Oude Doctor Who reviews - Hartnell, Troughton e.a.

'whoooo are you, whoohoo hooo hooo'

Moderator: mr_Vulcan

Gebruikersavatar
Frank
Fleet Captain
Fleet Captain
Berichten: 3020
Lid geworden op: 02 apr 2003, 19:10

Re: Oude Doctor Who reviews - Hartnell, Troughton e.a.

Bericht door Frank »

Seizoen 23
Doctor Who werd van de buis gehaald... althans voor een poosje. Na anderhalf jaar kwam de serie weer terug; ik heb hoogstens anderhalve dag pauze gehad. Ook Colin Baker keert terug en het aantal afleveringen blijft ongeveer gelijk. De lengte van de afleveringen wordt gehalveerd tot het oude formaat van 25 minuten. In vergelijking daarmee is er tegenwoordig veel Doctor Who op tv. Goed, Doctor Who stond onder druk en werd daarom natuurlijk scherp beoordeeld. De Doctor zelf ook in deze veertiendelige serial, die meestal wordt opgeknipt in vier logische delen.

The Trials of a Time Lord, parts I - IV: The Mysterious Planet (4 afleveringen)
De Tardis wordt door de Time Lords uit de ruimte en tijd geplukt en de Doctor ondergaat een rechtszaak die tegen hem aangespannen in omdat hij met de First Law of Time geknoeid zou hebben: het ingrijpen in alien werelden. Vervolgens wordt in de rechtszaal eigenlijk de gehele Doctor Whoserial uitgezonden (waar de Doctor zich niks meer van herinnert). De Doctor en Peri landen op de planeet Ravalox, maar deze planeet lijkt verdacht veel op Aarde. Sterker nog, ze vinden sterke aanwijzingen dat deze planeet daadwerkelijk Aarde is, behalve dan dat de planeet zich een aantal lichtjaren van de daadwerkelijke positie van de Aarde bevindt en dat er ergens in het verleden van de geschiedenis van de planeet een grote brand heeft gewoed. Bovengronds leven mensen, maar ondergronds leven ook mensen die denken dat er bovengronds geen leven mogelijk is. Deze mensen worden aangestuurd door The Immortal, een robot met een plan. Dat doet wat denken aan The Krotons, de eerste serial geschreven door Robert Holmes, die ook deze serial schreef. Een andere overeenkomst is dat de robot hier er even slecht uitziet als de robot uit The Krotons. Voor de rest is deze serial best goed. Er zijn een aantal duo's in deze serial die graag tegen elkaar op praten, met name Glitz en Dibber. Dat zorgt naast de nodig humor er ook voor dat de vaart in de serial blijft zitten. Iedereen lijkt haast te hebben waardoor het verhaal op een fijn tempo voortkabbelt. Niet dat het zeer briljant is, maar wel vermakelijk. De Valeyard, degene die de zaak tegen de Doctor aanvoert, heeft trouwens wel een ontzettend slecht verhaal gekozen om zijn zaak mee te onderbouwen, maar dat mag de pret niet deren.

The Trial of a Time Lord, part V - VIII: Mindwarp (4 afleveringen)
En na de vreselijke openingscredits kunnen we beginnen aan het tweede deel van A Trial of a Time Lord. Het recept uit de eerste vier delen wordt voortgezet: verreweg het grootste gedeelte van de de serial is een op zichzelf staand verhaal, maar tussendoor zitten enkele scenes die zich focussen op de rechtsgang van de Doctor. Dat laatste deel is ver onder de maat. Er zit ontzettend veel herhaling in. De rest van de serial is wel ok, als je tegen wat overacteren kan. Met name van onze schreeuwende Warlord. De terugkeer van Sil (uit Vengeance on Varos) is prima. Maar de serial is zeker wel controversieel. Met name het feit dat de Doctor zich nogal als een klojo gedraagt tegenover Peri die vervolgens op het eind van de serial dood gaat (off-screen, dat wel) is, ehm, dapper. In zo'n beetje de laatste gezamenlijke scene martelde de Doctor haar zo'n beetje. Onder druk misschien, maar toch. Uiteraard wilde de Doctor haar op het eind redden, maar juist op dat moment wordt hij door de Time Lords uit het verhaal gehaald. Nogal ongelukkig natuurlijk, maar de Time Lords zagen kennelijk geen hoop meer voor Peri.

The Trial of a Time Lord, part IX - XII: Terror of the Vervoids (4 afleveringen)
Om zichzelf te kunnen verdedigen tegenover de Time Lords laat de Doctor een stukje zien uit z'n eigen toekomst. Om te laten zien dat de Doctor soms ook gewenst is laat hij beelden zien waarin hij met behulp van een SOS-signaal naar een ruimteschip gehaald wordt om daar te achterhalen wie er verantwoordelijk is voor de verdwijning van een aantal mensen. Uiteindelijk blijkt een aantal lopende planten (Vervoids) achter de verdwijningen te zitten. Ondertussen is een security officer niet zo blij met z'n carriere en hij pleegt samen met een aantal andere aliens een coup. Dat laatste gebeurt pas aan het eind van aflevering drie en leidt wat af van het hoofdverhaal omdat er totaal geen verband zit tussen de twee. Dat is wel jammer want het hoofdverhaal was wel goed te verteren. Het was wederom een behoorlijk grimmige serial waarin uiteindelijk maar iets twee bemanningsleden en helemaal geen Vervoids de serial overleven (naast de hoofdpersonages). Misschien niet heel erg slim van de Doctor om dit avontuur te kiezen om voor te leggen aan de rechter, want de Doctor wordt aan het eind van de serial aangeklaagd voor genocide...Waarom blijft men dit seizoen serials kiezen die totaal niet in het geheel van de rechtszaak passen? Bovendien valt de "trial" wat in de herhaling. Overigens wordt in deze serial Mel als nieuwe companion geïntroduceerd. Ze was in de serial behoorlijk assertief en redelijk goed te verteren, maar ik heb zomaar het idee dat het fitnessfreakgehalte van haar me niet zo gaat bevallen. Wie weet O-) .

Afbeelding
The Vervoids

The Trial of a Time Lord, part XIII - XIV: The Ultimate Foe (2 afleveringen)
Dit is weer zo'n aflevering waarin je niet helemaal doorhebt wat er nu precies gebeurt en erg blij ben ik daar niet mee. Er zitten misschien een aantal goede ideeën in de serial, maar ze zijn niet erg goed uitgewerkt. We komen erachter wie de Valeyard is, dankzij de Master die opeens verschijnt: "The Valeyard is an amalgamation of the darker sides of your nature, somewhere between your twelfth and final incarnation." Ik begrijp nog steeds niet helemaal niet wat hiermee bedoeld wordt en volgens mij ben ik niet de enige. Wikipedia ziet de Valeyard een beetje als een kwaadaardige versie van de Watcher uit Tom Baker's laatste serial Logopolis (alleen dan nu tussen de twaalfde er dertiende incarnatie van de Doctor in; tussen David Tennant en Matt Smith). Maar dat verklaart volgens mij ook niet alles. Ook het feit dat Peri toch nog in leven blijkt doordat de Valeyard gesaboteerd heeft met de matrix vind ik jammer (ze is nu getrouwd met de schreeuwende Warlord ?!? uit Mindwarp. Dan had je haar beter dood kunnen maken volgens mij...).

Afbeelding
The Valeyard

De laatste serial heeft overigens voor veel problemen gezorgd. De schrijver van de serial, Robert Holmes, overleed tijdens het schrijven. De script editor heeft het verhaal afgemaakt, maar niet tot tevredenheid van de producer ("een te donker einde" of iets dergelijks, grmf). De script editor nam ontslag en verbood het zijn script te gebruiken en dus moest er wederom een script gefabriceerd worden. Anyway, het heeft de serial geen goed gedaan en het algemene concept van één lang seizoen heeft eronder geleden. De trial die Doctor Who onderging heeft de serie niet doorstaan en de BBC ontsloeg Colin Baker. In de volgende serial komt hij niet meer terug ondanks dat de Doctor aan het eind van deze serial nog in leven is. En dus zijn de befaamde laatste woorden van nummertje zes: "carrot juice, carrot juice, carrot juice".
Gebruikersavatar
Frank
Fleet Captain
Fleet Captain
Berichten: 3020
Lid geworden op: 02 apr 2003, 19:10

Re: Oude Doctor Who reviews - Hartnell, Troughton e.a.

Bericht door Frank »

Seizoen 24

Time and the Rani (4 afleveringen)
De Rani schiet de TARDIS uit de lucht en de Doctor (Sylvester McCoy verkleed als Colin Baker) valt van de hometrainer af en regenereert. Levensgevaarlijk die hometrainers! Het moet één van de slechtste scenes uit Doctor Who ooit zijn en het wordt daarna helaas niet heel veel beter. Het enige kleine, kleine lichtpuntje is dat er wel een beetje vaart in het verhaal zit, maar dat is dan ook het enige. Het script is erg rommelig maar het is allemaal, zo mogelijk, nog slechter ten uitvoer gebracht. De monsters boeien niet, de inwoners van de planeet ook niet. Het soort verhaal hebben we al tig keer gezien en dit is de meest belabberde uitvoering ooit. Ik ben er vanaf. Hoera!

Paradise Towers (4 afleveringen)
De TARDIS landt in Paradise Towers, een luxe flatgebouw (voor zover mogelijk...) dat in de loop der tijd nogal vervallen geraakt is. In het flatgebouw leven de elkaar beconcurrerende Kangs, blauwe en rode (de laatste gele wordt net vermoord). Daarnaast zijn er nog de Rezzies, dikke Britse dametjes die wel van theeleuten houden - zolang ze er maar een portie mens als koekje bij krijgen. Verder zijn er nog de Caretakers die alle graffiti van de muren willen halen, zolang het maar volgens de regeltjes gebeurt. En tenslotte zijn er nog de (voor de BBC ongetwijfeld goedkope) Cleaners, machines die in opdracht van de Caretakers werken, maar tegenwoordig willekeurige mensen af lijken te voeren. En o ja, ik vergeet bijna Pex, onze held op sokken. Hier raken de Doctor en Mel in verzeild. Maar wat is de reden dat dit flatgebouw zo geworden is? Op sommige momenten dreigt de serial een acceptabel niveau te halen (als je volkomen absurditeit kunt waarderen tenminste), maar er is altijd wel iets (meestal het overacteren) dat ervoor zorgt dat niet niet gebeurt. Hoewel ik Sylvester McCoy deze serial duidelijk beter vindt dan in de vorige.

Delta and the Bannermen (3 afleveringen)
Seizoen 24 lijkt maar niet op gang te komen. Dit verhaal speelt zich af in Wales waar een groep alien toeristen, in menselijke opmaak uiteraard, op vakantie gaat bij het Shangri-La vakantiekamp. Onder hen ook een alien koninging die ontkomen is aan de genocide van haar ras door de Bannermen en nu voor hen op de vlucht is. Tot zover is alles ok, maar waarom moet iedereen zo overdreven doen, elke serial weer. Ik heb het idee dat Doctor Who dit seizoen geforceerd grappig te doen door allerlei karakters en dergelijke te overdrijven, maar het irriteert behoorlijk. Ten opzichte van het William Hartnell-tijdperk kun je wel zeggen dat men inmiddels een behoorlijke vaart in de serials heeft, met een of ander belachelijk muziekje eronder, dat wel.

Dragonfire (3 afleveringen)
Ace! En we sluiten het seizoen af in stijl. Op de momenten dat de serial zichzelf een beetje serieus neemt heb je een heel aardig verhaal en een goed acterende Doctor. Ace! Maar soms doet de serial dit niet en dan wil je de DVD van de serial ergens in het riool gooien. Zo hebben we een cliffhanger aan het eind van één van de afleveringen die iets te letterlijk genomen wordt, maar verder eigenlijk alleen maar belachelijk is en verder hebben we natuurlijk de komst van Ace! Gezien het script dat ze kreeg moet ze een poging geweest zijn Doctor Who aantrekkelijk te maken voor vijfjarigen. Als je deze review doorleest moet het wel zo'n beetje duidelijk zijn waarom. Ace! Laten we hopen dat haar karakter behoorlijk afgezwakt wordt. Mel verlaat de serial, evenals Peri met een of andere gek, dat is twee op een rij. Verder zal ik er niet om treuren, integendeel. Ace!
Gebruikersavatar
Frank
Fleet Captain
Fleet Captain
Berichten: 3020
Lid geworden op: 02 apr 2003, 19:10

Re: Oude Doctor Who reviews - Hartnell, Troughton e.a.

Bericht door Frank »

Seizoen 25

Remembrance of the Daleks (4 afleveringen)
Een jubileum en kennelijk is men er net op tijd achter gekomen hoe goede Doctor Who te maken. De serial neemt zichzelf precies serieus genoeg, refereert naar het verleden zonder dat het echt irritant wordt en zit goed in elkaar. Ace d'r karakter is behoorlijk afgezwakt en dat is maar goed ook, anders weet ik niet of ik de laatste twee seizoenen van de oude serie nog wel gered had... Het tempo zit redelijk goed in de serial, waardoor de serie hier en daar zelfs modern aanvoelt. Het meisje dat een rijmpje over de Doctor zingt had Moffat zo'n beetje kunnen verzinnen. Goed, de Daleks worden hier en daar wat makkelijk verslagen, maar laten we eerlijk zijn, wanneer worden ze dat niet? De serial laat je lekker raden wat er precies aan de hand is en het eind is goed en verrassend.

Afbeelding
Dalek op trap

The Happiness Patrol (3 afleveringen)
De Doctor en Ace landen op de kolonie Terra Alpha waar iedereen onnatuurlijk vrolijk lijkt te zijn. Niet blije mensen, zogenaamde Killjoys, worden gedood door de Happiness Patrol, een groep vrouwen in roze kleding (elke kans dit soort lelijke kleuren te gebruiken wordt momenteel volop aangegrepen in Doctor Who...). De Doctor en Ace komen erachter dat er ongebruikelijk veel mensen van de planeet verdwijnen. Dit komt waarschijnlijk door Helen A, de vrouw achter de Happiness Patrol. En ze heeft een wel heel bijzondere beul: een robot gemaakt van Engels drop. Helaas is de robot van drop een beetje een flop. En de rest van de serial wijkt daar, ben ik bang, niet heel erg veel vanaf.

Afbeelding
Kandy Man

Silver Nemesis (3 afleveringen)
Drie verschillende fracties zijn uit op een levend metaal, validium. Dit metaal was ooit gemaakt door Rassilon als de ultieme bewaker van Gallifrey en bestaat uit drie delen. Een standbeeld, een pijl en een boog. Als de drie delen samen worden gevoegd komen er ongekende krachten vrij. Het beeld komt echter maar eens in de 25 jaar op de Aarde terecht, iets waar de Doctor een paar eeuwen eerder voor gezorgd heeft. Maar 1988 is zo'n jaar. De drie partijen die het standbeeld willen completeren zijn Lady Peinforte, een tovernares die door de tijd is gereisd en al eerder in haar plannen is gedwarsboomd door de Doctor, een groep neo-nazi's en de Cybermen. En natuurlijk moeten de Doctor en Ace dit zien te verhinderen. Als die verschillende groepen maken het verhaal erg warrig om eerlijk te zijn. De Cybermen voegden niet echt veel toe en waren alleen toegevoegd omdat dit de zilveren verjaardag van Doctor Who was. Het eind deed een beetje teveel denken aan het eind van Remembrance of the Daleks, iets eerder dit seizoen, maar nu op een slechte manier uitgevoerd. Het tempo van Doctor Who is de laatste seizoenen wel wat omhoog gegaan, maar vreemd genoeg heeft het de serie weinig goeds gedaan. Op een enkele uitzondering na is het allemaal veel te warrig geworden. Ook bij deze serial dus. Het voordeel is wel dat je in ieder geval een beetje bezig wordt gehouden.

The Greatest Show in the Galaxy (4 afleveringen)
De Doctor en Ace willen naar het circus, hoewel Ace niet zoveel met clowns heeft. Alleen al bij de combinatie van een circus en Doctor Who zakken m'n verwachtingen. Sommige stukken spreken me inderdaad ook niet echt aan, maar de serial is lichtelijk intelligenter dan het onderwerp in eerste instantie doet vermoeden. Zeker als je door hebt dat de Greatest Show in the Galaxy niet anders dan de serie Doctor Who zelf is. En zo zijn er nog wel meer parallellen te trekken. De drie toeschouwers (...er waren er in de jaren '80 inderdaad niet zoveel kijkers meer) geven cijfers aan alle acts, meestal een nul of een negen. En men vindt uiteraard dat vroeger alles beter wat, iets dat uiteraard waar is. Dus hoewel het uiterlijk van deze serial niet altijd even aantrekkelijk is, zit er inhoudelijk hier en daar best wel wat in. En complimenten aan Sylvester McCoy die, naast dat hij een erg goede acteur is, kennelijk ook nog zonder met z'n ogen te knipperen vlak langs een flinke explosie op kan lopen.
Laatst gewijzigd door Frank op 01 jul 2015, 23:05, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Frank
Fleet Captain
Fleet Captain
Berichten: 3020
Lid geworden op: 02 apr 2003, 19:10

Re: Oude Doctor Who reviews - Hartnell, Troughton e.a.

Bericht door Frank »

Recons (24)

The Underwater Menace (4 afleveringen)
Het uitbrengen van The Underwater Menace op DVD lijkt voorlopig toch niet door te gaan. Daarmee is de reden om de recon niet te bekijken weg... en is er een goede reden om de in 2011 teruggevonden tweede aflevering van deze serial te bekijken (samen met het overige materiaal dat beschikbaar is). Moet je die aflevering wel weten te vinden natuurlijk, want het is momenteel de enige in de archieven beschikbare aflevering van Doctor Who die niet officieel op DVD uitgebracht is. En dan de vraag hoe The Underwater Menace bevalt. Niet niet heel best. Misschien een goede serial om in een dronken bui heel erg melig bij te worden, maar daar houdt het ook wel mee op. De al langer bestaande derde aflevering is denk ik niet de beste - de acteur die de gestoorde professor Zaroff speelt had zelf misschien de tijd van z'n leven, maar het maakt het geheel een beetje slap. Ook de kostuums zijn niet om over naar huis te schrijven en dat is mild uitgedrukt. De tweede aflevering is duidelijk beter dan de derde, maar dat komt met name door een aantal momenten van Troughton, die zoals gewoonlijk de show steelt. Polly is een beetje mauwerig en hoewel we er weer een moment bij hebben waarin de Doctor z'n fluit gebruikt, hebben we hem (of Polly...) nog steeds niet z'n bekende hoed zien dragen. Kortom, niet de beste recon om mee te eindigen. Nog één seizoen McCoy en een Amerikaanse film te gaan en dan zitten de reviews van oude Doctor Who erop.
Gebruikersavatar
Frank
Fleet Captain
Fleet Captain
Berichten: 3020
Lid geworden op: 02 apr 2003, 19:10

Re: Oude Doctor Who reviews - Hartnell, Troughton e.a.

Bericht door Frank »

Intermezzo
Zo vlak voor het eind van de oude Doctor Who-serie toch nog een onverwacht intermezzo. En wat gaat dat intermezzo wel niet zijn, vragen jullie dan in koor. Ik begrijp dat jullie smachtend zitten te wachten op een review van het briljante K9 and Company, maar ik moet jullie teleurstellen. Het is...:

Shada (6 afleveringen)
Shada, Shada, Shada. De zesdelige serial van Douglas Adams die door een staking nooit volledig is opgenomen. De schrijver zelf was er niet bepaald rouwig om geloof ik, maar daar is verder niet iedereen het mee eens. De meeste opnames op locatie en slechts een aantal opnames in de studio zijn gemaakt - de rest bestaat niet. Natuurlijk hebben fans er wat van proberen te maken, bijvoorbeeld door middel van animatie, maar ik heb alleen gekeken naar wat de BBC officieel heeft uitgegeven: de beelden aan elkaar gepraat door Tom Baker en het boek.

Shada gaat over Skagra, die Salyavin wil bevrijden uit Shada, de vergeten gevangenis van de Time Lords. Hiervoor heeft hij een boek nodig dat in bezit is van professor Chronotis, een te Cambridge gepensioneerde Time Lord. Maar Chronotis heeft het boek toevallig uitgeleend aan Chris Parsons. De kwootbaarheid van het script is erg hoog, hoewel er hier en daar nog wel wat kleine plotholes inzitten. De BBC-versie mist zeker tegen het einde wel erg veel verhaal, wat erg jammer is uiteraard. Het boek is wel gewoon erg goed. De meeste plotholes zijn uit het verhaal gehaald en uiteraard mist er niks. Het boek is dan wel niet geschreven door Douglas Adams zelf, maar dat mag de pret niet drukken.
Plaats reactie