SUNRISER, the RPG-adventure

To Boldly Create What No-One Has Created Before

Moderator: mr_Vulcan

Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

"Altijd gezellig." zei Corbin. Iets wat Xoran niet geloofde natuurlijk. Wat maakt het ook allemaal uit, ik leef toch met een verdriet dat ik niet meer kan ongedaan maken, meeste wat ik doe is proberen aan iets anders te denken

Hij wist niet wat deze ijsplaneet zou brengen, maar hij wist wel dat het er bitter koud zou zijn voor hem. Dat Cardassians altijd lopen te zeuren over de koude was een bekend gegeven, Betazoids hielden dat meestal voor zich, ook al hadden ze er een even harde hekel aan.

Het was dan ook met weinig enthousiasme dat Xoran stond te wachten op de laatste arrivals.

De laatste weken was zijn diabetes wat gestabiliseerd, de goede zorgen van Dawn hadden daar veel toe bijgedragen. Ondanks dat hij nog steeds z'n dagelijkse insulinespuit nodig had, was het niet zo erg meer als toen hij hier net aan boord kwam een paar maand geleden.

edit: wat dingen aangevuld
Gebruikersavatar
uss defiant
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5700
Lid geworden op: 21 mei 2003, 19:49

Bericht door uss defiant »

Josh kon gelukkig nog mee met het away team. Even later sprak Jason hem nog aan, maar die was binnen een minuut al weer weg, omdat hij kennelijk ook graag mee wilde.
Josh wilde eigenlijk nog een personal log maken, maar dat moest maar wachten tot na de away mission, aangezien hij daar niet veel tijd zou hebben.
Na wat rond te hebben gelopen op de bridge liep Josh ook naar de shuttlebay met een tussenstop bij zijn hut waar hij de nodige kleding aan trok. Daar aangekomen zag hij McGraw, Jason en Xoran al zitten. Na de shuttlebay rondgekeken te hebben zag hij Corbin ook nog geergerd in een hoekje zitten met zo'n 10 lagen kleding aan. Een kleine glimlach kon hij niet onderdrukken, maar die wist hij te verbergen voor Corbin, of dat dacht hij in ieder geval.
Nog even en dan zouden ze vertrekken...
Gebruikersavatar
Paulstartrek
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5935
Lid geworden op: 13 jun 2002, 14:21
Locatie: zoeterwoude
Contacteer:

Bericht door Paulstartrek »

Peter keek eens om zich heen op de brug, het was er ineens stil, alleen Dawn zat nog in de hoek. Peter stond op en liep naar haar toe. "Ga jij ook nog naar beneden toe Dawn?", vroeg Peter terwijl hij zijn stem probeerde normaal te laten klinken. Misschien zou hij eindelijk durven te zeggen dat hij haar leuk vond. Voorlopig besloot hij om nog niets meer te laten merken dan die kleine opmerkingen zo hier en daar.
Gebruikersavatar
USSDefiant
Ensign
Ensign
Berichten: 183
Lid geworden op: 11 sep 2004, 10:12

Bericht door USSDefiant »

"He maatje wakker worden" Jamie schrikt wakker en ziet zijn vriend staan. “He Kyle” zegt Jamie nog halfslaperig. Jamie ging op de rand van zijn bed zitten, strekte zich uit en begint zich aan te kleden. “Waarom ben je zo aangekleed, lijkt wel alsof je naar de sneeuw gaat.” Grapt Jamie. Maar na het zien van het serieuze gezicht van zijn vriend, beseft Jamie dat Kyle echt naar de sneeuw gaat. “O, wacht er is dus weer zo’n awaymissie.” Jamie springt kleed zich razensnel om en snelt weg. Gaat naar de brug maar bedenkt zich en snelt naar de cargobay. Jamie stopt vlak voor McGraw. “Mag ik ook nog mee? Ben tenslotte Security.”
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

Kyle rent achter zijn vriend aan. Hij hoort hem net nog aan McCraw vragen of hij mee mag. Kyle gaat bij Xoran staan. "Heb je er zin an?"
Gebruikersavatar
uss defiant
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5700
Lid geworden op: 21 mei 2003, 19:49

Bericht door uss defiant »

Josh dacht dat ze wel snel zouden vertrekken, maar blijkbaar moesten ze nog wel even wachten, dus pakte Josh een PADD en begon zijn personal log te schrijven, aangezien het niet meer zo personal zou zijn als hij het dicteerde.

PERSONAL LOG - STARDATE 53651.4 -

We zijn nu al geruime tijd bezig planeten te doorzoeken voor de schat uit de legende. Over enkele ogenblikken zullen we weer beginnen met het onderzoeken van de volgende planeet. De verschillende soorten planeten en veelal culturen vind ik interessant. Nog een aantal planeten en dan zullen we alle mogelijke coordinaten hebben gehad.

Verder gaat alles rustig. Ik kan me steeds beter vinden met de crew en ik denk erover om hier te blijven. Dit kan echter wachten tot na de missie.
Gelukkig heb ik sinds die ene keer toen ik net op de Sunriser zat geen last meer gehad van deze steeds weer terugkerende "kwaal", alhoewel ik denk dat het niet een lichamelijk iets is. Ik heb er tot nu toe nog met niemand over gepraat en ben dit ook niet van plan, behalve als ik er serieus last van krijg. Ik vrees alleen dat als het weer gebeurd dat Xoran of Jason er achter kunnen komen door hun telepatische vermogens. Maar ach, als ze het weten is dat geen ramp, maar toch is dit iets wat ik liever voor mezelf houd.

Als ik hier om me heen kijk zie ik het grootste deel van de crew zitten en ik verbaas me erover dat er nog zoveel mensen zijn die zoveel hoop hebben voor het vinden van de schat.
Deze reis belooft wat want Corbin gaat weer eens mee en het is nog wel een ijsplaneet. Hopelijk echter krijgen we deze keer niemand achter ons aan en kunnen we rustig de planeet onderzoeken. Ik verheug me op de ontmoeting met de lokale bewoners.

-- END LOG --
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

"Okee mensen. Het is tijd!" McGraw stond naast de shuttle en liet langzaam de achter klep zakken. Nog voordat de klep helemaal beneden was klom hij al aan boord en ging in cockpit zitten. "Xoran, jij naast mij!" riep hij naar buiten. "De rest kan een plaatjes uitzoeken!"
Hij draaide zijn stoel naar consoles en startte de shuttle. Hij had vantevoren de shuttle geladen en voorzien van materialen die ze nodig zouden hebben voor de missie. McGraw wist dat door de storing de transporter onbruikbaar zou zijn dus had hij mooi de tijd om voor te bereiden.

Hij hoopte dat het een rustige afdaling zou worden. Het was namelijk alweer een tijdje geleden dat hij de 'Hawking' had nagekeken....
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Xoran nam al snel plaats naast McGraw in de shuttle, zonder iets te zeggen checkte hij vlug het display en na een kleine klap op een paneel te hebben uitgevoerd, knikte hij naar McGraw: " All set, we kunnen weg. "

Hij keek nog even achterom om te zien wie er nu allemaal mee ging naar de ijsplaneet, de crew zag er tamelijk bedrukt uit, niet alleen door de gebeurtenissen van de laatste maand, maar ook het vooruitzicht om rond te dolen op een bevroren planeet, was nu niet echt aangenaam

Kon men nu geen schat verbergen op Risa?
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

Kyle ging zitten maar stond gelijk weer op. Hij liep tot achter de captain. "Sir, ik ben de chief helm officer, zou ik de shuttle niet moeten besturen?" Kyle zag de blik van concentratie op het gezicht van McCraw. Schaapachtig liep hij naar de bank en ging naast jamie zitten. "heb je er zin an?"
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

"Sir, ik ben de chief helm officer, zou ik de shuttle niet moeten besturen?"
McGraw gaf er in de eerste instantie geen aandacht aan, maar toen Kyle weer wegliep draaide hij zijn stoel om. De deur sloot zich net en de ruimte zat aardig vol.
"Sorry Kyle." zei McGraw. "Ik krijg nu eindelijk weer eens de kans om te vliegen. Je doet uitstekend werk op de Sunriser, maar dit wil ik graag zelf doen." Met die woorden draaide hij weer terug en riep de brug aan.
"McGraw aan de brug. Blake, de Hawking staat klaar om te vertrekken. Open de laaddeuren."
=/\=Aye sir, veel succes op de missie. Peter, Dawn en ik houden wel een oogje in het zeil. Blake uit.=/\= Nauwelijks was Blake uitgesproken of een laag gerommel klonk door de laadruimte. Met een luid gepiep schoven de grote massieve poorten uiteen en de crew kon met eigen ogen de heldere sterren zien. McGraw zuchtte even. Iedere keer weer was het weer een schouwspel om te zien hoe de ruimte op dat moment even voor zijn voeten leek te liggen. De motoren van de shuttle zoemde zachtjes en de blauwe gloed van de nacelles lichtte de cargobay op.
"Daar gaan we dan!" zei hij met een glimlach.
Gebruikersavatar
uss defiant
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5700
Lid geworden op: 21 mei 2003, 19:49

Bericht door uss defiant »

Josh stopte zijn PADD weg en liep samen met de rest richting de shuttle. Hij zat nog maar net toen de deuren open gingen en ze de sterren konden zien. Nu was het wachten tot McGraw vertrok en dan zou het niet lang meer duren voordat ze op de planeet aan zouden komen.
Gebruikersavatar
USSDefiant
Ensign
Ensign
Berichten: 183
Lid geworden op: 11 sep 2004, 10:12

Bericht door USSDefiant »

"heb je er zin an?" vraagt Kyle. "Eh ja hoor." Zegt Jamie vluchtig. Jamies hand omklemt de plek waar zijn phaser zit, dit is weer een away missie wat er te wachten stond wist Jamie niet. Maar de spanning voor het onbekende is waarom hij Security is. Elke keer weer die spanning die je van top tot teen voelt, je hart voel je in je keel want om elke hoek kan er een vijand zitten. Na elke hoek ben je weer opgelucht en komt de spanning voor de volgende hoek. Ja als Security zitten er soms spannende momenten aan, soms saai maar als je een missie bent voel je de spanning en is het saaie gelijk weg. Jamie keek naar de vloer nadenkend over wat er allemaal zou gebeuren.
Gebruikersavatar
Paulstartrek
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5935
Lid geworden op: 13 jun 2002, 14:21
Locatie: zoeterwoude
Contacteer:

Bericht door Paulstartrek »

Ah, wat zat die stoel van McGraw toch beter dan zijn eigen stoel achterin op het engineerdeck. Zelfs zijn stoel in het kantoor beneden kon er niet tegenop. Computer begin met opnemen van Chief engineer log.
"Opnemen gestart" antwoorde de computer.
Goed dacht Peter, waar zal ik mee beginnen.

Chief engineer log - Stardate 53651.9 -
Het is nu al een uur dat de away-team weg is, ze zullen onderhand wel aangekomen zijn. Intensieve scans van de ijsplaat waar de techyon straling vandaan komt heeft niets opgelevert. Waarschijnlijk zullen we niet meer vinden dan enkele brokstukken. Borg-schepen is het meest waarschijnlijk in deze uithoek en zijn een van de weinge schepen met techyon propulsie. Hopelijk zijn de bewoners van het dorpje vriendelijk gezint en zijn ze over een uur weer terug. De kans dat dit de planeet met de schat is is erg klein.

Peter stopte even, hmm dat is niet erg netjes voor een engineering log.
Computer, verwijder de laatste twee zinnen en ga door met opnemen
*bliep bliep*
Het landingsteam moet over een paar uur pas weer contact op te nemen, dus er zit valt voor mij niet veel meer te doen. Er zijn geen reperaties of onderhoud nodig dankzij de goede zorgen van Corbin en mij.
Ik ga een paar transportes test uitvoeren voor het geval dat we zeer snel moeten evacueren en wegwezen, zoals al een paar keer is gebeurt.

Peter dacht gelijk aan een paar diplomatieke blunders die ze al hadden gemaakt tijdens de afgelopen zoektocht.
Hij glimlachte, nou volgens mij is dit wel weer alles voor het moment.
Computer end log
Hij zakte nog eens lekker achteruit op de kapteins chair en wachte alle gebeurtenissen af.
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

De planeet werd alsmaar groter nu de shuttle vertrokken was van de Sunriser. Enkele minuten geleden gingen ze de atmosfeer in en het was niet een van de meest prettige vluchten.
"Xoran! Check de stuurboord stabilisator en zie of je hem beter af kunt stellen! Ik heb moeite om hem recht te houden!"
Typisch, een storm met harde windvlagen zorgde voor flink wat turbulentie en sinds d Intertial Dampeners van de shuttle niet meer in al te beste staat waren werd bemanning binnenin flink door elkaar geschud.
Snel landen was zeker geen optie. Door de storm en de sneeuw was het zicht erg beperkt en door de straling in de atmosfeer werkte de sensoren maar op korte afstand. Tegen de tijd dat de sensoren de landingsplek hadden gevonden waren ze er waarschijnlijk al op geschrashed. McGraw daalde dus met uiterste zorgvuldigheid af, maar de storm maakte het hem niet gemakkelijk. Gelukkig had hij Xoran die hem bijstond in het besturenb en regelen van de systemen. McGraw merkte dat de stabilisator weer funtioneerde toen hij de shuttle weer wat beter onder controle had.
"Wacht eens." zei McGraw. "Ik meet iets op de sensoren. Het komt naderbij, maar het is onduidelijk." Hij gaf met een vlakke hand een klap op het paneel dat daardoor versprong. "Ja, nu zie ik het duidelijk. Het is...."
Een grote schok deed McGraw en de rest van de crew door elkaar schudden. De shuttle kraakte en trilde en kwam uiteindelijk tot stilstand. McGraw wreef in zijn nek. "Dat was dus de grond." zei hij met een flauw glimlach.

Uit een compartiment onder zijn console griste hij een tricorder en een wapen dat hij gelijk in het holster om zijn middel schoof. Hij opende de tricorder n scnade de omgeving. "Hmmm, de storing zit duidelijk alleen in de atmosfeer. Hoewel de tricorder nog onder enige invloed is van wat stralingsresidu, pik ik toch gegevens op. We zijn op 50m van onze oorspronkelijke landingsplek neergekomen." Hij keek om naar crew. "Niet slecht he?" zei hij waarna hij zich weer op de tricorder richtte. "Ik meet de handelspost op zo'n 250m van hier. Pak je spullen. We gaan er heen."
McGraw lwurmde zich tussen de rest door naar de deur en opende deze. De koude wind deed de temperatuur in een snel tempo dalen. "Wow" bibberde McGraw die gelijk zijn pak dichtritste. "Dit moet op zijn minst -20C zijn! En dan is dit nog wel de zomerperiode!" Hij sprong van de laadklep af en zakte gelijk tot aan zijn knieën in de sneeuw. Hij keek op zijn tricorder. "Deze kant op! De laatste doet de klep weer dicht!"
En zo begon de tocht naar de handelspost. Hopende daar een link te vinden die hun dichter naar de schat zou brengen....
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Van de rit naar de planeet had Corbin niet veel meegekregen, hij had zich voornamelijk zitten 'verheugen' op de plaatselijke temperaturen. Een klap deed hem wakker schudden. "Dat was dus de grond." zei McGraw met een flauw glimlach. Corbin zuchte ~Daar gaan we dan...~

"Hmmm, de storing zit duidelijk alleen in de atmosfeer. Hoewel de tricorder nog onder enige invloed is van wat stralingsresidu, pik ik toch gegevens op. We zijn op 50m van onze oorspronkelijke landingsplek neergekomen." McGraw keek om naar crew. "Niet slecht he?" zei hij waarna hij zich weer op de tricorder richtte. "Ik meet de handelspost op zo'n 250m van hier. Pak je spullen. We gaan er heen." hij had een wapen en een tricorder gepakt en zich langs iedereen gewerkt, voordat hij de deur openmaakte. Corbin, die aangezien hij als laatste naar binnen was gegaan het dichtste bij de deur zat, voelde een vlaag extreme kou over zich heen komen. "Het is verdomme nog kouder dan ik had gedacht." mompelde hij.

"Dit moet op zijn minst -20C zijn! En dan is dit nog wel de zomerperiode!" McGraw sprong van de laadklep af en zakte gelijk tot aan zijn knieën in de sneeuw. Hij keek op zijn tricorder. "Deze kant op! De laatste doet de klep weer dicht!" Corbin 'sprong' achter de kapitein aan, hoewel het voor omstanders waarschijnlijk meer op vallen leek, waarbij hij nog maar net rechtop in de sneeuw landde. "Dit meen je toch niet he... als iemand mij wakker zou willen maken uit deze nachtmerrie... ik doe een week corvee voor je..." hij worstelde zich door de sneeuw uit de weg van de laadklep zodat de rest kon uitstappen.
Gebruikersavatar
uss defiant
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5700
Lid geworden op: 21 mei 2003, 19:49

Bericht door uss defiant »

Na een nogal onrustige vlucht knalden ze tegen de grond. "Dat was dus de grond" hoorde hij McGraw heel droog zeggen. Josh kon een glimlach niet onderdrukken. Je kon zeggen van McGraw wat je wilt, maar humor had ie wel.

Josh liep achter Corbin aan. Het was behoorlijk koud toen hij buiten stapte en dus probeerde hij in beweging te blijven. Josh hield niet van de kou, maar het was een mooi uitzicht. Hij wachtte totdat de rest ook naar buiten durfde te komen.
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

Kyle stapte de shuttle uit en stond net als McCraw tot zijn kniën in de sneeuw. Met het vooruitzicht van een vakantie had Kyle al skikleren gerepliceert en deze had hij dus aangetrokken. In tegenstelling to McCraw en de andere had hij het dus niet koud. "Kom op Jamie." Hij keek naar McCraw. Misschien kan ik hem verleiden tot een sneeuwballen gevecht. Kyle keek even of McCraw niet keek en gooide een sneeuwbal tegen McCraw zijn jack aan.

[tag: Mr_Vulcan]
Laatst gewijzigd door SCC Dauntless op 12 apr 2005, 16:13, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

De tocht naar de post was bar. Het was moeilijk om er snel te geraken. Wind en sneeuw zaten tegen. McGraw nam het voortouw en ploeterde door de sneeuw. De rest volgde in zijn pad. McGraw was al een paar keer gevallen. Het voelde alsof zijn voeten bevroren waren, maar die paar keer dat hij onderuit ging stond Xoran naast hem om hem weer overeind te helpen. Daarachter liep Kyle die nogal ongemakkelijk liep door de het koude water afkomstig van de sneeuwbal die McGraw in zijn nek legde toen Kyle probeerde hem uit te lokken voor een sneeuwballengevecht. Jamie, Jason, Joshua en Corbin volgde daarachter. McGraw checkte regelmatig de toestand achterin de rij. Misschien was het toch niet zo'n goed idee om Corbin mee te nemen daar deze planeet. De kou was hier wel heel erg. De afstand naar de post was maar 250m, maar die afstand leek wel uren te duren.

Met een plof leunde McGraw tegen de wand. Hij ademde hevig en trok de doek voor zijn neus en mond weg. Ondertussen was het steeds heftiger gaan sneeuwen en de wind nam ook in kracht toe. De rest volgde snel en even kwamen ze op adem tegen de muur. Afgeschermd tegen de koude wind. Ze waren aangekomen bij de buitenpost. De gebouwen stonden her en der verspreidt over het terrein en er was geen teken van leven te bekennen. Het ging al snel beter met McGraw. Hij stopte de tricorder weg en wees naar een gebouw aan de overkant van de straat. Tot zover je de sporen vuil, halfgesmolten sneeuw een straat kon noemen.
"Daaro, ziet eruit als de plaatselijke bar." zei hij nog steeds wijzend. "Tenminste als je die speeders en andere voertuigen ziet. De neon lichten verraden ook al veel." en hij liep naar het gebouw toe. "De perfecte plek om informatie in te winnen. Bovendien kunnen we er opwarmen en wat krachten opdoen. Ik trakteer!"
McGraw trok en grote metalen deur open ze stapte binnen een soort sluis. McGraw schudde wat sneeuw van zich af, deed zijn handschoenen uit en trok zijn jas open. "Ha." verzuchtte hij. "Het is hier een stuk aangenamer." Hij liep richting de entree en deze schoof met wat ruwe souplesse open. De geur van drank en rook walmde naar buiten en sloeg gelijk in het gezicht van de zeven crewleden.
"Eindelijk!" zei McGraw verguldt en stapte de ruimte binnen. Zoals het elke bar op een afgelegen planeet betaamt, zat het vol met aliens en werd er veel gegokt. Aan de vlekken op de muur te zien was het gebruik van energy-wapens geliefd. Er was overigens geen één Terran te bekennen. Iets wat de groep dus deed opvallen. Vanaf de bar en de tafeltjes werden ze nauwlettend in de gaten gehouden. Hoe ze van de entree hun weg naar voren baande. Het was er niet overdruk. De bewoners op de planeet leven waarschijnlijk van de mijnproductie en de handel en het was blijkbaar een gewone werkdag. Desalniettemin zat er toch volk binnen. In een hoekje zat een Klingon zijn D'k tagh in de tafel te gooien terwijl hij iets onverstaanbaars mompelde en onder een knipperende lamp waren twee Kracosians Domjot aan het spelen. McGraw nestelde zich aan de bar en seinde naar de vierarmige barman.
"Doe mij maar een Tarkalian Brewlan." zei hij terwijl hij zijn jas over de barstoel legde en zijn mouwen oprolde. De barman mixte het drankje en zette het voor zijn neus. McGraw wilde het pakken toen er opeens een grote hand het glas op de grond sloeg. McGraw keek omhoog recht in de ogen van een Nausican. "Wie jij denkt dat je bent om ons drank op te zuipen, Hew-mon?"
McGraw keek weer naar de barman. "Typisch." verzuchtte hij. "Doe mij nog zo'n Tarkalian Brewlan." zei hij daarna met een glimlach. De barman, die zich totaal niks van de situatie aantrok, zette weer een glas neer. De Nausican pakte het op en kneep het fijn in zijn handen en trok een glimlach. Tenminste, wat er op moet lijken voor een Nausican. McGraw stond op. "We zijn op zoek naar een gids die ons naar een bepaalde locatie kan leiden." begon hij. De Nausican boog voorover en bracht zijn gezicht naar dat van McGraw. "Enige gids die jij kan gebruiken, Hew-mon, zal gids zijn naar hiernamaals, lelijk miezerdje!" en hij balde zijn vuisten. McGraw draaide zich naar de crew. "Nu wordt het leuk jongens. Ik zou zeggen, pik alvast maar iemand uit." en net had hij zijn woorden uitgesproken of hij draaide zich met een ruk om en gaf met meegaande vuist een klap in het gezicht van de Nausican. Die even wankelde maar corrigeerde. Hij gaf een luidde lach en greep McGraw bij de kraag. "Heb ik weer." kreeg hij er nog net uit voordat hij boven het hoofd van de Nausican werd getilt en luidkeels door de bar werd geslingerd. McGraw landde op een tafel die gelijk door zijn poten zakte en daardoor ook gelijk het kaartspel tussen twee Klingons verstoorde. Toen brak de rel pas echt goed los. "Blijkbaar hebben ze het niet zo op, Hew-mons." riep McGraw uit terwijl hij overeind krabbelde en een van de Klingons een rechtse hoek gaf toen deze op hem af kwam.
Gebruikersavatar
SCC Dauntless
Commander
Commander
Berichten: 1416
Lid geworden op: 16 jun 2004, 17:38
Locatie: Hoofddorp
Contacteer:

Bericht door SCC Dauntless »

De bar was een verademing voor Kyle. Waar het niet dat toen McCraw aan de bar zat er een gevecht begon. Er kwam een Klingon op Kyle en Jamie afgelopen. Jamie, die in vechten beter was dan Kyle haalde uit met een flinke klap. De klingon keek even en lachte. "Jij P'taq" Nu was het Kyle beurt maar voordat hij zijn vuist tegen de klingon aan kon krijgen belande hij, door een duw van achter, bij McCraw in de buurt. "Captain, een leuke tent." Kyle kreeg een grimas op zijn gezicht. Kyle stond op en tapte op zijn combadge. =/\=Kathern to Sunriser=/\= =/\=Kathern to Sunriser, please respond.=/\= "Captain, we kunnen niet op Dawn rekenen voor medical sepport voor we bij de shuttle zijn. Ik denk dat het wijs is als we, nou ja wegrennen." Kyle keek verwachtingsvol naar McCraw. Maar hij moest snel bukken om de vuist van een Nausican. Kyle besloot diplomatie een kans te geven. "Geachte heer Nausi....." Kyle werd tegen de grond geslagen en belande met zijn hoofd tegen een tafel aan. Zo bleef hij daar liggen....

[tag: USSDefiant en Mr_Vulcan]
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Hij had nog maar net zijn Romulan Ale in de hand of hij zag dat naast hem McGraw in de problemen ging komen...hij nam vlug een slok, liet het glas slieren over de natte bar tot bij Corbin.

"Hou even bij voor me wil je?" zei hij met een grijns toen hij z'n DkTagh trok omdat een Klingon met zijn eigen dolk op hem afstormde. Ook al was Xoran een stuk kleiner en minder robuust gebouwd dan de impressionante Klingon, de kracht en lenigheid die uit zijn armen kwam, was genoeg om de Klingon te verbazen. Met een heel mooie zwaai liet Xoran de man achter de bar vallen. Corbin liet het glas Romulan Ale terugslieren met een vette grijns. Alsof de 2 het al vaker gedaan hadden botste het perfect in Xorans linkerhand terug. Bij wijze van toast sprak hij de Klingon toe:

"Xoran Dromar, Betazoid ter uwer dienst, proost man"
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

~Hij durft wel~ had Corbin gedacht toen Xoran hem sommeerde even op zijn drankje te passen. Nu hij nog niet helemaal ontdooit was van de barre kou buiten besloot hij er zijn voordeel van te doen en een goeie slok te nemen. Nadat Xoran de klingon met een mooie zwaai achter de bar had doen belanden schoof Corbin het nu iets legere glas subtiel terug. "Hulp nodig?" vroeg hij met een scheve grijns op zn gezicht.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

"Hulp? Ja, bestel maar een glas Kanar en nog een Ale voor mij, ziet er naar uit dat we het gaan nodig hebben" zei hij terug toen hij nog net een vuist van een niet-nader-te-bepalen-agressor ontweek. De bar was nu één grote vechtpartij geworden en Xoran probeerde tussen de menigte al lang niet meer om de anderen van de crew te vinden.

Iedereen moest maar voor zichzelf opkomen en van wat Xoran zag slaagde McGraw er alleszins in om de hele zaal bij het geheel te betrekken. Terwijl Corbin heel koelbloedig nog 2 drankjes probeerde te bestellen schreeuwde Xoran het opeens uit.

"Corbin, bukken!" Nog net op tijd want een gillende Ferengi vloog over zn hoofd tegen de muur met drankflessen aan, ondertussen vakkundig de barman omkegelend.
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Nebulaguy schreef:"Hulp? Ja, bestel maar een glas Kanar en nog een Ale voor mij, ziet er naar uit dat we het gaan nodig hebben"

"Klinkt goed." reageerde Corbin als hij zich naar de bar draaide. "Hey, barman... barman? waar is die gast heen?" hij keek rond achter de bar en zag de arme man in een hoekje verscholen zitten. Corbin dook half over de bar heen en trok de man aan diens jasje omhoog. "Zo dan. 1 Kanar en 1 Romulan Ale graag."

Hij had dit net gezegd of hij hoorde Xoran roepen, "Corbin, bukken!" Terwijl hij bukte hoorde hij iets gillends boven langs komen, en toen hij omhoog kwam was de barman weer verdwenen. "Nou, lekker dan." zei Corbin terwijl hij over de bar schoof om zelf maar wat drankjes te pakken.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Xoran kon doorheen de menigte een gezicht herkennen, McGraw had het kennelijk nogal lastig met een Klingon die maar al te graag z'n mes wat rode verf wou geven...in een reflex gaf hij een side-kick tegen de Klingon's rechterbeen in de hoop dat het zijn balans zou breken...en tijd gunnen voor McGraw om uit de benarde situatie te komen.

Gestoord in z'n persoonlijk gevecht kwam de Klingon nu op Xoran af, die voor de zekerheid z'n dolk had getrokken. Deze Klingon leek sterker en minder verrast door de frele Betazoid als de vorige. Xoran hoopte dan ook dat McGraw hem op zijn beurt te hulp zou komen.
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Corbin merkte dat een nogal forse klingon erg boos op Xoran afstapte. Heel subtiel pakte hij een van de nog hele flessen uit het rek achter hem en sloeg het kapot op het hoofd van de klingon. Na een paar secondes te duizelen kwam deze echter weer bij zinnen, nogal boos op Corbin. De klingon haalde met zn mes uit, en Corbin kon er nog net onderdoor achter de bar duiken.

"Xoran, als je die romulan ale nog wil heb ik hier een klain probleempje waar je me vast wel mee wilt helpen."
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

De dolk kliefde door het hout aan de oppervlakte, een snede van zo'n 30cm lengte makende in het hout van de bar. Klaarblijkelijk serieus verbaast over de agiliteit van de Cardassian, hield de Klingon niet in de gaten dat nu ook Xoran weer terug was. In een poging om z'n mes terug te nemen legde de Klingon z'n handpalm op de bar, voor Xoran een niet te missen kans om hem te kalmeren.

Ieder ander mens zou het uitgeschreeuwd hebben, maar deze Klingon deed eer aan z'n ras om de pijn die Xoran's dolk gaf in z'n handpalm niet uit te schreeuwen. De kracht waarmee hij de dolk had geplant was zo hard dat de Klingon wel degelijk geen vin meer kon verroeren.

Corbin had het geheel allemaal vanop afstand aanschouwd.

Tag RR
Gebruikersavatar
Dawn
Commander
Commander
Berichten: 1573
Lid geworden op: 15 aug 2004, 01:14
Locatie: Hier!
Contacteer:

Bericht door Dawn »

Een uurtje terug had Dawn de shuttle op het scherm zien afdalen naar de planeet. Peter was in de stoel van McGraw gaan zitten, en had een log opgenomen.
Zelf was ze uit verveling maar wat met het science station gaan 'spelen'. Ze was uit nieuwschierigheid enkele scans gestart. Ergens was ze wel benieuwd waar de anderen zich op dit moment bevonden.

Van de scans zelf werd ze niet veel wijzer. De storm op de oppervlakte zorgde voor interferentie. Ze leunde op een arm en zuchtte. Dit was een van de saaiste dingen die ze ooit meegemaakt had...
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

"Netjes." zei Corbin terwijl hij instemmend knikte. Hij liep op de dolk door de hand van de klingon af en trok deze heel koel daaruit, alvorens deze door de wat wiebelende klingon zn hart te steken. "Ik geloof dat deze van jou is?" zei Corbin tegen Xoran, nadat hij het mes er terug uit getrokken had en deze nu aan Xoran aanrijkend. "Je romulan ale heb ik trouwens daar op de hoek van de bar gezet." zei hij wijzend.
Gebruikersavatar
uss defiant
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5700
Lid geworden op: 21 mei 2003, 19:49

Bericht door uss defiant »

Josh was geen goede vechter, iets waar de overige crewleden geen last van hadden zo te zien. Hij lag weer eens op de grond toen de ferengi, die eerst op Corbin af kwam, op hem af rende. "Eindelijk een die ik wel aan kan, of dat hoop ik tenminste," dacht Josh.
Hij sloeg de Ferengi tegen zijn oor, iets dat hij, net als de meeste Ferengi's verre van prettig vond, maar de Ferengi had ook nog een fles drank in zijn hand en hij gooide de fles naar Josh. Josh kreeg de fles tegen zijn hoofd en hij voelde het bloed langs zijn wang druipen. Josh voelde aan de wond, maar die leek niet ernstig.
"Nou, met nog een fles in je hand heb jij het voordeel, dus als we nu gewoon maar stoppen en zeggen dat jij gewonnen hebt, hmm?"
De Ferengi gooide de andere fles, maar Josh wist deze te ontwijken.
"Dat neem ik maar als een nee," zei Josh terwijl hij de Ferengi nog enkele malen op de oren sloeg. Na enkele slagen lag de Ferengi op de grond.
"En dan te bedenken dat enkele van de crewleden een Klingon aan kunnen," mompelde Josh tegen zichzelf.
Hij stapte over de Ferengi heen toen iemand hem van achteren vastpakte. Hij werd op de grond gegooid en kon nog net zien dat het de Nausican was die hem op de grond gooide en daarna nog eens een behoorlijk schop gaf.
"Ik vroeg me al af waar die gebleven was." zei Josh en hij raakte buiten bewustzijn.
Gebruikersavatar
Nebulaguy
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8152
Lid geworden op: 13 jul 2003, 21:19
Locatie: Gent

Bericht door Nebulaguy »

Xoran nam de dolk terug over die paars zag van het bloed van de Klingon...die was neergevallen na de steek (wat op zich wel logisch was). Hij nam z'n 2de glas Ale vast en bracht een toast uit tegen Corbin's kanar.

" Was de gewoonte bij ons '' zei hij erbij...niet echt beseffende dat Corbin zou begrijpen dat hij het over z'n verzetscel had.

Ze namen beide een slok...ondertussen had Xoran de Klingon zien rechtkomen, pakte koelbloedig zijn dolk en gebruikte het mes nog eens waarvoor het gemaakt was.

" De luidruchtigheid van deze bar werkt tamelijk storend vind je niet" vroeg hij doodserieus aan Corbin.
Plaats reactie