moet denken er op een analytische manier naar te luisteren, toch exact weet hoe elke seconde in elkaar steekt.

Het is altijd grappig om te zien hoe self-acclaimed fans denken alles te weten van een artiest, ook hoe ze hun stukken schrijven. Maar goed, maakt mij verder niks uit hoe hij z'n muziek schrijft, en hoeveel hij hergebruikt in later werk, want ik luister er over 't algemeen graag naar.

[The Snob]

Yep, alle muziek met pizzicato als basis komt van hetzelfde soundboard... Misschien doel je op The Snowball Fight uit HP, een track met een soortgelijke instrumentatie, maar echt een radicaal andere compositie. Nogmaals, voor een buitenstaander lijken ook ALLE metal nummers op elkaar (ze hebben immers allemaal bass, drums, gitaren)...

Goed, ik zal altijd een buitenstaander blijven, want ik deel je mening niet dat elk Williams nummer 100% uniek is en met veel zorg en moeite apart is gemaakt van al z'n andere werk. Wat ik hoor kan daarom gewoon niet correct zijn. Hoop dat je doorhebt hoe je dit steeds brengt.

Hoop dat jij ook doorhebt hoe jij het steeds brengt. Jij probeert evengoed te suggereren dat juist *ik* het niet goed hoor..! Ik had al eerder gezegd dat we hierover gewoonweg van mening verschillen. Ik weet heus wel wat je bedoelt hoor. De SW Main Theme en de Superman Main Theme hebben structureel veel overeenkomsten (veel roeptertsen, lyrisch deel na het heroische eerste thema, etc.); kan me heel goed voorstellen dat voor een 'wat mindere liefhebber dan ik' de twee snel als nagenoeg identiek zullen overkomen. Nu weet ik wel dat jij geen absolute leek bent, geen absolute buitenstaander. Maar als je aankomt met 'Snowy's Theme' en een beetje onzorgvuldig beweert dat er ergens een HP compositie is die van 'hetzelfde soundboard' afkomt (lekker vaag trouwens), maar wat moet ik daar nou mee..? Dan krijg ik toch het sterke idee (wat ik al heb vanaf post 1 rondom deze kwestie) dat je puur afgaat op het feit dat muziekstukken nu eenmaal in 'the same vein' geschreven worden... vaak op verzoek van de regisseur trouwens. Nee, niet alle composities zijn 100% uniek; Williams citeert dikwijls zichzelf, of Tchaikovsky, Prokofiev, etc. Maar dan hebben we het niet over een note-for-note copy..! Ik beschouw een muziekstuk 'in the same vein' als een ander muziekstuk zeker niet als een gemakzuchtge rip-off, en daar verschillen we gewoon. Jij doet het af als gemakzuchtg, ik zie het als een bewuste keuze van de componist.

Vis, met alle respect, maar er is niets dat je kunt zeggen, doen of laten horen dat mijn mening zal veranderen. Natuurlijk vliegt ook John Williams incidenteel 'on auto pilot', maar het typeert niet hoe hij schrijft; ik zie juist iemand die vrijwel altijd juist zoekt naar diepgaande, lang uitgerekte melodielijnen, meer dan welke hedendaagse componist ook. Hij is en blijft een old-school symphonist, en misschien dat je dat verward met 'soundboards', ik weet het anders ook niet.

Ik hoop ook dat je doorhebt dat "soundboard" figuurlijk wordt gebruikt ..

Duh...

Nu komt het over alsof iemand me probeert te overtuigen dat de wereld 'toch eigenlijk wel plat is', en dat gevoel is misschien vice versa. We staan te ver van elkaar in deze, en dit kost me echt teveel negatieve energie.

Zoals ik eerder zei: je hoeft niemand ervan te overtuigen dat jij schijnbaar een enorme Williams-fan bent, en ondanks dat je je naar eigen zeggen voornamelijk laat leiden door je gevoel en er niet aan moet denken er op een analytische manier naar te luisteren, toch exact weet hoe elke seconde in elkaar steekt.

Het is altijd grappig om te zien hoe self-acclaimed fans denken alles te weten van een artiest, ook hoe ze hun stukken schrijven. Maar goed, maakt mij verder niks uit hoe hij z'n muziek schrijft, en hoeveel hij hergebruikt in later werk, want ik luister er over 't algemeen graag naar.

Ik heb ook helemaal geen behoefte om jou te overtuigen dat ik een 'enorme fan' ben; misschien moet jij dan ook wat minder de behoefte hebt om *mij* te overtuigen dat Williams aan recycling doet....

Ik weet absoluut niet hoe elke seconde in elkaar steekt... De meeste scores heb ik in geen 15 jaar meer beluisterd... (weet jij hoe elke seconde ST in elkaar steekt? )

Ik denk zeker niet alles te weten over JW, maar heb in bijna 30 jaar tijd me wel zoveel mogelijk ingelezen en bekeken over hem. Dat mag je hier blijkbaar allemaal niet zeggen (zeg ook niet dat je ENT of VOY goed vindt), weet ik, want dan ben je een bevooroordeelde fanboy met oogkleppen, een debiel, een incestproduct, whatever (thanks 3rd voor die erfenis!), maar ja; ik denk dat ik wat beter kan bedenken hoe Williams muziek schrijft (JIJ pretendeert trouwens toch *ook* te weten hoe hij muziek schrijft..?? wtf...), maar bovenal: jij laat merken dat je echt helemaal niets begrijpt van 'the driving force' van een kunstenaar. Jij kijkt naar al het werk van Dali en zegt: 'Ja, de details zijn anders, maar de stijl is overal hetzelfde... gemakzuchtig...', terwijl nu *juist* die surrealitische stijl zo kenmerkend, zo uniek is..! Zo kijk jij naar Williams... 'To expand on a palette' zal jou niets zeggen. Maar wat jou vooral niets zal zeggen is de onhoudbare drang van een kunstenaar om steeds weer een nieuw kunstwerk te scheppen... Daarom heeft Williams ook gezegd nooit met pensioen te gaan, omdat hij altijd de drang zal hebben 'to write new music'... Een kunstenaarshart zal nooit toestaan om 'gemakzuchtig oud werk te kopieren', zoals jij denkt... Dali maakte toch ook niet tweemaal nagenoeg hetzelfde schilderij..?? Maar jij verwacht dat Dali schilderij op schilderij overspringt van surrealisme naar abstract expressionisme, dan naar hyperrealisme, etc... DAN pas ben je origineel, anders ben je gemakzuchtig.... Maar Dali hield vast aan zijn unieke stijl. En Williams vaak ook. Jij ziet het als gemakzucht, ik zie het als zijn kracht.

Maar goed, ik weet al hoe je gaat reageren... 'Misschien kun je ons verlichten om ook zo'n kunstkenner te worden', yadayadayada... Op zichzelf zit hier een boeiende discussie in, maar zal ongetwijfeld door jouw snerpende sarcasme weer om zeep geholpen worden......... Jammer.

Mocht je nou echt geinteresseerd zijn in hoe Williams muziek schrijft, kijk dan naar onderstaand filmpje:

http://video.msnbc.msn.com/rock-center/ ... 9#48347279

[X-File]

Haha, Jij kijkt zeker ook naar die Doug Walker filmpjes op het internet. Waar nu overigs geen reet meer aan is

Ik word zo moe van zijn irritante geschreeuw, dat altijd net iets te lang doorgaat.

[X-File]

Wij zijn overigens niet de enige John Williams luisteraars die veel overeenkomsten horen. Hier staat een aardig lijstje van vergelijkbare muziekstukken.

http://www.jwfan.com/forums/index.php?showtopic=3469

[The Snob]

Wij zijn overigens niet de enige John Williams luisteraars die veel overeenkomsten horen. Hier staat een aardig lijstje van vergelijkbare muziekstukken.

http://www.jwfan.com/forums/index.php?showtopic=3469

Maar dat topic begint al met: "You know,it's not the same theme,so it's not "copying",but still has the same "feeling" that you heard it before somewhere else,or the same general structure or sound..."

Precies wat ik al die tijd probeer te onderstrepen. We zijn het hier dan ook heus wel over eens; alleen waar we gewoon radicaal anders over denken is waar de grondslag ligt bij deze 'overeenkomsten in zijn muziek'... Jij zegt: gemakzucht. Ik zeg: bullshit. We MOGEN ook verschillen van mening, en we mogen toch ook onze eigen mening wel uitbouwen en toelichten..?

Overigens kan ik ook TALLOZE topics, artikels, interviews, etc., etc. quoten die de 'greatness of John Williams' reflecteren. Als je het internet afstruint zul je ook mensen vinden die Beethoven een overgewaardeerde copycat vinden... Meningen van zuupruimen in allerlei fora zijn voor mij *gelukkig* nooit doorslaggevend in wat ik zelf van iets of iemand vind...

Kan ook dit wel posten:

http://answers.yahoo.com/question/index ... 110AAE2hgq

[X-File]

En toch verwerp je de mening van een ander, ga je in discussie en verdedig je 'jouw' artiest met hand en tand.

[The Silencer]

En toch verwerp je de mening van een ander, ga je in discussie en verdedig je 'jouw' artiest met hand en tand.

Goh, waar kennen we soortgelijk gedrag van?

[The Snob]

En toch verwerp je de mening van een ander, ga je in discussie en verdedig je 'jouw' artiest met hand en tand.

Ehm.... ja... the point being..?

Zolang er niet gescholden, op de persoon gespeeld, of wat ook wordt, is dit niet een van de redenen om een forum te hebben, om in discussie te gaan met elkaar..? Als ik een mening verwerp is het omdat ik zelf het gevoel heb dat hij niet gefundeerd is, so what..? Ik verwerp niemand als PERSOON, natuurlijk niet. Maar ik mag een mening toch wel 'shitty' vinden, dat mag je van mijn mening ook vinden, maar verwacht nou niet dat ik ga zeggen: 'Oh, jullie hebben gelijk... Williams is toch wel slecht... Ik ben geen fan meer...' aan de hand van een YouTube filmpje of een forumtopic...

(Ik zal volgende keer wel een plaatje posten van de laatste Jan Smit CD... Waarschijnlijk zou daarover minder discussie ontstaan........ )

[Vis]

'Oh, jullie hebben gelijk... Williams is toch wel slecht... Ik ben geen fan meer...' aan de hand van een YouTube filmpje of een forumtopic...

Waaruit maak je op dat iemand dat zou willen?

Precies wat ik al die tijd probeer te onderstrepen. We zijn het hier dan ook heus wel over eens; alleen waar we gewoon radicaal anders over denken is waar de grondslag ligt bij deze 'overeenkomsten in zijn muziek'... Jij zegt: gemakzucht. Ik zeg: bullshit. We MOGEN ook verschillen van mening, en we mogen toch ook onze eigen mening wel uitbouwen en toelichten..?

Ik denk dat je nog steeds gemakzucht ziet als iets puur negatiefs, wat het wat mij betreft niet is. Zoals ik eerder zei, waarom zou hij vanaf nul beginnen als hij jaren aan werk heeft waar hij van kan lenen. Alleen maar logisch; het is voor hem gemakkelijker om nieuwe muziek (sterk) te baseren op z'n eigen bestaande muziek. Dat is het een. Dat hij hierdoor een eigen herkenbare stijl creëert is het ander.

Betekent wel dat als je heel veel werk op je naam hebt staan en veel daarvan bijzonder veel overeenkomsten heeft met eerder werk, dat dit voor de luisteraar saai kan worden. Als je elke score op zichzelf luistert is er niets aan de hand, maar als je al z'n eerdere werk (goed) kent, en steeds weer precies dezelfde sounds hoort, dan is het toch niet zo gek dat iemand dan liever had dat er iets unieks zou zijn geschreven voor een nieuwe film/scène, zij het nog steeds in de Williams-stijl.

[WeyounsLastClone]

John Williams, is dat niet die presentator van RTL4?

[Vis]

Mocht je nou echt geinteresseerd zijn in hoe Williams muziek schrijft, kijk dan naar onderstaand filmpje:

http://video.msnbc.msn.com/rock-center/ ... 9#48347279

Leuk filmpje. Maar denk je niet dat wanneer Williams muziek moet schrijven voor bijvoorbeeld een scène waarin iemand rondsluipt in een huis, hij zoiets heeft van van: hey, daar heb ik 581x eerder een geniaal stuk voor geschreven wat heel goed paste, en aangezien de score voor deze film in dezelfde stijl is als film X kan ik wel een soortgelijk deuntje gebruiken?

Misschien gebeurt het gewoon onbewust. De beste man wordt al een jaartje ouder. Daarnaast is hij schijnbaar een anti-iPodian, dus tja.

[The Snob]

'Oh, jullie hebben gelijk... Williams is toch wel slecht... Ik ben geen fan meer...' aan de hand van een YouTube filmpje of een forumtopic...

Waaruit maak je op dat iemand dat zou willen?

Ehm... misschien omdat we nu al talloze lange posts met het thema 'JW=God vs. JW=gemakzuchtig' aan het voeren zijn..?

Precies wat ik al die tijd probeer te onderstrepen. We zijn het hier dan ook heus wel over eens; alleen waar we gewoon radicaal anders over denken is waar de grondslag ligt bij deze 'overeenkomsten in zijn muziek'... Jij zegt: gemakzucht. Ik zeg: bullshit. We MOGEN ook verschillen van mening, en we mogen toch ook onze eigen mening wel uitbouwen en toelichten..?

Ik denk dat je nog steeds gemakzucht ziet als iets puur negatiefs, wat het wat mij betreft niet is. Zoals ik eerder zei, waarom zou hij vanaf nul beginnen als hij jaren aan werk heeft waar hij van kan lenen. Alleen maar logisch; het is voor hem gemakkelijker om nieuwe muziek (sterk) te baseren op z'n eigen bestaande muziek. Dat is het een. Dat hij hierdoor een eigen herkenbare stijl creëert is het ander.

Betekent wel dat als je heel veel werk op je naam hebt staan en veel daarvan bijzonder veel overeenkomsten heeft met eerder werk, dat dit voor de luisteraar saai kan worden. Als je elke score op zichzelf luistert is er niets aan de hand, maar als je al z'n eerdere werk (goed) kent, en steeds weer precies dezelfde sounds hoort, dan is het toch niet zo gek dat iemand dan liever had dat er iets unieks zou zijn geschreven voor een nieuwe film/scène, zij het nog steeds in de Williams-stijl.

Lees nou even je eigen zin: "Ik denk dat je nog steeds gemakzucht ziet als iets puur negatiefs", en leg me dan voor eens en voor altijd uit hoe de term 'gemakzucht(ig)' NIET als negatief kan worden gezien..?? Voor de duidelijkheid: gemakzuchtig duidt een negatieve eigenschap van iemands persoonlijkheid aan. Je gaat toch ook niet tegen iemand zeggen: 'Ik vind jou lui' of 'Ik vind jou 'narrow minded', en dan vervolgens (nadat iemand te kennen geeft niet echt gecharmeerd te zijn van jouw mening) verwonderd afvragen: 'Ik denk dat je lui als iets puur negatiefs ziet' of 'ik denk dat je 'narrow minded' als puur negatiefs ziet'... Ja, DUH... Lui, 'narrow minded' en ook gemakzuchtig ZIJN ook negatief.

Daarnaast kom ik ook weer terug op wat ik al eerder zei: een kunstenaar, componist, etc., zal altijd de innerlijke drive hebben 'to create'; doelbewust VANUIT GEMAKZUCHT terug vallen op eerder werk.... Als je dat werkelijk denkt, so be it. Ik geloof daar echt helemaal niets van.

Als het ook werkelijk zo zou zijn, ja, dan zou het voor de luisteraar inderdaad saai worden. Hoe verklaar je dan dat Williams de populairste componist is van onze tijd..? Hoe verklaar je dan dat hij miljoenen fans heeft over de hele wereld, inclusief musici, muziekdeskundigen en 'fellow composers'...? Zou het nou werkelijk zo zijn dat twee nitwits ( ) op een ST forum de secret van Johns composing talents hebben doorzien, en dat al die miljoenen anderen 'er in zijn gestonken'..? Jij bent iemand die denkt Ennio Morricone te kennen aan de hand van zijn Western scores, en vervolgens zijn gehele oeuvre over 1 kam scheert... Dat doe je bij Williams ook... Want als je ooit had geluisterd naar meer experimentele scores als A.I., Rosewood, Nixon, Angela's Ashes, of de meer intieme scores als Schindler's List of Jane Eyre (and I really could go on and on...), dan zou je wel weten dat Williams boven alles ontzettend veelzijdig is, en veel meer risico's en 'outside of the box' heeft gewerkt dan al zijn tijdgenoten... Maar jij denkt dat de kenmerkende 'Williams sound' (Star Wars, Indy, E.T, HP) terug te horen is binnen 'veel van zijn werk'; maar percentueel kom je ver onder de helft uit, dus waar hebben we het over..? Je hebt ook zo'n raar idee bij film scoring en hoe een composer te werk gaat...

Leuk filmpje. Maar denk je niet dat wanneer Williams muziek moet schrijven voor bijvoorbeeld een scène waarin iemand rondsluipt in een huis, hij zoiets heeft van van: hey, daar heb ik 581x eerder een geniaal stuk voor geschreven wat heel goed paste, en aangezien de score voor deze film in dezelfde stijl is als film X kan ik wel een soortgelijk deuntje gebruiken?

Misschien gebeurt het gewoon onbewust. De beste man wordt al een jaartje ouder. Daarnaast is hij schijnbaar een anti-iPodian, dus tja.

Zoals ik al zei, je hebt geen idee wat een film composer doet volgens mij. Jij ziet een soort pop muzikant voor je met een enorme database aan tunes, die hij waar het past knipt en plakt. Morricone deed dat overigens wel eens. Zo gebruikte hij bepaalde thema's voor meerdere films, omdat hij vond dat dat goed uitkwam. Zimmer deed (doet) het ook. Hij vond het thema van Drop Zone goed werken voor Pirates... Jij vindt dit GEMAKZUCHT, ik vind het juist legitiem dat een componist bewust opnieuw mag inzetten of herschrijven, als een andere film hiermee gebaat is. De algemene opinie (of je die wat waard is of niet) is dat Williams tot op de dag van vandaag op een hoog niveau scores aflevert; natuurlijk zal hij ook wel eens de auto-pilot gebruiken, natuurlijk schrijft hij wel stukken 'in the same vein' als een ander stuk, maar doelbewust note-4-note copies vanuit gemakzucht, tja, daar heb ik hem nooit op kunnen betrappen, en ik vind het heel knap als jij dat wel kunt.

Het gekke is dat we waarschijnlijk allebei heus wel hetzelfde horen, maar we beleven het anders, en ons waardeoordeel is anders. No big deal, mensen verschillen.

[The Silencer]

Lees nou even je eigen zin: "Ik denk dat je nog steeds gemakzucht ziet als iets puur negatiefs", en leg me dan voor eens en voor altijd uit hoe de term 'gemakzucht(ig)' NIET als negatief kan worden gezien..?? Voor de duidelijkheid: gemakzuchtig duidt een negatieve eigenschap van iemands persoonlijkheid aan. Je gaat toch ook niet tegen iemand zeggen: 'Ik vind jou lui' of 'Ik vind jou 'narrow minded', en dan vervolgens (nadat iemand te kennen geeft niet echt gecharmeerd te zijn van jouw mening) verwonderd afvragen: 'Ik denk dat je lui als iets puur negatiefs ziet' of 'ik denk dat je 'narrow minded' als puur negatiefs ziet'... Ja, DUH... Lui, 'narrow minded' en ook gemakzuchtig ZIJN ook negatief.

Als ik programmeer en voor een programma een bepaald stuk functionaliteit uit een ander door mij geschreven programma kopieer dan ben ik gemakzuchtig en lui, maar ik zou een enorme gek zijn als ik dat niet deed en het wiel opnieuw ging uitvinden. Dus ja, gemakzucht (en luiheid) kunnen inderdaad ook niet negatief worden opgevat.

[The Snob]

Lees nou even je eigen zin: "Ik denk dat je nog steeds gemakzucht ziet als iets puur negatiefs", en leg me dan voor eens en voor altijd uit hoe de term 'gemakzucht(ig)' NIET als negatief kan worden gezien..?? Voor de duidelijkheid: gemakzuchtig duidt een negatieve eigenschap van iemands persoonlijkheid aan. Je gaat toch ook niet tegen iemand zeggen: 'Ik vind jou lui' of 'Ik vind jou 'narrow minded', en dan vervolgens (nadat iemand te kennen geeft niet echt gecharmeerd te zijn van jouw mening) verwonderd afvragen: 'Ik denk dat je lui als iets puur negatiefs ziet' of 'ik denk dat je 'narrow minded' als puur negatiefs ziet'... Ja, DUH... Lui, 'narrow minded' en ook gemakzuchtig ZIJN ook negatief.

Als ik programmeer en voor een programma een bepaald stuk functionaliteit uit een ander door mij geschreven programma kopieer dan ben ik gemakzuchtig en lui, maar ik zou een enorme gek zijn als ik dat niet deed en het wiel opnieuw ging uitvinden. Dus ja, gemakzucht (en luiheid) kunnen inderdaad ook niet negatief worden opgevat.

In dit geval zou ik het dan geen gemakzucht noemen, maar gewoon efficiëntie. Denk ook dat het kille programmeren van een programma niet echt te vergelijken met de emotionele creativiteit die kunst aandrijft. Als jij iPhone spellen zou ontwikkelen, zul je misschien qua programmatuur wanneer het uitkomt gaan copy pasten (logisch), maar qua gameplay en graphics zul je toch niet gemakzuchtig denken: ik heb geen zin om iets nieuws te bedenken, ik verander de vogels in katten en maak er 'Angry Cats' van..? Ik geloof daar gewoon niet in...

En 'luiheid' (gemakzucht) is echt wel een negatieve eigenschap (ookal kun je natuurlijk alles, binnen een bepaalde context, wel positief uitleggen)... Gelukkig staat een van mijn favoriete films me nog goed bij, het geniale Se7en... 1 van de 'Seven Deadly Sins'...? Juist, Sloth...

Volgende stuk 'in het algemeen', niet gericht op een bepaalde persoon of bepaalde personen hier:
Het blijft toch wel enigszins te gênant voor woorden dat figuren die nauwelijks iets hebben bereikt een grootheid als Williams betichten van 'gemakzucht', terwijl die man op zijn 80ste nog keihard werkt en jaarlijks vele concerten dirigeert, met een ongekende passie en vitaliteit... Het zal wel typisch Nederlands zijn, die zielige drang om mensen van hun voetstuk te zien vallen....

[Vis]

Lees nou even je eigen zin: "Ik denk dat je nog steeds gemakzucht ziet als iets puur negatiefs", en leg me dan voor eens en voor altijd uit hoe de term 'gemakzucht(ig)' NIET als negatief kan worden gezien..??

Dat doe ik in diezelfde alinea.

Voor de duidelijkheid: gemakzuchtig duidt een negatieve eigenschap van iemands persoonlijkheid aan. Je gaat toch ook niet tegen iemand zeggen: 'Ik vind jou lui' of 'Ik vind jou 'narrow minded', en dan vervolgens (nadat iemand te kennen geeft niet echt gecharmeerd te zijn van jouw mening) verwonderd afvragen: 'Ik denk dat je lui als iets puur negatiefs ziet' of 'ik denk dat je 'narrow minded' als puur negatiefs ziet'... Ja, DUH... Lui, 'narrow minded' en ook gemakzuchtig ZIJN ook negatief.

Context is key.

Daarnaast kom ik ook weer terug op wat ik al eerder zei: een kunstenaar, componist, etc., zal altijd de innerlijke drive hebben 'to create'; doelbewust VANUIT GEMAKZUCHT terug vallen op eerder werk.... Als je dat werkelijk denkt, so be it. Ik geloof daar echt helemaal niets van.

Creatie berust op eerder werk is nog steeds creatie, zij het gemakkelijker.

Als het ook werkelijk zo zou zijn, ja, dan zou het voor de luisteraar inderdaad saai worden. Hoe verklaar je dan dat Williams de populairste componist is van onze tijd..? Hoe verklaar je dan dat hij miljoenen fans heeft over de hele wereld, inclusief musici, muziekdeskundigen en 'fellow composers'...? Zou het nou werkelijk zo zijn dat twee nitwits ( ) op een ST forum de secret van Johns composing talents hebben doorzien, en dat al die miljoenen anderen 'er in zijn gestonken'..?

Secundum quid.

Jij bent iemand die denkt Ennio Morricone te kennen aan de hand van zijn Western scores, en vervolgens zijn gehele oeuvre over 1 kam scheert... Dat doe je bij Williams ook... Want als je ooit had geluisterd naar meer experimentele scores als A.I., Rosewood, Nixon, Angela's Ashes, of de meer intieme scores als Schindler's List of Jane Eyre (and I really could go on and on...), dan zou je wel weten dat Williams boven alles ontzettend veelzijdig is, en veel meer risico's en 'outside of the box' heeft gewerkt dan al zijn tijdgenoten...

Waar heb je 't in hemelsnaam over.

Maar jij denkt dat de kenmerkende 'Williams sound' (Star Wars, Indy, E.T, HP) terug te horen is binnen 'veel van zijn werk'; maar percentueel kom je ver onder de helft uit, dus waar hebben we het over..?

Wil je nu soms beweren dat er géén kenmerkende Williams sound is? Het is leuk dat je weet hoeveel procent overlap ik schijnbaar hoor in Williams' werk, want ik heb zelf geen flauw idee. Over analytisch bezig zijn gesproken... Misschien wat minder tijd besteden aan ons vertellen hoe wij denken, wat wij weten en wat wij horen, en het gewoon vragen als het van belang is.

Je hebt ook zo'n raar idee bij film scoring en hoe een composer te werk gaat...

Waarom?

The score forms part of the film's soundtrack, which also usually includes dialogue and sound effects, and comprises a number of orchestral, instrumental or choral pieces called cues which are timed to begin and end at specific points during the film in order to enhance the dramatic narrative and the emotional impact of the scene in question.

Scène, bepaalde sound. Lijkt me vrij logisch. Men gaat niet een random soundtrack schrijven die toevallig leuk klinkt.

Zoals ik al zei, je hebt geen idee wat een film composer doet volgens mij. Jij ziet een soort pop muzikant voor je met een enorme database aan tunes, die hij waar het past knipt en plakt.

En zostraks gaf je nog het antwoord "duh" op mijn opmerking dat ik het over een figuurlijk soundboard had.

Morricone deed dat overigens wel eens. Zo gebruikte hij bepaalde thema's voor meerdere films, omdat hij vond dat dat goed uitkwam. Zimmer deed (doet) het ook. Hij vond het thema van Drop Zone goed werken voor Pirates...

En... je hele rant tot nu toe over dit onderwerp haal je nu zelf onderuit in één zin.

Als deze grote namen wel eens op zo'n manier werken, waarom zou dat dan niet het geval kunnen zijn voor Williams.

Jij vindt dit GEMAKZUCHT, ik vind het juist legitiem dat een componist bewust opnieuw mag inzetten of herschrijven, als een andere film hiermee gebaat is.

Je blijft negeren wat ik schrijf. Ik claim nergens dat op zo'n manier werken niet legitiem is. Sterker nog, ik heb nu al meerdere keren het tegenovergestelde aangegeven.

Als Williams vindt dat een bestaande tune heel goed zou passen bij een nieuw project, dan mag het een briljante keuze zijn om de nieuwe tune op de oude te baseren, maar daardoor maakt hij zich er nog wel makkelijker vanaf dan wanneer hij ervoor zou kiezen toch iets geheel unieks te schrijven.

De algemene opinie (of je die wat waard is of niet) is dat Williams tot op de dag van vandaag op een hoog niveau scores aflevert; natuurlijk zal hij ook wel eens de auto-pilot gebruiken, natuurlijk schrijft hij wel stukken 'in the same vein' als een ander stuk

Dus.

maar doelbewust note-4-note copies vanuit gemakzucht, tja, daar heb ik hem nooit op kunnen betrappen, en ik vind het heel knap als jij dat wel kunt.

Nieuw werk (sterk) baseren op oud werk is geen directe kopie. Ik claim nergens dat hij iets letterlijk kopieert. Dit is iets wat je helemaal zelf hebt verzonnen en nu steeds mee aan komt zetten. Doe eens niet.

Het gekke is dat we waarschijnlijk allebei heus wel hetzelfde horen, maar we beleven het anders, en ons waardeoordeel is anders. No big deal, mensen verschillen.

Je kan iets waarderen en nog steeds erkennen dat 't sterk gebaseerd is op bestaand werk. Dat is het verschil.

[The Snob]

Vis, we maken een deal... Kom nou eens aan met een duidelijk voorbeeld van dit soort 'jatwerk', en dan met name voor een scene waarbij het volgens jou niet past. Want dat beweerde je in je eerste post rondom deze shit. Zelf heb ik altijd het idee dat Williams zich heel serieus en doelgericht verdiept in een film, maar volgens jou gebruikt hij te pas en te onpas oude stukken, die eigenlijk helemaal niet passen bij de film waarmee hij bezig is. Nogal een bold statement over alom gerenommeerde Williams, dus back it up..! Geef een voorbeeld. Als je dat kunt, dan erken ik dat ik misschien teveel een roze bril heb opgehad aangaande 'my big idol'...

Nog even over Morricone en Zimmer. Je zegt dat mijn opmerking mijn 'rant' onderuit haalt. Echt niet. Wilde alleen aangeven dat zij, in tegenstelling tot Williams, wel geregeld letterlijk dezelfde compositie hebben gebruikt voor een andere film, maar dat ik desondanks ook hen niet als gemakzuchtig zou afdoen. Morricone is bijna 90 en schrijft nog steeds meerdere scores per jaar... Zimmer is een van de hardst werkende mensen in Hollywood... Maar belangrijker: omdat *zij* wel eens iets hebben gerecycled (Morricone gebruikte zelfs regelmatig dezelfde opname!), wil nog steeds niet zeggen dat Williams 'het dan ook maar heeft gedaan'. Je hebt het ook steeds over 'artiesten' en 'nummers', wat bij mij toch weer de indruk wekt dat je denkt in pop-termen. Zimmer is een modernist, iemand die synthetische soundscapes maakt met een computer; Williams is old school, werkt met papier en potlood... Hen vergelijken is Marylin Manson vergelijken met Prince; ja, allebei muziekartiesten, maar zooooooooo'n radicaal andere manier van werken... En Morricone; tja, Europa in de jaren '60/'70... Muziek werd anders ingezet, had een heel andere rol (en er was weinig geld voor)... Een compositie gebruiken uit een andere score was niet zo ongewoon...

En natuurlijk is er wel een Williams-sound...? Where t f zeg ik dat die er niet is..?? Jij vindt alleen dat die kenmerkende bombastische Williams sound terug te horen is in een groot deel van zijn werk; maar het is alleen in een groot deel van zijn BEKENDSTE werk, niet een groot deel van zijn gehele oeuvre.

[Vis]

Vis, we maken een deal...

Laten we eerst afspreken dat je ophoudt met woorden in mijn mond leggen. Ik heb 't nooit over jatwerk gehad. Je blijft steeds alles compleet overdrijven en uitersten opzoeken om er vervolgens tegenin te kunnen gaan. Uit je bovenstaande post werd al duidelijk dat je heel goed doorhebt dat Williams oude stukken hergebruikt, zij het in een andere vorm, dus uiteindelijk zijn we 't nergens over oneens. Je blijft alleen vallen over het woord "gemakzucht" omdat je dat ziet als een aanval op jouw idool. Nou goed, dat mag, maar trek het je niet zo aan.

Kom nou eens aan met een duidelijk voorbeeld van dit soort 'jatwerk', en dan met name voor een scene waarbij het volgens jou niet past.

Ik heb nu geen tijd om talloze Williams-albums te gaan beluisteren en vergelijken. En om die reden luister ik ook niet graag naar muziek. Maar als ik eens iets tegenkom zal ik 't gelijk laten weten.

Want dat beweerde je in je eerste post rondom deze shit.

Rustig maar...

Zelf heb ik altijd het idee dat Williams zich heel serieus en doelgericht verdiept in een film, maar volgens jou gebruikt hij te pas en te onpas oude stukken, die eigenlijk helemaal niet passen bij de film waarmee hij bezig is. Nogal een bold statement over alom gerenommeerde Williams, dus back it up..! Geef een voorbeeld. Als je dat kunt, dan erken ik dat ik misschien teveel een roze bril heb opgehad aangaande 'my big idol'...

Weer een eigen verzinsel; dit claim ik nergens.

Nog even over Morricone en Zimmer. Je zegt dat mijn opmerking mijn 'rant' onderuit haalt. Echt niet. Wilde alleen aangeven dat zij, in tegenstelling tot Williams, wel geregeld letterlijk dezelfde compositie hebben gebruikt voor een andere film, maar dat ik desondanks ook hen niet als gemakzuchtig zou afdoen. Morricone is bijna 90 en schrijft nog steeds meerdere scores per jaar... Zimmer is een van de hardst werkende mensen in Hollywood... Maar belangrijker: omdat *zij* wel eens iets hebben gerecycled (Morricone gebruikte zelfs regelmatig dezelfde opname!), wil nog steeds niet zeggen dat Williams 'het dan ook maar heeft gedaan'.

Welke kans is groter: dat mensen van hetzelfde kaliber (of al je daarover wil vallen: die hetzelfde beroep hebben en over 't algemeen ook aardig hoog staan aangeschreven) allemaal werk hergebruiken, zeker als je al een enorm veel op je naam hebt staan, of dat iedereen dit doet behalve Williams?

Je hebt het ook steeds over 'artiesten' en 'nummers', wat bij mij toch weer de indruk wekt dat je denkt in pop-termen.

Zo is die benaming nu eenmaal.

Zimmer is een modernist, iemand die synthetische soundscapes maakt met een computer; Williams is old school, werkt met papier en potlood... Hen vergelijken is Marylin Manson vergelijken met Prince; ja, allebei muziekartiesten, maar zooooooooo'n radicaal andere manier van werken... En Morricone; tja, Europa in de jaren '60/'70... Muziek werd anders ingezet, had een heel andere rol (en er was weinig geld voor)... Een compositie gebruiken uit een andere score was niet zo ongewoon...

Hou eens op met allemaal onzin erbij halen. Ik noem Williams een artiest en nummers op een cd nummers.

artiest

• de artiest zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ɑrˈtist] Verbuigingen: artiest|en (meerv.) iemand die als beroep kunst (1) maakt of uitvoert Voorbeelden: `uitvoerend artiest`, `straatartiest`, `popartiest`Synoniem: kunstenaar ...

Noem Williams een god als je kunstenaar geen goede beschrijving vindt van je idool; dit is totaal niet relevant.

snob

• de snob zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [snɔp] Verbuigingen: snob|s (meerv.) iemand die doet alsof hij belangstelling heeft voor cultuur enz. om belangrijk te willen lijken Voorbeeld: `snobs niet kunnen uitstaan omdat die uit de hoogte doen` ...

En natuurlijk is er wel een Williams-sound...? Where t f zeg ik dat die er niet is..??

Hou op met schelden s.v.p., dat verlicht de sfeer ook niet. Misschien helpt het om te quoten op de delen tekst waar je direct op antwoordt, in plaats van een hele nieuwe lap tekst te plaatsen zonder enige referenties. Dan weet iedereen, waaronder jijzelf, waar je 't precies over hebt. Wellicht reageer je dan ook op elk punt, in plaats van er willekeurig wat uit te plukken en de rest te negeren.

Je zei dit:

Want als je ooit had geluisterd naar meer experimentele scores als A.I., Rosewood, Nixon, Angela's Ashes, of de meer intieme scores als Schindler's List of Jane Eyre (and I really could go on and on...), dan zou je wel weten dat Williams boven alles ontzettend veelzijdig is, en veel meer risico's en 'outside of the box' heeft gewerkt dan al zijn tijdgenoten...
Maar jij denkt dat de kenmerkende 'Williams sound' (Star Wars, Indy, E.T, HP) terug te horen is binnen 'veel van zijn werk'; maar percentueel kom je ver onder de helft uit, dus waar hebben we het over..?

Ik snapte die hele tirade sowieso niet, en dit heb je ook niet uitgelegd, maar schijnbaar kan ik de helft van de tijd níet de kenmerkende sound horen. Misschien moet je dit hele argument nog eens opnieuw doen met wat minder fantasierijke constructies.

Jij vindt alleen dat die kenmerkende bombastische Williams sound terug te horen is in een groot deel van zijn werk; maar het is alleen in een groot deel van zijn BEKENDSTE werk, niet een groot deel van zijn gehele oeuvre.

En weer leg je me woorden in de mond. Ik heb het nog nooit over een "bombastische sound" gehad, en hoe kun jij in hemelsnaam weten waaraan ik persoon de Williams-stijl herken? Maar dit helpt jou verder niet; als ik schijnbaar enkel bekend ben met zijn bekendste werk (in tegenstelling tot een grote fan als jij, lees ik hier weer tussen de regels), en ondanks dat kleine stuk van zijn gehele oeuvre toch veel herhaling constateer, wat zegt dat dan uiteindelijk? (Cirkelredenatie-antwoord dat niet nodig is: je kent z'n hele werk niet, dus kunt er daarom niet over oordelen, dus het zegt niks.)

Als ik programmeer en voor een programma een bepaald stuk functionaliteit uit een ander door mij geschreven programma kopieer dan ben ik gemakzuchtig en lui, maar ik zou een enorme gek zijn als ik dat niet deed en het wiel opnieuw ging uitvinden. Dus ja, gemakzucht (en luiheid) kunnen inderdaad ook niet negatief worden opgevat.

In dit geval zou ik het dan geen gemakzucht noemen, maar gewoon efficiëntie.

Goede analogie Slincy. In sommige gevallen is het efficiëntie, in andere niet. Als ik een bepaalde functie kan hergebruiken door deze lichtelijk aan te passen hoeft dat nog niet te betekenen dat dat ook de beste oplossing is. Misschien zou het beter zijn om de functie geheel te herschrijven op een andere manier zodat het past binnen de stijl en aanpak van het nieuwe programma, maar is het gemakkelijker dit niet te doen omdat het anders veel tijd zou kosten.

Denk ook dat het kille programmeren van een programma niet echt te vergelijken met de emotionele creativiteit die kunst aandrijft.

Het zijn twee verschillende zaken, maar programmeerwerk is toch echt berust op enorme bergen creativiteit, zij het in een andere vorm. En de vergelijking ging om een specifiek aspect van beide, niet het geheel.

Als jij iPhone-spellen zou ontwikkelen, zul je misschien qua programmatuur wanneer het uitkomt gaan copy pasten (logisch), maar qua gameplay en graphics zul je toch niet gemakzuchtig denken: ik heb geen zin om iets nieuws te bedenken, ik verander de vogels in katten en maak er 'Angry Cats' van..? Ik geloof daar gewoon niet in...

Je maakt weer een verkeerde vergelijking. Ik snap niet waarom het zo lastig is te begrijpen wat er bedoeld wordt.

En 'luiheid' (gemakzucht) is echt wel een negatieve eigenschap (ookal kun je natuurlijk alles, binnen een bepaalde context, wel positief uitleggen)... Gelukkig staat een van mijn favoriete films me nog goed bij, het geniale Se7en... 1 van de 'Seven Deadly Sins'...? Juist, Sloth...

Van alle mogelijke voorbeelden kom je met "Sloth" aanzetten. Een sloth leeft hoofdzakelijk op bladeren, die zeer weinig energie geven en moeilijk verteerbaar zijn. Daarom zijn ze zo langzaam. En je beroepen op grrrristelijke fictie helpt ook niet.

Volgende stuk 'in het algemeen', niet gericht op een bepaalde persoon of bepaalde personen hier:
Het blijft toch wel enigszins te gênant voor woorden dat figuren die nauwelijks iets hebben bereikt een grootheid als Williams betichten van 'gemakzucht', terwijl die man op zijn 80ste nog keihard werkt en jaarlijks vele concerten dirigeert, met een ongekende passie en vitaliteit... Het zal wel typisch Nederlands zijn, die zielige drang om mensen van hun voetstuk te zien vallen....

En de oude Snob komt weer naar boven. We gaan van twee mensen die aangeven dat ze soms bepaalde stukken van Williams' muziek herkennen in z'n latere werk naar Nederlands die niets bereikt hebben in hun leven die als enige doel hebben om mensen "van hun voetstuk te zien vallen". Jij bent zeker ook iemand die bijvoorbeeld nooit commentaar zal geven op een topsporter. Immers, je staat niet op gelijk voet met deze topsporter, dus hiertoe heb je het recht niet. Als je dit soort onzin werkelijk wil bespreken, maak dan een apart topic aan dat we kunnen negeren, in plaats van het slinks te verwerken in je "argumentatie" hier.

[X-File]

Tl;dr versie:

"Ik noem mijzelf snob, dus ik gedraag mij er zo naar."

[The Snob]

Vis, we maken een deal...

Laten we eerst afspreken dat je ophoudt met woorden in mijn mond leggen. Ik heb 't nooit over jatwerk gehad. Je blijft steeds alles compleet overdrijven en uitersten opzoeken om er vervolgens tegenin te kunnen gaan. Uit je bovenstaande post werd al duidelijk dat je heel goed doorhebt dat Williams oude stukken hergebruikt, zij het in een andere vorm, dus uiteindelijk zijn we 't nergens over oneens. Je blijft alleen vallen over het woord "gemakzucht" omdat je dat ziet als een aanval op jouw idool. Nou goed, dat mag, maar trek het je niet zo aan.

Okee, deal, maar it works both ways, Vis... Jij zei vele posts geleden al dingen als: "Hoe heb je dit hogere niveau precies bereikt? Misschien kunnen anderen daar iets van leren". Met jouw sarcasme leg je ook woorden in *mijn* mond (jij maakt van The Snob echt een snob met dit soort toespelingen)...

Kom nou eens aan met een duidelijk voorbeeld van dit soort 'jatwerk', en dan met name voor een scene waarbij het volgens jou niet past.

Ik heb nu geen tijd om talloze Williams-albums te gaan beluisteren en vergelijken. En om die reden luister ik ook niet graag naar muziek. Maar als ik eens iets tegenkom zal ik 't gelijk laten weten..

Deal.

Zelf heb ik altijd het idee dat Williams zich heel serieus en doelgericht verdiept in een film, maar volgens jou gebruikt hij te pas en te onpas oude stukken, die eigenlijk helemaal niet passen bij de film waarmee hij bezig is. Nogal een bold statement over alom gerenommeerde Williams, dus back it up..! Geef een voorbeeld. Als je dat kunt, dan erken ik dat ik misschien teveel een roze bril heb opgehad aangaande 'my big idol'...

Weer een eigen verzinsel; dit claim ik nergens...

Huh..? In je eerste post rondom dit topic zeg je dit: "Hij lijkt inderdaad vaak gewoon een John Williams-soundboard te hebben. Op zich niet erg, want het blijft veelal mooie muziek, maar vaak lijkt het dan niet echt geschreven voor de specifieke scène/film/whatever." Nu heb je dit ineens nergens geclaimd en zou ik liegen... Krijg nu toch wel het vermoeden dat je me intentioneel probeert zwart te maken....

Nog even over Morricone en Zimmer. Je zegt dat mijn opmerking mijn 'rant' onderuit haalt. Echt niet. Wilde alleen aangeven dat zij, in tegenstelling tot Williams, wel geregeld letterlijk dezelfde compositie hebben gebruikt voor een andere film, maar dat ik desondanks ook hen niet als gemakzuchtig zou afdoen. Morricone is bijna 90 en schrijft nog steeds meerdere scores per jaar... Zimmer is een van de hardst werkende mensen in Hollywood... Maar belangrijker: omdat *zij* wel eens iets hebben gerecycled (Morricone gebruikte zelfs regelmatig dezelfde opname!), wil nog steeds niet zeggen dat Williams 'het dan ook maar heeft gedaan'.

Welke kans is groter: dat mensen van hetzelfde kaliber (of al je daarover wil vallen: die hetzelfde beroep hebben en over 't algemeen ook aardig hoog staan aangeschreven) allemaal werk hergebruiken, zeker als je al een enorm veel op je naam hebt staan, of dat iedereen dit doet behalve Williams?..

Hoe bedoel je woorden in de mond leggen..?? De pot die ketel verwijt heeft nooit meer dimensies gekend dan in dit topic... Heb nooit gezegd dat Williams de ENIGE is die niet bewust 'on massive scale' hergebruikt....... Goldsmith, Barry, Poledouris.... Allemaal geweldige integere componisten met zo'n enorm hart voor hun vak; alleen al hen in verband brengen met termen als 'gemakzucht' voelt zo wrang. Ik weet dat jij niet die term hebt ingebracht, maar je hebt er wel verder op ingespeeld.

Je hebt het ook steeds over 'artiesten' en 'nummers', wat bij mij toch weer de indruk wekt dat je denkt in pop-termen.

Zo is die benaming nu eenmaal.

Echt niet.

Zimmer is een modernist, iemand die synthetische soundscapes maakt met een computer; Williams is old school, werkt met papier en potlood... Hen vergelijken is Marylin Manson vergelijken met Prince; ja, allebei muziekartiesten, maar zooooooooo'n radicaal andere manier van werken... En Morricone; tja, Europa in de jaren '60/'70... Muziek werd anders ingezet, had een heel andere rol (en er was weinig geld voor)... Een compositie gebruiken uit een andere score was niet zo ongewoon...

Hou eens op met allemaal onzin erbij halen. Ik noem Williams een artiest en nummers op een cd nummers.

artiest

• de artiest zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ɑrˈtist] Verbuigingen: artiest|en (meerv.) iemand die als beroep kunst (1) maakt of uitvoert Voorbeelden: `uitvoerend artiest`, `straatartiest`, `popartiest`Synoniem: kunstenaar ...

Noem Williams een god als je kunstenaar geen goede beschrijving vindt van je idool; dit is totaal niet relevant.

snob

• de snob zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [snɔp] Verbuigingen: snob|s (meerv.) iemand die doet alsof hij belangstelling heeft voor cultuur enz. om belangrijk te willen lijken Voorbeeld: `snobs niet kunnen uitstaan omdat die uit de hoogte doen` ...

.

Volgens die redenatie kun je Beethoven een artiest noemen. Of Gaudi, of Monet... En weet je, als je de pure terminologie navolgt zul je ook wel gelijk hebben, maar je weet ook wel dat het woord 'artiest' enkel nog wordt gekoppeld aan popsterren, circusartiesten, etc., etc. De term 'artiest' wordt nooit toegepast bij componisten, schilders, of wat ook. You know it, I know it... Krijg soms het idee dat je je heel doelbewust van de domme houdt, wetende dat je hiermee irritaties uitlokt bij een ander, en wetende dat die ander dan geagiteerd zal reageren... Want ik ben volgens mij redelijk open en vriendelijk in dit topic gestapt; X-File vroeg zelf om een discussie rondom Williams, die ben ik aangegaan (misschien wat fel, maar wel met tal van smilies en ontzenuwende opmerkingen om duidelijk te maken dat ik niet uit ben op een bitchfest)... Maar jij weet op een slinkse wijze precies waarmee je een ander negatief kunt triggeren... Bizar....

En natuurlijk is er wel een Williams-sound...? Where t f zeg ik dat die er niet is..??

Hou op met schelden s.v.p., dat verlicht de sfeer ook niet. Misschien helpt het om te quoten op de delen tekst waar je direct op antwoordt, in plaats van een hele nieuwe lap tekst te plaatsen zonder enige referenties. Dan weet iedereen, waaronder jijzelf, waar je 't precies over hebt. Wellicht reageer je dan ook op elk punt, in plaats van er willekeurig wat uit te plukken en de rest te negeren.

Okee, zal me proberen te onthouden van the f word. Je zegt: "Misschien helpt het om te quoten op de delen tekst waar je direct op antwoordt, in plaats van een hele nieuwe lap tekst te plaatsen zonder enige referenties"; ook weer zo bewust uitlokkend. Want tot dusver had ik juist altijd gequoteerd en opgedeeld. Doe ik het 1 keer (!) niet, ga je daar weer over zeuren. You know it, I know it....

Je zei dit:

Want als je ooit had geluisterd naar meer experimentele scores als A.I., Rosewood, Nixon, Angela's Ashes, of de meer intieme scores als Schindler's List of Jane Eyre (and I really could go on and on...), dan zou je wel weten dat Williams boven alles ontzettend veelzijdig is, en veel meer risico's en 'outside of the box' heeft gewerkt dan al zijn tijdgenoten...
Maar jij denkt dat de kenmerkende 'Williams sound' (Star Wars, Indy, E.T, HP) terug te horen is binnen 'veel van zijn werk'; maar percentueel kom je ver onder de helft uit, dus waar hebben we het over..?

Ik snapte die hele tirade sowieso niet, en dit heb je ook niet uitgelegd, maar schijnbaar kan ik de helft van de tijd níet de kenmerkende sound horen. Misschien moet je dit hele argument nog eens opnieuw doen met wat minder fantasierijke constructies..

Heb je ooit Angela's Ashes gehoord..? Heb je ooit The Temple Of Doom gehoord..? (Ik vraag gewoon naar twee hele willekeurige scores). Als je mij nou in alle eerlijkheid kan zeggen dat er ook maar IETS in die twee scores zit dat verraadt dat het van dezelfde componist komt, so be it. Maar dat lukt je niet. You know it, I know it. En je hebt nooit geluisterd naar Angela's Ashes, of een van de tientallen meer obscure Williams scores. You know it, I know it. Maakt niet uit, zou je er nooit toe verplichten (zo goed vind ik Angela's Ashes nou ook weer niet), maar ik probeer alleen aan te geven dat jouw claim dat Williams vaak muziek hergebruikt terwijl het helemaal niet past bij de scene, echt loodrecht tegenover mijn mening van hem staat. Ik weet ook gewoon dat het totaal niet klopt, en ja: dat irriteert me dan. Eerst roepen dat je vrijwel iedere score hebt ("Ik heb zo'n beetje alle scores van Williams in m'n playlist"), maar wanneer je gevraagd wordt 1 enkel voorbeeld te noemen van wat je bedoelt, dan weet je het ineens niet, en blijk je er zelden naar te luisteren... Maakt mij verder weinig uit, maar vond jou veel meer snobby dit topic binnenkomen dan ik hoor. Ik zal zeker niet zeggen elke noot te kennen (dat waren ook weer woorden die *jij* in mijn mond legde), maar weet absoluut zeker dat ik een iets nauwkeuriger beeld heb van Williams gehele oeuvre...

Jij vindt alleen dat die kenmerkende bombastische Williams sound terug te horen is in een groot deel van zijn werk; maar het is alleen in een groot deel van zijn BEKENDSTE werk, niet een groot deel van zijn gehele oeuvre.

En weer leg je me woorden in de mond. Ik heb het nog nooit over een "bombastische sound" gehad, en hoe kun jij in hemelsnaam weten waaraan ik persoon de Williams-stijl herken? Maar dit helpt jou verder niet; als ik schijnbaar enkel bekend ben met zijn bekendste werk (in tegenstelling tot een grote fan als jij, lees ik hier weer tussen de regels), en ondanks dat kleine stuk van zijn gehele oeuvre toch veel herhaling constateer, wat zegt dat dan uiteindelijk? (Cirkelredenatie-antwoord dat niet nodig is: je kent z'n hele werk niet, dus kunt er daarom niet over oordelen, dus het zegt niks.)

Irritant he, dat woorden in de mond gelegd worden. Misschien een idee om dit zelf ook wat minder te doen..? Okee, laat ik het open stellen: wat ken je dan van Williams..? De paar kleine verwijzingen die je maakt naar zijn muziek betreffen allemaal zijn bekende 'big Hollywood blockbuster scores'; zonder enige referentie naar ander werk is het toch logisch dat ik er aan twijfel in hoeverre je nou ECHT bekend bent? (En het gebruik van de termen 'artiest' en 'nummers' helpt ook niet echt in mijn beeld dat ik hier te maken heb met een serieuze klassieke/ filmmuziekliefhebber....) Maar ik laat het open: wat ken je dan van hem..?

Als ik programmeer en voor een programma een bepaald stuk functionaliteit uit een ander door mij geschreven programma kopieer dan ben ik gemakzuchtig en lui, maar ik zou een enorme gek zijn als ik dat niet deed en het wiel opnieuw ging uitvinden. Dus ja, gemakzucht (en luiheid) kunnen inderdaad ook niet negatief worden opgevat.

In dit geval zou ik het dan geen gemakzucht noemen, maar gewoon efficiëntie.

Goede analogie Slincy. In sommige gevallen is het efficiëntie, in andere niet. Als ik een bepaalde functie kan hergebruiken door deze lichtelijk aan te passen hoeft dat nog niet te betekenen dat dat ook de beste oplossing is. Misschien zou het beter zijn om de functie geheel te herschrijven op een andere manier zodat het past binnen de stijl en aanpak van het nieuwe programma, maar is het gemakkelijker dit niet te doen omdat het anders veel tijd zou kosten.)

Ehm... ja.

Denk ook dat het kille programmeren van een programma niet echt te vergelijken met de emotionele creativiteit die kunst aandrijft.

Het zijn twee verschillende zaken, maar programmeerwerk is toch echt berust op enorme bergen creativiteit, zij het in een andere vorm. En de vergelijking ging om een specifiek aspect van beide, niet het geheel.

Ehm... ja.

Als jij iPhone-spellen zou ontwikkelen, zul je misschien qua programmatuur wanneer het uitkomt gaan copy pasten (logisch), maar qua gameplay en graphics zul je toch niet gemakzuchtig denken: ik heb geen zin om iets nieuws te bedenken, ik verander de vogels in katten en maak er 'Angry Cats' van..? Ik geloof daar gewoon niet in...

Je maakt weer een verkeerde vergelijking. Ik snap niet waarom het zo lastig is te begrijpen wat er bedoeld wordt..

Ehm... ja. (waar the hell gaat dit over..?)

En 'luiheid' (gemakzucht) is echt wel een negatieve eigenschap (ookal kun je natuurlijk alles, binnen een bepaalde context, wel positief uitleggen)... Gelukkig staat een van mijn favoriete films me nog goed bij, het geniale Se7en... 1 van de 'Seven Deadly Sins'...? Juist, Sloth...

Van alle mogelijke voorbeelden kom je met "Sloth" aanzetten. Een sloth leeft hoofdzakelijk op bladeren, die zeer weinig energie geven en moeilijk verteerbaar zijn. Daarom zijn ze zo langzaam. En je beroepen op grrrristelijke fictie helpt ook niet.

Nu onderstreep je voor mij precies waar ik boven naar refereerde, het je bewust van de domme houden in de hoop dat een ander zijn irritaties uit, en na verloop van tijd een paria wordt. Ik geef toe, het is een expertise, maar ben je er nu zelf trots op..? Je houdt van dit soort psychologische spelletjes; en dan durf je te zeggen: "Hou op met schelden s.v.p., dat verlicht de sfeer ook niet". Nee, dit helpt. Zoals ik al eerder zei, ik weet nooit of je serieus bent of niet, en daar ben je ook doelbewust op uit. Dan mag je hier wel een forum-god uithangen (Whoa...), maar ik doorzie het, ik weet waar je op uit bent, en ik verwijt het mezelf eigenlijk dat ik je nu al post na post zit te voeden... En dat terwijl dit onderwerp eigenlijk heel veel mooie aanknopingspunten bood voor een goede, open discussie.

Volgende stuk 'in het algemeen', niet gericht op een bepaalde persoon of bepaalde personen hier:
Het blijft toch wel enigszins te gênant voor woorden dat figuren die nauwelijks iets hebben bereikt een grootheid als Williams betichten van 'gemakzucht', terwijl die man op zijn 80ste nog keihard werkt en jaarlijks vele concerten dirigeert, met een ongekende passie en vitaliteit... Het zal wel typisch Nederlands zijn, die zielige drang om mensen van hun voetstuk te zien vallen....

En de oude Snob komt weer naar boven. We gaan van twee mensen die aangeven dat ze soms bepaalde stukken van Williams' muziek herkennen in z'n latere werk naar Nederlands die niets bereikt hebben in hun leven die als enige doel hebben om mensen "van hun voetstuk te zien vallen". Jij bent zeker ook iemand die bijvoorbeeld nooit commentaar zal geven op een topsporter. Immers, je staat niet op gelijk voet met deze topsporter, dus hiertoe heb je het recht niet. Als je dit soort onzin werkelijk wil bespreken, maak dan een apart topic aan dat we kunnen negeren, in plaats van het slinks te verwerken in je "argumentatie" hier.

Okee, ik ging misschien overboard hiermee, excuses. Het was oprecht niet gericht op iemand hier, maar in het algemeen. Zal zeker wel eens commentaar hebben op een topsporter hoor, maar ja, kan me er wel aan ergeren als een artikel over een uitspraak van, bv., Johan Cruyff wordt gevolgd door 150 AD lezersreacties van het kaliber: 'Johan weer... Die ouwe vent mot zijn bek houden, die ken niks meer'. Dan denk ik wel eens: zoooooooo respectloos, en ja: zoooooooo Nederlands. In de VS zou het ondenkbaar zijn om een 'living legend', een 'icon' op die manier af te branden. Het was niet terecht om jouw opmerking of die van X-File te scharen onder het niveau van de bovengenoemde 'AD Lezersreacties', dus... sorry.

[X-File]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... rx_g#t=90s[/youtube]

Voorbeeld van Angela's Ashes. Het stuk wat volgt zodra je op play drukt, daar valt Williams duidelijk in te herkennen.

Als vergelijking:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... MO7o#t=55s[/youtube]

Nee, niet precies hetzelfde, maar de structuur van de compositie is dit wel.

[The Snob]

Thanks voor de voorbeelden X File, ik kan nu met een gerust hart zeggen dat ik gelijk had...

Je pakt twee stukken die qua structuur totaal niet op elkaar lijken, evenmin als compositie... Het enige dat overeenkomt is de klankkleur, met de dik aangezette strijkers en het lage tempo... Net als Samuel Barbers adagio, en 10.000 andere composities.

Dit is nou echt een voorbeeld van: ik plaats een filmpje van Prince's 'When Doves Cry' en van Prince's 'Thieves In The Temple' en ga roepen dat het 'gemakzuchtig kopieerwerk' is omdat beide nummers coupletten en refreins hebben en je in beide nummers drums en gitaar hoort...

Nogmaals thanks.... Ik kan met een gerust hart gaan slapen.... Life. Is. Good.

[Vis]

Thanks voor de voorbeelden X File, ik kan nu met een gerust hart zeggen dat ik gelijk had...

Gefeliciteerd met je overwinning.

[The Snob]

Thanks voor de voorbeelden X File, ik kan nu met een gerust hart zeggen dat ik gelijk had...

Gefeliciteerd met je overwinning.

Jee, the sarcasm is back. Jee.

[Master Vanhu Botie]