SUNRISER, the RPG-adventure

Jason B · Bericht door **Jason B** » 10 sep 2004, 12:13

Jason was zo druk bezig met het scannen van de omgeving, dat hij weer opschrok toen Dawn voor de tweede keer naast hem kwam zitten. Hij keek haar aan en lachte vriendelijk en daarna richte hij zich weer naar zijn console.

Het bleek dat ze getroffen waren door een soort tijd-ruimte anomalie. Daarover is weinig bekend, maar het leek wel alsof deze anomalie helemaal niet bestond........en tegelijkertijd ook weer wel...........

Hij keek op. Toch wel een raar gezicht, dacht hij bij zichzelf. 2 dezelfde personen die tegen elkaar praten. "Wat wil je?" Vroeg zijn Captain McGraw. Vlak daarna werd het scherm blank. "Captain, ik weet niet precies wat hier aan de hand is" begon Jason "Maar wat ik wel weet is dat we vast zitten in een vreemde tijd-ruimte anomalie. Ik ben het nu aan het scannen, maar het kan een tijd duren voordat ik erachter ben wat het nou precies is. En dat is niet alles" ging hij verder "Die andere McGraw, ik zou er maar een beetje mee uitkijken. Ik kan u vertellen dat jullie absoluut niet hetzelfde zijn. Nou ja, tenminste met het karakter niet. Hij is aggressief en laat zich niet ompraten door anderen. Dat kon je merken aan zijn Crew die op de achtergrond werken. Zij zijn het niet helemaal eens met de orders die ze krijgen........McGraw 2 is iets van plan.....iets waar wij mee in de weg liggen........Hij wil van ons af."

Hij stond er zelf ook wel een beetje van te kijken. Een Counselende Science officer. Ach.......Het gaf een andere dimensie aan zijn werk. Vlak nadat hij uitgesproken was verscheen het beeld van McGraw 2 weer op het scherm. Wat een timing hebben ze toch, dacht Jason. Dit keer was het McGraw 2 die het woord nam. "McGraw, geef je over. Je mag dan wel in het bezit zijn van een beter schip op dit moment. Maar ik heb nog iets wat ons zo de leiding weer kan geven. Ik ga het niet nog een keer zeggen en ik ga je ook niet smeken. Als je echt zoals ik ben, dan weet je dat je uit mijn weg moet..........Ik heb dringerende zaken......."

SCC Dauntless · Bericht door **SCC Dauntless** » 10 sep 2004, 20:08

Kyel liep naar voren naar wat hij dacht dat het helmstation was. Hij voelde dat een paar ogen hem volgde. Ondertussen zag hij dat captain McCraw het tegen captain McCraw had. "Captain McCraw" Gelijk waren zij allebei stil. "Sir, ik was de helm officer op de Dauntless, ik kan het hier ook doen" Een kort knikje van McCraw en Kyle wist dat het goed was. Toen hij zat bekeek hij de ander op het viewscreen. Kyle schrok, daar voor McCraw zat... hij maar hij was heel anders gekleed dan zichzelf. De Kyle op het viewscreen was gekleed in een zwart pak, vol met schrammen scheuren enz. Kyle richte zijn aandacht op zijn station, het deed hem denken aan de USS Unity. Zijn eerste schip. Na een tijdje drong het pas tot Kyle door dat McCraw en McCraw niks meer zeiden. "Ga gerust door, sorry": zei hij met een glimlach

jelle · Bericht door **jelle** » 11 sep 2004, 20:59

Jack stond zn plaats af aan Kyel, gelukkig.. dat helmsman zijn was nix voor hem, ja het was leuk op een klein schip, maar niet op een groot schip. 'Cap'tain' zei Jack, 'Ik ben wel min of meer bekent met een tijd-ruimte anomalie, nou ja niet echt bekent, maar 10 jaar geleden heb ik ook ziets mee gemaakt. En dat was niet echt een een prettig ervaring' zei jack terwijl die naar het litteken wees dat boven zn rechter oog zit. 'Ik weet niet of jullie ooit hebben gehoord van de Dawn, het schip van captain Tom Grave? Ik ben daar de eenigste overlevende van.

er viel een stilte...

Bericht door **mr_Vulcan** » 12 sep 2004, 13:03

McGraw gebaarde naar Jason voor een audiostilte voor het gesprek met hun alterego's en richtte zich naar Starr.
"Sorry, maar het doemscenario hoef nog ik niet te weten. Vertel me liever eerst hoe jullie daar uit gekomen zijn. Doe het wel snel. Ik denk niet dat "ik" te lang wachten op prijs stel". zei McGraw wijzend naar het scherm.

jelle · Bericht door **jelle** » 13 sep 2004, 17:39

"er is een nevel, de coordinaten weet ik niet uit mijn hoofd, maar die nevel heeft ons terug geslingerd, nou ja niet echt ons, we hebben veel geleden voor we daar waren, alleen 2 escape pod kwam er door, ik en de sience officer, die het niet overleefde.' zei Jack

'Captain.. als ik u was zou ik nu zo snel mogelijk een veilige plek opzoeken, en de eventuele schade aan het schip bekijken, en dan op zoek gaan naar die nevel.'

BorgMan · Bericht door **BorgMan** » 13 sep 2004, 18:10

Michael werd nerveus. McGraw reageerde onrationeel, en zijn hersens - die deels El-Aurian waren - kregen een overvloed aan emoties binnen van de rest van de crew. Hier hadden ze niet voor gekozen. Blake werd herrinnerd aan het voorval met de Pegasus, waarbij het grootste gedeelte van de crew muiteneerde en de captain en captain-gezinden van boord hadden getrapt. Dat de bemanning toen overleed was te wijten aan het falen van een stuk techniek dat ze eigenljik niet begrepen. Maar de Sunriser, in ieder geval deze Sunriser, had geen gevaarlijke technologie aan boord. Een muitenij zou eigenlijk de enige oplossing zijn, aangezien de cap het niet vriendelijk wilde aanpakken. En toen kwam er een bericht binnen op zijn console.
"Captain... wat je ook van plan bent, ik zou het snel doen. De deflector is zojuist uitgevallen en de Core begint ook energie fluctuaties te vertonen. Geen kleintjes maar grote, hele grote. Als we niet door die twee warbirds overhoop worden geknald zorgen we er zelf wel voor."
MCGraw keek hem eventjes aan maar reageerde niet. En op dat moment was hij het zat. Hij keek even naar de andere brug en zag dat het OPS station leeg was. Ze kunnen dus daar iemand voor gebruiken... Er waren aan boord van de NCC Sunriser nog maar twee consoles in gebruik: OPS, waar hij zelf achter zat, en Security, achter de Captain. Dan was er ook nog de MSD waar een ensign voor stond.
Michael tikte een bericht naar Security, waar Peter mee bezig was. Hij wist dat dit bericht genoeg zou zijn om hem voor de Raad te laten komen, maar hij had geen andere keus.
*Cap is ontoerekenings vatbaar. Schip staat op instorten - andere Sunriser mogelijke safehaven. Pegasus?*
Het duurde niet lang voordat hij antwoord kreeg.
*Affirmitive. Bedenk plan en voer uit. Provoceer Cap niet - phaser doet pijn.*

Jason B · Bericht door **Jason B** » 13 sep 2004, 20:19

Jason keek nog steeds naar hun McGraw. Opeens draaide hij zich om en gaf hem het teken tot audiostilte. Vlak daarna wierp hij een blik op de console waar hij een scan van de omgeving maakte. Het begon te piepen. Hij hoorde Jack Starr, de first officer, suggesties geven voor wat ze nou moesten doen aan de situatie. Vlak nadat Starr uitgepraat was, richte Jason zich weer tot de captain.

"Captain, wat we ook doen, we kunnen nu niet vertrekken." Hij wist dat hij nu tegen de First Officer in ging en dat is niet de bedoeling, zacht gezegd. Hiet zou hij zeker nog wat van horen van hem. Toch ging hij door. "Ten eerste, ik kan niet ver achter deze anomaly scannen, maar wat ik wel weet is dat er iets Romulans op hun of ons af. Mogelijk meerdere schepen. Ten tweede, de Sunriser, nou, het staat zowat op instorten. Tenminste als we onze sensors kunnen geloven. Wat we ook doen, we mogen ze niet zomaar achterlaten, toch?"

Bericht door **mr_Vulcan** » 13 sep 2004, 20:33

"Nee, idd. Hoeveel levensvormen zijn er aan boord?" McGraw vertrouwde de McGraw niet. Maar is deze niet hetzelfde? Nee, hun hebben andere oorzaken en gevolgen gehad. Ze konden niet hetzelfde. Maar toch....

Damn, ik haat anomalieën!

Hoeveel levenvormen aan boord waren was erg belangrijk. Als het er teveel waren dan zou er een gevaarlijke situatie aan boord ontstaan met deze onbetrouwbare mensen. Erg onoverzichtelijk. Maar hij kon toch ook niet met z'n handen in z'n zakken blijven staan? McGraw zuchtte. De eerste dag en dit was al het derde voorval wat hem en deze crew op de proef stelde.
"Brooklyn, Audio aan."
McGraw besloot dat de volgende zet voor McGraw was. De andere welteverstaan.....

BorgMan · Bericht door **BorgMan** » 15 sep 2004, 23:03

Michael was stil te werk gegaan. Zijn OPS console stond met praktisch alle andere afdelingen in verbinding, iets wat redelijk handig was gebleken. Hij had alle afdelingen benadert met een smoes, en zo te weten gekomen wat ze van de hele situatie vonden. Duidelijk was dat terugkeren naar hun eigen situatie niet helemaal tot de opties behoorde, en van alle afdelingen had er maar 1 niet toegehapt. Iedereen was het er dus mee eens. Dat was voor Blake een opluchting, maar aan de andere kant ook niet. Hoe had het zo ver kunnen komen? McGraw was altijd een goede kapitein geweest, en zijn beslissingen waren altijd logisch. Maar sinds de Romulan War was hij zichzelf niet meer.

Jason B · Bericht door **Jason B** » 19 sep 2004, 19:27

"Brooklyn, Audio aan."

Jason gehoorzaamde. McGraw wilde weten wat de andere McGraw van plan was, wat logisch was. Jason had zo het idee dat McGraw 2 niet zo gemakkelijk over zich heen liet lopen. Maar toch vond hij het vreemd hoe de crew reageerde. Hij had dit vaker gezien en meegemaakt. Op de Gimic had hij dit gedrag ook eens geobserveerd. Dat was toen hun Captain onder invloed was van vreemde wezens die buiten het Space-time continum leefde. De crew had toen ook dit gedrag en waren klaar om het schip over te nemen. Maar of dat hier ook aan de orde was..........

Hij keek om zich heen en zag daar dat Dawn nog steeds naast hem zat. Hij draaide zich naar haar toe en zei: "Het is maar te hopen dat het niet uitloopt tot een gevecht, want anders zal jij een hele moeilijke tijd tegemoet gaan om ons op te lappen." Hij lachte naar haar. Hij had altijd al een sterk gevoel voor humor gehad.....ook al zegt hij dat zelf. Vooral in benarde situaties probeerde hij nog grappig te blijven.

Hij draaide zich weer terug naar zijn console, drukte weer wat knoppen in en het audio contact was weer terug. Nu was het helemaal aan McGraw 2.

"Je verbaast me, Captain. Eerlijk gezegt had ik dit niet verwacht. Ik had minstens een waarschuwingsschot verwacht. Maar zelfs dat kan er niet vanaf." Hij kwam nog dichter bij het scherm.....zo dicht mogelijk als hij kon. "McGraw........ je bent te SOFT......een nietsnut.......een watje."

Jason wist zeker dat McGraw dit niet leuk vond, om het zacht uit te drukken. "Maar goed. Het is maar zoals jij het wilt hebben" McGraw 2 was weer op zijn plek gaan zitten. "Mannen, laad onze wapens en vernietig ze."

Maar er gebeurde niets. Niemand deed wat. Had Jason toch gelijk?? Was de Crew hun McGraw toch zat??

BorgMan · Bericht door **BorgMan** » 20 sep 2004, 11:36

Het was stil op de bridge. De ensign achter de MSD stond stil, Peter reageerde niet en Michael draaide zich om.
"Laten we het zo zeggen, Cap... We zijn het er niet helemaal mee eens. Voor zover je het nog niet doorhad... Met deze Sunriser komen we niet ver. En jij wou de ander maar gewoon doodleuk afmaken?"
McGraw stond hem aan te kijken. Zijn gedachten waren in een complete chaos, en Blake kon er weinig uit opmaken.
"We accepteren je gezag niet meer, Cap. Het is over."

Bericht door **mr_Vulcan** » 20 sep 2004, 11:47

"Sticks and Stones, McGraw." zei Xander met een sarcastisch glimlachje. Hij vond het vreemd om telkens zijn eigen naam te noemen, maar vreemder dan dit kon het niet worden. McGraw, de andere dan, gaf een order tot vuren en Xander greep zijn leuningen al goed vast om de schok op te vangen die hij ieder moment kon voelen. Er gebeurde echter niets.
Zijn grip verslapte zich en hij leunde naar voren. "Wat is er? Hebben je wapens het ook begeven? Wat het ook is, bij een vijandelijk gebaar zoals dat ben je bij mij aan het verkeerde adres! Starr, beman tactical. Richt op hun wapens en motoren. Zorg ervoor dat ze geen kant meer op kunnen. Ik heb het helemaal gehad!"
Arme Starr. Hij had zich aangemeld als XO, maar het enige wat hij tot nu toe gedaan heeft is het navigeren van het schip en nu kon hij de wapens doen. Aan de andere kant, hij verdiende het. Een beetje respect bijbrengen kon geen kwaad door hem andere taken te geven.

Terwijl McGraw zijn strategie plande kon hij het niet helpen om weer aan Darf te denken. Dit was niet goed meer. Terwijl hij wachtte tot Starr zijn nieuwe positie bemande, richtte hij zich tot Dawn Kincade die, nu er niemand meer in de ziekenboeg lag, al de hele tijd naast Jason zat.
"Kincade! Er moet ergens een Klingon aan boord zijn die nog helemaal niets van zich heeft laten horen. Zoek uit waar hij zit en wat er gebeurd is!" Hij draaide met zijn stoel weer van zich weg en keek McGraw 2 recht in z'n ogen. Hij trok een mondhoek omhoog en een scheve lach verscheen op zijn gezicht. Hij had McGraw 2 precies waar hij hem hebben wilde. De reden waarom de andere Sunriser niet vuurde maakte hem niet meer uit, hij stond nu in het voordeel...

"VUUR!"

...

SCC Dauntless · Bericht door **SCC Dauntless** » 20 sep 2004, 12:44

Kyle keek heel verward over wat er allemaal gebeurde. "Captain, moet ik ons dichtbij brengen, ons phaser vuur zal dan effectiver zijn" Kyle wachten op het antwoord van McCraw

Bericht door **mr_Vulcan** » 20 sep 2004, 13:22

"Brooklyn, verbreek de verbinding." Toen eenmaal het beeld uitviel ging McGraw naast Kyle staan.
"Kyle, blijf op deze afstand. Die Sunriser is al erg beschadigd. De wapens en motoren hoeven alleen uitgeschakeld te worden. Meer vermogen naar de phasers en dat schip kan exploderen. Dat is niet de bedoeling. Sta wel klaar om de Sunriser uit dit gebied te laten vertrekken. Laat je niet verassen. Ik wil naar warp zodra ik het teken geef."

Paulstartrek · Bericht door **Paulstartrek** » 20 sep 2004, 14:33

Voorlopig onbewust van alle gebeurtenissen was peter van dek naar dek aan het lopen. Al dat wapenvuur was niet goed voor alle powertransfers leidingen. De meeste verdeelstations moesten nagekeken worden.
Hij was bijna weer bij dek 1 aangekomen, benieuwd wat hij zou aantreffen ging hij onbewust wat sneller lopen.

SCC Dauntless · Bericht door **SCC Dauntless** » 20 sep 2004, 15:30

"Ik wil naar warp gaan zodra ik het teken geef": zei Captain McCraw. Kyle draaid zich weer naar zijn paneel en begon de sprong naar warp voor te breiden. Het was wel wennen na de control's van de Dauntless. De captain had geen koers gezet. Dus Kyle toetst doodleuk een paar coördinaten in en zette de snelheid op warp 5. Hij zou pas op engage drukken al McCraw het zou zeggen. "Captain, koers is 255-054, snelheid warp 5" "U zegt het en dan kunnen we": zei hij met een flimlach op zijn gezicht. Hier voelde hij zich thuis, achter de helm...

Jason B · Bericht door **Jason B** » 20 sep 2004, 17:01

"Brooklyn, verbreek de verbinding."

Weer verbrak Jason de verbinding. Hij hoorde hoe hij Kyle uitgeleg kreeg van McGraw over wat hij moest doen. Vlak na de uitleg begon zijn console weer te piepen. Zijn scan was compleet. Veel kon die scan niet wijs maken, maar toch stond er iets interessants in.

"Uhm....Captain. Ik wil niet vervelend worden, maar ons gevuur zal niet veel zoden aan de dijk leggen. Die space-time anomaly is nu zover verspreid dat het onze twee tijden scheid van elkaar. Wat ik daarmee bedoel is dat wij zowel als hun gescheiden zijn van elkaar. Zodra wij vuren, worden onze phasers teruggekaatst. Daar is dan weer een voordeel bij: Zij kunnen ook niet op ons vuren. Niet dat ze dan grote schade aan konden richten maar toch. Als de anomaly zich blijft verspreiden, dan kan er een scheur tussen realiteit en de anomaly voorkomen. En wat er dan gebeurt is niet zo fijn."

Dawn · Bericht door **Dawn** » 21 sep 2004, 20:57

Dawn zat nog steeds naast Jason. Ze wist niet precies wat ze moest doen. "Het is maar te hopen dat het niet uitloopt tot een gevecht, want anders zal jij een hele moeilijke tijd tegemoet gaan om ons op te lappen.", grapte Jason nog. Dawn kon alleen maar flauwtjes lachen, want erg grappig vond ze dat niet.

"Kincade! Er moet ergens een Klingon aan boord zijn die nog helemaal niets van zich heeft laten horen. Zoek uit waar hij zit en wat er gebeurd is!", riep McGraw.

"Aye Sir!"

Dawn begon gelijk met zoeken. Het duurde even voordat ze haar console een beetje doorkreeg. Na enkele minuutjes scande ze het schip al op levens-tekenen...

5 in de brug... Dat klopte. Eentje zwerfde van dek naar dek, maar dat was geen klingon...

Op haar scherm begon er iets te bliepen. Op dek 4...
Levens-teken van een klingon, maar wel erg zwak...

"Ik heb de klingon gevonden, Captain, maar ik vrees het ergste. Ik ga nu naar hem toe!", Dawn pakte de medkit die langs haar stoel stond op, en rende naar de lift.

Toen ze in de lift stond, gaf ze de opdracht om naar dek 4 te gaan. De lift leek redelijk snel te gaan deze keer, en ze stapte gelijk de lift uit toen de deuren open gingen.

Volgens de scan moest hij zich in een van de gangen rechts van de lift bevinden. Ze rende zo snel als ze kon. Dek 4 zag er hier en daar wat beschadigd uit. Enkele wandpanelen waren los geraakt, en enkele leidingen lagen ontbloot.
Na enkele seconden zag ze een gestalte op de grond liggen. Een klingon. De ravage hier was er nog erger aan toe. De wandpanelen leken bijna verscheurd te zijn. Een console die er eens hing leek volledig verwoest, van de leidingen die erachter zaten kwamen nog enkele vonkjes af.
De klingon lag op de grond, hevig bloedend. Hij was op meerdere plaatsen doorboord door scherven van de console.

Dawn slikte even. Ze had in haar tijd veel gezien, maar zoiets als dit nog nooit.

Ze zette haar medkit naast haar neer terwijl ze naast de klingon knielde, en haalde een medische tricorder eruit. Ze begon gelijk met scannen, maar de klingon greep haar pols vast, en stamelde iets in klingon, terwijl hij haar aankeek.
Ze verstond er geen woord van.
Nadat de klingon uit gestameld was, zakte zijn hoofd weg, en verzwakte zijn hand en liet haar los.
Ze ging verder met scannen. De klingon was dood... Omdat ze hier verder niks meer voor hem kon doen, besloot ze terug te gaan naar de brug om verslag uit te brengen.

Toen ze opstond trilde haar benen. Na een paar passen leunde ze tegen de wand van de gang om even te kalmeren.

Dit bracht veel nare herinneringen naar boven....

SCC Dauntless · Bericht door **SCC Dauntless** » 25 sep 2004, 13:33

Kyle keek naar McCraw, hij kan zo zien dat de captain het moeilijk had. "Captain, geef het bevel en we gaan weg hier" Dat was de zin die door Kyle zijn hoofd spookte. Maar hij was pas aan boord dus hij moest het vertrouwen van de Captain nog zien te winnen. Hij besloot de rest van zijn commentaar ook voor hem te houden. Want ondanks zijn reputatie als goede offcier was Kyle toch wel een aantal maal in de problemen gekomen door zijn grote mond...

Paulstartrek · Bericht door **Paulstartrek** » 27 sep 2004, 23:52

Eindelijk teruggekeerd op de brug keek Peter om zich heen en besloot dat hij niet wist wat er gebeurt was. Maar iedereen keek zo gespannen dus er moest een hoop aan de hand zijn.
Kaptein wat moet er gebeuren? vroeg Peter uiteindelijk.

Bericht door **mr_Vulcan** » 28 sep 2004, 00:50

En toen viel McGraw's oog op een knipperend lampje op het console naast zijn stoel. "Wie is Blake?" Hij keek naar het scherm. Wat gebeurde er daar? Toen zag hij een kans en die greep McGraw met beide handen aan.
"Lonsdrew, snel, is het mogelijk om een transporterlock vast te zetten op die andere Sunriser? Kunnen we mensen door de anomalie overstralen?" McGraw gaf Lonsdrew even wat tijd om te denken want hij ging gelijk door naar Brooklyn.
"Jason, je zei dat wapens geen effect hebben. Weet je dat zeker? Hoe zit het met voortstuwing? Kunnen we naar warp en loskomen van de anomalie?"
McGraw keek over de brug. "Kom op mensen! Ik wil antwoorden! Starr, suggesties zijn altijd welkom."

...

Dawn · Bericht door **Dawn** » 28 sep 2004, 13:09

Het schip waarop zij een rustige reis naar huis verwachtte was aangevallen, en zat vast in een anomalie. Zeker één dode die ze niet kon helpen.

Dit was ze niet gewend. Ze heeft haar hele leven geleefd op koloniën en ruimtestations, ver van enige gevaarlijke of rare situaties. En nu...
Nu zat ze er middenin.

"Dokter Kincade, de patient reageert niet op hyronalin!"
Haar gedachten begonnen te dwalen, herinneringen kwamen weer boven...

Ze begon terug te lopen naar de lift
"Zuster, breng me een neural stimulator, zijn hersen activiteit zakt.
-Alstublieft dokter...
Voer een basilar arterial scan uit, nu!
-Ja Dr. Kincade..."

Dawn probeerde de herinneringen terug te stoppen. Het was te pijnlijk om daar nog over te denken...
De lift ging open, en ze keerde terug naar de brug.

De engineer was ook weer terug, en iedereen en met name de captain leek gespannen.

"Ehm, Captain..", ze was niet zeker of dit het juiste moment was voor haar rapport, "Ik heb uw Klingon gevonden, op dek 4... Ik kon niets meer voor hem doen. Hij is dood..."

Vertwijfelend ging ze weer op haar vertrouwelijke plaatsje op de brug zitten.

Jason B · Bericht door **Jason B** » 28 sep 2004, 13:58

"Jason, je zei dat wapens geen effect hebben. Weet je dat zeker? Hoe zit het met voortstuwing? Kunnen we naar warp en loskomen van de anomalie?"

"Nou, als we nog weg willen, dan moet dat NU gebeuren. De anomaly groeit en groeit met de seconde. Als we niet binnen een minuut weg zijn, kunnen we waarschijnlijk nooit meer weg. Wat ik zou aanraden is naar maximale Warp te gaan. Het kan zijn dat we niet meteen weg komen, maar we scheuren onszelf wel losser. Dan kunnen we daarna onze Phasers wel weer gebruiken om een kleine ketting-reactie te veroorzaken......" Jason stopte even. Hij keek McGraw strak aan. "Maar dat zal betekenen dat de andere Sunriser er midden in zit. En aangezien hun status............. zullen ze dit waarschijnlijk niet overleven."

SCC Dauntless · Bericht door **SCC Dauntless** » 28 sep 2004, 14:05

"Wat ik zou aanraden is naar maximale Warp te gaan" hoorde Kyle Jason zeggen. "Captain, speed nu maximale warp. Koers nog steeds hetzelfde. We kunnen gaan zodra u het zegt" Kyle besloot zich om te draaien naar zijn paneel. Hij wachte op het woord van McCraw...

Paulstartrek · Bericht door **Paulstartrek** » 28 sep 2004, 16:11

Jazeker kaptein, het moet mogelijk zijn om mensen over te stralen, waarschijnlijk als we de secundaire confinementbeam... Terwijl Peter begon te spreken was hij al naar zijn console gelopen en begon alle mogelijkheden te initialiseren. Onbewust dat hij zich van de commandstoel verwijderde was hij in het zelfde volume aan het doorspreken. Op het laatst geheel onverstaanbaar, temet moppelend was hij druk bezig allerlei commando's in te voeren.

Nebulaguy · Bericht door **Nebulaguy** » 30 sep 2004, 13:42

*Tot nader order niet in de storyline*

Xoran Dromar wist niet waar hij het had, z'n eerste deep space missie en onmiddellijk al boordevol problemen, z'n tijd op de academie had natuurlijk wel gezorgd dat hij tamelijk stressbestendig was, maar in deze situatie waar de brug bol stond van mensen die heen en weer renden om allerlei commando's in te putten en zo uit de anomalie te ontsnappen, was nu niet echt wat hij geleerd had.

Toch probeerde hij aan z'n eigen console de astrometrische gegevens zo goed mogelijk op te vragen en door te geven aan de captain en de commander.

Xoran: Captain, we geraken los uit de anomalie, heel traag dat wel, maar het lukt.

*Tot nader order niet in de storyline*

Paulstartrek · Bericht door **Paulstartrek** » 30 sep 2004, 16:03

Kaptein ik heb een transporter lock, geloof ik. Door de anomelie kan ik moeilijk zeggen daadwerkelijk een lock te hebben. Maar ik heb zeker weten twee mensen gelocked. Een op de brug en iemand ergens anders. Sir, ik krijg alleen geen lock op uw andere ik. Ook weet ik niet of er nog andere mensen levend op dat schip zitten

Bericht door **mr_Vulcan** » 30 sep 2004, 16:07

"We hebben minder dan een minuut. Probeer er zoveel mogelijk weg te halen. We blijven hier tot het laatste moment! Energize!"

SCC Dauntless · Bericht door **SCC Dauntless** » 30 sep 2004, 16:16

"Engines zijn gestart": zegt Kyle. "Sir, ik denk dat het werkt, we komen vrij van de anomalie". Volgens mij hebben we net genoeg enginepower om het te flikken"...

Bericht door **mr_Vulcan** » 30 sep 2004, 16:20

"Hoe lang hebben we nog? Gaat dat lukken met onze huidige snelheid?"