Uss Evolution
Moderator: mr_Vulcan
-
Tactical_Cube
- Vice Admiral
- Berichten: 8488
- Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
- Locatie: Harlingen
Uss Evolution
Captains Log: Ik ben Captain Dennis Ashmore en ik heb het commando gekregen over het schip de Uss Evolution Intrepid Klasse met een crew van 156
Er kwam een vrouw binnenlopen
“O sorry ik wist niet dat je bezig was” zei ze
“Maakt niet uit” zei Ashmore
“Oké, Ayala Parker meldt zich Captain”
“Ja, het is goed je weer te zien na zon lange tijd” zei hij
“Ja vind ik ook”
“Nog gefeliciteerd met je promotie tot Commander trouwens” zei Ashmore
“Dank je wel, maar als je het niet erg vind ga ik nu weer, ik heb nog veel te doen voor ons vertrek morgen. Ik wou je even laten weten dat ik er was” zei ze
“Oké, dan zie ik je wel op de Bridge”
Ayala liep weg en Ashmore dacht aan waneer ze elkaar voor het eerst ontmoet hadden, het was nog tijdens hun tijd op Starfleet Academy, ze moesten zich allebei melden omdat ze betrokken waren geweest bij een gevecht. Terwijl ze aan het wachten waren stelden ze zich aan elkaar voor. Ze kwamen er allebei goed vanaf en gingen samen wat drinken. Na de Academy hielden ze nog wel contact met elkaar, maar toen ze allebei belangrijke functies kregen verwaterde dit contact langzaam. 6 jaar later was Ashmore op zoek naar een first officer en zag hij Ayala op de lijst staan en het duurde dus ook niet lang voor hij een keuze had gemaakt.
“Computer, ga verder met opnemen, onze eerste missie is het onderzoeken van een nieuwe Wormhole aan de rand van het Alpha Kwadrant ….”
Het vreemde aan het Wormhole was dat het uit zichzelf verscheen en ook zo snel weer verdween, maar de laatste tijd was het Wormhole vaak verschenen en de Evolution had het voorrecht om dit fenomeen te onderzoeken.
De volgende dag ….
“Parker voor de Captain, we zijn klaar om te vertrekken, de laatste crew members zijn net aangekomen”
“Oke ik kom er zo aan, Ashmore uit” zei hij opgewekt
Ashmore stond op en liep naar de replicator in zijn hut toe.
“Thee heet”
~Wat voor soort thee?~ Zei de computer
“Eh .. Aardbeien thee”
Er verscheen een kop hete aardbeien thee, Ashmore pakte het beet en liep zijn hut uit. Koffie had hij nooit lekker gevonden en dat zijn moeder hem vroeger altijd probeerde koffie te laten drinken had daar niet aan meegeholpen.
Op zijn weg naar de Bridge kwam Ashmore veel van de crew tegen, allemaal deden ze erg officieel. Terwijl Ashmore daar eigenlijk helemaal niet van hield, maar dat wisten zij niet. Ooit had hij onder Captain Johnson gediend en die wou alles precies en niet anders, ook hield Johnson niet van nieuwe ensigns en dat had hij geweten ook, zelf hield hij er van om gewoon met de crew om te gaan. Toen Ashmore op de Bridge aankwam was iedereen waar hij of zij hoorde te zijn, hij liep naar zijn stoel en ging zitten.
“Wat is de status van de systemen lieutenant Foster?”
“Alles ziet er goed uit Captain”
“Mooi, vraag toestemming om te vertrekken aan Deep Space Nine”
Even later antwoordde Foster “Ja we kunnen vertrekken Captain”
“Oke koppel ons dan maar los en zet een koers naar het Wormhole, de snelheid langzaam opbouwen tot Warp 6” zei Ashmore met een tinteling in zijn lichaam, dit was zijn eerste missie als Captain en hij hoopte dat alles goed zou gaan.
“Warp 1…. Warp 2, 3, 4 ….” Zei lt. Foster totdat het schip bij Warp 4 ineens heen en weer begon te schudden.
“Wat is er aan de hand!!” schreeuwde Parker om boven het gerommel uit te komen
“Het lijkt op een probleem met de warpmotoren”
“Dat meen je niet” zei Ayala geërgerd
Ashmore stond op en drukte op zijn combadge
“Ashmore voor Engineering, wat is er aan de hand”
“Engineering hier” antwoordde een vrouwelijke stem
“Er blijkt een afwijking in de warpmotoren te zitten”
“Kunnen jullie dat repareren?, En zo ja hoe lang gaat dat duren?”
“Ja, we kunnen het repareren en ik denk dat het niet langer dan een kwartier zal duren”
“Daar houd ik je aan, Ashmore uit”
Ashmore ging weer zitten en draaide zich naar Ayala toe
“Vanmorgen met het verkeerde been uit bed gestapt?”
“Ja, sorry ik ben vandaag een beetje chagrijnig” zei Ayala
“Laten we hopen dat dat niet zo blijft” zei Ashmore
Toen het kwartier voorbij was ging de Evolution weer op weg naar het Wormhole, de reis zou op Warp 6 nog een paar dagen duren en iedereen had dus genoeg tijd om elkaar te leren kennen. Ashmore en Parker waren vaak samen te vinden in de Mess Hall waar ze theorieën over het Wormhole uitwisselden.
Ergens anders in het schip gingen de deuren van Sickbay open en kwam er een vrouw gedragen door 2 mannen binnen.
“Wat is er gebeurd?” vroeg de Dokter
“Een Esp Conduite is gebarsten en de Chief Engineer stond te dicht in de buurt” zei 1 van de mannen.
“Oke leg haar daar maar neer” wijzend naar 1 van de biobedden
De Dokter pakte een huid generator en een paar hyposprays en liep naar de vrouw toe, toen hij klaar was maakte hij haar wakker.
“Wat is er gebeurd?” vroeg ze verbaasd
“Er was een Eps Conduit gebarsten en je stond er te dichtbij in de buurt, maar ik heb je weer helemaal kunnen oplappen, je kunt weer gaan als je wilt” zei Liam de Chief Medical Officer.
“Bedankt, ik moet nu terug naar Engineering” zei de vrouw
In de eerste paar dagen liet de Captain de Bridge Crew en alle Chiefs 1 voor 1 bij zich in zijn werkkamer langskomen om ze zo beter te leren kennen, hij had iedereen nu wel op bezoek gehad, alleen de Chief Engineer nog niet, want zij had het de laatste tijd erg druk met de motoren, elke keer als ze een probleem hadden opgelost ontstond er even later weer een probleem. Maar op deze dag was er nog niets met de motoren gebeurd en dus was het tijd voor haar om even bij de Captain langs te komen.
“Kom binnen” antwoordde de Captain toen hij hoorde dat er iemand voor de deur stond.
De Chief Engineer kwam binnenlopen.
“Ik ben Dennis Ashmore” hij stond op en liep naar haar toe
“Ik ben Annika Hansen, maar iedereen noemt me Seven of Nine en dat heb ik zelf ook liever” zei ze
“Is alleen Seven ook goed” vroeg Ashmore
Seven knikte en dus ging Ashmore verder.
“Heb je al enig idee wat die afwijkingen veroorzaakt?”
“Ik weet niet of u die vraag zo moet stellen, het is niet wat maar wie, de enige manier waarop deze afwijkingen steeds kunnen komen is als een persoon deze maakt”
“Je bedoelt dus dat iemand op dit schip er voor probeert te zorgen dat we niet verder komen” zei Ashmore
“Dat bedoel ik inderdaad, elke keer als er afwijkingen plaatsvinden zijn ze net iets moeilijker te herstellen, en het kan ook geen fout in het ontwerp van de warpmotoren zijn want dan hadden we het nu wel ontdekt.” Zei Seven
“Heb je enig idee wie het doet?”
“Nee, en ik heb de laatste paar dagen ook nog niets verdachts gezien, degene die dit doet weet dus veel van onze computers af en kan het ongemerkt doen.”
“Omdat het tot op dit moment nog niet levensgevaarlijk is laten we hem maar doorgaan want als hij weet dat wij het weten zal dat hem of haar afschrikken. Ik vertel het de senior staff en ik wil dat jij de komende tijd nog beter oplet.” Zei Ashmore
“Dat zal ik doen” zei Seven en ze liep weg.
Ashmore vertelde het aan de senior staff, allemaal reageerden ze verbaasd en allemaal zouden ze opletten of ze iemand iets verdacht zagen doen. Die avond zaten Ashmore en Parker in Ashmores hut de senior staff de bespreken.
“Seven zal het niet zijn, ze heeft er geen reden toe en dan had ze me niet verteld dat het door iemand gedaan werd” zei Ashmore
En Chris Liam dan onze Chief Medical Officer dan?”
Zo gingen ze alle Chiefs na en na een tijdje wisten ze bijna zeker dat het niet 1 van hun was.
“Hoe lang duurt het eigenlijk nog voordat we bij het Wormhole zijn?” vroeg Ayala met een kop koffie in haar hand
“Door de afwijkingen in de motoren gaat het niet sneller en dus is het niet zeker hoe lang het nog zal duren. Als er geen afwijkingen meer komen duurt het nog 2 dagen op Warp 6, maar ik ben van plan Starfleet om toestemming voor maximum Warp te vragen” zei Ashmore
“Maar dat is gevaarlijk in deze regio, want door hoge warpvelden ontstaan hier snel scheuren in subspace.” Zei Ayala
“Dat weet ik, maar ik wil wel eens weten wat we niet mogen zien”
“Je denkt dus dat iemand wil voorkomen dat we het Wormhole onderzoeken?”
“Ja, dat lijkt me wel wat voor reden kan die anders hebben” zei Ashmore
“Dat weet ik ook niet” zei Ayala
Een half uur later liep Ayala de Captains hut uit, ze hadden besloten allebei de achtergronden van de crew te onderzoeken, allebei zouden ze een helft doen. De volgende dag besloot Ashmore contact op te nemen met Starfleet om zijn verzoek in te dienen.
De volgende dag op Starfleet Headquarters
“Admiraal Janeway er is een bericht voor u van de Uss Evolution” zei een stem door het comm systeem
“Stuur maar door naar hier” zei ze
Dennis Ashmore verscheen op Janeways scherm
“Hallo, Captain Ashmore lang niet meer gezien, wat kan ik voor je doen?” vroeg ze
“Ik wou vragen of we in deze regio op maximum Warp verder mogen gaan” zei Ashmore
“Waarom dan, dat is erg gevaarlijk voor subspace daar, is het erg belangrijk?”
Ashmore vertelde van het Wormhole en dat de afwijkingen in hun motoren door iemand van de crew werden veroorzaakt, en dat ze dus zo snel mogelijk bij het Wormhole wouden komen.
“Ik begrijp wat je bedoelt, bij deze geef ik je toestemming om op maximum Warp te gaan” zei Admiraal Janeway
“Bedankt, op maximum Warp zal het nog maar een paar uur duren voordat we er zijn zonder verdere afwijkingen in onze motoren” zei Ashmore
“O ja, ik had nog een vraag voor je” zei Janeway, “Hoe is het eigenlijk met Seven?”
“Het gaat erg goed met haar, ik ben zeer tevreden over haar werk, tot nu toe heeft ze al onze problemen kunnen oplossen”
“Dat is erg leuk om te horen, maar ik moet weer aan het werk” zei Janeway
“Ja ik ook Admiraal, Ashmore uit”
Ashmore stond op en liep naar de Bridge
“We hebben permissie om op maximum Warp te gaan” zei hij
“Mooi” zei Ayala en ze drukte op haar combadge “Parker voor Seven, maak jullie klaar om naar Warp 9 te gaan”
“Wacht even Commander, ik neem zo contact met u op” zei Seven
Seven had vanuit haar ooghoek ensign Williams bij een paneel zien staan waar hij niet hoorde te zijn. En dus liep ze in zijn richting.
“Ensign, ga daar vandaan!” zei ze met een luide stem
Om hun heen keken een paar mensen op.
“Wacht even lieutenant, ik ben bezig iets te verhelpen” zei hij
“Alles is in orde, ga daar nu weg of ik zal op je moeten schieten”
Ensign Williams pakte zijn Phaser en richtte op Seven. Die net op tijd kon ontwijken toen Williams op haar vuurde.
“Seven voor Security stuur onmiddellijk een team naar Engineering” zei ze terwijl ze een Phaser pakte en op Williams richtte.
Ondertussen op de Bridge hoorden ze het bericht van Seven.
“Captain er is een Phaser gevuurd in Engineering” zei Tomson “en Seven wordt aangevallen”
“Stuur een beveiliging team naar Engineering, ik ga ook mee. Parker jij hebt de brug.”
Terwijl Ashmore haastig met het team naar Engineering ging werd er daar nog steeds geschoten. Williams had hulp gekregen van iemand anders uit Engineering.
“Seven! Kijk uit! Achter je!” riep iemand
Een man drukte op zijn Phaser en even later viel Seven op de grond.
De deuren van Engineering gingen open en Ashmore kwam met het team binnenlopen. Ashmore moest gelijk een Phaser straal ontwijken. Hij rolde over de grond, stond op en richtte zijn Phaser op Williams terwijl het team de 2 omsingelden.
“Gooi jullie wapen op de grond!” schreeuwde Ashmore
“En wat dan Captain?, wat dan?” zei Williams
Ashmore ging met zijn vinger naar de vuurknop van zijn Phaser, net toen hij wou vuren verdween Morgan.
“Ashmore voor de Bridge, zet de schilden aan en hou alle transports van en naar het schip tegen.”
Toen Ashmore dit gezegd had vuurde hij op Williams die aan de kant sprong en naar een console rende en op een knop drukte.
Opeens galmde er een alarm door het hele schip.
Iemand van het beveiligingsteam schoot Williams neer toen hij even niet oplette.
Over het schip galmde nu ~ Warpkern breuk in 10 minuten, verlaat Engineering ~
“Breng Seven en Williams naar Sickbay. En kijk jij of je wat tegen die breuk kan doen” pratend tegen een vrouw die naast hem stond. De vrouw probeerde een aantal dingen en zei toen “ Ik kan er niks tegen doen Captain, ik weet niet wat er aan de hand is”
“Computer maak de kern klaar voor dumpen, autorisatie code Ashmore Omega 092”
~ Autorisatie code geaccepteerd, de kern is klaar om gedumpt te worden ~
“Ashmore voor Parker stuur een subspace bericht dat we de kern hebben gedumpt en dat schepen dicht in de buurt hun schilden aan moeten zetten”
“Begrepen Captain, Parker uit”
“Computer dump de kern” zei Ashmore
De kern zweefde nu in de ruimte en de Evolution ging op impulssnelheid zo snel mogelijk weg. 8 minuten later was er op het scherm in de Bridge een grote ontploffing te zien en de crew voelde een lichte trilling
“Ayala voor de Captain is alles in orde daar?”
“Ja, alles is hier goed, maar kunnen jullie zien waar Crewman Morgan heen is getransporteerd?”
“Volgens de logs is hij net buiten het schip getransporteerd, maar er valt niks te zien dus onze logs zullen wel niet kloppen”
“Oke ik ga nu eerst naar Sickbay dus je hebt de Bridge nog”
Ashmore liep met het team Engineering uit, bij de eerste splitsing gingen ze allebei een andere kant op. Toen Ashmore in Sickbay aankwam zat Seven op een bed en Williams achter een krachtveld.
“Is alles goed Seven?” vroeg Ashmore
“Ja, alles is goed, de Phaser stond gelukkig op verdoven” antwoordde ze
“Neem voor de rest van de dag maar vrij”
“Bedankt voor het aanbod, maar ik wil er eerst voor zorgen dat de nieuwe kern goed geïnstalleerd word.” Zei Seven
“Zelf weten, je kunt waneer je wilt vandaag vrij nemen”
Seven knikte en liep Sickbay uit, Ashmore liep naar Williams toe en begon hem te ondervragen.
“Wat heb je te zeggen Williams?” vroeg Ashmore
“Waarop Captain?” antwoordde hij nuchter
“Wat denk je zelf?!” zei Ashmore boos
Na een uur was Ashmore niks opgeschoten en stuurde hij Williams met 2 beveiligings mensen naar de gevangenis toe, zelf ging hij weer naar de Bridge.
“En hoe gaat het met de warpkern?” zei hij gevolgd door een diepe zucht
“Hij is net geïnstalleerd, ze voeren nu wat tests uit en als alles goed gaat kunnen we over een uur vertrekken.”
“Mooi” zei Ashmore met zijn ogen halfdicht
“Dennis” zei Ayala “ga anders naar je hut, ik maak je wel wakker als we bij het Wormhole zijn”
“Weet je het zeker?” zei hij
“Ja, ik hou het nog wel een paar uurtjes uit”
“Dan zie ik je bij het Wormhole weer” zei hij terwijl hij opstond en op weg naar zijn hut ging, daar aangekomen ploft hij op zijn bed neer en viel 10 minuten later in slaap.
“Captain er verschijnen 2 schepen voor ons, het zijn de Azura! En ze laden hun wapens!” zei Ayala
“De Azura? Wie zijn dat?”
“Dat weet je toch wel?, Hier hebben we nu geen tijd voor. Moeten we naar Red Alert of niet?”
“Eh.. ja doe dat maar” zei Ashmore verward
Er gingen 6 photon torpedo’s door de ruimte richting het Intrepid klasse schip. Toen ze raakten viel iedereen op de Bridge op de grond.
“Schilden zijn op 30 %”
“Vuur op het eerste schip 2 Quantem torpedo’s en belaag het 2e schip met Phaserstralen. NU!!” zei Ashmore “Ayala wat is de status van het schip?”
Er kwam geen antwoord
“Ayala wat is de status van het schip?” herhaalde hij nu wat harder
Toen er weer geen antwoord kwam keek Ashmore om, en naast zich op de grond lag Ayala met haar gezicht onder het bloed en ze bewoog zich niet.
“Medisch noodgeval op de Bridge” riep Ashmore door zijn combadge
“Ayala zeg wat tegen me”
“Den..nis” zei ze zwakjes “veel ….” Er volgde niks meer
“Ayala blijf bij me” zei Ashmore met tranen in zijn ogen.
“Sickbay schiet op!!!”
Heel zachtjes in de verte hoorde Ashmore een stem
“Dennis” Ashmore keek om zich heen maar zag niemand roepen
“Dennis” klonk het dit keer weer maar iets luider dan zonet.
Ashmore schrok wakker en zag Ayala naast zich staan.
“Ik wou even laten weten dat we bij het Wormhole zijn, is alles in orde?” Vroeg ze bezorgd.
“Eh, ja ik had een nachtmerrie”
Ashmore stond op en keek even naar Ayala en even later omhelsde hij haar even en deed toen zijn werk kleren aan. Ayala keek verbaasd op, en liep toen samen met Ashmore naar de Bridge. Eenmaal op de Bridge gingen Ashmore en Parker op hun stoelen zitten.
“On screen”
Het scherm ging aan en het was een prachtig gezicht, het Wormhole was erg groot en had mooie kleuren en ook iedereen keek dan verbaasd op toen het opeens weer verdween.
“Hebben de sensors het geregistreerd?” vroeg Ashmore
“Ja Captain, de sensors detecteerden een volledig stabiel Wormhole voor zolang het er was.
“Kan je ook kijken waar het begin is?” vroeg Ayala
“Nee, onze sensors komen niet door het Wormhole heen”
“Kunnen we er wel een probe doorheen sturen?” Zei Ashmore
“Ik geloof dat dat wel moet lukken, maar we krijgen alleen maar informatie doorgestuurd als het Wormhole open is.”
“Ik wil het toch proberen, maak een probe klaar en sta gereed hem te lanceren zodra het Wormhole weer verschijnt.”
Toen het Wormhole weer verscheen stuurden ze de probe het Wormhole in, het enige wat ze nu konden doen was wachten tot het Wormhole weer open ging. In de tussentijd ging Ayala slapen en Ashmore ging in zijn hut lezen. Hij hield er van om verhalen over het verleden te lezen en dan vooral over de oorlogen die de mensen vroeger hadden gevoerd. Hij interesseerde zich vooral in de 3e wereld oorlog, daarin waren zon 600 miljoen mensen omgekomen, en daarna zagen de mensen eindelijk in dat het wel slim was om als planeet samen te werken. Net toen Ashmore pagina 30 van zijn boek wou omslaan hoorde hij dat er iemand voor zijn deur stond.
“Kom binnen” zei hij
Ayala kwam met een lach binnenlopen
“Heb je zin om met me mee te gaan naar het holodeck?” vroeg ze
“Ik was net lekker aan het lezen” antwoordde Ashmore hierop
“Ah kom op zeg, het wordt erg leuk, ik heb al een programma in gedachten.”
“Nou oké, wat voor programma dan?” vroeg hij nieuwsgierig
“Dat zie je daar wel” zei Ayala terwijl ze naar Ashmore liep en hem door het schip mee sleepte, toen ze bij het holodeck aankwamen zei Ayala
“Computer laadt programma Ayala Bheta 001”
~Programma geladen~
De deuren gingen open en Ashmore liep samen met Ayala naar binnen. Ze stonden op een strand met een zee zo helder als het maar kon, de zon ging langzaam onder en in het gras verderop was een zacht gezoem van insecten te horen. Een eindje verderop lag een kleed met een mand, naast de mand stond een fles champagne in ijs. In de mand zaten zoveel verschillende soorten eten dat Ashmore er verbaasd naar keek.
“Ik wist niet meer precies van wat voor eten je hield dus ik dacht laat ik van alles wat doen” zei ze na het zien van Ashmores blik
“Ik vind bijna alles wel lekker dus er zit vast wel wat bij wat ik lust”
Ashmore draaide zich om en keek recht in de ogen van Ayala. Toen gingen ze allebei zitten en schonk Ashmore champagne in.
“Wat vieren we eigenlijk?” vroeg hij
“Onze eerste missie samen meneer de Captain” zei Ayala
“Maar mevrouw Commandant dat is leuk, laten we dan proosten op een succesvolle missie” zei Ashmore
“Op een succesvolle missie” herhaalde Ayala terwijl het geluid van 2 glazen klinkend tegen elkaar aan te horen was.
Het geluid van de zee was erg rustgevend, en beiden vergaten ze dan ook dat ze op een sterrenschip waren. Ze waren aan het praten over hun tijd samen op de Academy en wat ze daarna allemaal hadden meegemaakt. 2 glazen champagne later verbrak Ayala de stilte.
“Wat denk jij dat er aan de andere kant van het Wormhole is?”
“Ik weet het niet, maar 1 ding weet ik wel” zei hij
“En dat is?”
“Dat het niet mooier als dit kan zijn”
Er verscheen een glimlach op het gezicht van Ayala en ze bewoog haar gezicht langzaam naar die van Ashmore toe. Even later raakten Ayalas lippen die van Ashmore aan.
De kus werd opeens onderbroken door een bericht door het communication systeem
“Foster voor de Captain” klonk het over het strand heen, even later antwoordde Ashmore
“Ashmore hier”
“Het Wormhole is weer verschenen en er komt iets uit”
“Oke we komen er aan” zei Ashmore teleurgesteld
Ze stonden beiden op.
“Computer, uitgang”
Er verscheen een deur net voor de zee
“Computer stop het programma” zei Ayala even later
Ze gingen allebei op weg naar de Bridge, toen ze in de turbolift stapten zei Ashmore
“Volgende keer zet ik het comm systeem in het holodeck uit”
Ayala moest lachen maar toen ze wat wou zeggen waren ze al bij de Bridge en dus liep ze naar haar stoel.
“Wat komt er door het Wormhole heen lieutenant?” vroeg Ashmore
“Het is onze eigen probe Captain, maar ik snap niet dat hij hier weer is en hij zendt ons ook geen informatie, hij werkt niet meer”
“Haal hem maar naar binnen en breng hem naar Cargobay 2, en download de informatie van de probe in onze Database”
“Ok Captain” zei Tomson en hij ging op weg naar Cargobay 2, er liep iemand anders naar het station van Tomson om het van hem over te nemen.
Het Wormhole verdween weer en dus moesten ze wachten op de informatie van de probe om te weten waar het Wormhole begon.
“Tomson voor de Captain”
“Ja Ashmore hier wat is er?”
“Er is iets vreemds met de probe, er is iets in gebouwd en dat komt niet van ons”
“Ga voorzichtig verder, bij het eerste teken van onraad stralen we de probe naar buiten, ik wil dat je een open commlink met ons houd.”
“Begrepen Captain, ik begin nu met downloaden van de informatie”
“Oke vertel me waneer je klaar bent”
“Captain er zit een bom in de probe geplant en hij gaat ontploffen over 10 seconden!” schreeuwde Tomson
“Straal de Probe weg nu!” zei Ashmore
“De probe zend een anti transporter veld uit ik kan er geen lock op krijgen”
“Maak dat jullie weg komen!!!?”
“Captain dat redden ze nooit allemaal, we moeten een krachtveld om cargobay 2 leggen anders raken we misschien het hele dek kwijt” zei de vervanger van Tomson
“Leg een level 10 krachtveld om cargobay heen” zei Ashmore 2 seconden later met moeite. Nadat ze een ontploffing gehoord hadden vroeg hij
“Wie hebben het allemaal gered?”
“Crewman Tyler en Bensen zijn Cargobay 2 uitgekomen, Tomson, Davila waren nog binnen tijdens de ontploffing.”
Ashmore sloot zijn ogen voor een moment.
“Ayala organiseer jij een herdenkingsdienst?”
Ayala knikte
“Computer voeg toe aan het logboek:
Op stardate 57100.6 zijn Ben Tomson en Jennifer Davila omgekomen tijdens een bomontploffing tijdens hun werk.
“Ik ben in mijn werkkamer ik neem contact op met hun familie, hou een veilige afstand van het Wormhole en scan alles wat er te scannen valt ik wil weten wie die bom gemaakt heeft. Ayala jij hebt de Bridge”
Ashmore ging zijn werkkamer binnen en zette zijn computer aan, dit was de eerste keer dat hij zelf contact moest maken met de familie van overleden crewleden. Hij had natuurlijk vaker meegemaakt dat er crewleden dood gingen maar dan moest altijd iemand anders contact opnemen met de familie. Hij wist niet wat hij moest zeggen, dus oefende hij eerst nog voordat hij de ouders sprak. Na een half uur wist hij nog steeds niet wat hij moest zeggen en besloot hij als eerste contact te maken met de ouders van Jennifer Davila. Hij kreeg Davila’s moeder op het beeld. Toen Ashmore verteld had wat er gebeurt was reageerde Davila’s moeder erg geschokt, ze kon niet geloven dat iemand een bom zou plaatsen in een probe, een tijdje later verbrak ze het contact toen het gesprek afgelopen was. Nu moest Ashmore contact maken met de ouders van Tomson, hij besloot met Tomsons vader te spreken hij was ook een Captain bij Starfleet en was op dit moment in de buurt van Vulcan op de Uss Akira. De vader van Tomson reageerde heel anders dan de moeder van Davila, als Starfleet Captain wist hij goed wat de risicos van het werk waren, hij bedankte Ashmore omdat hij zo snel contact had opgenomen. Ashmore had gedacht dat waneer dit voorbij was het zou voelen of er een last van zijn schouders was gevallen, maar dit was echter niet zo. De volgende dag zou de herdenkingsdienst zijn en zouden ze de lichamen van Davila en Tomson in capsules de ruimte insturen, als er tenminste iets van hun lichamen over was. Ashmore bedacht zich opeens dat hij nog niet eens wist hoe het met Cargobay 2 was en besloot een kijkje te nemen. Van Cargobay 2 was niet veel meer over er zat een gat in de romp dat door noodkrachtvelden bijeen gehouden werd. Overal om hen heen was puin te zien. Van de probe was niks meer te zien, er was helemaal niets meer van over en dus wisten ze nog steeds niet wat er aan de andere kant van het Wormhole was. In de buurt van de deuren zag Ashmore resten van wat waarschijnlijk Tomson of Davila was geweest liggen, ze waren dus bijna bij de uitgang geweest toen hij de krachtvelden geplaatst had. Ashmore vroeg zich af hoe ze zich gevoeld moesten hebben wetend dat ze dood zouden gaan in een paar seconden en misschien wel denkend dat hun Captain hun in de steek had gelaten. Ashmore maakte zichzelf wijs dat wat hij had gedaan het beste voor het schip was, en ook al was dat waarschijnlijk wel zo kon hij het niet helpen dat hij zich schuldig voelde voor de dood van 2 leden van zijn crew. Het was nog maar het begin van de missie en er waren al doden gevallen, er waren al verraders op het schip geweest en niemand wist wat er nog aan zat te komen. Dat er een bom in de probe zat bewees dat er intelligente wezens aan de andere kant van het Wormhole waren en dat ze niet vredelievend waren. Ashmore draaide zich om en liep Cargobay 2 uit.
De volgende dag was de herdenkingsdienst van Tomson en Davila, er vond een standaard herdenkingsdienst plaats en nadat de Captain gesproken had waren er nog een paar die wat over hun vrienden wouden zeggen. Daarna werd er op een fluitje geblazen en hoorde iedereen dat er 2 capsules waren gelanceerd. Door de ramen van het vertrek heen kon je nu deze 2 capsules nu weg zien zweven. Toen dit gebeurt was kon iedereen nog met elkaar praten, de Captain was net in gesprek met een vriend van Davila toen het onderbroken werd door een comm bericht vanaf de Bridge.
“Captain er is een bericht van Starfleet Command voor u”
“Zeg ze dat ze even moeten wachten ik ga naar mijn werkkamer, stuur het bericht door als ik daar ben”
“Begrepen Captain”
“Het spijt me maar ik heb een bericht van Starfleet Command, ik moet nu gaan” zei hij
Op weg naar zijn werkkamer dacht Ashmore na, dit was de eerste herdenkingsdienst op zijn schip onder zijn command, hij hoopte dat er niet meer kwamen, maar van binnen wist hij zelf ook wel dat er risico’s aan dit vak zaten en dat ze elkaar nog wel vaker zouden zien bij een herdenkingsdienst. Hij stapte in een turbolift en vertelde deze dat hij naar de Bridge wou, vanaf daar liep hij zonder op te kijken zijn werkkamer binnen en ging achter zijn computer zitten. Het scherm ging aan en er verscheen een Admiraal.
“Captain Ashmore, ik wou laten weten dat ik weet wat u meemaakt”
“Dat weet u niet, maar toch bedankt maar ik neem aan dat dat niet de enige reden is voor dit contact Admiraal Johnson” zei Ashmore
“Ja daar hebt u gelijk in, ik heb slecht nieuws voor u, Starfleet heeft besloten de Uss Evolution terug naar Spacedock te halen tot nadere instructies”
“Wat! Waarom!” antwoorde Ashmore verontwaardigd
“Jullie missie is nog maar net begonnen en jullie hebben al 2 doden, Starfleet heeft niet meer veel vertrouwen in u en ik ook niet Captain, het spijt me maar jullie orders zijn om zo snel mogelijk naar aarde terug te komen”
Dit is dus ook al een nog ouder verhaal en is dus niet nieuw dus is het misschien een beetje zoals mijn verhalen van voyager, als ik binnenkort weer verder ga schrijven weet ik nog niet of ik verder ga met dit of gewoon helemaal overnieuw begin en dan zal ik zeker gebruik maken van de tips die ik al eerder van jullie heb gekregen
Er kwam een vrouw binnenlopen
“O sorry ik wist niet dat je bezig was” zei ze
“Maakt niet uit” zei Ashmore
“Oké, Ayala Parker meldt zich Captain”
“Ja, het is goed je weer te zien na zon lange tijd” zei hij
“Ja vind ik ook”
“Nog gefeliciteerd met je promotie tot Commander trouwens” zei Ashmore
“Dank je wel, maar als je het niet erg vind ga ik nu weer, ik heb nog veel te doen voor ons vertrek morgen. Ik wou je even laten weten dat ik er was” zei ze
“Oké, dan zie ik je wel op de Bridge”
Ayala liep weg en Ashmore dacht aan waneer ze elkaar voor het eerst ontmoet hadden, het was nog tijdens hun tijd op Starfleet Academy, ze moesten zich allebei melden omdat ze betrokken waren geweest bij een gevecht. Terwijl ze aan het wachten waren stelden ze zich aan elkaar voor. Ze kwamen er allebei goed vanaf en gingen samen wat drinken. Na de Academy hielden ze nog wel contact met elkaar, maar toen ze allebei belangrijke functies kregen verwaterde dit contact langzaam. 6 jaar later was Ashmore op zoek naar een first officer en zag hij Ayala op de lijst staan en het duurde dus ook niet lang voor hij een keuze had gemaakt.
“Computer, ga verder met opnemen, onze eerste missie is het onderzoeken van een nieuwe Wormhole aan de rand van het Alpha Kwadrant ….”
Het vreemde aan het Wormhole was dat het uit zichzelf verscheen en ook zo snel weer verdween, maar de laatste tijd was het Wormhole vaak verschenen en de Evolution had het voorrecht om dit fenomeen te onderzoeken.
De volgende dag ….
“Parker voor de Captain, we zijn klaar om te vertrekken, de laatste crew members zijn net aangekomen”
“Oke ik kom er zo aan, Ashmore uit” zei hij opgewekt
Ashmore stond op en liep naar de replicator in zijn hut toe.
“Thee heet”
~Wat voor soort thee?~ Zei de computer
“Eh .. Aardbeien thee”
Er verscheen een kop hete aardbeien thee, Ashmore pakte het beet en liep zijn hut uit. Koffie had hij nooit lekker gevonden en dat zijn moeder hem vroeger altijd probeerde koffie te laten drinken had daar niet aan meegeholpen.
Op zijn weg naar de Bridge kwam Ashmore veel van de crew tegen, allemaal deden ze erg officieel. Terwijl Ashmore daar eigenlijk helemaal niet van hield, maar dat wisten zij niet. Ooit had hij onder Captain Johnson gediend en die wou alles precies en niet anders, ook hield Johnson niet van nieuwe ensigns en dat had hij geweten ook, zelf hield hij er van om gewoon met de crew om te gaan. Toen Ashmore op de Bridge aankwam was iedereen waar hij of zij hoorde te zijn, hij liep naar zijn stoel en ging zitten.
“Wat is de status van de systemen lieutenant Foster?”
“Alles ziet er goed uit Captain”
“Mooi, vraag toestemming om te vertrekken aan Deep Space Nine”
Even later antwoordde Foster “Ja we kunnen vertrekken Captain”
“Oke koppel ons dan maar los en zet een koers naar het Wormhole, de snelheid langzaam opbouwen tot Warp 6” zei Ashmore met een tinteling in zijn lichaam, dit was zijn eerste missie als Captain en hij hoopte dat alles goed zou gaan.
“Warp 1…. Warp 2, 3, 4 ….” Zei lt. Foster totdat het schip bij Warp 4 ineens heen en weer begon te schudden.
“Wat is er aan de hand!!” schreeuwde Parker om boven het gerommel uit te komen
“Het lijkt op een probleem met de warpmotoren”
“Dat meen je niet” zei Ayala geërgerd
Ashmore stond op en drukte op zijn combadge
“Ashmore voor Engineering, wat is er aan de hand”
“Engineering hier” antwoordde een vrouwelijke stem
“Er blijkt een afwijking in de warpmotoren te zitten”
“Kunnen jullie dat repareren?, En zo ja hoe lang gaat dat duren?”
“Ja, we kunnen het repareren en ik denk dat het niet langer dan een kwartier zal duren”
“Daar houd ik je aan, Ashmore uit”
Ashmore ging weer zitten en draaide zich naar Ayala toe
“Vanmorgen met het verkeerde been uit bed gestapt?”
“Ja, sorry ik ben vandaag een beetje chagrijnig” zei Ayala
“Laten we hopen dat dat niet zo blijft” zei Ashmore
Toen het kwartier voorbij was ging de Evolution weer op weg naar het Wormhole, de reis zou op Warp 6 nog een paar dagen duren en iedereen had dus genoeg tijd om elkaar te leren kennen. Ashmore en Parker waren vaak samen te vinden in de Mess Hall waar ze theorieën over het Wormhole uitwisselden.
Ergens anders in het schip gingen de deuren van Sickbay open en kwam er een vrouw gedragen door 2 mannen binnen.
“Wat is er gebeurd?” vroeg de Dokter
“Een Esp Conduite is gebarsten en de Chief Engineer stond te dicht in de buurt” zei 1 van de mannen.
“Oke leg haar daar maar neer” wijzend naar 1 van de biobedden
De Dokter pakte een huid generator en een paar hyposprays en liep naar de vrouw toe, toen hij klaar was maakte hij haar wakker.
“Wat is er gebeurd?” vroeg ze verbaasd
“Er was een Eps Conduit gebarsten en je stond er te dichtbij in de buurt, maar ik heb je weer helemaal kunnen oplappen, je kunt weer gaan als je wilt” zei Liam de Chief Medical Officer.
“Bedankt, ik moet nu terug naar Engineering” zei de vrouw
In de eerste paar dagen liet de Captain de Bridge Crew en alle Chiefs 1 voor 1 bij zich in zijn werkkamer langskomen om ze zo beter te leren kennen, hij had iedereen nu wel op bezoek gehad, alleen de Chief Engineer nog niet, want zij had het de laatste tijd erg druk met de motoren, elke keer als ze een probleem hadden opgelost ontstond er even later weer een probleem. Maar op deze dag was er nog niets met de motoren gebeurd en dus was het tijd voor haar om even bij de Captain langs te komen.
“Kom binnen” antwoordde de Captain toen hij hoorde dat er iemand voor de deur stond.
De Chief Engineer kwam binnenlopen.
“Ik ben Dennis Ashmore” hij stond op en liep naar haar toe
“Ik ben Annika Hansen, maar iedereen noemt me Seven of Nine en dat heb ik zelf ook liever” zei ze
“Is alleen Seven ook goed” vroeg Ashmore
Seven knikte en dus ging Ashmore verder.
“Heb je al enig idee wat die afwijkingen veroorzaakt?”
“Ik weet niet of u die vraag zo moet stellen, het is niet wat maar wie, de enige manier waarop deze afwijkingen steeds kunnen komen is als een persoon deze maakt”
“Je bedoelt dus dat iemand op dit schip er voor probeert te zorgen dat we niet verder komen” zei Ashmore
“Dat bedoel ik inderdaad, elke keer als er afwijkingen plaatsvinden zijn ze net iets moeilijker te herstellen, en het kan ook geen fout in het ontwerp van de warpmotoren zijn want dan hadden we het nu wel ontdekt.” Zei Seven
“Heb je enig idee wie het doet?”
“Nee, en ik heb de laatste paar dagen ook nog niets verdachts gezien, degene die dit doet weet dus veel van onze computers af en kan het ongemerkt doen.”
“Omdat het tot op dit moment nog niet levensgevaarlijk is laten we hem maar doorgaan want als hij weet dat wij het weten zal dat hem of haar afschrikken. Ik vertel het de senior staff en ik wil dat jij de komende tijd nog beter oplet.” Zei Ashmore
“Dat zal ik doen” zei Seven en ze liep weg.
Ashmore vertelde het aan de senior staff, allemaal reageerden ze verbaasd en allemaal zouden ze opletten of ze iemand iets verdacht zagen doen. Die avond zaten Ashmore en Parker in Ashmores hut de senior staff de bespreken.
“Seven zal het niet zijn, ze heeft er geen reden toe en dan had ze me niet verteld dat het door iemand gedaan werd” zei Ashmore
En Chris Liam dan onze Chief Medical Officer dan?”
Zo gingen ze alle Chiefs na en na een tijdje wisten ze bijna zeker dat het niet 1 van hun was.
“Hoe lang duurt het eigenlijk nog voordat we bij het Wormhole zijn?” vroeg Ayala met een kop koffie in haar hand
“Door de afwijkingen in de motoren gaat het niet sneller en dus is het niet zeker hoe lang het nog zal duren. Als er geen afwijkingen meer komen duurt het nog 2 dagen op Warp 6, maar ik ben van plan Starfleet om toestemming voor maximum Warp te vragen” zei Ashmore
“Maar dat is gevaarlijk in deze regio, want door hoge warpvelden ontstaan hier snel scheuren in subspace.” Zei Ayala
“Dat weet ik, maar ik wil wel eens weten wat we niet mogen zien”
“Je denkt dus dat iemand wil voorkomen dat we het Wormhole onderzoeken?”
“Ja, dat lijkt me wel wat voor reden kan die anders hebben” zei Ashmore
“Dat weet ik ook niet” zei Ayala
Een half uur later liep Ayala de Captains hut uit, ze hadden besloten allebei de achtergronden van de crew te onderzoeken, allebei zouden ze een helft doen. De volgende dag besloot Ashmore contact op te nemen met Starfleet om zijn verzoek in te dienen.
De volgende dag op Starfleet Headquarters
“Admiraal Janeway er is een bericht voor u van de Uss Evolution” zei een stem door het comm systeem
“Stuur maar door naar hier” zei ze
Dennis Ashmore verscheen op Janeways scherm
“Hallo, Captain Ashmore lang niet meer gezien, wat kan ik voor je doen?” vroeg ze
“Ik wou vragen of we in deze regio op maximum Warp verder mogen gaan” zei Ashmore
“Waarom dan, dat is erg gevaarlijk voor subspace daar, is het erg belangrijk?”
Ashmore vertelde van het Wormhole en dat de afwijkingen in hun motoren door iemand van de crew werden veroorzaakt, en dat ze dus zo snel mogelijk bij het Wormhole wouden komen.
“Ik begrijp wat je bedoelt, bij deze geef ik je toestemming om op maximum Warp te gaan” zei Admiraal Janeway
“Bedankt, op maximum Warp zal het nog maar een paar uur duren voordat we er zijn zonder verdere afwijkingen in onze motoren” zei Ashmore
“O ja, ik had nog een vraag voor je” zei Janeway, “Hoe is het eigenlijk met Seven?”
“Het gaat erg goed met haar, ik ben zeer tevreden over haar werk, tot nu toe heeft ze al onze problemen kunnen oplossen”
“Dat is erg leuk om te horen, maar ik moet weer aan het werk” zei Janeway
“Ja ik ook Admiraal, Ashmore uit”
Ashmore stond op en liep naar de Bridge
“We hebben permissie om op maximum Warp te gaan” zei hij
“Mooi” zei Ayala en ze drukte op haar combadge “Parker voor Seven, maak jullie klaar om naar Warp 9 te gaan”
“Wacht even Commander, ik neem zo contact met u op” zei Seven
Seven had vanuit haar ooghoek ensign Williams bij een paneel zien staan waar hij niet hoorde te zijn. En dus liep ze in zijn richting.
“Ensign, ga daar vandaan!” zei ze met een luide stem
Om hun heen keken een paar mensen op.
“Wacht even lieutenant, ik ben bezig iets te verhelpen” zei hij
“Alles is in orde, ga daar nu weg of ik zal op je moeten schieten”
Ensign Williams pakte zijn Phaser en richtte op Seven. Die net op tijd kon ontwijken toen Williams op haar vuurde.
“Seven voor Security stuur onmiddellijk een team naar Engineering” zei ze terwijl ze een Phaser pakte en op Williams richtte.
Ondertussen op de Bridge hoorden ze het bericht van Seven.
“Captain er is een Phaser gevuurd in Engineering” zei Tomson “en Seven wordt aangevallen”
“Stuur een beveiliging team naar Engineering, ik ga ook mee. Parker jij hebt de brug.”
Terwijl Ashmore haastig met het team naar Engineering ging werd er daar nog steeds geschoten. Williams had hulp gekregen van iemand anders uit Engineering.
“Seven! Kijk uit! Achter je!” riep iemand
Een man drukte op zijn Phaser en even later viel Seven op de grond.
De deuren van Engineering gingen open en Ashmore kwam met het team binnenlopen. Ashmore moest gelijk een Phaser straal ontwijken. Hij rolde over de grond, stond op en richtte zijn Phaser op Williams terwijl het team de 2 omsingelden.
“Gooi jullie wapen op de grond!” schreeuwde Ashmore
“En wat dan Captain?, wat dan?” zei Williams
Ashmore ging met zijn vinger naar de vuurknop van zijn Phaser, net toen hij wou vuren verdween Morgan.
“Ashmore voor de Bridge, zet de schilden aan en hou alle transports van en naar het schip tegen.”
Toen Ashmore dit gezegd had vuurde hij op Williams die aan de kant sprong en naar een console rende en op een knop drukte.
Opeens galmde er een alarm door het hele schip.
Iemand van het beveiligingsteam schoot Williams neer toen hij even niet oplette.
Over het schip galmde nu ~ Warpkern breuk in 10 minuten, verlaat Engineering ~
“Breng Seven en Williams naar Sickbay. En kijk jij of je wat tegen die breuk kan doen” pratend tegen een vrouw die naast hem stond. De vrouw probeerde een aantal dingen en zei toen “ Ik kan er niks tegen doen Captain, ik weet niet wat er aan de hand is”
“Computer maak de kern klaar voor dumpen, autorisatie code Ashmore Omega 092”
~ Autorisatie code geaccepteerd, de kern is klaar om gedumpt te worden ~
“Ashmore voor Parker stuur een subspace bericht dat we de kern hebben gedumpt en dat schepen dicht in de buurt hun schilden aan moeten zetten”
“Begrepen Captain, Parker uit”
“Computer dump de kern” zei Ashmore
De kern zweefde nu in de ruimte en de Evolution ging op impulssnelheid zo snel mogelijk weg. 8 minuten later was er op het scherm in de Bridge een grote ontploffing te zien en de crew voelde een lichte trilling
“Ayala voor de Captain is alles in orde daar?”
“Ja, alles is hier goed, maar kunnen jullie zien waar Crewman Morgan heen is getransporteerd?”
“Volgens de logs is hij net buiten het schip getransporteerd, maar er valt niks te zien dus onze logs zullen wel niet kloppen”
“Oke ik ga nu eerst naar Sickbay dus je hebt de Bridge nog”
Ashmore liep met het team Engineering uit, bij de eerste splitsing gingen ze allebei een andere kant op. Toen Ashmore in Sickbay aankwam zat Seven op een bed en Williams achter een krachtveld.
“Is alles goed Seven?” vroeg Ashmore
“Ja, alles is goed, de Phaser stond gelukkig op verdoven” antwoordde ze
“Neem voor de rest van de dag maar vrij”
“Bedankt voor het aanbod, maar ik wil er eerst voor zorgen dat de nieuwe kern goed geïnstalleerd word.” Zei Seven
“Zelf weten, je kunt waneer je wilt vandaag vrij nemen”
Seven knikte en liep Sickbay uit, Ashmore liep naar Williams toe en begon hem te ondervragen.
“Wat heb je te zeggen Williams?” vroeg Ashmore
“Waarop Captain?” antwoordde hij nuchter
“Wat denk je zelf?!” zei Ashmore boos
Na een uur was Ashmore niks opgeschoten en stuurde hij Williams met 2 beveiligings mensen naar de gevangenis toe, zelf ging hij weer naar de Bridge.
“En hoe gaat het met de warpkern?” zei hij gevolgd door een diepe zucht
“Hij is net geïnstalleerd, ze voeren nu wat tests uit en als alles goed gaat kunnen we over een uur vertrekken.”
“Mooi” zei Ashmore met zijn ogen halfdicht
“Dennis” zei Ayala “ga anders naar je hut, ik maak je wel wakker als we bij het Wormhole zijn”
“Weet je het zeker?” zei hij
“Ja, ik hou het nog wel een paar uurtjes uit”
“Dan zie ik je bij het Wormhole weer” zei hij terwijl hij opstond en op weg naar zijn hut ging, daar aangekomen ploft hij op zijn bed neer en viel 10 minuten later in slaap.
“Captain er verschijnen 2 schepen voor ons, het zijn de Azura! En ze laden hun wapens!” zei Ayala
“De Azura? Wie zijn dat?”
“Dat weet je toch wel?, Hier hebben we nu geen tijd voor. Moeten we naar Red Alert of niet?”
“Eh.. ja doe dat maar” zei Ashmore verward
Er gingen 6 photon torpedo’s door de ruimte richting het Intrepid klasse schip. Toen ze raakten viel iedereen op de Bridge op de grond.
“Schilden zijn op 30 %”
“Vuur op het eerste schip 2 Quantem torpedo’s en belaag het 2e schip met Phaserstralen. NU!!” zei Ashmore “Ayala wat is de status van het schip?”
Er kwam geen antwoord
“Ayala wat is de status van het schip?” herhaalde hij nu wat harder
Toen er weer geen antwoord kwam keek Ashmore om, en naast zich op de grond lag Ayala met haar gezicht onder het bloed en ze bewoog zich niet.
“Medisch noodgeval op de Bridge” riep Ashmore door zijn combadge
“Ayala zeg wat tegen me”
“Den..nis” zei ze zwakjes “veel ….” Er volgde niks meer
“Ayala blijf bij me” zei Ashmore met tranen in zijn ogen.
“Sickbay schiet op!!!”
Heel zachtjes in de verte hoorde Ashmore een stem
“Dennis” Ashmore keek om zich heen maar zag niemand roepen
“Dennis” klonk het dit keer weer maar iets luider dan zonet.
Ashmore schrok wakker en zag Ayala naast zich staan.
“Ik wou even laten weten dat we bij het Wormhole zijn, is alles in orde?” Vroeg ze bezorgd.
“Eh, ja ik had een nachtmerrie”
Ashmore stond op en keek even naar Ayala en even later omhelsde hij haar even en deed toen zijn werk kleren aan. Ayala keek verbaasd op, en liep toen samen met Ashmore naar de Bridge. Eenmaal op de Bridge gingen Ashmore en Parker op hun stoelen zitten.
“On screen”
Het scherm ging aan en het was een prachtig gezicht, het Wormhole was erg groot en had mooie kleuren en ook iedereen keek dan verbaasd op toen het opeens weer verdween.
“Hebben de sensors het geregistreerd?” vroeg Ashmore
“Ja Captain, de sensors detecteerden een volledig stabiel Wormhole voor zolang het er was.
“Kan je ook kijken waar het begin is?” vroeg Ayala
“Nee, onze sensors komen niet door het Wormhole heen”
“Kunnen we er wel een probe doorheen sturen?” Zei Ashmore
“Ik geloof dat dat wel moet lukken, maar we krijgen alleen maar informatie doorgestuurd als het Wormhole open is.”
“Ik wil het toch proberen, maak een probe klaar en sta gereed hem te lanceren zodra het Wormhole weer verschijnt.”
Toen het Wormhole weer verscheen stuurden ze de probe het Wormhole in, het enige wat ze nu konden doen was wachten tot het Wormhole weer open ging. In de tussentijd ging Ayala slapen en Ashmore ging in zijn hut lezen. Hij hield er van om verhalen over het verleden te lezen en dan vooral over de oorlogen die de mensen vroeger hadden gevoerd. Hij interesseerde zich vooral in de 3e wereld oorlog, daarin waren zon 600 miljoen mensen omgekomen, en daarna zagen de mensen eindelijk in dat het wel slim was om als planeet samen te werken. Net toen Ashmore pagina 30 van zijn boek wou omslaan hoorde hij dat er iemand voor zijn deur stond.
“Kom binnen” zei hij
Ayala kwam met een lach binnenlopen
“Heb je zin om met me mee te gaan naar het holodeck?” vroeg ze
“Ik was net lekker aan het lezen” antwoordde Ashmore hierop
“Ah kom op zeg, het wordt erg leuk, ik heb al een programma in gedachten.”
“Nou oké, wat voor programma dan?” vroeg hij nieuwsgierig
“Dat zie je daar wel” zei Ayala terwijl ze naar Ashmore liep en hem door het schip mee sleepte, toen ze bij het holodeck aankwamen zei Ayala
“Computer laadt programma Ayala Bheta 001”
~Programma geladen~
De deuren gingen open en Ashmore liep samen met Ayala naar binnen. Ze stonden op een strand met een zee zo helder als het maar kon, de zon ging langzaam onder en in het gras verderop was een zacht gezoem van insecten te horen. Een eindje verderop lag een kleed met een mand, naast de mand stond een fles champagne in ijs. In de mand zaten zoveel verschillende soorten eten dat Ashmore er verbaasd naar keek.
“Ik wist niet meer precies van wat voor eten je hield dus ik dacht laat ik van alles wat doen” zei ze na het zien van Ashmores blik
“Ik vind bijna alles wel lekker dus er zit vast wel wat bij wat ik lust”
Ashmore draaide zich om en keek recht in de ogen van Ayala. Toen gingen ze allebei zitten en schonk Ashmore champagne in.
“Wat vieren we eigenlijk?” vroeg hij
“Onze eerste missie samen meneer de Captain” zei Ayala
“Maar mevrouw Commandant dat is leuk, laten we dan proosten op een succesvolle missie” zei Ashmore
“Op een succesvolle missie” herhaalde Ayala terwijl het geluid van 2 glazen klinkend tegen elkaar aan te horen was.
Het geluid van de zee was erg rustgevend, en beiden vergaten ze dan ook dat ze op een sterrenschip waren. Ze waren aan het praten over hun tijd samen op de Academy en wat ze daarna allemaal hadden meegemaakt. 2 glazen champagne later verbrak Ayala de stilte.
“Wat denk jij dat er aan de andere kant van het Wormhole is?”
“Ik weet het niet, maar 1 ding weet ik wel” zei hij
“En dat is?”
“Dat het niet mooier als dit kan zijn”
Er verscheen een glimlach op het gezicht van Ayala en ze bewoog haar gezicht langzaam naar die van Ashmore toe. Even later raakten Ayalas lippen die van Ashmore aan.
De kus werd opeens onderbroken door een bericht door het communication systeem
“Foster voor de Captain” klonk het over het strand heen, even later antwoordde Ashmore
“Ashmore hier”
“Het Wormhole is weer verschenen en er komt iets uit”
“Oke we komen er aan” zei Ashmore teleurgesteld
Ze stonden beiden op.
“Computer, uitgang”
Er verscheen een deur net voor de zee
“Computer stop het programma” zei Ayala even later
Ze gingen allebei op weg naar de Bridge, toen ze in de turbolift stapten zei Ashmore
“Volgende keer zet ik het comm systeem in het holodeck uit”
Ayala moest lachen maar toen ze wat wou zeggen waren ze al bij de Bridge en dus liep ze naar haar stoel.
“Wat komt er door het Wormhole heen lieutenant?” vroeg Ashmore
“Het is onze eigen probe Captain, maar ik snap niet dat hij hier weer is en hij zendt ons ook geen informatie, hij werkt niet meer”
“Haal hem maar naar binnen en breng hem naar Cargobay 2, en download de informatie van de probe in onze Database”
“Ok Captain” zei Tomson en hij ging op weg naar Cargobay 2, er liep iemand anders naar het station van Tomson om het van hem over te nemen.
Het Wormhole verdween weer en dus moesten ze wachten op de informatie van de probe om te weten waar het Wormhole begon.
“Tomson voor de Captain”
“Ja Ashmore hier wat is er?”
“Er is iets vreemds met de probe, er is iets in gebouwd en dat komt niet van ons”
“Ga voorzichtig verder, bij het eerste teken van onraad stralen we de probe naar buiten, ik wil dat je een open commlink met ons houd.”
“Begrepen Captain, ik begin nu met downloaden van de informatie”
“Oke vertel me waneer je klaar bent”
“Captain er zit een bom in de probe geplant en hij gaat ontploffen over 10 seconden!” schreeuwde Tomson
“Straal de Probe weg nu!” zei Ashmore
“De probe zend een anti transporter veld uit ik kan er geen lock op krijgen”
“Maak dat jullie weg komen!!!?”
“Captain dat redden ze nooit allemaal, we moeten een krachtveld om cargobay 2 leggen anders raken we misschien het hele dek kwijt” zei de vervanger van Tomson
“Leg een level 10 krachtveld om cargobay heen” zei Ashmore 2 seconden later met moeite. Nadat ze een ontploffing gehoord hadden vroeg hij
“Wie hebben het allemaal gered?”
“Crewman Tyler en Bensen zijn Cargobay 2 uitgekomen, Tomson, Davila waren nog binnen tijdens de ontploffing.”
Ashmore sloot zijn ogen voor een moment.
“Ayala organiseer jij een herdenkingsdienst?”
Ayala knikte
“Computer voeg toe aan het logboek:
Op stardate 57100.6 zijn Ben Tomson en Jennifer Davila omgekomen tijdens een bomontploffing tijdens hun werk.
“Ik ben in mijn werkkamer ik neem contact op met hun familie, hou een veilige afstand van het Wormhole en scan alles wat er te scannen valt ik wil weten wie die bom gemaakt heeft. Ayala jij hebt de Bridge”
Ashmore ging zijn werkkamer binnen en zette zijn computer aan, dit was de eerste keer dat hij zelf contact moest maken met de familie van overleden crewleden. Hij had natuurlijk vaker meegemaakt dat er crewleden dood gingen maar dan moest altijd iemand anders contact opnemen met de familie. Hij wist niet wat hij moest zeggen, dus oefende hij eerst nog voordat hij de ouders sprak. Na een half uur wist hij nog steeds niet wat hij moest zeggen en besloot hij als eerste contact te maken met de ouders van Jennifer Davila. Hij kreeg Davila’s moeder op het beeld. Toen Ashmore verteld had wat er gebeurt was reageerde Davila’s moeder erg geschokt, ze kon niet geloven dat iemand een bom zou plaatsen in een probe, een tijdje later verbrak ze het contact toen het gesprek afgelopen was. Nu moest Ashmore contact maken met de ouders van Tomson, hij besloot met Tomsons vader te spreken hij was ook een Captain bij Starfleet en was op dit moment in de buurt van Vulcan op de Uss Akira. De vader van Tomson reageerde heel anders dan de moeder van Davila, als Starfleet Captain wist hij goed wat de risicos van het werk waren, hij bedankte Ashmore omdat hij zo snel contact had opgenomen. Ashmore had gedacht dat waneer dit voorbij was het zou voelen of er een last van zijn schouders was gevallen, maar dit was echter niet zo. De volgende dag zou de herdenkingsdienst zijn en zouden ze de lichamen van Davila en Tomson in capsules de ruimte insturen, als er tenminste iets van hun lichamen over was. Ashmore bedacht zich opeens dat hij nog niet eens wist hoe het met Cargobay 2 was en besloot een kijkje te nemen. Van Cargobay 2 was niet veel meer over er zat een gat in de romp dat door noodkrachtvelden bijeen gehouden werd. Overal om hen heen was puin te zien. Van de probe was niks meer te zien, er was helemaal niets meer van over en dus wisten ze nog steeds niet wat er aan de andere kant van het Wormhole was. In de buurt van de deuren zag Ashmore resten van wat waarschijnlijk Tomson of Davila was geweest liggen, ze waren dus bijna bij de uitgang geweest toen hij de krachtvelden geplaatst had. Ashmore vroeg zich af hoe ze zich gevoeld moesten hebben wetend dat ze dood zouden gaan in een paar seconden en misschien wel denkend dat hun Captain hun in de steek had gelaten. Ashmore maakte zichzelf wijs dat wat hij had gedaan het beste voor het schip was, en ook al was dat waarschijnlijk wel zo kon hij het niet helpen dat hij zich schuldig voelde voor de dood van 2 leden van zijn crew. Het was nog maar het begin van de missie en er waren al doden gevallen, er waren al verraders op het schip geweest en niemand wist wat er nog aan zat te komen. Dat er een bom in de probe zat bewees dat er intelligente wezens aan de andere kant van het Wormhole waren en dat ze niet vredelievend waren. Ashmore draaide zich om en liep Cargobay 2 uit.
De volgende dag was de herdenkingsdienst van Tomson en Davila, er vond een standaard herdenkingsdienst plaats en nadat de Captain gesproken had waren er nog een paar die wat over hun vrienden wouden zeggen. Daarna werd er op een fluitje geblazen en hoorde iedereen dat er 2 capsules waren gelanceerd. Door de ramen van het vertrek heen kon je nu deze 2 capsules nu weg zien zweven. Toen dit gebeurt was kon iedereen nog met elkaar praten, de Captain was net in gesprek met een vriend van Davila toen het onderbroken werd door een comm bericht vanaf de Bridge.
“Captain er is een bericht van Starfleet Command voor u”
“Zeg ze dat ze even moeten wachten ik ga naar mijn werkkamer, stuur het bericht door als ik daar ben”
“Begrepen Captain”
“Het spijt me maar ik heb een bericht van Starfleet Command, ik moet nu gaan” zei hij
Op weg naar zijn werkkamer dacht Ashmore na, dit was de eerste herdenkingsdienst op zijn schip onder zijn command, hij hoopte dat er niet meer kwamen, maar van binnen wist hij zelf ook wel dat er risico’s aan dit vak zaten en dat ze elkaar nog wel vaker zouden zien bij een herdenkingsdienst. Hij stapte in een turbolift en vertelde deze dat hij naar de Bridge wou, vanaf daar liep hij zonder op te kijken zijn werkkamer binnen en ging achter zijn computer zitten. Het scherm ging aan en er verscheen een Admiraal.
“Captain Ashmore, ik wou laten weten dat ik weet wat u meemaakt”
“Dat weet u niet, maar toch bedankt maar ik neem aan dat dat niet de enige reden is voor dit contact Admiraal Johnson” zei Ashmore
“Ja daar hebt u gelijk in, ik heb slecht nieuws voor u, Starfleet heeft besloten de Uss Evolution terug naar Spacedock te halen tot nadere instructies”
“Wat! Waarom!” antwoorde Ashmore verontwaardigd
“Jullie missie is nog maar net begonnen en jullie hebben al 2 doden, Starfleet heeft niet meer veel vertrouwen in u en ik ook niet Captain, het spijt me maar jullie orders zijn om zo snel mogelijk naar aarde terug te komen”
Dit is dus ook al een nog ouder verhaal en is dus niet nieuw dus is het misschien een beetje zoals mijn verhalen van voyager, als ik binnenkort weer verder ga schrijven weet ik nog niet of ik verder ga met dit of gewoon helemaal overnieuw begin en dan zal ik zeker gebruik maken van de tips die ik al eerder van jullie heb gekregen
-
Shark-of-Borg
- Cadet 2nd Class
- Berichten: 43
- Lid geworden op: 02 feb 2003, 13:04
ik zou dan zeker niet meer de zelfde richtlijnen van dit verhaal gebruiken.
Seven of Nine die een Chief Engineer is geworden lijkt me hoogst onwaarschijnlijk.
En dat ze dan gelijk gaat schieten als een officier van onder haar rank niet luistert naar wat ze zegt lijkt me ook niet helemaal uit de realiteit van Star Trek.
Ik snap best dat je Voyager fan bent, maar probeer een verhaal te maken over een eigen crew, een eigen schip.. maar geen personages van Voyager erin of uit een andere serie.
Oh ja,en probeer ook het verhaal in het engels te schrijven
Seven of Nine die een Chief Engineer is geworden lijkt me hoogst onwaarschijnlijk.
En dat ze dan gelijk gaat schieten als een officier van onder haar rank niet luistert naar wat ze zegt lijkt me ook niet helemaal uit de realiteit van Star Trek.
Ik snap best dat je Voyager fan bent, maar probeer een verhaal te maken over een eigen crew, een eigen schip.. maar geen personages van Voyager erin of uit een andere serie.
Oh ja,en probeer ook het verhaal in het engels te schrijven
