SUNRISER, the RPG-adventure

To Boldly Create What No-One Has Created Before

Moderator: mr_Vulcan

Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Corbin, die nog steeds aan de andere kant van de bar stond, knikte. "Ja, ik drink m'n kanar liever enkel met een muziekje op de achtergrond." Hij keek de zaal eens rond, de meeste mensen leken zich redelijk te houden tegen de niet zo vriendelijke groep lokale aliens. Tot nog toe was alleen Joshua knock out gegaan, dankzij de Nausicaan die inmiddels weer bovenop McGraw lag.

"Xoran, let even op m'n drankje." zei Corbin terwijl hij z'n kanar op de bar zette en zich bukte om het mes van de klingon te pakken. Hij sprong met redelijke gemak over de bar heen, liep rustig op de met de captain worstelende Nausicaan af en stak het mes in diens rug. McGraw wierp hierop de Nausicaan van zich af, die daardoor nog een keer op het mes landde.

"Captain." was alles wat Corbin zei terwijl hij zijn hand naar de op de grond liggende McGraw uitstak.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Hij keek even achter zich naar wat Corbin aan het doen was, hier in deze bar, had hij een soort van band ontwikkeld met deze Cardassian...ook al zouden de twee geen vrienden worden, hij had respect voor wat hij gedaan had, en hij voelde dat Corbin dat ook voor hem had.

Het feit dat hij zonet toastte met een Cardassian had bitter weinig te maken met de hoeveelheid Romulan Ale in zijn bloed, maar veel meer met het gevoel dat hij in Corbin herkend had, het gevoel van koelbloedige warrior. Xoran mocht dan wel nog steeds eigenlijk depressief zijn, hij had de skills en op momenten als deze kwam dat goed van pas.
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

"Mr.Bolar." antwoordde McGraw terwijl hij Corbin's hand pakte en zichzelf omhoog trok. Hij gaf Corbin een klop op zijn schouder, die klop verandere echter in een duw. McGraw kon Corbin nog net op tijd wegduwen voor de Kracosian die zijn Domjot spel had verlaten om mee te doen aan het gevecht, Hij miste echter Corbin en liep recht in de vuist van McGraw die hem daarna over zijn schouder op de grond smeet. Zoekend naar nog een ruziezoeker keek McGraw plots recht in de loop van de pulse-rifle van de andere Kracosian bij de Domjot-tafel.
"Ow shit!" riep McGraw uit terwijl hij achter de jukebox dook. Een schot vloog rakelings langs hem heen in zijn sprong. Met een smak belandde hij achter de metalen kast. Hij keek omhoog naar de zwartgeblakerde muur die nog nadampte van de impact. "Allemachtig! Dat ding staat hoog!"

...
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

McGraw had Corbin nog net opzij kunnen duwen uit de baan van de vuist van een Kracosian, alvorens die tegen de grond te werken. Dit maakte de tweede aanwezige Kracosian nogal kwaad, en deze schoot dan ook met vol vermogen op de captain, die net weg kon duiken. "Allemachtig! Dat ding staat hoog!" riep McGraw toen die de muur zag waar het schot was gekomen.

Corbin liep van achter rustig op de alien af en tikte deze op de schouder. Als deze zich omdraaide gaf hij hem een mep op z'n gezicht. Hierdoor liet de Kracosian het wapen uit z'n handen vallen. Toen de alien weer een beetje bij zinnen kwam, probeerde hij Corbin een mep te geven, maar die pakte de kracosians hand en trok deze naar diens rug, alvorens ver genoeg door te duwen om de arm te breken.

De Kracosian zakte door zijn knieen van de pijn. Iets in Corbin deed hem het hoofd van de alien vastpakken. Met een strak gezicht brak hij de nek van de Kracosian. Het duurde even voor Corbin door had wat er net gebeurd was. ~Damn... dat was niet de bedoeling...~ Met een strak gezicht raapte hij de rifle van de grond op en schreeuwde door de zaal: "OK, GENOEG! Iedereen die niet bij de crew hoort gaat nu rustig zitten of ik begin te schieten!"
Gebruikersavatar
Paulstartrek
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5935
Lid geworden op: 13 jun 2002, 14:21
Locatie: zoeterwoude
Contacteer:

Bericht door Paulstartrek »

Peter zat heerlijk op de brug. Ha lekker warm, wat zal het daar beneden koud zijn. Hm een kopje koffie zal er wel ingaan. Peter stapte op en keek gelijk even de brug over. Dawn zat er alleen, die was bezig met het science station. Zeker te scannen naar het landingsteam. Peter liep naa de replicator. "Koffie zwart met suiker" Met een zacht gezoem kwam het apparaat tot leven en produceerde een dampend kopje koffie.
=/\=Katrn.. to S.. r=/\= =/\=ern ..., pl.. ....=/\=
He wat was dat? Hoorde hij nou de comm? Peter liep direct naar Dawn. "Dawn hoorde jij soms de Comm?" Niet op haar antwoord wachte liep Peter gelijk naar het dichtbijzijnste station. "Wacht ik kijk wel even of het schip een transmissie heeft opgepikt"
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

Blij dat de situatie gekalmeerd was, kroop McGraw vanachter zijn schuilplaats vandaan. "Moet dat nu weer, Corbin?! Je had 'm al neer hoor!"
Hij trok Kyle omhoog en zetten hem op een barkruk om bij te komen. Joshua zette hij gelijk naast Kyle. McGraw veegde met de rug van zijn hand wat bloed uit zijn mondhoek en plofte ook op een barkruk neer. Hij pakte het eerste drankje dat hij zag en sloeg het in één keer achterover. "Soms Corbin..." mompelde hij. Hij stond op en trok ook zijn wapen. Met de phaser in de aanslag deed hij een klein rondje in de bar.
"Nu dan!" begon hij. "Ik weet dat we niet goed zijn begonnen, maar ik heb iemand nodig die bekend is in de mijnen. Ik heb GEEN zin om alles hier uit te gaan kammen voor een geschikt persoon dus daarom probeer ik het in dit stinkende hol! De reden hoef je niet te weten, het enige dat je wel mag weten is dat het goed betaald! Ik verdriedubbel het jaarsalaris van degene die mij helpt. Nu, ik vertrouw je voor geen meter, en jij mij waarschijnlijk ook niet. Maakt niet uit, het zijn zaken en onze wegen scheiden als het voorbij is." Hij ging op een stoel zitten en legde zijn voeten op tafel. "Wie hier heeft interesse en kan nog lopen?"
McGraw nam een groot risico om juist hier en op dit moment iemand te gaan zoeken die hen kan helpen. Toch waagde hij het erop er vanuit gaande dat je op de stukje ijsrots alleen maar van dit soort schorem tegen zou komen. Het bleef akelig stil en de enige reactie die McGraw kreeg waren de hatelijke blikken van de gedeukte ego's van de Klingons.
McGraw zuchtte. Geen reactie. Hij wilde net opgeven toen hij een stem achter hem hoorde.
"Ik wil vooraf betaald worden..."
McGraw keek om. Vanuit een donker hoekje zag hij iemand zitten. Verborgen in de schaduw. De stem klonk vrouwelijk. "Dat kan geregeld worden. Mevr...?"
"Tishara...Kelis Tishara." de gestalte liep de schaduw uit. Ze was Bajoran en ze reikte McGraw de hand. Ze zag er wild uit. Rode haren met krullen die als een grote bos op haar schouders rustte.
"Xander McGraw" antwoorde hij terug. Haar handen waren ruw en haar kleren waren vuil. Het was duidelijk dat ze hier al veel had meegemaakt.
Toen McGraw zich had voorgestel hield ze haar hoofd schuin.
"McGraw?" zei ze. "Dé Xander McGraw? McGraw die aan het hoofd stond van de Negende Vloot in het Chevrel-systeem?"
McGraw's ogen werden groter en hij kreeg het opeens erg warm. "Ehm...ja..nou, zie je...Ik heb liever niet dat je..." Hij kon zijn zin niet afmaken want een vuist sloeg hem recht in het gezicht. "Damn!" riep hij uit. "Die heb je verdient, zak. En ik wil het viervoudige van mijn jaarsalaris wil je dat ik je help." zei Kelis. "Kom met je groepje hiero over een uur naar de mijlpost ten oosten van hier. Daar zullen we kijken hoe ik je kan helpen!" en met die woorden stampte ze de deur uit. McGraw keek haar na, en voor het eerst merkte de crew op dat hij deze keer geen gevatte opmerking klaar had...

...
Laatst gewijzigd door mr_Vulcan op 13 apr 2005, 12:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Vanop de barkruk had Xoran het geheel aandachtig bekeken, vooral het feit dat de Bajoraanse meer wist over McGraw dan hijzelf vond hij opvallend. Dat ze vlak daarna hem een klap in het gezicht gaf deed hem even zelf grimassen...Bajoranen kennende moest de klap best pijnlijk geweest zijn.

Hij besloot om niet in te grijpen aangezien dat niet nodig leek, kennelijk hadden de twee elkaar al eerder ontmoet, en omdat Tishara het bij een klap hield, moest McGraw alleen zijn gedeukt imago zien te herstellen.

Xoran bracht dan ook zijn hand terug naar zn glas aan de bar, de dolk latende waar ze geen schade kon doen. Het tweede glas Ale had Xoran de klap bespaard die zijn emoties in nuchtere staat zouden maken...de sterkte van het blauwe drankje had zijn zorgen even weggenomen, net genoeg om niet zelf in een destructieve cirkel te komen.

Hij was trots op zijn skills, maar tegelijkertijd vreette het aan hem binnenin. Zijn schuld -- althans zo zag hij het -- kon hij niet inlossen, de wonde zou blijven.
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Corbin stond daar maar, het wapen omhoog gericht. "Moet dat nu weer, Corbin?! Je had 'm al neer hoor!" zei McGraw tegen hem. ~Ik snap t niet... hoe kon dit gebeuren? Na al die jaren zou je toch zeggen dat zo'n automatisme...~ Corbin zuchtte, hij wilde hier weg, weg van de lijken en het bloed.

Van het intermezzo tussen de captain en de bajoran was voor het grootste deel aan Corbin voorbij gegaan. Zelfs toen McGraw een mep kreeg drong dat niet tot Corbin door. ~De klingon was zelfverdediging... maar dit...~ hij kon enkel apathisch voor zich uit staren.
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

McCraw kreeg een knal in zijn gezicht van een vrouw. Geen gevatte opmerking dit keer. Jamie stond nog steeds naast de bar en Kyle zat bij te komen op een bar kruk. "Leuke tent vind je niet?" vroeg hij aan de gene naast hem. Kyle wist zijn naam niet, ondanks dat hij al een tijdje aan boord was. "Jamie ga zitten man." Kyle keek even naar McCraw. "Eh Sir? zal ik niet proberen de Sunriser op de hoogte te stellen?"

[tag: Vulcan, uss defiant en USSDefiant]
Gebruikersavatar
Jason B
Commander
Commander
Berichten: 1326
Lid geworden op: 06 aug 2003, 17:33
Locatie: Leiden

Bericht door Jason B »

Na een nogal ruwe landing, stapte Jason, achter zijn collega's aan, naar buiten. De eerste indruk van de planeet was eigenlijk de indruk die de meesten hadden, zodra ze op de planeet stapte: Koud. Zelfs dit had Jason niet verwacht. Hij had in de shuttle natuurlijk wel de kans gekregen om zijn scans eens goed na te kijken, voor zover ze iets konden scannen vanaf de sunriser. Maar eigenlijk had Jason dit ook niet verwacht....Die kou.....

Na een wandeling, die uren leek te duren, liepen de sunriser away team een bar binnen. De bar had een lugubere stijl en de mensen die zich in de bar bevonden zagen er ook al niet te aardig uit. Jason bracht zijn aandacht naar de kleinere details: de phaser-spots op de muren, de krassen in de tafels en stoelen enzovoorts. Hij was zo druk bezig met het observeren, dat hij niet eens in de gaten had dat McGraw aan het praten was. Voor hij het wist was de away team in een naar gevecht beland. Eentje waar Jason zich zeker buiten wilde houden. Hij pakte zijn tricorder en liep weg. Gelukkig waren alle gastheren te druk bezig met het uitzoeken van een geschikte vechtpartner, dat het ze niet eens opviel dat Jason weg liep. Rustig liep hij naar de voorkant van de bar en begon daar te scannen. Hij keek nog een keer achter zich naar de rest van de away team. Ze bleken zich nog te amuseren ook. Jason lachte.

Jason was niet de vechtersbaas. Hij geloofde niet in geweld. Natuurlijk was het vaak nodig om jezelf te verdedigen, maar zodra het niet direct nodig was, deed Jason er dus ook niets mee. Zijn gedachtes gingen weer terug naar die ene dag....die ene dag waarop alles veranderde....Hij lachte...wat cliché zeg...maar het was de waarheid...het was die dag dat hij besloot nooit meer geweld tegen iemand te gebruiken tenzij het absoluut nodig was.....Die dag besloot hij ook om mensen te helpen in plaats van......Op die manier werd hij Counselor...

Hij bracht zijn gedachtes naar zijn piepende tricorder. Achter hem was het gevecht alweer afgelopen en hij zag dat de away team weer aan het drinken was. Hij bracht zijn aandacht weer terug naar zijn tricorder en verstijfde. Kon dit kloppen?

Stilletjes liep hij naar buiten, in de kou. Hij dacht werkelijk dat zijn handen en zijn oren van zijn lichaam af zouden vriezen. Waarom liep hij dan naar buiten? zo plotseling? Hij keek om zich heen...Niets te zien...Hij keek nog een keer om zich heen...weer niets te zien....Waarom ging hij dan ook naar buiten...Hij keerde zich om en plots zag hij iets...vlak naast de bar....Opeens vergat hij alles..de kou, de pijn..alles... en hij concentreerde zich volledig op wat er daar..in de verte kon staan... Hij stapte voorzichtig dichterbij...misschien kon hij dan wat zien...nog een stap..nog een stap...nee nog steeds niets...nog een stap en plots was het object verdwenen...Verwoed keek hij op zijn tricorder....

Hij scande en scande in de richting van waar het object had gestaan, maar niets. Boos draaide hij zich om en liep weer richting de ingang van de bar totdat hij het object plotseling weer zag.....Dit keer ergens in de middle of nowhere... Hij pakte zijn tricorder en rende erop af...vastberaden om bij het object te komen...maar wederom was het object na een paar passen alweer verdwenen.... en wederom was er niets om te scannen... Hij draaide zich weer om en schrok plotseling zo erg dat hij achterom in de sneeuw viel.....toen hij weer op keek zag hij dat het object er vreemd uitzag..tenminste niet iets wat hij herkende...hij greep naar zijn tricorder...zonder ook maar weg te kijken van het object, en zodra hij hem te pakken had begon hij met scannen.....maar de tricorder registreerde niets..."wat ... wie" waren de eerste woorden die uit zijn mond kwamen maar er was geen reactie.

Plotseling verdween de ijsplaneet en stond hij op een wilderige 'planeet'. Jason keek om zich heen en vond het nou niet echt een mooi uitzicht. Hij stond midden in het enige hoge stuk van een 'vallei'. Om hem heen was het zwart. voor hem stond een enorme metalen, ronde constructie. Jason keek omhoog maar zag geen einde aan de 'paal' komen. Hij keek weer voor zich en liep naar een bord toe, dat aan de voet van de paal gevestigd was. Op het bord stonden een aantal cijfers 22 15 3 89. Jason greep automatisch naar zijn tricorder, maar merkte dat hij die niet bij zich had. Ook zijn commbadge en phaser waren verdwenen. Hij bestudeerde de cijfers nauwkeurig. Plotseling hoorde hij stemmen in zijn hoofd. Een heleboel gegil en geschreeuw. Hij plofte op zijn knieën neer en greep met zijn handen naar zijn hoofd. Het geschreeuw was dusdanig erg dat het een gevoel gaf alsof zijn hoofd op het punt stond om te barsten. Na een paar seconden hoorde Jason een duidelijke stem over het gegil heen. "Weg....Niet Storen....Blijf Weg....Groot Gevaar....Weiger Niet...Zoek Niet Verder....Blijf Weg...." en zodra deze stem stopte met spreken, verdween alles om Jason weg en zag hij dat hij geknield in de sneeuw zat.

Langzaam stond hij op en keek hij naar de ingang van de bar. Hij pakte zijn tricorder en zag dat er nauwelijks tot geen tijd was verstreken sinds hij daar in de sneeuw was gevallen. Hij wist dat hij ook niet van de planeet af was geweest en dat deze hele ervaring in de zijn hoofd was geplant. Hij wist dat het telepatie was en dat Xoran, net als hij, iets opgepikt moest hebben. Hij rende naar de opening in de hoop dat Xoran hetzelfde had meegemaakt als Jason............

<Tag: Neb>
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Xoran had zijn 2de volledige Romulan Ale nog maar net binnen of Jason kwam op hem afgelopen, hij zat het glas nog aan de buitenkant te inspecteren als een soort bezigheidstherapie, toen hij opeens voelde dat er iemand naast hem stond.

De persoonlijk leek te kijken naar de dolk die nog de sporen van het gevecht vertoonde, Xoran voelde zich dan ook niet echt op zijn gemak en besloot om de persoon beter te bekijken.

Ik wist niet dat jij het was zond hij naar Jason toen hij begon te glimlachen. Drankje hebben? Je Xo trakteert. Nog voor hij een positief antwoord kreeg van Jason reikte hij al naar de andere kant van de bar om hem iets in te schenken.

Ik geloof dat we het alle twee maar beter eens hebben over hetgeen wat we net gezien hebben...ik neem aan dat je naar mij komt daarover en niet om het te hebben over de prachtige Ale die ze hier verkopen. Wat maak jij eruit op? voegde hij er nog aan toe. Nog voor Jason een antwoord kon geven begon Xoran zijn mening te geven, hoe goed dat ook lukte met de hoeveelheid Ale in zijn bloed.

'' Kijk, wat ik er uit op maak, is een beeld over een toekomstige locatie, een prophecy zoals de Bajorans hebben met hun orbs bijvoorbeeld. Ook zij zien de toekomst door hun prophecy's en orb ervaringen. ''

<Tag Jason>
Laatst gewijzigd door Nebulaguy op 15 apr 2005, 23:18, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
uss defiant
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5700
Lid geworden op: 21 mei 2003, 19:49

Bericht door uss defiant »

Josh lag nog half bewusteloos toen de captain hem op een stoel zette. Josh hing in de stoel en had geen flauw idee van wat er om hem heen gebeurde.
"Leuke tent vind je niet?" zei de persoon naast hem, die na 20 seconden goed nadenken en kijken Kyle bleek te zijn.
"Doe mij maar een rustige bar." mompelde Josh. Hij voelde aan zijn hoofd, de wond bloedde niet meer, dus dat kwam wel goed.
Ondertussen begon hij wat wakkerder te worden en keek hij om zich heen. Hij zag nog net de vrouw die naar wat hij opving van het gesprek hun gids werd, gaf de captain een klap op het gezicht.
"Wordt een leuke reis zo te zien," zei Josh. Hij probeerde te staanm maar viel weer onmiddelijk de stoel in. "Ik denk dat ik nog even moet blijven zitten," zei Josh meer tegen zichzelf dan tegen anderen.
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

Kyle zat half dromend voor de bar. Elisa waar zit je nu. Ik wou dat ik bij je was. Kyle zijn dromen gingen verder terug naar de tijd dat hij nog diende als helmsman aan boord de SCC Dauntless. Elisa was de barvrouw geweest voor de vlucht met het dramatische einde. Ze was zo mooi, lang zwart haar en bruine ogen. Die ogen waar je in kon verdrinken. Kyle dacht aan de laastste keer dat hij haar zag, 2 weken voor de noodlottige reis op Risa. Ze hadden elkaar belooft om een tijdje bij elkaar te blijven en te gaan wonen in Kyle zijn huis in Sankt Anton Am Arlberg. Helass stak het schip wat hen samen had gebracht voor dit plan een stokje, hoe ironische eigenlijk.

Kyle schrok wakker uit zijn gedachten en kijk de bar rond. Hier en daar stonden een aantal van de aliens op een afstand te kijken naar de groep. Kyle voelde zich niet op zijn gemak. Evelien zou wel weten hoe ze hier mee om moest gaan. Als barvrouw had ze een hoop problemen de wereld uit geholpen. De Quatumbar op dek 24 van de SCC Dauntless waar ze werkte werd door de crewmembers aan boord wel eens: 'Het kleine cafe aan de haven' genoemt. Kyle dacht na bij deze naam, en de woorden van het liedje dreven Kyle zijn geest binnen.
De avondzon valt over straten en pleinen
De gouden zon zakt in de stad
En mensen die moe in hun huizen verdwijnen
Ze hebben de dag weer gehad
De neonreclame die knipoogt langs ramen
Het motregent zachtjes op straat
De stad lijkt gestorven, toch klinkt er muziek
Uit een deur die nog wijd open staat

Daar in dat kleine cafe, aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine cafe; aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee

De toog is van koper toch ligt er geen loper
De voetbalclub hangt aan de muur
De trekkast die maakt meer lawaai dan de jukebox
Een pilsje dat is er niet duur
Een mens is daar mens, rijk of arm, 't is daar warm
Geen messjeu of madam, maar W.C.
Maar 't glas is gespoeld in het helderste water
Ja, 't is daar een heel goed cafe

Daar in dat kleine cafe; aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine cafe; aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee
Kyle grijnste bij dit liedje. Het lied had betekenis voor hem omdat zijn vader uit Amsterdam kwam. Hoe al wel, wat er nog van over was na de modernisatie. Zijn vader en hij, een onafscheidelijk team. Het waren twee leeuwen bij elkaar. Kyle herrinerde zich nog een ander liedje uit een oude one man show. Zijn vader zong dat wel eens als ze met zijn tweeën op reis gingen. Wat voor reizen hadden zijn niet gemaakt, Normandie, Parijs, dat waren de twee die Kyle nauw aan het hart lagen omdat dit de laatste twee plaatsen waren geweest waar zijn vader nog niet ziek was.

Zijn vader kreeg een ziekte, Kyle wist de naam niet meer, waar twee weken na zijn overleiden een geneeszing voor kwam. Verdomme!! Dat was de reactie die dit bij Kyle te weeg bracht. Er liepen 2 tranen over Kyle zijn wangen. Tranen die aangaven hoeveel hij van zijn vader had gehouden.

Kyle keek naar Jamie, naar Xoran en naar alle andere. Dit was zijn familie nu. Hij zou zorgen dat niemand, maar dan ook niemand van deze familie onnodig zou sterven. Kyle keek naar Jason en Xoran. Ik weet dat jullie mijn gedachten kunnen lezen, ik heb geen hulp nodig begrepen.

Kyle keek naar Jamie. "Wat denk je dat we hierna krijgen, een gevecht met een groot sneeuwmonster?"

[tag: Neb/Jason, USSDefiant]
Laatst gewijzigd door SCC Dauntless op 05 jul 2005, 22:11, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Jason B
Commander
Commander
Berichten: 1326
Lid geworden op: 06 aug 2003, 17:33
Locatie: Leiden

Bericht door Jason B »

Jason liet deze woorden door zich heen gaan. Hij dacht even na over deze mogelijkheid en zei: “Is mogelijk......zeer mogelijk.....vooral na wat ik gezien heb. Toch denk ik niet dat dit dezelfde prophecy’s zijn zoals de Bajorans die ervaren. In de Bajoran Prophecy’s is duidelijk zichtbaar dat de Prophets vormen aannemen van bekende en geliefden. Zelfs de locatie is bekend. Deze locatie is mij niet bekend en die.....die....paal is me al helemaal niet bekend. Ik bedoel, als dit een prophecy is, dan is deze op een hele andere manier gebracht...en met andere bedoelingen.”

Hij hield weer even op, omdat hij iets opmerkte aan de ‘gedachte’ van Kyle. Plotseling voelde Jason een verschrikkelijke verdriet over zich heen komen en wist dat deze van Kyle kwam. Om de een of andere reden moest Jason meer weten wat er aan de hand was, maar er was een afspraak onder telepaten, tenminste een soort gouden regel....een soort hippocratische oath van de telepatische wezens..... ‘dring nooit een geest binnen zonder de directe goedkeuring van de persoon in kwestie’. Dus Jason moest het doen met de normale stukjes die hij wel op kon vangen. Gelukkig voor hem was Kyle nogal vrijgevig met zijn gedachtes.... Jason was zo bezig met al de gedachten van Kyle dat hij zijn blik naar Kyle wierp. Plotseling schrok hij wakker toen hij zich realiseerde dat Kyle naar hem keek: “Ik weet dat jullie mijn gedachten kunnen lezen, ik heb geen hulp nodig begrepen.

Hij wende zijn blik en aandacht weer naar Xoran. “Jij hebt die nummers op dat plakaat vast ook wel gezien. Het lijkt mij het handigst dat ik die zo snel mogelijk in de computer stop om die te analyseren. Zodra we terug zijn, en ik weet niet wanneer dat is, maar zodra we terug zijn ga ik met behulp van de computer graven in zoveel mogelijk database bestanden. Misschien dat het ons iets kan helpen. En ja....dan maar afwachten tot we weer zo’n ‘Prophecy’ hebben.....Ik bedoel...ze komen vanzelf wel.....toch......uhm...heb je even een heel klein momentje?”

Voordat Xoran ook maar iets kon zeggen was Jason al opgestaan en liep naar Kyle toe. Eenmaal bij hem aangekomen, fluisterde hij in zijn oor: “Als jij werkelijk denkt dat ik mij niet moet mengen in jou persoonlijke gevoelens....dan heb je helemaal gelijk. Maar ik ben geen goeie counselor als ik niet zou zeggen dat het opkroppen van gevoelens slechter is dan het uiten van ze...vooral tegenover een vertrouwenspersoon die je kan helpen, kan het er opluchtend helpen. Dus aan jou de keus....of je verteld me wat je dwars zit....of je ondergaat zware, neurale schade door het ophouden van alle opgekropte emoties....”

Daarna liep hij weg, terug naar Xoran. “Zo....lijkt het je geen goed idee?”

{Tag: Neb, SCC Dauntless}
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Kyle schreef:Ik weet dat jullie mijn gedachten kunnen lezen, ik heb geen hulp nodig begrepen.
Hij hief een wenkbrauw op bij het horen van Kyle's gedachten...Als jij het zegt, Kyle...ik mag dan weinig waarden nog over houden, mijn Betazoid-eer blijf ik nog wel bijhouden..

“Zo....lijkt het je geen goed idee?” vroeg Jason aan hem nadat hij zijn droom probeerde uit te leggen. Xoran had een quasi identieke gehad en dat kon geen toeval zijn.

Wat ik ervan vind? Dat je een heel goede Betazoid bent, ik kan al lang niet meer mensen helpen met mijn telepathie, die tijd is gepasseerd...maar dat bedoelde je vast niet. Hij zei het laatste al grijnzende naar Jason, die hij toch bekeek als een jongere en vitalere versie van zichzelf.

Voor de rest geef ik je gelijk, het lijkt met het beste om die data te proberen te vertalen naar iets begrijpelijk, anders lopen we het gevaar dat iedereen ons gek verklaard, in hoeverre dat nog niet gelukt is natuurlijk. zei hij toen hij z'n glas leeg dronk. Maar goed, laten we eerst maar eens horen wat die Bajoraanse te zeggen heeft, en eenmaal terug aan boord buigen we ons over de data.

<tag Jason, Vulcan>
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

Kyle hoorde aan wat Jason zei en keek nors voor zich uit. Stomme telepaten Ohw KUT, dat hoorde ze ook, niet slim Kyle, niet slim Kyle concentreerde zich op het drankje dat voor hem stond. Plots draaide hij zich naar Jason. "Je weet niet je je op de hals haalt met mij als patient" Kyle stond op en liep naar een soort Jukebox. "computer speel muziek af, aarde 20e eeuw." ~MUZIEK NIET ON FILE!!! Jij idioot~ Fijne computer Kyle haalde iets uit zijn zak. "Computer download file" ~fijne file~ Klote Computer "Speel file af, Kathern alfa 1, Sunday Bloody Sunday" ~Wat jij wilt~ De tonen van het nummer vullen de ruimte.

Het nummer stopte en Kyle ging weer zitten. "Jason, Xoran, Sorry maar de dood van mijn vader grijpt mij zoveel aan."

[tag: jason/neb, USSDefiant*]
*vorige post
Gebruikersavatar
Paulstartrek
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5935
Lid geworden op: 13 jun 2002, 14:21
Locatie: zoeterwoude
Contacteer:

Bericht door Paulstartrek »

Intussen aan boord de Sunriser was Peter druk bezig om het team te contacteren. Omdat hij geen reactie kon verkrijgen via normale oproepen was Peter naar Engineering gegaan om daar de sterkte van de communicatie straal te verhogen.
Computer herleid de eps leiding naar de communicatie relais procedure is niet aanbevolen antwoorde de computer braaf. Niet aanbevolen? dacht Peter. Ik dacht dat ik de aanbevelingen deed aan boord. computer code engineering alpha two hef de beveiliging op en voer de herleiding uit. Met een piep gaf de computer aan met de uitvoering bezig te zijn.
Plots vloog het paneel achter hem met een luide knal uit de muur, vonken spatten op en het paneel kwam toen weer tot rust op de grond vlak achter Peter.
oke, dat was geen goed idee, nou kan ik de hele communicatie array gaan maken, anders hebben we niet eens schip naar schip communicatie.
Peter zette zich met een zucht aan de taak om de communicatie te herstellen.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

"Jason, Xoran, Sorry maar de dood van mijn vader grijpt mij zoveel aan."
Heel even dacht Xoran na bij een flash van de Nir'Shaak raid, hij zag Neru terug. Telkens als iemand het over het verlies van een persoon had, moest hij terug denken aan die dag. Hij kwam al snel terug bij zijn positieven om een antwoord te formuleren op Kyle's uitspraak, zoals altijd veel harder dan hij het binnenin aanvoelde. Xoran voelde sympathie voor de jongere kerel...maar kon het niet uiten.

" Ieder van ons heeft wel iemand dierbaar verloren, daarvoor moet je niet bij de pakken blijven zitten, Kyle " zei hij dan ook nogal koud.

<tag Kyle>
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

Kyle wilde dat hij wist waarom Xoran zo kill deed. Hij zou hem nog wel eens vragen. Kyle keek naar Captain McCraw. "Captain, gaan we zo want ik heb de bar wel weer gezien voor nu."

[tag: vulcan, USSDefiant*]

*niet de vorige, maar de post daarvoor
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

McGraw die nogal ondertussen hersteld was van zijn confrontatie knikte naar Kyle. "Anders ik wel! Ze mag dan wel zeggen dat we pas over een uur naar de mijlpost moeten gaan, maar iets zegt me dat die Klingons niet bewusteloos blijven voor een heel uur. Laten we inderdaad maar gaan. Hij kleede zich weer warm en trok met de bemanning naar buiten de kou weer in. Het was gelukkig niet voor lang aangezien de mijlpost aan het einde van de 'straat' stond. Toch liep het gezelschap weer verkleumt binnen. Tegen een muur zat een oude, chinese man met een lange, witte baard. McGraw liep naar hem toe. "Hee daar, we zouden hier iemand ontmoeten?"
De oude man trok diepe rimpels in zijn voorhoofd alsog hij diep na moest denken over de vraag. Plots opende hij zijn mond. "Wa an i foo je oen?"
McGraw keek met geknepen ogen naar de man. "Ehm...pardon?"
"Wa an i foo je oen?" herhaalde hij. McGraw bleef hem aankijken, nadenkend op wat hij nou kon zeggen. "Wa an i foo je oen?" zei hij nogmaals, maar deze keer geïrriteerd. McGraw zuchtte en negeerde de man en liep verder de hut in. "Dus dit moet een mijlpost voorstellen?"
"Heb je daar problemen mee?" hoorde hij achter zich. Hij keek om. Kelis kwam net een houten trap aflopen met haar handen in het haar om er een staart van te maken. De oude man kwam naast MCGraw staan. Kelis lachtte. "Ah je hebt Gong Xian als ontmoet zie ik. Erg onbeleefd om hem te negeren als hij iets vraagt."
"Tja..." verzuchtte McGraw. "Ik spreek geen Chinees."
Kelis schudde haar hoofd. "Dat was geen Chinees...Hij vroeg alleen maar 'Wat kan ik voor je doen?' Verder niets. Hij mist alleen zijn tong. Gong Xian is mijn persoonlijke beschermer."
McGraw keek op en barstte in lachen uit. "Pardon?! Je persoonlijke beschermer? Whahaha! Hij? Yeah right! Hij heeft een stok nodig om overeind te blijven!" Hij keek de oude man lachend aan. Het lachen verging hem echter snel toen hij de desbetreffende stok in zijn gezicht kreeg en daarna met een welgemikte worp op de grond belandde. Zijn ego was nu voor de tweede keer binnen 10 minuten gedeukt.
Met een kreun krabbelde hij weer overeind en keek weer in het gezicht van de oude man die hem met een brede grijns aankeek. "Okee, okee. Ik heb je onderschat ouwe...Laten we liever ter zake komen."
"Inderdaad." zei Kelis en ze plofte neer in grote stoel. "Mijn 3-malige jaarsalaris graag." Ze stak haar hand vooruit. McGraw schudde zijn hoofd en ging tegenover haar zitten. "Die is gek. Je hebt ons nog helemaal geen dienst bewezen. Eerst zien of we inderdaad iets aan je hebben!"
"Voor niets gaat de zon op! Ik wil nu geld zien!"
"Niet voordat we iets aan je hebben gehad!"
"Anders zoek je het maar zelf uit!"
"10% nu. De rest als de klus klaar is."
"80%"
"20%"
"60%"
"30% Daar kun je het mee doen!"
"Deal" zei Kelis to McGraw's verbazing. Gong Xian schuifelde terug naar zijn stoel bij de entree. Kelis stond op. "Als jullie me nu willen volgen naar achter. Mijn mijntruck staat achter. Ik breng jullie naar onze nieuwste mijn onder de bevroren zee. Het is ongeveer twee uur rijden. Enkele weken geleden hebben we daar nieuwe grondstoffen gevonden, maar sinds er vreemde dingen daar zijn waargenomen is de mijn verlaten. Gezever als je het mij vraagt. Ik ben de enige die nog steeds bezig is daar. Ik ken het op mijn duimpje daarbinnen. Ik sta op het punt een derde gang te beginnen. Scanners geven een holle ruimte. Ik ben benieuwd wat ik daar ga vinden...."
McGraw liep met haar mee. "Anders ik wel." Toen McGraw sprak verdween Kelis' enthousiasme gelijk. "En nou dokken anders pleit ik 'm zonder jullie." McGraw overhandigde Kelis haar geld dat hij uit de voering van zijn warme kledij viste. "De rest ligt op m'n schip. Dat krijg je wanneer de klus geklaard is." Kelis keek hem argwanend aan en mompelde een "Ja, ja." Toen opende ze een deur. "Hierheen heren. We vertrekken!"
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

Kyle stapte op en liep achter McCraw aan. Hij stopte zijn handen in zijn zaken en liep de deur uit. Hij haalde McCraw in. "Sir kunnen we haar vertrouwen? Ik bedoel straks geeft ze ons aan bij de Feds" Kyle was verrast dat hij zo praten over de Federation. Ik bedoel het was zijn thuis geweest voor vele jaren. Kyle ploegde voort door de sneeuw. Het deed hem denken aan thuis, aan sankt Anton am Arlberg. Hij stopte even en teksten met zijn vinger een hart in de sneeuw, aan de ene kant schreef hij zijn letters (KK) en aan de andere kant EG, voor zijn vriendin. Een pijl door het hart maakte alles helemaal af. Kyle liep voor achter de groep aan.

[tag: Vulcan]
Laatst gewijzigd door SCC Dauntless op 01 mei 2005, 14:56, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Het duurde een paar minuten voor McGraw besloot op weg te gaan naar de mijlopst. Voor Corbin had het een eeuwigheid geleken. Hij liet het geweer nonchalant vallen en trok zijn jassen weer aan. De kou buiten was nog net zo erg als eerst, maar hij merkte er niets van, en staarde de hele weg apathisch voor zich uit. Toen ze bij de mijlpost aankwamen zag Corbin een oude man tegen de muur leunen. De conversatie tussen McGraw en de man en later de Bajoraanse gingen bijna geheel langs Corbin heen, hij kwam echter weer bij zinnen toen McGraw en de vrouw het over de oude man hadden.
mr_Vulcan schreef:"Tja..." verzuchtte McGraw. "Ik spreek geen Chinees."
Kelis schudde haar hoofd. "Dat was geen Chinees...Hij vroeg alleen maar 'Wat kan ik voor je doen?' Verder niets. Hij mist alleen zijn tong. Gong Xian is mijn persoonlijke beschermer."
McGraw keek op en barstte in lachen uit. "Pardon?! Je persoonlijke beschermer? Whahaha! Hij? Yeah right! Hij heeft een stok nodig om overeind te blijven!" Hij keek de oude man lachend aan.
Corbin schudde zijn hoofd. "Wat is er ooit toch gebeurd met 'Honor thy elders'" mompelde hij. Corbin vond het dan ook helemaal niet erg dat McGraw op z'n kop kreeg van de oude man. Daarna gingen ze snel verder richting de mijnschacht. Tijdens de rit naar beneden kneep Corbin zijn ogen herhaaldelijk lichtelijk dicht, terwijl hij in gedachten zijn training voor de Cardassian Military en een aantal grote veldslagen herleefde. Zijn ogen flitsten snel van links naar rechts en terug, en in de ijzige kou waar ze in waren waande hij zich terug op Bajor. "Die winter... die kou..." mompelde hij, zwaar ademend.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Als een goed Xo zou doen reageerde Xoran niet toen McGraw alweer de grond voelde, er was geen gevaar dus waarom hem helpen? Hij was gefascineerd door Kelis, en hij probeerde het half herkende gezicht te plaatsen naar een vroegere tijd, nu meer dan 10 jaar geleden.

Er was wel meer dat hem deed terugdenken aan Bajor hier, buiten het feit dan hun gids wel heel erg Bajoran was, deed de kou hem terugdenken aan de Occupation. Was het een flash uit zijn historie, of kwam die van ergens anders?

Die Cardassians...er is een gezicht dat ik herken, dat me bekend voorkomt. Hij was wat verzonken in zijn gedachten toen de kou opeens zijn werk deed. Hij herkende dan wel het gezicht niet, maar hij kon wel de plaats bepalen.

'' De Cardassian Stronghold van Dakhur '' zei hij luider dan verwacht Maar ik ben daar nooit geweest?
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

''De Cardassian Stronghold van Dakhur'' Corbin schrok op toen Xoran deze woorden sprak, en keek naar hem om. "Wat zeg je?" zei hij, zo droog mogelijk. Hij had inmiddels weer volledige controle over zijn gedachten. ~Shit, als hij dat met mij in verband gaat brengen, is m'n hele dekmantel weg... toch, als hij die situatie herkent... die winter... dan moet hij daar ook geweest zijn...~
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Raynor's Revenge schreef:''De Cardassian Stronghold van Dakhur'' Corbin schrok op toen Xoran deze woorden sprak, en keek naar hem om. "Wat zeg je?" zei hij, zo droog mogelijk. Hij had inmiddels weer volledige controle over zijn gedachten. ~Shit, als hij dat met mij in verband gaat brengen, is m'n hele dekmantel weg... toch, als hij die situatie herkent... die winter... dan moet hij daar ook geweest zijn...~
Hij draaide zich om naar de enige persoon die een reactie had gegeven op zijn uitspraak. '' De Cardassian stronghold van Dakhur....de meest gewraakte plaats van de hele provincie tijdens de Occupation. Toonbeeld van architectuur aan de buitenkant en van martelpraktijken aan de binnenkant. Vernietigd tijdens onze laatste raid. '' sprak Xoran niet zonder trots over zijn deel in die bepaalde raid...ook al verloor hij er Neru door.

'' Zeg me niet dat je er nog nooit van gehoord hebt, Corbin. '' vroeg hij toen hij hem strak aankeek.
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

"Gehoord, natuurlijk... Er schijnt in elke provincie zo'n geval geweest te zijn toendertijd." zei Corbin met een speelse grijns op z'n gezicht. ~Hij was dus echt op Bajor... en betrokken bij de vernietiging van de stronghold... interessant...~ dacht Corbin, terwijl hij terugdacht aan de laatste dagen voor hem op Bajor... zijn laatste dagen in vrijheid voor de komende 7 jaren.

"Klinkt alsof jij er dichterbij bent geweest dan ik. Dichtste dat ik ooit bij zo'n complex ben geweest was op zo'n 200 meter op Cardassia Prime."
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

De speelse grijns die Corbin daarnet opzette kon Xoran niet waarderen, het was dezelfde speelse grijns van de Cardassians die hem gevangen namen omwille van een misdaad die hij nooit had gepleegd. Feit was wel dat juist die Cardassians hem in het verzet brachten, daarvoor was de Occupation immers iets dat hem niet echt raakte als Betazoid, maar toen hij zelf het mikpunt werd veranderde die gedachte compleet.

"200m? Dicht genoeg om het geschreeuw te horen los door de muren. " zei Xoran geprikkeld tegenover de arrogantie van Corbin. " We hadden dat gebouw veel vroeger om zeep moeten helpen, er zouden veel minder slachtoffers gevallen zijn langs beide kanten mochten we dat gedaan hebben..." zei hij al vragende naar Corbin, peilend naar zijn reactie.
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Corbin fronste licht; juist bij de vernietiging van de stronghold waren onnoemelijk veel Cardassians omgekomen. En dacht deze knul nou echt dat met een eerdere vernietiging daarvan de oorlog eerder voorbij zou zijn geweest? En dat had eerder het lef gehad Corbin arrogant te noemen...

Maar de frons verdween snel van zijn gezicht. "Tja, zoals ik al zei, jij zal er meer verstand van hebben dan ik, ik heb ze nooit van binnen gezien." zei hij terwijl hij kalm zijn schouders ophaalde. "Zoals ik eerder al zei, ik ben nooit op Bajor geweest." opperde hij, Xoran recht in de ogen kijkend.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

"Tja, zoals ik al zei, jij zal er meer verstand van hebben dan ik, ik heb ze nooit van binnen gezien." zei hij terwijl hij kalm zijn schouders ophaalde. "Zoals ik eerder al zei, ik ben nooit op Bajor geweest." opperde hij, Xoran recht in de ogen kijkend.
Xoran keek even hard in Corbin's ogen als Corbin deed bij Xoran. Hij vertrouwde de man nog steeds niet erg, ondanks het feit dat ze in de bar zij-aan-zij stonden zat er iets onders Corbin's facade dat hem bekend voorkwam. En het enige waar hij aan kon denken was Bajor en die laatste raid.

" Je weet er veel te veel over om er nooit geweest te zijn, m'n beste, dus geef het maar toe...er was inderdaad overal zo een Stronghold, maar de helft was geheim. Heel verwonderlijk dat jij dat zo maar weet zonder ooit op Bajor te zijn geweest. " vertelde Xoran heel traag maar droog.
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Corbin vond het niet fijn dat Xoran er achter leek te gaan komen dat hij op Bajor was geweest. ~Hoe lul ik me hier nou weer uit... ik moet wel bij m'n verhaal blijven natuurlijk, anders heeft hij me zo door~

"Als ze zo geheim waren, hoe kan het dan dat zelfs jij ervan afweet?" zei Corbin met een scheve grijns, "Ik zei je eerder al, ik had een engineering shop op Cardassia. Ik heb ook wel onderdelen voor strongholds gemaakt, en als ze een aantal onderdelen vragen voor transport naar Bajor, ongeveer hetzelfde aantal als er provincies zijn daar, kan ik twee plus twee nog wel uitrekenen."
Plaats reactie