doorschietende overheidsbemoeienis & de zwijgende burger

[R2D2]

Ik weet dat ik er al te vaak over gezeurd heb, maar ik blijf me verbazen over de gelatenheid waarmee de Nederlander de constant uitbreidende overheidsbemoeienis ondergaat. Gecomprimeerd komt mijn punt op de volgende observatie neer: "voor het eerst in onze democratie beweert de overheid dat zijn functie het beschermen van de burger tegen andere burgers is, i.p.v. dt de burger tegen de overheid moet worden beschermd."

Op een ietwat foute website las ik het volgende stukje;
Dit geeft een venijnige weergave van de beheersdrang van de hedendaagse overheid:

Oranje verliest

Wat kunnen wij nu van het verlies van het Nederlands elftal leren?

Ik heb voor u een aantal maatregelen en lessen op een rijtje gezet, naar analogie van de standaard overheidreacties.

Allereerst dient er op korte termijn een evaluatie commissie ingesteld te worden. Vooral Kamerleden dienen daar in te zitten, want die hebben namelijk overal verstand van. Het best is een enquête commissie.

Zeker is dat er meer coaches moeten komen, liefst ook coaches van de coaches. Mocht dat wat te begrotelijk zijn en niet uit een nieuwe sport- of bewegingstax betaald kunnen worden, verminder dan het aantal veldspelers.

De begeleiding van de spelers dient ook sterk uitgebreid te worden: deze jonge gasten van onder de dertig, moeten minstens een eigen persoonlijke zorg adviseur hebben. De kosten van deze extra adviseurs, alsmede hun coördinatoren en toezichthouders, kunnen we makkelijk betalen door wat minder spelers in het basisteam te zetten.

De selectie van spelers voor het elftal, mag en kan niet meer door een persoon bepaald worden. Een commissie is daartoe veel beter in staat.

Omdat het een Nederlands elftal betreft, dient het team een juiste afspiegeling van de Nederlandse samenleving te zijn. Dus minstens 40% vrouw, plaats voor bejaarden, zieken en zwakken.

Het salaris van de spelers dient genormeerd en gemaximeerd te worden. Hoger dan de vergoedingen die Kamerleden ontvangen is onzin, Kamerleden treden ook maar een paar keer per week op, dus waarom zouden spelers meer krijgen.

Blijkbaar hebben de bestaande regels niet goed gewerkt, dus zullen we ze moeten uitbreiden.

Twee scheidsrechters zien meer dan een, hetgeen ook voor de grensrechters en officials geldt.

Maak het veld kleiner zodat het overzichtelijker wordt.

De risico’s van verwondingen en blessures door overmatig rennen zijn onacceptabel. Daarom spelen we in het vervolg twee keer 20 minuten. Dat maakt het ook spannender en is beter voor het algemeen belang: de tv kijkers zitten dan korter voor de buis.

Het risico dat het publiek zich er mee bemoeit is te groot, dus geen toeschouwers meer. Dat is ook in het belang van henzelf, het aantal ongevallen op weg van en naar het stadion neemt enorm af.

We moeten een groots nieuw Totaal Verdrag aller spelregels maken. Uiteindelijk moet het een Unie-ke versie worden waarin we alle voetbal-, waterpolo-, wielren-, turn- en schaatsregels tot een groot reglement van Nice maken. Dat gaan we breed uitrollen en laten iedereen daar democratisch over stemmen. Vervolgens doen we natuurlijk wel precies het tegengestelde namelijk dat wat wij in het algemeen belang het belangrijkst vinden en veel beter weten dan het plebs.

In dat verdrag spreken we ook af dat elk team gelijk is. De logische consequentie is dan natuurlijk dat alle wedstrijden met een gelijk spel eindigen.

Er moet dan wel een Autoriteit komen die er op toeziet dat de gelijke spelen niet allemaal volgens afspraak gelijk blijven. Dit zou het best kunnen door via de Europese aanbestedingsregels, teams te laten inschrijven voor een toernooi. Dan kan meteen ook gecontroleerd worden of er geen overmatige overheidssteun wordt gegeven.

Het is nog maar 4 jaar voor het volgend Europees Kamioenschap, dus we moeten snel aan de slag om dit alles op tijd ingevoerd te krijgen. Ik wacht en sta klaar voor uw uitnodiging om dit allemaal mee te mogen regelen.

[Guess who?]

Hij is erg gechargeerd, maar wel mooi inderdaad...

[captain crash]

maar we krijgen allemaal een slimme energiemeter!

[Master Vanhu Botie]

Ik kon het bijna niet allemaal lezen, met al dat sarcasme dat er afdruipt

[Brunt]

Ik heb hier al zo vaak discussies over gevoerd met vrienden en familie en de meesten vinden overheidsbemoeienis juist goed. Die willen graag identificatieplicht, DNA-databanken, (onveilige) chips in paspoorten, opslaan van internetverkeer, afluisteren van telefoongesprekken en nog meer, want ze hebben toch niets te verbergen en het geeft ze een veilig gevoel. Vooral van mijn familie begrijp ik dat niet want die waren bekend met de praktijken in het vroegere Oost-Duitsland en dat keuren ze af. Europese bemoeienis en met name het 'door de strot duwen' van het verdrag van Lissabon zou toch menig burger kwaad moeten maken. Jammer genoeg valt dat wel mee en ik denk dat de meeste mensen het ook allemaal maar weinig kan schelen. Totdat het natuurlijk te laat is. Wel een erg grappig stukje bovenaan overigens.

[captain crash]

Er is nog nooit een maatschappij veiliger geworden van het bespioeneren van haar burgers...ik snap mensen niet die voor dat soort zaken zijn.

[Guess who?]

Ik denk dat het probleem voornamelijk is, dat men zich niet bewust is van wat het allemaal kan betekenen op het moment dat er over gesproken wordt. Dat komt aan de ene kant dat zulk soort dingen helemaal niet helder en duidelijk aan de burgers wordt gecommuniceerd, maar ook omdat mensen gewoon weinig interesse hebben in wat ze allemaal doen...
Wel erg jammer... Ik vind het zelf jammer dat ik niet heel gemakkelijk alle informatie van hun plannen tot mij kan krijgen en kan protesteren. Zoals bijv bij de bouwplannen in Delft, die worden in een krantje aangegeven. Zodat mensen ook kunnen protesteren.

[WeyounsLastClone]

Inderdaad een lekker gechargeerd stukje. Grappig om te lezen, maar je hebt er niks aan.

Als we dan toch de voetbalanalogie gebruiken, zou je de regering als Marco van Basten kunnen zien, en het volk als het elftal.
De trainer draagt alle verantwoordelijkheid, en moet beslissingen maken, maar als de spelers er met de pet naar gooien, komen we niet verder.

Ik ben blij dat de regering zich een beetje met dingen bemoeit, want over het algemeen doen mensen toch niets liever dan klagen en 'nee' roepen, en daar komen we ook nergens mee.

[Jim]

Ik denk dat het probleem voornamelijk is, dat men zich niet bewust is van wat het allemaal kan betekenen op het moment dat er over gesproken wordt. Dat komt aan de ene kant dat zulk soort dingen helemaal niet helder en duidelijk aan de burgers wordt gecommuniceerd, maar ook omdat mensen gewoon weinig interesse hebben in wat ze allemaal doen...
Wel erg jammer... Ik vind het zelf jammer dat ik niet heel gemakkelijk alle informatie van hun plannen tot mij kan krijgen en kan protesteren. Zoals bijv bij de bouwplannen in Delft, die worden in een krantje aangegeven. Zodat mensen ook kunnen protesteren.

ik zou de staatscourant eens gaan lezen

maar dit is toch gewoon de enige reden waarom onze democratie al jaren bestaat;
lekker schijt aan den haag en een 'goeie communicatie' tussen plebs en elite?

[R2D2]

weer een juweeltje...

Flatgebouw Nederland
Door Pamela Hemelrijk

Ik wil graag beginnen met u een parabel te vertellen.
Daar had Jezus ook altijd zoveel succes mee, dus waarom ik niet.

Deze parabel is genaamd: Flatgebouw Nederland.


Toen ons flatgebouw “Nederland” indertijd werd opgeleverd boden Nolleke (een part-time handwerklerares) en Wout (een vormingswerker) zich aan om de taken op zich te nemen die gemeenschappelijk geregeld moesten worden, zoals trappenhuizen, liftkokers en dergelijke. “Best”, zeiden wij, en we benoemden die twee met algemene stemmen tot bestuur van de Vereniging van Eigenaren.

Het bestuur besloot daarop de collectieve onderhoudskosten inkomensafhankelijk te maken. Voortaan moesten wij 5 procent van ons inkomen afdragen. “Vooruit maar”, dachten wij. Onze inkomens ontliepen elkaar toch niet zoveel. Bovendien vonden wij het allemaal wel leuk dat de ordinaire patser op nummer 40 met zijn Bentley dan de grootste veer zou moeten laten..

De eerste klap kwam toen Nolleke en Wout meedeelden dat de liftkokers vernieuwd moesten worden. De klus werd uitbesteed aan een aannemer (die trouwens later bleek een zwager van Nolleke te zijn geweest), en viel door “tegenvallers” tien keer zo duur uit als voorzien. Bovendien bleven de nieuwe liften om de haverklap steken, zodat we voortaan de trap moesten nemen. Nolleke’s zwager konden wij niet aansprakelijk stellen, want die had zijn bedrijf verkocht en was naar Paraguay geëmigreerd. Het bestuur heeft nog wel een peperdure advocaat in de arm genomen (die trouwens later bleek de ex-man van Nolleke te zijn), maar dat haalde niks uit.

Om de financiële strop op te vangen werden de servicekosten door Nolleke en Wout met 10 procent verhoogd. Wij protesteerden. Wout huurde vervolgens voor 10 mille bureau Twijnstra en Gudde in, om te onderzoeken wat de oorzaak van de problemen was geweest. Dat kwam na een half jaar tot de conclusie “dat er het een en ander fout was gegaan”, en besloot met de aanbeveling “het voortaan beter te doen”.

Nolleke had ondertussen niet stil gezeten. Omdat ons bewonerskrantje “niet professioneel genoeg was” had zij één der bewoners (die trouwens later bleek een jeugdvriend van Wout te zijn) tegen een riant salaris aangesteld als full-time hoofdredacteur. Sindsdien stonden er alleen nog interviews met Nolleke en Wout in het krantje. En mededelingen over de nieuwe huisregels waaraan wij ons moesten houden. Elke maand kwamen er een stuk of wat bij. Zo mochten wij onze eigen ramen niet meer lappen, omdat dat “te gevaarlijk” was. Nolleke had daarvoor een glazenwassersbedrijf in de arm genomen (dat overigens, zo bleek later, van haar zwakbegaafde zoon was). Als je je voordeur een ander verfje wilde geven moest je daarvoor eerst schriftelijk toestemming vragen bij een door Wout opgerichte schoonheidscommissie. Roken, drinken, barbecuen en praten op het balkon werd ons voortaan verboden. Om de naleving van deze regels te waarborgen benoemde Nolleke 10 bewoners tot betaald controleur. Zij patrouilleerden over de galerij om overtreders te beboeten. Gekleed in fraaie uniformen, die Nolleke speciaal door Frank Govers had laten ontwerpen.

De servicekosten waren door dit alles gestegen tot 30 procent van ons jaarinkomen. Sommige bewoners raakten in geldnood. Het bestuur riep daarop een “solidariteitsfonds” in het leven waarop bewoners in nood een beroep konden doen. De servicekosten moesten daarvoor wederom worden verhoogd, ditmaal tot 40 procent.

De patser met de Bentley was de eerste die het voor gezien hield. Hij vertrok. Zijn plaats werd ingenomen door een alleenstaande moeder die zo’n laag inkomen had dat het bestuur besloot haar geheel van servicekosten vrij te stellen. Het flatgebouw was intussen door Nolleke en Wout omgedoopt tot “Flatgebouw Solidariteit”. Het initiatief trok wijd en zijd de aandacht. Nolleke en Wout werden alom geroemd om sociale bevlogenheid, en verschenen in diverse talkshows. Zij vertelden aan iedereen die het maar horen wilde dat arme mensen in onze luxeflat geen servicekosten hoefden te betalen. Het liep storm, zoals u begrijpt; telkens als er een appartement vrij kwam stonden de minima met honderden te queuen op de galerij. Er moesten drie betaalde administratieve krachten worden aangesteld om de aanvragen te verwerken, en twee bezoldigde commissies om te beslissen wie van de gegadigden in de grootste nood verkeerde, en dus het appartement het hardste nodig had.

De situatie is nu als volgt: wij betalen thans 60 procent van ons inkomen aan servicekosten. Nolleke en Wout hebben een vaste staf in dienst van 40 betaalde medewerkers. De tien appartementen op de bovenste verdieping zijn aangekocht en verbouwd tot kantoorruimte voor de Vereniging van Eigenaren. De kosten van die verbouwing zijn wederom volledig uit de hand gelopen, waarna wij wederom Twijnstra en Gudde in ons maag gesplitst kregen, ditmaal á raison van 20 miel. Er wordt gefluisterd dat het afscheidsfeest voor Wout (die zich onlangs wegens rugklachten uit het bestuur heeft teruggetrokken, waarna het bestuur - in casu Nolleke - Wout’s zoon met algemene stemmen als opvolger heeft gekozen), dat dat feest dus ook 20 miel heeft gekost; afgezien dan van het optreden van Pavarotti natuurlijk. Maar zekerheid hebben we niet, want het feest was alleen toegankelijk voor stafleden, en De Regelgevingsvoorlichtingskrant (RGVK), zoals het bewonerskrantje tegenwoordig heet, heeft er niet over bericht. De redactie heeft zich uitgebreid als een olievlek, en heeft thans vier voormalige appartementen als kantoorruimte in gebruik. Om de krant te financieren heeft Nolleke voor alle bewoners een “verplichte bijdrage” in het leven geroepen, die elk jaar stijgt.

De liften doen het nog steeds niet, en het flatgebouw begint in verval te raken. Als we protesteren zeggen Nolleke en Wout jr. steevast: ” Hoor eens, we moeten nou eenmaal bezuinigen. Er is domweg geen geld voor nieuwe liften, zo simpel is het. Maar wat klaag je toch? Als je vindt dat we het niet goed doen, dan kies je toch gewoon een ander bestuur?”

Maar het vervelende is: wij kunnen Nolleke en Wout jr. nooit meer afzetten. Want een meerderheid van de bewoners krijgt thans óf geld uit het solidariteitsfonds, óf heeft een baan bij de Vereniging van Eigenaren.(Of allebei.) En dat wil die meerderheid uiteraard graag zo houden. Nolleke en Wout jr. zullen dus altijd de verkiezingen winnen. Ze hebben hun electoraat gekocht met het geld dat ze ons, in naam van het algemeen belang, afhandig hebben gemaakt. Wij zitten als een rat in de val. Als het zo doorgaat gaan de servicekosten naar 90 procent, en gaan we met z’n allen failliet, tot de laatste man. En wij kunnen er niets tegen doen.

“Vertrekken”, zult u zeggen, en dat lijkt inderdaad het enige wat er nog opzit. Maar daar kunnen wij om de een of andere sentimentele reden maar niet toe komen; we stellen het steeds uit. Soms ben ik wel eens bang dat we dat we daar ooit nog heel veel spijt van zullen krijgen.

Enfin, u begrijpt waar ik heen wil. Het hierboven geschetste sluipende proces, maar dan in het groot, voltrekt zich in dit land al decennia lang, zonder op enig noemenswaardig verzet te stuiten. Neem nou de belastingdruk: Omstreeks 1910 had onze regering aan 10 procent van het BNP genoeg om dit land draaiende te houden. In de tijd van Den Uyl was dat een procent of 40, en thans neemt de staat jaarlijks 60 procent in beslag van alles wat er in Nederland wordt verdiend. Met andere woorden: u werkt thans zeven maanden per jaar als dwangarbeider voor de staat, en u houdt slechts 5 maanden over om in uw eigen onderhoud te voorzien. Zelfs een lijfeigene in tsaristisch Rusland had meer vrijheid om over zijn eigen inkomen te beschikken dan u en ik in deze democratie. Mijn zwager, een succesvol ondernemer, moest in de jaren zeventig 80 procent van al zijn verdiensten afdragen aan de fiscus. En Astrid Lindgren moest in het democratische Zweden zelfs meer dan honderd procent dokken, omdat ze naast haar inkomsten als schrijfster ook over eigen vermogen beschikte. Niemand wil dat geloven, maar het is een feit. Zoek het maar op in haar biografie. Hoe meer Pippi Langkousen er werden verkocht, hoe verder Astrid Lindgren er financieel op achteruit ging. Voor haar onschatbare bijdrage aan de wereldliteratuur werd zij door de staat gestraft met boetes, opdat de talentlozen voor hun falen konden worden beloond met subsidies. Dat is nou wat sociaaldemocraten rechtvaardigheid believen te noemen. En dan zijn ze nog verbaasd ook als vervolgens de produktiviteit stagneert en de welvaart afneemt. Nogal wiedes, als je stelselmatig succes afstraft en falen beloont. Het mag een wonder heten dat Astrid Lindgren niet met schrijven is gestopt, als je nagaat dat ze moest toebetalen om te mogen werken. Het doet me altijd denken aan die mop van Moos, die solliciteert naar een baan als portier in een striptease-tent. “Wat dacht je van 500 pop per maand?” zegt de baas van de striptease-tent. “O jee”, zegt Moos bekommerd “Ik weet niet of ik dat wel kan betalen.”

Let’s face it: zwakte, passiviteit en hulpeloosheid zijn in onze verzorgingsstaat een middel van bestaan geworden. Het is geen vetpot, maar je kunt ervan rondkomen. Het aandikken van de eigen hulpbehoevendheid is derhalve de nationale sport geworden. De helft van de Nederlandse beroepsbevolking is thans voor zijn inkomen afhankelijk van de staat: twee miljoen mensen verdienen hun brood als beleidsambtenaar of via gesubsidieerde stichtingen en fondsen, en vier miljoen mensen liggen te vegeteren aan het infuus van de Bijstand, de WW, de AOW, de Ziektewet, de VUT of de WAO. Die twee miljoen “werkenden” zijn net zo’n molensteen om de nek van de economie als die vier miljoen steuntrekkers. Want ze houden zich niet bezig met de productie van goederen en diensten, maar uitsluitend met het in beslag nemen van geld bij hen die het bezitten en het verdelen daarvan onder hen die het nodig hebben. Tegen de tijd dat die poet de zwakkeren bereikt is het leeuwendeel al opgegaan aan administratiekosten, overheidsgebouwen en ambtenarensalarissen.

In dit absurde systeem zwaaien de zwakkeren de scepter over de sterkeren, hoe paradoxaal het ook klinkt. Wie niet in staat is zelf in zijn onderhoud te voorzien kan via de verzorgingsstaat gewoon beslag laten leggen op andermans inkomen. Maar als de zwakkeren, daarbij geholpen door de bureaucratie, erin slagen om met geweld hun wil op te leggen aan de sterkeren, kun je ze dan met goed fatsoen nog wel zwakkeren noemen? Dat vraag ik u af. Wie is de sterkste: de werkende die gedwongen wordt zijn inkomsten af te staan, of de niet-werkende die zijn inkomen zonder tegenprestatie kan opeisen bij anderen? Gewapend met niets dan hun zwakheid hebben de zwakkeren een recht veroverd dat voor niemand anders is weggelegd: het recht op gratis kost en inwoning. Een sterk staaltje, dat zult u toch moeten toegeven. Zeker voor een zwakkere.

Het is onbegonnen werk om zo’n parasitaire overheidsbureaucratie weer weg te krijgen als ie eenmaal is ontstaan. De ambtenarij is namelijk veel en veel machtiger dan alle ministers bij elkaar, en peinst er uiteraard niet over om zichzelf op te heffen. Pim Fortuyn heeft een schuchtere poging in die richting ondernomen, and look what happened to him!

Kortom: dit proces van geïnstitutionaliseerd kannibalisme zal doorgaan. Net zolang tot het laatste restje productieven onder die loden last bezwijkt, en we allemaal failliet zijn, net als in dat flatgebouw. En ziedaar: dan is het alom bejubelde gelijkheidsideaal eindelijk toch nog verwezenlijkt. Halleluja! Het heeft offers gekost, en we hebben de vrijheid van het individu ervoor moeten afschaffen, maar het is gelukt: er zijn geen inkomensverschillen meer. Iedereen krijgt hetzelfde armzalige rantsoen van de staat. Iedereen is gedegradeerd tot bedelaar. Behalve de partijbonzen natuurlijk. Dat is nou die beroemde “verlossing uit de slavernij”, die ze ons altijd hebben beloofd.

“De overheid is een kankergezwel”, las ik laatst op internet. Hear hear. De vergelijking is daarom zo adequaat, omdat een kankercellen zich niet alleen per definitie steeds verder uitzaaien, maar zich ook, om die groei mogelijk te maken, voeden met de energie van gezonde cellen. Het zijn kannibalen. Hoever het kannibalisme van onze bureaucratie is voortgeschreden, realiseerde ik me toen ik laatst vanuit de trein een afzichtelijk wangedrocht van een gebouw zag staan, zo lelijk en nors en vijandig en kolossaal dat ik me afvroeg wat het was. Het bleek het deelraadkantoor Geuzenveld te zijn. Twaalf verdiepingen hoog was het, en het oude stadhuis van waaruit twintig jaar geleden nog geheel Amsterdam werd bestuurd kon er drie keer in. Dat gedrocht (en we hebben er inmiddels 15 van) is van ons geld gebouwd om onder meer de activiteiten mogelijk te maken van het deelraadslid El Yakoubi, wiens enige wapenfeit, voor zover valt na te gaan, hieruit bestaat dat hij zijn vrouw zonder een cent en zonder paspoort in Marokko heeft gedumpt, haar toen als vermist heeft opgegeven en zich vervolgens van haar heeft laten scheiden. Hij is hiervoor nog steeds niet strafrechtelijk vervolgd, en dat zal ook niet gebeuren, dat geef ik u op een briefje. Wat heet: hij is niet eens uit de fractie gezet! Hij mag rustig doorgaan ons te beboeten als we een bloembak op de stoep zetten.

Dat vergeet ik namelijk nog helemaal u erbij te vertellen: onze overheid heeft zichzelf immuun gemaakt voor strafvervolging. Het Pikmeer II arrest, waaraan geen macht ter wereld meer iets kan veranderen omdat het nu in onze jurisprudentie verankerd ligt, bepaalt dat ambtenaren niet vervolgd kunnen worden voor misdrijven die zij beroepshalve hebben begaan. Kortom: als een ambtenaar zijn vrouw mishandelt is hij strafbaar (al moet ik dat in het geval Yakoubi nog zien), maar als hij laat ons zeggen illegaal vergunningen afgeeft aan een vuurwerkfabriek die vervolgens ontploft, of pakweg in opdracht van zijn chef een oppositieleider uit de weg laat ruimen, dan gaat hij vrijuit. Want hij heeft dat delict dan niet begaan als individu, maar als nietig radertje in een grote overheidsmachine, en een machine kun je niet straffen. Dat is ongeveer de strekking van het Pikmeer-arrest. Ik heb daar indertijd het volgende over geschreven: “Hoe valt dat arrest eigenlijk te rijmen met artikel 1 van de grondwet? Hoeft de overheid dat artikel (allen die zich in Nederland bevinden worden door de wet gelijk behandeld) dan niet op zichzelf toe te passen? Gut, nou ik erover nadenk: nergens in de grondwet staat met zoveel woorden dat de staat zijn eigen wetten niet mag overtreden. Zou de wetgever er indertijd vanuit zijn gegaan dat dat vanzelf sprak? Dan is de wetgever misschien wel een tikkeltje te naïef geweest”.

Stommeling die ik ben: ik ben de grote naïeveling! De overheid overtreedt namelijk al sinds jaar en dag haar eigen wetten, maar ik had daar nog nooit bij stilgestaan. De overheid heeft gokspelen onwettig verklaard, maar exploiteert zelf casino’s en loterijen. Zij trekt fortuinen belastinggeld uit om gokverslaving te bestrijden, maar maakt daarnaast (eveneens van belastinggeld) tv-spotjes waarin huisvrouwen worden aangemoedigd om wat vaker te gaan gokken. De overheid voert een draconische war on drugs, maar zet via het onderwijs ouders onder druk om hun hyperactieve kinderen te drogeren met het opiaat Ritalin. De overheid straft diefstal, maar onteigent zelf bezittingen. De overheid verbiedt discriminatie, maar draagt ons tegelijkertijd op bij sollicitaties voorrang te geven aan vrouwen, allochtonen en babyzeehondjes. De overheid verbiedt het bedrijfsleven om prijsafspraken te maken, maar koppelt zelf de aardsgasprijs aan de olieprijs; als dat geen prijsafspraak is met de OPEC-landen dan weet ik het niet meer. De overheid pompt ons via het Nibud in dat het heel dom is alles op afbetaling te kopen onder het motto buy now, pay later, maar heeft zelf een staatsschuld opgebouwd waar we nooit meer vanaf komen.

Waarom we al die bullshit slikken, ik zou het u niet kunnen vertellen. Waarschijnlijk omdat we ons door de overheid hebben laten wijsmaken dat al die inbreuken op onze persoonlijke vrijheid worden gepleegd in het algemeen belang. Maar dat is natuurlijk niet zo. Dat in dit land de boekenprijs dwingend wordt voorgeschreven is niet in het algemeen belang; het dient slechts het belang van uitgevers en auteurs. De lezers daarentegen worden er zwaar door benadeeld. Het subsidiëren van kunst is slechts in het belang van kunstenaars; niet in het belang van die duizenden sloebers die geen ene boodschap hebben aan grensverleggend theater en conceptuele schroothopen, laat staan aan projecten als “kutjekleien” en “begeleid vogelhuisjes beschilderen”, maar daar toch gedwongen aan mee moeten betalen. Ik heb eens, in een open brief aan Marcel van Dam, gevraagd hoe hij het vinden zou als ik bij hem ongevraagd mijn columns inde brievenbus zou mikken, om hem vervolgens een deurwaarder met een gepeperde rekening op zijn dak te sturen. En waarom hij het dan wel gewoon vindt dat ik moet dokken voor zijn jaarsalaris, hoewel ik nooit om zijn kutprogramma’s heb gevraagd, en er zelfs een bloedhekel aan heb.

Laatst viel me in dat als het goed gaat met de economie, dat de regering er dan altijd als de kippen bij is om zichzelf op de borst te trommelen en te jubelen dat zulks te danken is aan haar economisch beleid. Gaat het daarentegen slecht met de economie, dan legt de regering ons uit dat zulks te wijten is aan externe factoren, waarop de overheid geen invloed kan uitoefenen, zoals de olieprijs, de koers van de dollar, het smelten van de ijskap of het slechte weer. Maar als de overheid, naar eigen zeggen, niet bij machte is om economische recessie te voorkomen, waarom hebben we dan in vredesnaam toch een ministerie van economische zaken? Waarom laten ze mij niet gewoon, steeds als de economie keldert, uitleggen dat daar nou eenmaal geen kruid tegen gewassen is? Dan zijn ze een stuk goedkoper uit, want ik ben bereid dat voor een zeer zacht prijsje te doen.

Het ergste van alles is dat al die zinloze maatregelen nieuwe maatregelen genereren, die in hoge mate inbreuk maken op onze persoonlijke vrijheid. Omdat de staatsgezondheidszorg een onbetaalbaar fiasco is geworden, wil de staat ons nu dwingen om gezond te gaan leven. Wij mogen niet meer zelf uitmaken wat we eten, drinken, roken, snuiven, slikken of spuiten, en we zullen verplicht moeten afvallen en joggen. De muur mag dan gevallen zijn, we leven nog steeds in een stalineske maatschappij. Overal wordt het individu opgeofferd aan het systeem. Of het nou de landbouw is (waar alle koeien doodgemaakt moesten worden omdat Brussel dacht dat dat goekoper was dan vaccineren), of de gezondheidszorg (waar ze de bejaarden laten versterven om het beddentekort op te lossen), of het onderwijs (waar ze steeds meer lastige kinderen de deur wijzen): het systeem moet in stand blijven, desnoods ten koste van de burgers voor wier welzijn dat systeem is uitgevonden. Op de tv hoorde ik laatst de rechter uitspraak doen in een zaak die een benadeelde patiënt tegen een ziekenhuis had aangespannen. De rechter wees de eis af, omdat volgens hem het belang van het ziekenhuis hier moest prevaleren boven het belang van de patiënt. I rest my case.

De meeste mensen die ik ken zijn ontzettend bang voor de macht van het geld. Maar ze zijn gek genoeg helemaal niet bang voor de macht van een handvol politieke carrièrejagers, die niet alleen net zoveel geld kunnen binnenharken als ze maar willen, maar die bovendien het monopolie op geweld hebben, en zelf mogen bepalen wat legaal is en wat niet. Als dat geen basis is voor machtsmisbruik, dan weet ik het niet meer. Een wijs man, wiens naam me nu niet te binnen wil schieten, heeft eens gezegd: “Mijn steenrijke buurman, die misschien ook wel mijn werkgever is, kan niet half zoveel macht over mij uitoefenen als de eerste de beste ambtenaar derde klasse, die de macht van de staat achter zich heeft, en van wiens nukken grillen het afhangt hoe ik moet leven en werken”.

Enfin, als u mijn stem wilt hebben voor uw nieuwe partij, dan weet u wat u te doen staat: schroef de macht van de staat terug, want machtsmisbruik door de staat is het grootste gevaar dat ons bedreigt. Mensen die dat gevaar signaleren worden uiteraard door de staat niet getolereerd, dat spreekt. Zij worden dan ook meestal afgeschilderd als een gevaar voor de samenleving. Pim Fortuyn heeft geprobeerd het te signaleren, and look what happened to him.

Herinnert u zich nog senator Barry Goldwater? Hij verloor in de jaren zestig de presidentsverkiezingen. Het enige wat ik in die tijd wist, dat was dat je tegen Barry Goldwater moest zijn. Het sprak zo vanzelf dat het nauwelijks gezegd hoefde te worden. Iedereen dacht er zo over. Ik hield hem voor een soort crypto-fascist met gevaarlijke racistische trekken. Dat was namelijk het beeld dat in de media, ook de Nederlandse, consequent van hem werd geschetst.

En nu pas begrijp ik waarom. Hij wilde namelijk de macht van de staat terugdringen, en dan maakt het establishment korte metten met je. Hij heeft dan ook, voor zover ik weet, ik 1964 tegen Lyndon Johnson de grootste verkiezingsnederlaag uit de geschiedenis geleden, tot grote opluchting van alle weldenkende intellectuelen op aarde, voor zover ik kan nagaan. Dit is wat hij zei:

“I have little interest in streamlining government or in making it more efficient, for I mean to reduce its size. I do not undertake to promote welfare, for I propose to extend freedom. My aim is not to pass laws, but to repeal them. It is not to inaugurate new programs, but to cancel old ones that do violence to the constitution, or that have failed in their purpose, or that impose on the people an unwarranted financial burden. I will not attempt to discover whether legislation is “needed”, before I have first determined whether it is constitutionally permissible. And if I should later be attacked for neglecting my constituents “interests”, I shall reply that that I was informed that their main interest is liberty, and in that cause I am doing the very best I can.”

Geen wonder, dacht ik bij mijn eigen toen ik dat las, dat die Goldwater als cryptofascist de geschiedenis is ingegaan. Hij vocht voor de vrijheid van het individu, en dan krijg je het hele staatsapparaat tegen je, inclusief de parlementaire pers. Dan ben je voor je het weet tot staatsvijand nummer 1 gebombardeerd. Die Goldwater mag blij zijn dat hij niet is geliquideerd, net als Pim Fortuyn; that’s all I can say.

[Ace of Spades]

In het kader van... een artikeltje

D66-jongeren 'begraven' vrijheid van meningsuiting

Binnenlands De Jonge Democraten houden dinsdag in Den Haag een 'begrafenisplechtigheid' om stil te staan bij 'het plotselinge overlijden van de vrijheid van meningsuiting'.

De jongerenbeweging die verbonden is aan D66 keert zich zo tegen de volgens haar toenemende politieke inmenging in het grondrecht dat iedereen zich vrij moet kunnen uiten.

Aanleiding voor de actie zijn diverse incidenten, zoals de arrestatie van cartoonist Gregorius Nekschot en het verhoor van een medewerker van de website GeenStijl.nl vanwege een mogelijke discriminerende reactie op de site. Volgens de Jonge Democraten heeft het er veel van weg dat er een soort politiek beleid is om extra vervolging in te stellen in zaken waarbij de vrijheid van meningsuiting in het geding is.

[R2D2]

Is het niet gevaarlijk om te protesteren en je zo in de kijker te spelen?

Downloaden is illegaal, maar het wordt nu gedoogd. Als ze echter iets nodig hebben om je toch te pakken (bijvoorbeeld om je te straffen voor protesteren ofzo) dan kunnen ze nu gaan graven in je website-historie (dataretentie; waarom bezocht je stormfront.nl?), je betaalverkeer (digitaal bankieren; waarom kocht je zoveel opslagruimte?), waar je de laatste tijd geweest bent (camera's op snelwegen en in stadscentra; waarom was je in die hoerenbuurt?), etc.

als je EHB (moge hij lang leven!) boos maakt, kun je aardig in de problemen komen!

[Ace of Spades]

Ook dna van buren na moord
door Dennis Naaktgeboren (hihi )

DEN HAAG - Buurtbewoners of omstanders moeten na een moord worden verplicht mee te werken aan grootschalige dna-onderzoeken. Het is onverteerbaar dat daders jarenlang uit het zicht van politie en justitie kunnen blijven door 'om principiële redenen' te weigeren dna af te staan.

Dat vindt het CDA, dat morgen bij minister Hirsch Ballin (Justitie) aandringt om een hardere aanpak van weigeraars. De regeringspartij wil af van de 'vrijblijvendheid' bij dna-onderzoeken. Weigeraars moeten een boete kunnen krijgen en extra in de smiezen worden gehouden.

Wat het CDA betreft, behoort iedereen die niet meewerkt aan het afstaan van bijvoorbeeld stukjes haar, huid of wangslijmvlies tot de belangrijkste verdachten. "Het moet consequenties hebben als mensen weigeren mee te werken", aldus CDA-Kamerlid Sybrand van Haersma Buma. "Iedereen vindt het een burgerplicht, behalve de mensen die wat te verbergen hebben. Principiële bezwaren mogen geen rol spelen bij onderzoek naar moord, doodslag of verkrachting."

Doorn in oog

Het is de partij een doorn in het oog dat verschillende grote moordzaken pas na jaren zijn opgelost, terwijl dna al veel eerder uitkomst had kunnen bieden. "Denk bijvoorbeeld aan de zaak Marianne Vaatstra of aan de Schiedammer Parkmoord", aldus Van Haersma Buma. "Dna-afname is een heel kleine inbreuk op de privacy, met een heel grote kans op het oplossen van misdrijven. De balans moet doorslaan naar het laatste."

De partij wil ook de mogelijkheden verruimen om dna af te nemen van verdachten. Nu kan dat alleen 'in het belang van het onderzoek'. Wat het CDA betreft, wordt er voortaan standaard dna afgenomen van verdachten, zodat ook eerder gepleegde misdrijven alsnog worden opgelost.

In de dna-databank van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) zijn op dit moment al meer dan 50.000 profielen opgeslagen, ruim acht keer zoveel als drie jaar geleden. Het afnemen van dna-materiaal bij veroordeelden heeft tussen 2005 en 2007 in ruim 1600 zaken tot 'hits' geleid.

Oftewel, wie niet meewerkt is een misdadiger... .

[Blind Guardian]

[Punisher]

In Nederland kan je niet verplicht worden om mee te werken aan je eigen strafrechtelijk onderzoek, en DNA afstaan valt daar onder, dus wat het CDA hier voorstelt kan toch helemaal niet...?
Of ben ik nu weer te naïef?

[Ace of Spades]

Oberstürmfuhrer Ernst verzint vast wel een leuke clausule.

[Blind Guardian]

Heel kleine breuk in de privacy, ik vind het eigenlijk een heel grote breuk in de privacy, maar ja we gaan hier toch richting het idee dat er een chip je in kop gebrand word dus waarom niet.

[EMH]

Nog even en Balkenende zit met een joystick vanuit zijn stoel zijn onderdanen te besturen.

Met de kilometerheffing kunnen ze over paar jaar ook precies zien waar je op welk moment rijdt enzo.

[R2D2]

ECB-president: belastingen niet verder omhoog

De Nederlandse overheid kan beter de belastingen niet verder verhogen. De inflatie dreigt anders verder op te lopen. Dit zegt president Jean-Claude Trichet van de Europese Centrale Bank (ECB) in een interview met de televisiezender RTLZ, dat vrijdag is uitgezonden.

Begin deze maand kregen de Nederlanders te maken met een verhoging van de belastingdruk, onder meer door de invoering van een vliegtaks en een hogere accijns op diesel. Het kabinet wil ook nog de btw verhogen. Trichet verklaarde dat met de laatste maatregel al wel rekening is gehouden in het rentebeleid van de ECB. “Nieuwe besluiten bedreigen de prijsstabiliteit”, aldus de bankpresident.

De ECB besloot donderdag de rente met een kwart procentpunt te verhogen. Daarmee wil de bank de oplopende inflatie bestrijden. In juni bedroeg de inflatie in de eurozone 4 procent. In Nederland kwam de gemiddelde prijsstijging afgelopen maand uit op 2,6 procent, het hoogste niveau sinds december 2002.

[captain crash]

die had ik in "mijn" topic ook al. Tjah, denk niet dat ons linkse kabinet luistert.

[Master Vanhu Botie]

die had ik in "mijn" topic ook al. Tjah, denk niet dat ons linkse kabinet luistert.

Las ik toch wel slinkse ipv linkse zeker

[HorckDude]

Could go both ways.

[EMH]

VS ontwikkelen taserband voor vliegtuigpassagiers

In Amerika is het Department of Homeland Security (ministerie van Veiligheidszaken) bezig met het ontwikkelen met een band die wellicht verplicht gedragen zal moeten worden door elke vliegtuigpassagier, vanaf het inchecken tot het uitstappen. De band zal dienen als vervanging van het ticket en de boarding pass.

Dit zou weinig nieuws zijn, ware het niet dat de armband ook een paar interessante nieuwe gadgets bevat, ontwikkeld door de technici van het Department of Homeland Security: elektronica waarin de persoonlijke gegevens van de drager zijn opgeslagen, een GPS-tracker waardoor altijd de plaats van de drager bekend is, en een taser, een wapen waardoor de drager een elektrische schok toegediend kan krijgen die zo sterk is dat hij voor enkele minuten volkomen uitgeschakeld is. Vliegtuigpersoneel kan deze taser in werking stellen als een passagier naar hun oordeel een bedreiging vormt voor de veiligheid.

De zogenaamde 'Safety Bracelet' is nu nog in het stadium van onderzoek en ontwikkeling door het Department of Homeland Security, maar wordt door Amerikaanse burgerrechten bewegingen als de ACLU opgevat als een afschrikwekkend teken van de koers die de Amerikaanse federale overheid kiest in het privacy-versus-veiligheids debat.

Een promotiefilmpje van de "Safety Bracelet" vind je hier. (spoel door naar 3'20 voor de relevante informatie

bron: FOK

het filmpje



Leuk joh, Amerika.

Volgende stap. Een implantaat waarmee iedereen overal en altijd in de gaten gehouden kan worden. En als je dan doet doet wat de overheid niet leuk vind geven ze je gewoon op afstand een schok.
Die slechte film met Rutger Hauer, Wedlock komt in mij op nu.

[Blind Guardian]

jup en mensen met bepaalde band-shirts, socialistische leuzen erop zullen binnenkort ook wel geweerd worden.

[Ace of Spades]

Omfg, dat is echt diep triest.

[EMH]

Gelukkig hebben we hier iemand in ons midden die over een maand de Bush dynastie van de troon gaat stoten en dit allemaal kan tegenhouden

[Punisher]

Nou, dat klinkt als een bedreiging voor de "national security" ... Ik denk dat die persoon het land niet meer binnen mag...

[R2D2]

Wordt dít Nederland regelstaat?

Hoe ziet de toekomst eruit met de DigiD?


Een klein voorproefje:

Telefoniste : ‘Pizza Hut, goede avond.’

Klant: ‘Goede avond, ik wil een paar pizza’s bestellen.’

Telefoniste: ‘Mag ik uw Burgerservicenummer, meneer?’

Klant: ‘Dat is 222 0033653 52.’

Telefoniste : ‘Dank U, meneer Jan Vandenbroecke. Uw adres is Haagstraat 256 en uw vaste telefoonnummer is 288 54 22. Uw telefoon op uw werk bij Dexia is 678 89 65 en uw GSM 0475-65 25 32. Vanuit welke locatie belt U ons?’

Klant : ‘Euh…. ik ben thuis. Vanwaar haalt u al deze info over mij?’

Telefoniste: ‘Wij zijn op Het Systeem aangesloten, meneer.’

Klant: (zucht diep) ‘Goed dan! Mag ik twee pizza’s met ham, mozzarella en…’

Telefoniste: ‘Ik denk niet dat dit een goed idee is, meneer.’

Klant: ‘Hoezo?’

Telefoniste: ‘U lijdt volgens uw medisch dossier aan hoge bloeddruk en u hebt ook een te hoog cholesterolgehalte; uw ziekteverzekering weigert de gevolgen van schadelijk eetgedrag te vergoeden in geval van problemen. Bovendien krijgen wij ook een boete voor het leveren ervan.’

Klant: ‘Oei! Wat raadt u mij dan aan?’

Telefoniste: ‘Probeert u onze Pizza met yoghurt en sojabrokjes eens. U zult dat ongetwijfeld heel lekker vinden.’

Klant: ‘ Waarom denkt u dat ik dat zal lusten?’

Telefoniste: ‘Uw vrouw heeft onlangs het boek ‘Lekkere recepten met soja ‘ in de lokale bibliotheek geleend’.

Klant: ‘Ok?… stuurt u daar dan twee van. Voor mij en mijn vrouw.’

Telefoniste: ‘Goed. Dat kost samen dertig euro.’

Klant: ‘Prima. Ik geef u het nummer van mijn creditkaart. Dat is….’

Telefoniste: ‘Sorry, meneer, maar u hebt uw toegestane bedrag al overschreden. U zult cash moeten betalen.’

Klant: ‘ Okay! Ik haal het bedrag wel uit de muur voordat uw bezorger arriveert.’

Telefoniste: ‘Dat zal niet lukken, meneer, er staat niets meer op uw bankrekening.’

Klant (boos): ‘ Dat is uw zaak niet! Stuur die pizza’s en ik zorg wel dat ik het geld heb. Hoelang duurt het’?

Telefoniste: ‘U krijgt de pizza’s over een uur bij u thuis. Hebt u haast, dan kunt u ze hier afhalen en contant betalen. Maar pizza’s per motor vervoeren is niet aan te raden, meneer.’

Klant (getergd): ‘Hoe weet u dat ik een motor heb??’

Telefoniste: ‘Ik lees hier dat u uw afbetalingen van uw auto niet meer hebt kunnen doorbetalen en dat uw wagen in beslag is genomen. Maar uw motor is betaald, dus ik veronderstel dat u die gebruikt.’

Klant: ‘@#%/$@&?#!’

Telefoniste: ‘Mag ik U verzoeken om beleefd te blijven, meneer? U bent al eens veroordeeld geweest wegens belediging van een wetsdienaar. Een tweede aanklacht zou niet best zijn.’

Klant: (Sprakeloos)

Telefoniste: ‘Nog iets anders, meneer?’

Klant: ‘Neen… Of ja, toch wel: vergeet niet om ook de gratis twee liter Cola te leveren zoals in uw folder staat.’

Telefoniste: ‘Sorry, meneer, een uitsluitingclausule in onze vergunning verbiedt ons om gratis dranken, die suiker bevatten, aan diabetici te geven…. wat dacht u van suikervrije Rivella, meneer? Die moet u natuurlijk wel betalen, maar…’

Klant: hangt op.

[captain crash]

'Kinddossier eind volgend jaar in gebruik'
Uitgegeven: 17 juli 2008 22:12
Laatst gewijzigd: 17 juli 2008 22:20

AMSTERDAM - Alle instellingen in de jeugdzorg moeten eind volgend jaar met het elektronisch kinddossier werken. Dat heeft minister voor Jeugd en Gezin André Rouvoet (ChristenUnie) donderdag laten weten aan de Tweede Kamer.

Instellingen in de jeugdzorg moeten software aanschaffen om de huidige papieren dossiers te digitaliseren. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten gaat gemeenten en instellingen begeleiden bij de invoering. Ze krijgen hiervoor geld van Rouvoet.

Begin volgend jaar moeten alle instellingen bezig zijn met de invoering van digitale dossiers. Aan het eind van dat jaar moet het mogelijk zijn dat iedereen met de dossiers werkt.

Contact

Elk kind krijgt dan vanaf het eerstvolgende contact met jeugdzorg een digitaal dossier. Deze informatie moet landelijk elektronisch kunnen worden opgevraagd als het kind bij een andere instelling komt.

In het elektronisch dossier komt informatie te staan over het kind, de gezinssituatie en de omgeving. Dit moet de informatie-uitwisseling en de informatieoverdracht binnen de jeugdgezondheidszorg verbeteren. Rouvoet denkt probleemkinderen zo sneller te kunnen achterhalen en aan te pakken.

[A3aan]

Ik vind het elektronisch kinddossier geen slecht idee. Ik hoor momenteel nog teveel verhalen om mij heen dat jeugdzorginstanties te bureaucratisch en zijn en langs elkaar heen werken. Door zo'n elektronisch dossier zorg je ervoor dat elke jeugdzorginstantie precies dezelfde informatie heeft en ook elke wijziging elke instantie direct doorkrijgt.
Ik denk dat dat een stuk efficiënter werkt dan de papieren dossiers van nu en waarbij elke instantie zijn eigen dossier heeft. Volgens mij moet het kind-dossier ook na verloop van tijd verwijderd worden, net zoals de medische dossiers van nu, en is het kinddosier ook vertrouwelijke informatie, en mag er volgens mij uit ge'datamined' worden.