Missie 0: Op weg naar starbase 117

Volg hier of doe mee aan de startrek.nl forum sim

Moderators: mr_Vulcan, Raynor's Revenge, captain crash

Gesloten
startrekfan001
Lieutenant
Lieutenant
Berichten: 655
Lid geworden op: 19 okt 2006, 20:40
Locatie: Tsja

Bericht door startrekfan001 »

Na de combeep hoorde hij de stem van Kea'e. ~Oh bagger, de ziekenboeg. Als ze me daar nu maar niet naartoe sturen.....~ Joran kwam er inmiddels aanlopen en zei in houding tegen de Chief: “Sir ik verzoek toestemming om naar het Klingon schip te gaan!” ~Ojee, het lijkt me stug dat we alledrie gaan, het word nu dus hij of ik mee.....~

Tot Valdero's stomme verbazing wou de Chief Joran en Valdero naar het klingon schip laten gaan en zelf ging ie naar ziekenboeg. ~ Heeft ie wat goed te maken met Kea'e ofzo? ~ Joran kwam er inmiddels aanlopen en vroeg of alle spullen al klaarstonden. "Jawel lieutenant. De Chief en ik hebben alles al ingepakt, we hoeven alleen nog maar het vertreksein te krijgen. Duurt wel lang trouwens, volgens mij zijn ze al zonder ons vertrokken......" Joran: "Zou kunnen, maar dan worden we zometeen nog wel opgebeept. Voorlopig hoeven we alleen te wachten."

Valdero was eigenlijk wel nieuwsgierig naar wat er nou in ziekenboeg gebeurd was dus hij vroeg een statusrapport op. ~ Oh iets met een biomonitor..... boeiuhh......~ "Computer, maak visueel contact met de ziekenboeg, eenwegs, van daar naar hier." Op het scherm verscheen nu een uitzending van wat er allemaal gebeurde in ziekenboeg, hij kon Bobby aan het biobed zien werken en hij zag Kea'e.... maar wat was dat!? Haar hand zat onder het bloed!

"Computer, zoom in op de arm van Commander Kea'e." Joran kwam eraan lopen, waar Valdero niks van merkte. "De Chief aan het bespioneren lieuten.... oh gat, wat is met haar gebeurd?" "Kweenie, ze zij dat er wat mis was met een biomonitor, die zal wel kortsluiting hebben gemaakt ofzo...." "Aha,.... maarre..... waarom zit je nou naar de ziekenboeg te kijken?" "Ach ik verveelde me en ik wou wel weten wat er nou gebeurd was. Niks bijzonders, wees gerust."
Laatst gewijzigd door startrekfan001 op 06 feb 2007, 23:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

AfbeeldingAfbeelding

Christopher Ryan / Sydnee Casteel joined post

Christopher was al ietsje eerder naar de officers mess gegaan, hij had een afgelegen tafeltje gereserveerd zodat er niet zoveel mensen om hun heen zouden zitten. Nou alleen nog hopen dat ze niet voor werk gestoord zouden worden, een eerste officier en een chief hadden veel verantwoordelijkheden wat betekende dat ze niet altijd vrij hadden op hun vrije tijden.

Daar zat hij dan in zijn spijkerbroek en strakke zwarte T-shirt, wanneer het kon was hij niet verlegen om kleren aan te doen waarin zijn spieren goed te zien waren, de meeste vrouwen hielden daar wel van ook al zouden ze het niet allemaal hardop zeggen. Een gezond lichaam was iets waar hij veel moeite voor deed en dat mocht vond hij ook gezien worden. Hij had al even een watertje besteld en zat nu rond te kijken wie er allemaal nog meer waren, wachtend op Casteel.

Sydnee schuifelde de mess binnen. Het was er druk en ze zag de commander niet zo snel zitten. Ze trok haar uniform recht en liep op goed geluk richting de bar. Misschien zat hij daar.

Ben ik nou zo vroeg of…
Een eindje verderop zag hij Casteel ineens vertwijfeld rondkijken, ze stond in de buurt van de bar, de tafel waar hij zat was aan de andere kant van de mess, een met sfeer verlicht hoekje waar een aantal planten omheen stonden, hij besloot maar naar hoe toe te lopen anders moest hij zo hard schreeuwen.
Christopher stond op van zijn stoel en liep richting Casteel, hij ging achter haar staan.
‘Ik ben hier hoor.’ zei hij

Sydnee verschoot ervan en keek geschrokken om. “Co..commander. U liet me schrikken.” En ze streek een losgekomen pluk haar terug achter haar oor. “Ik had u nog helemaal niet gezien. Komt u ook net binnen?”

‘Sorry, dat was niet mijn bedoeling. Nee ik was wat eerder gekomen om even een mooi tafeltje uit te zoeken, kijk we hebben die daar.’ Zei hij terwijl hij naar de hoek wees waar hij vandaan kwam.
‘En zeg maar Christopher buiten werktijd hoor.’ Zei hij met een glimlach.

Sydnee lachte terug. Ze had niet verwacht hem zonder uniform hier te zien. Het etentje waarvan Sydnee dacht dat het puur om werk ging werd hierdoor plots een stuk persoonlijker. Zeker nu Sydnee commander Ryan al bij zijn voornaam mocht noemen. Nu vond ze het jammer dat zij wel haar uniform nog aan had. Als ze dit had geweten had ze ook wel iets meer casual uit de kast getrokken. Samen liepen ze naar het tafeltje en ze vroeg zich af hoe lang het zou duren voordat ze hem ‘Chris’ mocht noemen, gezien hij elkaar nu al bij de voornaam wilde noemen. Natuurlijk wilde ze niet achterblijven en afstandelijk overkomen. Commander Ryan…pardon. Christopher was de eerste persoon aan boord die haar zo openlijk benaderde en ze voelde zich op haar gemak bij hem. Het was fijn om iemand beter te leren kennen op het schip. Ook al is hij de eerste officier.
“En jij mag me off-duty Sydnee noemen.” Zei ze toen ze ging zitten.

Christopher glimlachte naar Sydnee. ‘Oke, Sydnee.’ Hij maakte een gebaar naar de barman zodat die hun richting op kwam lopen met menukaarten.
Christopher liep eerst naar de stoel van Sydnee, hij pakte deze beet en bood hem haar aan.
‘Voor u mevrouw.’ Zei hij terwijl hij haar aankeek.
“Dank u, comm…ehm…Christopher.” Stamelde ze. Dit werd nog erg wennen merkte ze al wel. Ze nam de menukaart aan van de ober en sloeg deze open.

~Zouden ze ook niet-gerepliceerd voedsel hebben?~

Christopher pakte ook een menukaart aan en ging tegenover Sydnee zitten. Terwijl ze de menukaart bekeek, bekeek hij haar eventjes, hopend dat ze het niet doorhad. Het bleef een mooie vrouw, hij vroeg zich af hoe ze er zonder uniform uit zou zien, met andere kleren aan dus, vulde hij zichzelf in zijn hoofd aan. Zijn gedachten gingen soms veel te snel op zaken vooruit.

De menukaart bevatte allemaal verschillende soorten eten, de meesten kwamen gewoon kant en klaar uit de replicator. Als het even kon had hij liever echt eten, voor vanavond had hij met de ober kunnen regelen dat een aantal gerechten puur natuur zouden zijn.

‘Ik heb met de kok geregeld dat alle wijnen, en de aardse hoofdgerechten echt zijn, dus die worden hier met de hand gemaakt van natuurlijk voedsel. Dat vind ik altijd wel zo lekker.’ Zei hij terwijl hij haar weer aankeek, haar ogen leken eindeloos, daar zou hij zo een uur naar kunnen staren.

Ze keek op en keer hem recht in de ogen. Blijkbaar had hij meer interesse in haar dan in de menukaart.
“Wauw, Christopher. Je bent toevallig geen Betazoid?”grapte ze. “We zitten echt op één lijn. Ik dacht dat daar net aan!”
“Heeft u al een keuze kunnen maken?” vroeg de ober die ondertussen onopgemerkt naast het tweetal was komen staan.
“Ik heb graag de kreeft op een bedje van Terraanse sla en een witte wijn.”
Sydnee voelde zich nog steeds ongemakkelijk. Ze wist niet goed wat ze zeggen moest. Ze was eerst niet van plan te gaan drinken, maar misschien hielp een beetje alcohol wel om die remming weg te nemen. Volgens Christopher was het immers echt en geen synthehol.

Christopher nam de moeite om zijn blik van Sydnee af te wenden en de ober aan te kijken.

‘Doe mij maar een Italiaanse pasta met bolognese saus, Italiaanse groenten en mozorella met een salade, plus een rode wijn en een kan water met twee glazen.’
De ober knikte en nam de menukaarten weer aan.
Daar zaten ze weer met zijn tweetjes.
‘Dus daar zitten we dan.’ Zei Christopher met een lach, hij wist even niks te zeggen.

“Ja. Spannend he?”



“De missie bedoel ik dan hè? Ik bedoel, ik draai al een paar jaar mee in Starfleet, maar ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Ik ben er blij dat ik op dit schip ben geplaatst. Alles overtreft mijn stoutste verwachtingen.” En ze knipoogde naar Christopher, waar ze overigens een seconde later weer spijt van had. Het blijft wel haar meerdere natuurlijk. Plots gingen er allemaal regels en protocollen door haar hoofd die allemaal de hiërarchie op een schip duidelijk maakte en aangaven hoe ongepast dit eigenlijk wel niet was. Flirten met de executive officer. Ze kon maar beter vertrekken. Ze wilde opstaan toen er plots een knalrode kreeft voor haar neus stond op een mooi groen bedje van sla met daarnaast een glas wijn. Ze pakte wijn en dronk die in één keer leeg. “Nog eentje graag.”
Lachte ze lief.

Nou ja, zo erg was het nu ook weer niet.

Inwendig vond Christopher het wel een beetje grappig om te zien, Sydnee was duidelijk zenuwachtig, ze had haar glas wijn in één teug opgedronken. Dit kon nog leuk worden vanavond, ze had zelfs geknipoogd.

‘Zo jij had dorst.’ Zei hij terwijl hij zijn gerecht ook voorgeschoteld kreeg. En zijn wijn ook in één teug leegdronk.
‘Zou ik ook nog een biertje kunnen krijgen.’

‘Ja het is een erg interessante missie.’ Zei hij om weer even op haar in te haken. ‘Wie weet wat we allemaal te zien krijgen. Hij pakte de kan water en schonk voor hun beiden een glas in, zijn eigen dronk hij in een keer op en schonk nog eentje in.
Eigenlijk had hij geen zin om over de missie te praten, dat zou allemaal te serieus worden.
‘Je hebt mooi haar.’ Floepte hij er ineens uit.
Mooi haar!?!

“Mooi haar?” herhaalde Sydnee die al een blos op de wangen kreeg na haar tweede glas. Het nadeel van altijd synthehol drinken is dat wanneer je alcohol binnen krijgt het opeens allemaal erg snel gaat zonder dat je het in de gaten hebt. De ober had ondertussen de fles al op tafel gezet. “Dank je.wel…Chris. Het is mijn natuurlijke kleur. Mijn moeder zei altijd dat ik heel speciaal haar heb.
Qua kleur dan. Uniek is een groot woord, maar het kwam niet veel voor. Jij hebt ook mooi haar hoor. Het is mooi….kort.”
Het was even stil voordat Sydnee in lachen uitbarstte. De stukjes kreeft kwamen gelukkig niet mee.
“Hoor ons nou. Twee Starfleet professionals en het enige waar we het over hebben is werk en haar.”grinnikte ze.
“Als ik niet beter wist, commander. Dan zou ik zeggen dat u me probeerde te versieren!” zei ze plots erg op de man af.

Christopher moest moeite doen om zijn drinken binnen te houden, met moeite slikte hij het door en begon zelf ook te lachen.
‘Je bent dan ook erg mooi.’

“Bedankt voor het compliment, commander. Maar voor deze ene keer ben ik verstandige Sydnee…Ik mag u erg graag, maar dit blijft wel een eerste date…ehm…werkbespreking.”
Ze stond op. Nou ja, dat probeerde ze. Drie glazen wijn waren eigenlijk al te veel voor Sydnee. Dronken was ze niet, maar helemaal recht staan ging ook niet helemaal geweldig en ze zocht dan ook steun op commander Ryan’s schouder.

oeh een domper, maar misschien had ze wel gelijk.
‘Misschien heb je wel gelijk.’ Zei hij, terwijl hij opstond en Sydnee vasthield zodat ze niet viel. Hij ging rechtop staan en keek haar nu recht in de ogen aan, hun gezichten waren niet meer dan een paar centimeter van elkaar verwijderd.
Elke cel in zijn lichaam wou haar een zoen geven, maar was dat wel verstandig… wat zou er gebeuren als er praatjes kwamen?
Weer die ogen, die mooie ogen….

“Ik denk dat ik beter naar mijn hut kan gaan.” Zei ze vrolijk. Ze liet Ryan los en liep wat wiebelend naar de uitgang terwijl ze her en der wat stoelen beetpakte om er te komen.

Daar ging ze dan, daar stond hij met lege armen.
Kut, kut, kut, kut, kut, kut!
Sydnee wankelde een eindje verderop.
Het was nog niet te laat en zo kon hij haar niet alleen laten gaan.
‘Sydnee wacht even, laat me je in ieder geval naar je kamer brengen, dat is het minste wat ik kan doen.’

"Dat is erg aardig van je Christopher." Sydnee pakte zijn arm aan en samen liepen ze naar haar hut. Het liep een stuk fijner nu Ryan haar in balans hield. Het maakte niet uit welke kant ze opging, hij was als een rots in de branding, onvermurwbaar. Sydnee vroeg zich af hoe sterk hij wel niet moest zijn om hem van zijn stuk te krijgen. Voor de gein duwde ze hem hard in de zij vlak voordat ze haar deur open deed en in de opening ging staan.

‘Haha wil je me pijn doen?’ zei hij met een lach nadat Sydnee hem een duw had gegeven. ‘
Ze stond nu in de deuropening van haar kamer, hij keek even langs haar heen naar binnen om te zien hoe het er uit zag. Hij kon vanaf hier haar bed zien staan.
Hij kon het hier niet zo bij laten.
Voorzichtig liep hij naar voren. En gaf haar een korte kus op de wang.
‘welterusten.’ zei Christopher

Sydnee kreeg wederom hetzelfde rode hoofd dat de commander onderhand al vaak gezien heeft.
“Truste!” zei ze snel en sloot de deur recht voor zijn neus.
Ze trok haar uniform jas uit, stroopte haar mouwen op en viel met een plof op bed. Ze kon naar de dokter gaan om een injectie te halen die haar gelijk weer nuchter zou maken, maar het gevoel dat ze nou had was te fijn om in één keer weg te laten spuiten.
En de commander? Tja….

Dit voelde al beter dan het afscheid in de mess zelf. Ook al was het weer van de hak op tak gegaan, het was een vreemd trekje van haar, dat van de hak op de tak, maar hij zou het niet zomaar opgeven. Hij kon er ook niet langer over nadenken want een seconde later galmde er een stem over de intercom.

"Commander Ryan, meldt u op de brug."

Even later…

Het was dus tijd voor de eerste missie die hij op dit schip zou hebben. Een missie waar Klingons bij te pas kwamen nog wel. Na de oproep van de Captain was Christopher zo snel mogelijk naar de bridge gegaan waardoor hij daar nog steeds in spijkerbroek en t-shirt verscheen. Hij kon voelen dat mensen naar hem staarden, maar hij trok zich er niets van aan.

"Commander, deze is voor u. Stel een klein team samen, engineer, security, als het nodig blijkt medical, en laat maar eens zien wat u doen kan." Jasper glimlachte, "Probeer geen interstellaire oorlog te ontketenen terwijl u daar bent, oké? Als u me nodig heeft ben ik bereikbaar in de readyroom." Zei de Captain terwijl hij alweer richting zijn readyroom verdween.
Probeer geen interstellaire oorlog te ontketenen terwijl u daar bent, okee
Christopher rolde met zijn ogen en slaakte een zucht.
‘Ik zal mijn best doen.’ Zei hij terwijl hij een zo nep mogelijke glimlach tevoorschijn toverde.

Hij stapte weer de turbolift in en ging op weg naar zijn hut, hij moest zijn uniform nog pakken.

~Lieutenant McAllen, Dal, Morningside meld jullie over 10 minuten in transporterkamer 1, we gaan een Klingon schip in nood helpen. Gewone uitrusting plus een engineerkit.~ Riep Christopher door de intercom terwijl hij de namen zo vloeien mogelijk probeerde uit te spreken.

10 minuten later waren ze allemaal in Transporterkamer 1, allemaal hadden ze een hand phaser bij zich, dat was standaard uitrusting bij een away-missie.

‘Energize.’ Zei Christopher toen iedereen klaar stond.
En daar gingen ze, op naar het Klingon schip.

Tag: eerst CommanderChrichton als ik het niet vergis had hij al een post. En dan de rest.
Laatst gewijzigd door Tactical_Cube op 07 feb 2007, 14:32, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
CmdrCrichton
Captain
Captain
Berichten: 2985
Lid geworden op: 16 jul 2003, 20:07

Bericht door CmdrCrichton »

"Ik ben altijd voorstander geweest van hand-tot-hand en wapen gevechten. Je moet immers toch iets als al je phaser het niet meer doet." Leonard had een glimlach op zijn gezicht. "Computer laad programma McAllen 32." Het holodeck veranderde in een trainingskamer. Een aantal matten in het midden, met daaromheen houten pilaren die van de vloer tot het plafond liepen. "Dit programma heb ik gemaakt om mijzelf in verschillende omgevingen te leren vechten. Iedere vijf minuten veranderd de omgeving.""Goed genoeg. U wilde ook nog iets omtrent mijn taken bespreken?" vroeg Bjorn. "Dat komt nog wel, probeer me eerst maar eens te verslaan." antwoordde Leonard met een grijns op zijn gezicht. "Geen verrassingen?" "Nee, Bjorn, geen verrassingen." Nu dit eerst eens zien te overleven. dacht Leonard bij zichzelf.

Beiden gingen tegen over elkaar staan en namen hun gevechtshoudingen aan. Leonard sloeg naar voren, maar Bjorn ontweek de slag met gemak en haalde Leonard onderuit. "Dat was geluk." en hij stond weer op. Dit keer ging Bjorn in de aanval, na een aantal rake klappen miste hij een trap. Leonard pakte zijn been vast en probeerde hem omver te werpen, Bjorn draaide mee en kreeg van het andere been een trap tegen zijn borst. Hij wankelde achteruit en Bjorn stormde op hem af, met een schouderworp gooide Leonard Bjorn op de mat. Bjorn stond op en gebaarde dat hij er weer klaar voor was. Leonard sloeg, Bjorn blokte. Bjorn sloeg, Leonard blokte. Plots werd Bjorn afgeleid doordat de omgeving veranderde, Leonard haalde Bjorn onderuit.

Ze stonden ineens op een grasveld, gevuld met struiken en een enkele boom, vlak aan zee. Het was wat kouder en er stond wind. "Ik dacht dat je zei, geen verrassingen?" "Ik zei toch dat het iedere vijf minuten van omgeving wisselde?" Bjorn keek geïrriteerd toen hij opstond. "Goed dan. Genoeg warming-up, laten we dan echt eens beginnen." Leonard keek een beetje verbaasd. Was dat een warming-up??! Beide namen hun gevechtshoudingen weer aan. Bjorn was Leonard te snel af en ramde hem tegen de grond. Oef, te snel... Bjorn hielp Leonard omhoog, alleen maar om hem vervolgens in een nabij gelegen struik te werpen. Auw! Hij is ook net zo zachtzinnig als een Klingon Leonard krabbelde overeind. Bjorn sloeg, Leonard blokte en hield vast. Bjorn sloeg met zijn andere hand, deze werd ook door Leonard geblokt en vastgehouden. Bjorn was echter sterker en drukte door. Leonard voelde dat zijn arme inmiddels klem zaten in plaats van andersom, zoals eigenlijk de bedoeling was. Bjorn glimlachte en gaf een kopstoot. Leonard viel tegen de grond ........ "Was dat het al?" vroeg Bjorn. "..." "Nou?" "Ne.. Nee hoor...." Leonard stond op en ging weer in gevechtshouding staan, Bjorn deed hetzelfde. Bjorn stormde wederom op Leonard af. Leonard zette zich schrap en spreidde zijn armen. Bjorn knalde vol op Leonard. Ik sta nog... Hun hand waren op elkaar gesloten en een ware krachtmeting begon. Nu maar hopen, dat die omgeving snel veranderd. Dit houd ik niet lang vol, want hij is krachtiger dan mij. Dat bleek al. Bjorn begon Leonard langzaamaan te overmeesteren. Er ontstonden twee sporen in de grond van Leonard's schoenen. Bjorn zette zijn been achter die van Leonard en daar lag Leonard weer op de grond. Plots veranderde omgeving weer.

Ze bevonden zich nu in een regenwoud achtige omgeving met veel bomen en struiken. Er hing een drukkende, benauwende warmte. Toen bij Bjorn doordrong waar hij was, zag hij Leonard niet meer op de grond liggen. Hij keek rondom zich heen, maar zag hem niet door de begroeïng. Nu maar wachten tot Bjorn dichtbij genoeg is. Als ik kwa kracht niet kan winnen, dan maar anders. Bjorn, door zijn Klingon training, was niet onbekend met spoorzoeken. Hij zag een klein spoor, van iemand die mogelijk over de grond gekropen had. Bjorn volgde het spoor. Leonard zag hoe Bjorn naast de struik liep waar hij inzat, hij nam een snoekduik boven op Bjorn waardoor beiden tegen de grond gingen.

Over en weer vielen er klappen, toen plots de com ging. Het was de stem van commander Ryan: ~Lieutenant McAllen, Dal, Morningside meld jullie over 10 minuten in transporterkamer 1, we gaan een Klingon schip in nood helpen. Gewone uitrusting plus een engineerkit.~ Beiden stopten met sparren. "Computer beeïndig programma." Bjorn keek wat teleurgesteld. "Sorry Bjorn, ik ben bang dat we dit een andere keer moeten afmaken. Dat gesprek over jouw taken komt ook nog wel." Gelukkig. "Komt in orde." Ze schudden elkaars hand. Een Klingon schip? Ik weet niet waar die commander mee bezig is, maar lieutenant Sevenson zou eigenlijk ook mee moeten gaan. Leonard stopte bij zijn kamer om wat schone kleding aan te trekken. Hij vroeg de computer waar lieutenant commander Miller zich bevond en ging op weg.

"Sir."
"Sir!"
Lieutenant commander Miller keep op van zijn console.
"Ja, lieutenant?"
"Ik wilde u even spreken over de komende away-missie, sir."
"Wat is daarmee?"
"Ik ben van mening dat lieutenant Sevensön mee moet, gezien zijn ruime ervaring met Klingon."
"Goede observatie. Voeg hem maar toe aan het team. Die autoriteit had je overigens zelf al, zolang je het maar aan mij doorgeeft."
"Dank u, sir."
"Heb je trouwens lieutenant Sneeuw al ontmoet?"
"Ja, sir. Hij komt wel over als een goede collega."
"Dat zal vast, maar is hij competent genoeg voor de taak die hij toegewezen heeft gekregen?"
"Ik geloof van niet, sir. Ik vind hem te jong voor een taak, waarbij zoveel verantwoordelijk gemoeid gaat. Toch zeker, omdat hij nog zo weinig ervaring heeft buiten simulaties om.
"Dat brengt me op een idee. Bedankt, lieutenant."
"Graag gedaan, sir. Maar mag ik vragen wat, sir?"
"Dat merk je nog wel, lieutenant. Je hebt nu eerst die away-missie."
"Oké. Dag, sir."

Leonard stapte de turbolift weer in. ~Lieutenant Sevensön, meld je bij transporterkamer 1 over drie minuten. Je gaat mee naar het Klingonschip.~ meldde Leonard over de com.
Eenmaal aangekomen in de transporterkamer zag Leonard dat iedereen, op Sevensön na, er al was. "Fijn dat u ook kon komen, lieutenant McAllen." zei commander Ryan sarcastisch. "Nu iedereen er is kunnen we gaan." "Wacht even sir, ik ben aan de late kant met een reden." zei Leonard "Ik ben even langs lieutenant commander Miller geweest en hij was het met mij eens dat lieutenant Sevensön een goede toevoeging zou zijn voor deze away-missie. Hij heeft, op z'n minst gezegd, veel ervaring met Klingons. Sir." "Prima. Komt hij vandaag ook nog, lieutenant?" "Hij is onderweg, sir." Precies op dat moment stapte lieutenant Sevensön binnen. "Nee, lieutenant McAllen, hij is er al." Wat is die commander een zak. Ik irriteer me echt mateloos aan hem en de manier waarop hij zichzelf gedraagd en positioneerd.

"Energize." klonk het plots. Bijna was Leonard vergeten wat voor aparte sensatie transporten gaf.

Eenmaal op het Klingonschip, doordrong de rottende lucht Leonard's neusgaten. Hij vreesde de dag dat hij weer op een Klingonschip zou zijn, nou die dag was vandaag.

Tag: Ryan. Mensen die mee zijn op away-missie.
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

Afbeelding
Commander Christopher T. Ryan
Excecutive Officer on board of the Uss Lagrange


Mooi ook nog een luitenant met initiatief, zomaar mensen meenemen. Het was dat hij niet te veel tijd had willen verliezen, achteraf zou hij nog wel even een gesprekje met McAllen.
Toen ze op het Klingon schip verschenen zag hij McAllen even een vies gezicht trekken.
‘Kom op het is maar een rottende geur.’ Zei Christopher tegen McAllen terwijl hij de bridge van het Klingon schip opliepen.

Het was een smerige geur, als het kon vermeed hij hem liever maar hij zou er niet vies om kijken. Achter zich hoorde hij even iemand hoesten, wie het was zag hij niet.

‘nuqneH’ zei de klingon Captain die hen vanaf het moment dat ze gematerialiseerd waren in de gaten had gehouden.
‘Van hetzelfde.’ Antwoordde Christopher, hij kon een aantal Klingon zinnetjes maar hij had op dit moment geen zin die uit de kast te halen. ‘U had problemen met uw motoren?’ vroeg Christopher.
‘HIja’ antwoordde de Klingon koppig in het Klingons, wat ja betekende.
Christopher zuchtte diep en ging toen verder.
‘Dal en Morningside dit is jullie kans om te laten zien wat jullie kunnen, ga die motoren maken en doe het zo snel mogelijk, dan kunnen we hier weg. McAllen ga jij ook maar met hun mee, je weet nooit of er problemen ontstaan in een Klingon Engineeringsruimte.’
Mooi dat was die ook even weg.
Het trio liep dezelfde kant op waar ze net vandaan waren gekomen op weg naar de Engineering room.

Christopher en Sevensön waren nu nog met de Klingon Captain op de bridge over.
De Klingon Captain was al weer ergens anders mee bezig.
‘Zou u ons kunnen vertellen wat er precies gebeurt is?’ vroeg Christopher die zijn volume verhoogde zodat de Klingon hem lekker hard zou horen.
Maar de Klingon antwoordde niet.
‘Sevensön zou jij het eens willen proberen, misschien heb jij meer geluk, ik ben even aan het rondkijken ik ben zo terug.’ Zei hij toen hij zich omgedraaid had en bij Sevensön ging staan.
‘Aya Commander.’ Antwoordde deze en Christopher liep hem voorbij, hij wou even rondkijken op het schip, misschien kon hij er zelf achter komen wat er mis was gegaan.

Tag: Dal, Morningside, McAllen in Engineering / Bjorn op de bridge
Gebruikersavatar
.:Admiral-Janeway:.
Captain
Captain
Berichten: 2544
Lid geworden op: 08 aug 2005, 22:02
Locatie: Enschede

Bericht door .:Admiral-Janeway:. »

On:

(Engineering, USS Lagrange)

Joran knikte, waarna hij nog even een paar dingen met een Ensign doornam die naar hem toe kwam lopen om iets te vragen
"Ben nu toch ook wel benieuwd wanneer we gaan... Is toch al een tijd geleden dat ik op een Klingon schip ben geweest"dacht hij, bovendien was de vorige ook niet 1 met zoveel eer. De vorige keer dat hij op zo'n schip was een vorige host, maar dat was wel 1 van de duidelijkste herrinneringen die hij had van die host.
=A=Lieutenant McAllen, Dal, Morningside meld jullie over 10 minuten in transporterkamer 1, we gaan een Klingon schip in nood helpen. Gewone uitrusting plus een engineerkit.=A=
"Dat is snel"dacht hij. Hij liep naar een wapenkast en pakte er een handphaser uit, waarna hij die in zijn holster deed. Hij pakte een engineerkit en ging op weg naar de Transporterroom hij kon horen dat Valdero achter hem liep.

(Transporterroom)

Joran was als 1 van de eersten aangekomen. Hij ging samen met Valdero op de Transporterpad staan. Enkele minuten later waren ze compleet hij hoorde Ryan Energise zeggen waarna ze naar het schip gestraald werden hij ademde eens diep in.
"Te lang geleden"ging er door zijn hoofd.

(Klingonschip)

"Dal en Morningside dit is jullie kans om te laten zien wat jullie kunnen, ga die motoren maken en doe het zo snel mogelijk, dan kunnen we hier weg. McAllen ga jij ook maar met hun mee, je weet nooit of er problemen ontstaan in een Klingon Engineeringsruimte."zei Ryan. Joran was hier niet zo bang voor, aangezien hij wist hoe hij moest omgaan met een Klingon.
Ze liepen met z'n drieën naar de Engineeringruimte waar een paar grote Klingons de deur blokkeerden. Joran liep naar ze toe en keek ze strak aan.
"Gaan jullie vrijwillig aan de kant of moet ik helpen"zei hij met een krachtige toon. De Klingons keken hem even aan, waarna ze aan de kant gingen en het drietal de Engineeringruimte binnenkon.
"Dat heeft u goed geregeld voor een Trill, Sir"zei Valdero. Joran moest hier even om lachen. Joran zocht naar de Chief Engineer maar kon hem zo snel niet vinden. Toen hij hem had gevonen vroeg hij wat er nou precies aan de hand was.

Off:

reply:Morningside, McAllen
startrekfan001
Lieutenant
Lieutenant
Berichten: 655
Lid geworden op: 19 okt 2006, 20:40
Locatie: Tsja

Bericht door startrekfan001 »

off: Ik skip het stukje van naar het transport pad gaan ff, dat is nou zo vaak herhaald :*)

on:
Eenmaal gemateraliseerd ademde Valdero diep in. Hij zag een andere officer een vies gezicht trekken, en Valdero vond de stank ook goor, maar hij kon het juist wel waarderen. De klingon in hem kwam zo naar boven. "nuqneH" hoorde hij een klingon zeggen. "Qu'plaH" zei Valdero terug, en liep verder.

"Dal en Morningside dit is jullie kans om te laten zien wat jullie kunnen, ga die motoren maken en doe het zo snel mogelijk, dan kunnen we hier weg. McAllen ga jij ook maar met hun mee, je weet nooit of er problemen ontstaan in een Klingon Engineeringsruimte."zei Ryan.
Ze liepen met z'n drieën naar de Engineeringruimte waar een paar grote Klingons de deur blokkeerden. Valdero wou ze gewoon wegduwen, zoals dat normaal gaat op een klingon schip, maar Joran nam al het woord: "Gaan jullie vrijwillig aan de kant of moet ik helpen". En wonder boven wonder gingen de klingons opzij, zodat het drietal de Engineeringruimte binnenkon.

"Dat heeft u goed geregeld voor een Trill, Sir"zei Valdero. Nadat ze de klingon chief engineer hadden gevonden vroeg Joran wat er aan de hand was. "Onze impulse motoren reageren niet. We hebben alles gecontroleerd, het lijkt wel alsof de energietoevoer geblokkeerd word." Valdero had zijn universal translator uitgezet, om te kijken of hij ze zou kunnen verstaan in het klingon. Hij had in elk geval "reageren" en "geblokkeerd" opgevangen, maar dat was te weinig dus hij zette hem maar weer aan. "Weet u al waar de blokkade zit?" vroeg Valdero, in een poging niemand te laten merken dat hij niet wist wat het probleem was.

"Nee. Onze engineers zijn nu bezig het energienet na te gaan, misschien is het een idee als jullie ze tegemoet werken." zei de klingon officier. Joran en Valdero liepen naar de impulse motoren, waarbij Valdero bijna tegen Joran opknalde omdat Joran naar links ging, terwijl Valdero niet wist of hij naar links of rechtdoor moest. Eenmaal bij de impulse motoren maakte Joran een paneel open en begon de leidingen te scannen. Valdero vertrouwde niet zo op klingon technologie en scande de hele impuls motor nog maar eens na. Hij vermoedde dat die niet werkte, aangezien ze hierheen liepen.

"Lieutenant, een deel van de motor staat gewoon aan. Hij moet dus wel energie krijgen. Ik denk dat de fout in de motor zelf zit." zei Valdero tegen Joran. "Meen je dat nou? En dat hebben ze zelf niet ontdekt?" vroeg Joran daarna nog. "Klingon technologie is niet de meest verfijnde, lieutenant. Ik zal de klingon chief halen, zodat hij zelf ook een handje kan toesteken. Klingon motoren zijn niet mijn sterkste vak." Valdero liep weg, en probeerde zich te orienteren op het schip. Hij had de chief al snel gevonden en kwam terug. "Moet je nou horen wat ik net zie!" zei Joran.

reply: Joran
Gebruikersavatar
CmdrCrichton
Captain
Captain
Berichten: 2985
Lid geworden op: 16 jul 2003, 20:07

Bericht door CmdrCrichton »

Op weg naar engineering bleven de laatste twee zinnen die commander Ryan tegen hem zei spookten nog door Leonard zijn hoofd. 'Kom op het is maar een rottende geur.' Zei commander Ryan tegen Leonard toen ze net aanboord waren. Wat denkt de beste man wel niet? Dat ik niet tegen een dergelijke geur kan? Wat weet hij er trouwens van? Hij heeft niet hetzelfde meegemaakt als ik. Was het een zielige poging om van hem af te bijten? En dan was er nog dat andere, het is eigenlijk ongehoord.'Dal en Morningside dit is jullie kans om te laten zien wat jullie kunnen, ga die motoren maken en doe het zo snel mogelijk, dan kunnen we hier weg. McAllen ga jij ook maar met hun mee, je weet nooit of er problemen ontstaan in een Klingon Engineeringsruimte.' Die zin kwam eigenlijk nog harder aan. Waarom stuurt de commander mij, de assistent chief security, naar de engineering om twee simpele engineers te bewaken die eigenlijk geen gevaar lopen. Dit is eigenlijk Bjorn's werk, een assistent chief security hoort op dit moment op de brug te zijn.

Ze kwamen in engineering aan, de twee engineers gingen aan de slag. Ik heb het idee dat de commander zich bedreigd voelt, of dat ik mogelijk zijn gezag ondermijn. Ik mag hem sowieso niet, nadat incident vorig jaar. Ik wist dat mijn vriendschap met commander Leffer van de starbase nooit meer zou worden dan vriendschap, maar toch voelde ik iets voor haar. Ik weet de naam van het schip niet meer, maar commander Ryan was aan boord. Hij en zijn schip kwamen goederen ophalen. Diezelfde avond lag hij al met haar in bed. De volgende dag, moest ik ieder detail aanhoren aan de ontbijttafel. Ik ken de verhalen over commander Ryan en ik weet dat de verhalen over zijn vele one night stands waar zijn. Waarschijnlijk herinnert hij zich mij niet meer, het is inmiddels al bijna een jaar geleden en ze waren er maar een dag om wat goederen op te halen. Niet dat ik het erg had gevonden, als commander Leffer een relatie zou gekregen hebben met iemand. Maar wat commander Ryan doet, daar heb ik problemen mee. Iemand voor een nacht gebruiken, om vervolgens nooit meer iets van zich te laten horen.

Leonard werd uit zijn gedachten opgeschrikt door een schreeuwende engineer. "Moet je nou horen wat ik net zie!" Leonard zuchtte. Goed. Nu weer gewoon verder met mijn werk in plaats van af te dwalen. Eens kijken wat er aan de hand is. Ook al heb ik de ballen verstand van enigneers zaken.

-off-

Tag: Joran (ik kom ook even kijken wat er aan de hand is)
Gebruikersavatar
Lisanne
Cadet 2nd Class
Cadet 2nd Class
Berichten: 31
Lid geworden op: 10 jan 2007, 22:40
Contacteer:

Bericht door Lisanne »

OFF : even een kleintje om me aanwezigheid nog aan te tonen :P

ON :

Susie schrok wakker, ‘’ Stomme rot Klingons, waarom komen ze telkens in mijn dromen’’ zei Susie en liep naar het raam en keek uit het raam, ze zuchten even en ging naar de douche om lekker te douche,
Een kwartier later kwam ze uit de douche en kleed ze zich even aan, en keek in de spiegel, ‘’ Blijf nou zitten, nee niet omhoog gaan’’ zei ze, en ging steeds met haar hand door haar haren om een plukje die steeds omhoog springt naar beneden te krijgen, ‘’ weet je wat’’ zei susie en pakte een spuitbus met haarlak en spoot het in haar haren, ‘’ Zo, nu is ie hoe ik het wil’’ zei ze en liep haar kamer uit met een big smile, Haar dienst p de brug begint zo, en ze wilt niet weer te laat komen.

Reply : Iedereen
Gebruikersavatar
.:Admiral-Janeway:.
Captain
Captain
Berichten: 2544
Lid geworden op: 08 aug 2005, 22:02
Locatie: Enschede

Bericht door .:Admiral-Janeway:. »

On:

(Klingon Engineering)

Joran liet Valdero even het woord doen hij had het gevoel dat de Chief beter zou luisteren naar een half Klingon dan een Trill. Toen de Chief het had uitgelegd liepen Valdero en Joran naar de Impulse motoren. Hij vroeg zich eigenlijk wel af waarom er een Security Officer mee moest, aangezien bij problemen ze zichzelf toch zouden kunnen redden.
Joran pakte zijn tricorder en begon de leidingen te scannen die leken goed te werken voor zover hij kon zien in ieder geval.
"Lieutenant, een deel van de motor staat gewoon aan. Hij moet dus wel energie krijgen. Ik denk dat de fout in de motor zelf zit." zei Valdero tegen Joran. "Meen je dat nou? En dat hebben ze zelf niet ontdekt?" vroeg Joran daarna nog. "Klingon technologie is niet de meest verfijnde, lieutenant. Ik zal de klingon chief halen, zodat hij zelf ook een handje kan toesteken. Klingon motoren zijn niet mijn sterkste vak."zei Valdero nogmaals, waarna hij vertrok ondertussen ging Joran verder met waar hij mee bezig was de resultaten waren alleen vreemd.
"Dit klopt vast niet... De kans dat dat gebeurd is gewoon minimaal"dacht hij, waarna hij dezelfde scans nogmaal uitvoerde en weer hetzelfde resultaat. Valdero kwam al snel terug naardat hij de scans opnieuw had gemaakt.
"Moet je nou horen wat ik net zie!" zei Joran. Hij had blijkbaar de aandacht van anderen getrokken.
Dit had ook de aandacht van Leonard getrokken die naar ze toeliep.
"Wat is er, Sir?"vroeg Valdero.
Joran stond op en ging met Valdero en Leonard in een verlaten hoekje staan.
"Ik weet het nog niet zeker... Maar ik ben bang dat dit niet door een foutje komt... Ik heb 2 scans gemaakt en ze resulteren in hetzelfde... Opzet"fluisterde hij

Off:Met toestemming

reply:Valdero, Leonard
Gebruikersavatar
uss defiant
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5700
Lid geworden op: 21 mei 2003, 19:49

Bericht door uss defiant »

Ian staarde maar wat voor zich uit. En ik maar denken dat het een spannende missie werd. Dat komt wel als we bij de nebula zijn corrigeerde hij zich meteen. De reis ernaartoe was al zo bekend dat er voor science eigenlijk niks te doen was.
Opeens zag hij dat hij een nieuw bericht had. Het was een bericht over combattrainingen van de Chief Security. Hmm, verwacht niet dat ik ze in de praktijk ga toepassen op deze missie, maar je weet nooit. Daarbij heb ik voorlopig toch nog niks beters te doen. Ian stuurde terug dat hij wel op ieder tijdstip tijd had, uitgezonderd slaaptijden. Zo belangrijk vond hij de trainingen nu ook weer niet.
Deze afspraak deed hem denken aan de briefing met alle chiefs en de xo en co. Vraag me of wanneer die eens is. We zijn alweer even onderweg. Ian keek even naar de tijd. Nog 5 minuten en dan is mijn dienst eindelijk afgelopen.
Net toen hij weg wilde lopen kwam er een noodsignaal binnen. Ow god, net nu! Toen even later echter bleek dat hij geen aandeel zou hebben in de missie liep hij alsnog weg. Eerst even langs zijn hut om een log te maken en vervolgens naar het holodeck. Even gitaar spelen om een beetje actief te worden.
Gebruikersavatar
captain crash
Administrator
Administrator
Berichten: 26502
Lid geworden op: 02 jun 2002, 00:48
Locatie: Nowhereland
Contacteer:

Bericht door captain crash »

De captain had gelukkig geen behoefte gehad aan het verrichten van grote heldhaftige daden. Hierdoor had hij niet mee gehoeven op de missie. Dit kwam hem goed uit. Of hij het onderzoek nu in zijn hut of op de brug deed maakte weinig uit. Echt boeiende dingen had hij nog niet ontdekt. Tenminste, ze waren voor hem niet boeiend. Ieder ander persoon die zijn bevindingen zou inzien zou vermoedelijk stijl achterover slaan van verbazing.

Sam zuchtte net iets te hard, een aantal mensen op de brug keken zijn kant uit.
"Nee ik verveel me niet, gewoon een lange dag"
Het probleem van de second officer was trouwens ook nog steeds niet opgelost. Ik zal het wel worden maar het zou fijn zijn als de captain wat liet horen. Op het Klingonschip ging alles voorlopig nog goed. Het werd trouwens ook tijd dat hij de first officer eens wat beter leerde kennen. Hij kreeg maar weinig hoogte van de beste man en had het idee dat hij niet zonder problemen door het leven ging.

Piep - Er kwam een tekstbericht, beveiligd, binnen voor Sam.
Stom dat ik nu op de brug sta.
Een aantal aanwezigen keken om.
Niets laten merken.
Sam las het bericht...schudde zijn hoofd en zond een bericht naar de captain:
"Moet u dringend spreken, gaat over Benson"
Nu hij toch bezig was stuurde hij ook een bericht naar de Chief Science:
"Morgen na uw brugdienst kunnen we de training beginnen."

Tag: Captain, Chief Science

- Wil de rest van de chiefs ergens in zijn/haar verhaaltjes een stuk verwerken over hoe de wapentraining gegaan is en daarmee een korte kennismaking met mijn karakter (als je vragen hebt, stuur een pm) -
Gebruikersavatar
Guess who?
Admiral
Admiral
Berichten: 13287
Lid geworden op: 12 apr 2004, 16:42
Locatie: Delft
Contacteer:

Bericht door Guess who? »

Juliaan kreeg eindelijk bericht van Sam Miller. Of hij nu even naar het holodeck wilde komen.
Juliaan stapte op en begon zijn wandeling naar het holodeck. Daar aangekomen groette hij Sam weer. Juliaan had zich voorgenomen niet te denken aan zijn eerdere ontmoeting en gaf chief Miller nog een kans.
"Zo je bent het niet vergeten Sneeuw, dat is goed om te zien."
"Ja sir, en ik ben ook nog prima op tijd."
"Loop maar mee. Vandaag krijgen jullie een training, ik ga het niet allemaal zelf doen, dus je vecht gewoon op het holodeck. Ik krijg na afloop het resultaat en dan kijken we verder."
"Oke sir, welk programma moet ik starten?"
"Combat Miller Alpha."
~Dat was te verwachten~
"Goed, ik denk dat ik het verder wel zelf af kan sir."
"Mooi, dan ga ik naar de volgende." antwoordde Miller.
Juliaan stapte het holodeck binnen en begon zijn training. Deze training had hij op de academy al een keer of twee gedaan en hij wist wat er komen zou. Toch was het altijd weer een ongelofelijke inspanning. Na twee uur eindigde het programma. ~Shit, dit was moeilijker dan ik ooit heb gehad. Maar volgens mij is het wel voldoende.~
Juliaan stapte bezweet en vermoeid uit het holodeck. Daar stond Miller op hem te wachten. "En? Hoe ging het?"
"Het was zwaar, maar het ging wel goed volgens mij."
"Ja je kan niet verwachten dat je als chief tactical dezelfde moeilijkheidsgraad hebt als elke andere lieutenant."
~Ook dat nog, hij stond extra hoog. Dit doet hij vast om me uit te dagen. Maar ik blijf rustig.~
"Dat begrijp ik. Als u mij wilt excuseren, ik ga echt even douchen."
"Maak het niet te lang Sneeuw, je hebt nog steeds dienst."
"Oke, ik zal m'n best doen."
~Waarom ik, wat heb ik fout gedaan. Ik wordt helemaal afgedroogd door hem. Hehe, afgedroogd, nee eerst douchen.~
Er kwam weer een glimlach op Juliaan z'n gezicht en hij liep naar zijn hut om te douchen.
Terug op de brug plofte Juliaan neer op zijn stoel. ~Hopelijk blijft het rustig. ~

Maar ineens kwam er een melding van een stel Klingons. Meteen was Juliaan weer scherp en wachtte af wat er ging gebeuren.

Off: Zo dus even aangegeven dat dit vóór de Klingons afspeelt.
Laatst gewijzigd door Guess who? op 09 feb 2007, 16:57, 1 keer totaal gewijzigd.
startrekfan001
Lieutenant
Lieutenant
Berichten: 655
Lid geworden op: 19 okt 2006, 20:40
Locatie: Tsja

Bericht door startrekfan001 »

"Moet je nou horen wat ik net zie!" zei Joran. Dit had ook de aandacht van Leonard getrokken die naar ze toeliep. "Wat is er, Sir?"vroeg Valdero. Joran liep naar een hoekje en Valdero en Leonard volgden hem maar. "Ik weet het nog niet zeker... Maar ik ben bang dat dit niet door een foutje komt... Ik heb 2 scans gemaakt en ze resulteren in hetzelfde... Opzet." fluisterde hij.

"Opzet? waarom dan? wat is er aan de hand?" vroeg Valdero. "Nou kijk, de relays die naar de impuls motor toe leiden, lijken kapot. Maar op de een of andere manier gaat er toch energie doorheen, waardoor de impulsmotor deels nog draait. De relays zijn dus gepatcht, maar ik kan nergens de patch vinden. Het moet dus LIJKEN of het allemaal kapot is, maar dat is het niet. De hele leiding is fysiek in orde." "Hoe hebben ze dat dan voor elkaar gekregen? Hebben ze die leiding volgepropt met kippen ofzo?" reageerde Valdero. "Volgens mij komt het daar wel op neer. Iets in de leiding houd de energiesignatuur tegen. En daarmee ook de helft van de energie." zei Joran.

tag: Leonard of Joran
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

Afbeelding
Commander Christopher T. Ryan
Excecutive Officer on board of the Uss Lagrange


Het Klingon schip zag er hetzelfde uit als elk ander Klingon schip, niet teveel ruimte, niet teveel uitzicht. Hij had ooit eens een week op een Klingon schip moeten verblijven met zijn ouders, nou pleegouders om correct te zijn. Wie zijn echte ouders waren wist hij niet en het kon hem niets schelen ook. Opgeruimd staat netjes, als ze hem hadden achtergelaten mochten ze wegblijven ook.

In de Klingon kombuis waren een aantal Klingons levend voedsel aan het eten, bij het idee alleen al walgde hij weer, hij had het een keer geprobeerd en bewegend eten in zijn mond was niets voor hem.

Het schip zag er normaal uit, er waren geen leidingen ontploft of iets in die richting. Voor hem liep een Klingon meisje, hij schatte haar ongeveer een jaar of 12. Ze keek een beetje beduusd en zou hem zo voorbij lopen.

‘Hey wat is er aan de hand?’ zei hij terwijl hij zich bukte zodat hij haar in de ogen kon kijken, iets wat hij beter niet had kunnen doen.
Het Klingon meisje slaakte een schreeuw en beet hem in de wang en rende toen weg.
‘Godverdomme, kut kind.’ Zei hij toen het meisje de hoek om was. Hij veegde het bloed van zijn wang en liep verder, nou zou hij straks ook nog een tetanus injectie moeten hebben ofzo, misschien kon hij vinden wat dat Klingon meisje overstuur had gemaakt.

Een eindje verderop lag een open console, maar er was niemand in de buurt.
Nee dat ga ik niet nog een keer proberen.
Zo te zien had iemand ergens aangezeten, maar wat er gedaan was kon hij niet zien, misschien wist de Captain er iets vanaf.
Gebruikersavatar
CmdrCrichton
Captain
Captain
Berichten: 2985
Lid geworden op: 16 jul 2003, 20:07

Bericht door CmdrCrichton »

Leonard had het verhaal van een engineer genaamd Joran aangehoord. Opzet? Sabotage?! Leonard dacht even terug aan een voorval van een aantal jaar terug op een trainingkamp op Ratek 4, gedurende de periode dat de Federatie in oorlog was met de Klingons. Geen tijd te verliezen, wat er ook aan de hand is. Er kan een heel simpele verklaring voor zijn, maar ook net zo goed iets wat al onze levens hier aanboord in gevaar brengt.

Leonard ging even alleen staan en drukte op zijn combadge. ~Lieutenant McAllen aan Commander Ryan.~ Een hoop lawaai van de Klingons klonk door de com.

~Commander Ryan hier, zijn er problemen in engineering?~
De commander klonk niet zoals normaal, hij klonk alsof iemand hem een goede klap had verkocht.
~Sir, wilt u even ergens alleen gaan staan zodat we zonder problemen kunnen praten?~
~Waarom, lieutenant?~
~Vertrouw me maar, sir.~
Een halve minuut later klonk de commander zijn stem wederom door de com.
~Goed, zeg maar wat er aan de hand is.~
~Sir, het probleem is mogelijk groter dan we dachten.~
~Hoezo?~
~De motoren hebben geen last van een technische storing, maar zijn gesaboteerd.~
~Hoe bedoel je gesaboteerd?~
~Sir, ik weet de technische details ook niet, maar iemand heeft met opzet ervoor gezorgd dat dit schip nergens heengaat.~
~Oké, bedankt Lieutenant. Hou het zo stil mogelijk, want als er sabotage in het spel is weet je nooit wat er kan gebeuren. Probeer in ieder geval zoveel mogelijk uit te vinden, zonder dat het teveel opvalt. Ik moet eerst wat bij de Captain regelen daarna kom ik naar jullie toe. Commander Ryan out.~

Leonard liep terug richting de twee engineers. "Oké luister goed, ik heb zojuist met de Commander Ryan overlegd wat we nu zullen doen. Probeer voorzichtig uit te vinden wat er nu precies aan de hand is met de motoren en hoe we dat probleem kunnen verhelpen. Ik ga proberen uit te vinden wat er nu precies aan de hand is. Verlaat in geen geval engineering, degene die de motoren gesaboteerd heeft zal het vast niet waarderen dat jullie ze proberen te repareren. En als jullie uit mijn zicht zijn kan ik jullie niet beschermen, mocht dat nodig zijn." Joran en Valdero liepen terug de engineeringsruimte in. De chiefengineer van de Klingons gebaarde naar Leonard of hij naar hem toe wilde komen.

Plots heeft mijn aanwezigheid in engineering toch nog effect, ondanks het feit dat Bjorn hier zou moeten zijn en ik op de brug. In ieder geval moet ik ondanks die figuurlijke klap in mijn gezicht proffesioneel blijven. Nu maar hopen dat dit een eenmansactie is. Leonard liep naar de Klingon chiefengineer.
"Wat is er toch allemaal aan de hand? Wat willen jullie niet dat wij horen?"
"Als u even mee wilt lopen?"
Leonard en Klingon liepen naar de bewuste hoek van engineering.
"We zijn erachter waarom u motoren het niet doen."
"En waarom is dat dan? En waarom moet dat met zulke geheimzinnigheid?"
"De motoren van uw schip zijn gesaboteerd."
"Gesaboteerd weet je dat zeker?"
"Vrijwel, onze engineers gaan het voor de zekerheid nog een keer na en gaan daarna aan de slag met het repareren van uw motoren."
"Vreemd. Zoiets was normaliter wel op onze scans naar voren gekomen."
"Dan moet we de optie openhouden, dat het mogelijk een van uw engineers is die het gedaan heeft. En dus mogelijk nog steeds zijn best doet, om het repareren van de motoren te voorkomen."
"Het kan alleen een engineer zijn geweest, de andere Klingons aanboord van dit schip hebben geen verstand van motoren en willen dat liever zo houden. Zolang wij ze maar draaiende houden zal het ze een zorg zijn."
"U heeft verder geen engineers die pas aan boord zijn gekomen?"
"Eigenlijk wel. Bij onze laatste stop zijn er drie nieuwe engineers aanboord gekomen."
"Heeft u voor mij een lijst?"
"Natuurlijk, ik zal het even op een padd zetten."

De Klingon liep naar zijn werkstation. De laatste keer dat ik tegen een Klingon vocht ging ik kansloos ten onder. Zelfs Bjorn, die eigenlijk alleen maar bij ze is opgegroeid.
~McAllen aan Lieutenant Sevensön, wil je zo snel mogelijk naar engineering komen?~

-off-

Tag: Sevensön, Ryan, Joran, Valdero
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

Afbeelding
Commander Christopher T. Ryan
Excecutive Officer on board of the Uss Lagrange


Mooi ook nog sabotage.
Christopher was op weg naar de bridge om de Captain om uitleg te vragen over het openstaande console in de buurt van de mess, misschien kon hij gelijk wat informatie inwinnen over mogelijke sabotage. De liften in Klingon schepen gingen iets langzamer dan die op federatieschepen en ze maakten ook een irritanter geluid, klaarblijkelijk maakte de Klingons dat niets uit.

Terwijl hij in de turbolift op weg naar de bridge was flitsten er allemaal veschillende theorieën door zijn hoofd die uitleg gaven voor de sabotage, maar hij had al vroeg in zijn leven geleerd op feiten te wachten, als je je altijd door je gevoel liet leiden ging het wel eens fout. Hij had daar zelf een middenweg in gevonden.

‘Hahahaha dat heb je goed gedaan Commander.’ Bulderde de Klingon Captain lachend toen hij op de Bridge aankwam.
‘Als je nu al een Klingon vrouw hebt verleid heb ik je misschien onderschat.’
‘Laten we het daar maar op houden.’ Zei Christopher die een glimlach op zijn gezicht toverde.
‘Waar is Bjorn?’
‘Die is net naar Engineering gegaan, ze hebben het daar druk klaarblijkelijk.’
Nou die praat ineens een stuk meer.
‘Ik wou het even ergens met u over hebben.’
Opeens begon er een console te piepen. Samen met de Captain liep hij er heen.
‘Wat is er aan de hand? Mijn Klingons is niet zo geweldig.’
‘Oh niks bijzonders een rapport van één van mijn officieren, het gaat over de kwestie in Engineering…’
‘Wacht even, wat betekend dat?’ onderbrak Christopher de Captain, heel klein op het scherm was een opbouw aan het zien die bijna 100% had bereikt.
‘Ik heb geen idee Commander, laat me het even uitzoeken.’
Dit kan niet goed zijn. Het was nu bijna op 100%

Dit was zo’n geval dat je wel op je gevoel af moest gaan!

Zo snel als hij kon duwde hij de Captain op de grond en sprong bovenop hem.
‘P'tahk w…!’ schreeuwde de Captain
Maar zijn schreeuw werd overstemd door een ontploffing vanuit het console waar ze net gestaan hadden. Na de oorverdovende knal vlogen er allemaal scherven in het rond.

Toen het weer stil was kwam Christopher voorzichtig van de Captain af en keek in het rond, er viel niks meer op het console te zien, er was nu een wirwar van smeulende draden te zien.
De Captain stond nu ook op en keek vol ongeloof naar het console waar ze zonet achter hadden gestaan.
‘Het ziet er naar uit dat ik u moet bedanken Commander.’ Zei hij terwijl hij een harde klap op zijn rug kreeg. Van de Captain als blijk van dank.
‘Niks te danken.’ Zei hij terwijl hij naar zijn rechterarm keek waar een stekende pijn vandaan kwam. Er stak een stuk console in zijn bovenarm.
Waarom ik altijd? Met zijn linkerarm pakte hij het stuk beet en trok het er met een ruk uit.
Er schoot een pijnscheut door zijn arm, maar hij probeerde zich in te houden.
‘Ook nog een echte man!’ bulderde de Klingon die alweer vergeten leek te zijn dat er zonet wel een aanslag op zijn leven had plaatsgevonden, niet dat hij daar vanaf wist trouwens.
‘Ik kan het wel dichtbranden, dan blijft het een mooi litteken.’
‘Ik hou het liever bij de dermal generator als je het me niet kwalijk neemt.’ Zei hij.
Dat werd straks weer een bezoekje langs Sickbay…
Godverdomme dit is me mijn dag wel!]/i]
Hij voelde zich erg geiriteerd van binnen, zijn afspraak met Sydnee dat op niks was uitgelopen, dat arrogante gedrag van McAllen en nu dit!
~Ryan aan McAllen, het ziet er naar uit dat jullie gelijk hebben, er is hier net een console ontploft waar ik en de Captain stonden en het leek geactiveerd te worden door een engineering report dat we lazen, ik wil graag dat je het uitzoekt met Valdero, of heb je zelf al weer iemand anders in gedachten…~ vroeg Christopher met een laagdunkende toon bij de laatste zin.

Tag: McAllen
Gebruikersavatar
CmdrCrichton
Captain
Captain
Berichten: 2985
Lid geworden op: 16 jul 2003, 20:07

Bericht door CmdrCrichton »

~Nee sir, Valdero is prima. Lieutenant McAllen uit.~

Even tot tien tellen, Leo. Laat je niet opwinden door zo'n opmerking. Toch vloog de gedachte voorbij in Leonard's hoofd, dat hij het ergens helemaal niet erg zou vinden dat commander Ryan vol geraakt zou worden. Nee, zo moet ik niet denken. Hij mag me dan wel zwaar irriteren, maar dat wil niet zeggen dat ik hem de sickbay in wens. De chief engineer kwam net aangelopen met de padd. "Valdero kun je er ook even bijkomen?"

De Klingon gaf Leonard de padd.
"Hier heb je de padd met die drie namen."
"Dank je, wil je er even bij blijven? Er is nog iets wat moet gebeuren."
Valdero komt erbij staan.
"We schieten al op met de reparatie, sir."
"Prima. Maar ik wil even dat je iets anders voor mij doet."
"Ja, sir. U realiseert zich toch wel dat de reparatie langer duurt?"
"Ja, dat realiseer ik mij."
"Zouden we gebruik kunnen maken van uw werkstation?" Leonard keek de Klingon chiefengineer aan.
"Mag ik vragen waarom?"
"Uiteraard. Er is zojuist een aanslag gepleegd op de brug, die mogelijk terug te leiden is naar engineering. Ik wil weten welk werkstation, maar daarvoor hebben we een werkstation nodig."
"Oké, komt in orde."
"Mag ik u nog een een ding vragen?"
"Natuurlijk."
"Kunt u regelen, dat we zo meteen een cel hebben?"
"Bent u van plan om iemand op te pakken?"
"Als we het juiste werkstation vinden wel."
"Oké, ik zal kijken wat ik kan doen."

De Klingon chiefengineer liep weg.

"Ik neem aan dat u wilt, dat ik na ga van welk werkstation die aanslag kwam?" vroeg Valdero aan Leonard.
"Ja, samen met de Klingon chief-engineer. Zodra het jullie gelukt is, laat de chiefengineer rapport uitbrengen aan mij en ga zelf terug naar je werkplek. Zo lijkt het alsof het gerelateerd is met de reparatie. We willen niet teveel argwaan wekken."

De Klingon ontgrendelde zijn station en ging samen met Valdero, wie half-Klingon was, na van welk werkstation het signaal kwam.

Intussen kwam Bjorn binnen gelopen, hij stapte op Leonard af. Het viel op dat de Klingons nerveus werden van het feit dat er nog een security officer binnenkwam.
"Waar had je mij voor nodig, sir?" Vroeg Bjorn. Leonard legde het hele verhaal uit en hoe ze nu verder gingen.
"Ik begrijp waarom je me geroepen hebt, maar weet je zeker dat als we het werkstation hebben, dat we de goede persoon hebben?"
"Nee, lieutenant, dat weet ik niet. Maar het is de enige optie die we op dit moment hebben. Zodra we weten wie pakken we hem op en dan verhoren we hem."
"Het kan ook een vrouw zijn, sir."
"Die zijn niet zo gehaaid, Bjorn."

De chiefengineer kwam terug gelopen en Valdero liep terug naar de plek waar Joran bezig was.
"We hebben onze vermoedelijke dader. Werkstation 12. Dat is het 3e station van achter aan de muurkant."
"Oké, ik ga erop af. Lieutenant Sevensön, jij grijpt hem als hij probeert te vluchten."
"Als het erop aankomt kun je ook nog op mijn steun rekenen." sprak de Klingon chiefengineer.

Leonard liep richting het werkstation. Daar zat een persoon ver voorover gebogen te staren naar een scherm. Leonard tikte de persoon op de schouder. "Als u met ons wilt meekomen." De Klingon draaide zich om, het bleek een vrouw te zijn. Voordat Leonard zich kon verbazen werd hij omver geduwd door de Klingon. Bjorn greep de Klingon en beiden raakten in een kort gevecht, waarbij de Klingon chiefengineer de vrouwelijke Klingon knock-out sloeg.

"Volgt u mij maar naar de brig." zei de chiefengineer. Leonard en Bjorn pakte ieder een arm en sleepte haar naar de brig.
"Het was toch een vrouw, sir." Bjorn lachte.
"Ja ja, wel een heel zware trouwens. Heb je al eens iemand verhoord?"
"Nee, ik ben wel vaak aanwezig geweest bij verhoringen."
"Mooi, dan wordt dit je eerste keer."
"Ik zal mijn best doen, sir."
"Dat weet ik. Gooi al je charmes maar in de strijd."

Goed nu commander Ryan nog laten weten van de voortgang van de situatie. Ik vind het een eikel heel eerlijk gezegd, dat vind ik nu al meer dan een jaar. Normaal zit me dat niet dwars en kan ik me gewoon proffesioneel gedragen. Maar na een aantal van zijn opmerkingen van vandaag voel ik de behoefte om iets terug te zeggen. Wat maakt het mij ook uit, dan maar kinderachtig voor de verandering. .Leonard tikte zijn combadge aan. ~Lieutenant McAllen aan Commander Ryan.~
~Commander Ryan hier. Wat is je voortgang?~
~We hebben de persoon opgepakt die het signaal verzond. Deze gaan we nu verhoren, of wilt u het doen? Aangezien u goed schijnt te zijn met vrouwen?~

-off-

Tag: Ryan, Bjorn
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

Afbeelding
Commander Christopher T. Ryan
Excecutive Officer on board of the Uss Lagrange


~We hebben de persoon opgepakt die het signaal verzond. Deze gaan we nu verhoren, of wilt u het doen? Aangezien u goed schijnt te zijn met vrouwen?~
Waar sloeg dat nou weer op?!? Mijn privé leven gaat hem geen ene fuck aan.
~Nee bedankt, jij mag deze vrouw hebben.~ zei Christopher, na dat Klingon meisje had hij geen zin aan een volwassen Klingon vrouw. ~Ik blijf bij de Captain om een oogje in het zeil te houden, Christopher uit.~
achter mijn rug om en ook nog kut opmerkingen maken… dit kon nog wat worden.
‘Maar Captain zoals ik al zei, we moeten even praten, in privé…’
De Captain knikte en samen liepen ze naar zijn kantoor, als je het al een kantoor kon noemen, persoonlijke ruimte was misschien een beter woord.

In een hoek bewoog wat en opeens sprong er een wezen op Christopher af, net toen hij hem vol op het lichaam zou springen viel het weer op de grond, het zat vast aan een ketting en kon niet dichterbij komen.
‘What the fuck was dat?!’ zei Christopher die even een diepe zucht slaakte.
‘Oh dat was Softie, mijn Targ, je mag hem vast! Maar waar wou je het over hebben.’
‘We hebben ontdekt dat de fout met de aandrijving niet te maken heeft met een natuurlijke fout, het schip is gesaboteerd en daarom vermoed ik dat het ontploffende console een aanslag op uw leven was.’
‘Wat! Waar heb je het over! Dat is ongehoord! Wat een laffe manier! Welke idioot doet zoiets lafs, zoiets eerloos!!!’
‘Rustig, op dit moment hebben we iemand opgepakt die vermoedelijk de dader is ook al heb ik mijn bedenkingen erbij dat we haar zo snel te pakken hadden, maar het is noodzaak dat we rustig blijven, mocht zij het niet zijn dan loopt de saboteur nog vrij rond. Zolang hij of zij denkt dat we naar de saboteur op zoek zijn wordt het veel moeilijker om de saboteur te vinden, snapt u?’
‘Ik snap wat je bedoelt Commander, maar als zij het is dan staat haar nog wat te wachten!!!’
‘Mooi, maar laten we er van uit gaan dat we de saboteur hebben opgepakt en dat het hier om een eenmanssabotage gaat.’
‘Die aanslag op mijn leven heeft me dorstig gemaakt, een glas bloedwijn Commander?’
‘Eh nee dank je, nu even niet.’
‘Kom op! Bloedwijn is godendrank voor mannen zoals jij en mij!’
‘Een klein beetje dan, ik ben aan het werk.’ Een klein beetje kan geen kwaad, ik moet tenslotte bij hem blijven.
De Captain gaf hem een halfvol glas. Christopher kon de geur al van veraf ruiken. Dit zou een bittere hap, of in dit geval slok, zijn.
In één teug sloeg hij het glas achterover.
‘En hoe was het?’
‘Oh ja verrukkelijk.’ Antwoordde Christopher terwijl hij zijn gezicht niet probeerde te vertrekken van de smaak.

Tag: McAllen
:+ dis wel genoeg voor vandaag voor mij :P
Gebruikersavatar
mr_Vulcan
Moderator
Moderator
Berichten: 4775
Lid geworden op: 12 jun 2002, 11:50
Locatie: Upgrade van kelder naar huis
Contacteer:

Bericht door mr_Vulcan »

Afbeelding

ON: USS LaGrange

Sydnee zat nog steeds met Ryan in haar hoofd toen ze het holodeck opliep.
“Geen moment te laat juffrouw Casteel.”
“Dat is een van mijn kwaliteiten commander Miller.”
“En het siert u, maar laat nu maar eens zien of uw kwaliteiten ook in het tactische gebied liggen.”
Miller gaf haar een phaser rifle aan en liep richting de deur.
“Ik ben nu nodig op de brug, Ik bekijk je statistieken wel op een later tijdstip
“Pardon, dit gaat allemaal wel erg snel. Kunt u me niet vertellen wat me te wachten staat, commander?”
“Dat krijg je in het echt ook niet Casteel.” Zei Miller terwijl hij met zijn rug naar haar toestond. De deuren schoven open en voordat Miller naar buiten stapte draaide hij zich nog even om.
“Computer, start programma Combat Miller Delta."

En met die woorden werden de komende twee uur zwoegen voor Sydnee.

Uitgeput kwam ze het holodeck uit, maar met een voldaan gevoel. Miller kon tevreden zijn. Voor een Ops-officier was ze redelijk bekwaam met vuurwapens. Dat en vanwege het feit dat ze praktisch opgegroeid was met wapens om haar heen. Het was een hobby van haar vader. Nou ja hobby, eerder een passie. Hoewel de rest van de familie die passie niet echt deelde, vond Sydnee het echter geweldig om met haar vader te gaan schieten. Hij legde haar uit hoe alles werkte en liet haar zelfs, tot groot ongenoegen van haar moeder, de wapens gebruiken op de baan.
Patrick Casteel hoopte dan ook toen Sydnee in Starfleet ging, dat tactical haar beroepskeuze zou zijn. Operations mocht dan wel een tegenvaller zijn, trots bleef hij altijd.
“Ik had het eigenlijk kunnen weten.” Zei hij altijd. “Die interesse hoe alles in elkaar zat, was altijd al groter dan het simpelweg gebruiken ervan.”
Enfin, ze had het aan hem te danken dat ze zo goed overweg kon met een wapen. Niet alleen om goed te scoren bij deze wapenoefening, het hield haar in leven tijdens de Dominion-oorlog. De strijd op Charibdis was iets wat ze nooit zou vergeten.

“Aan de kant.” Hoorde ze plots achter zich.
Ze werd voorbij gesneld door twee engineers die richting transporterroom 1 liepen

=/\=Holiday aan Casteel=/\=
“Sydnee hier.”
=/\=Ma’am, ik zou graag wat hulp kunnen gebruiken. We hebben een noodoproep van een Klingonschip dus hebben we gelijk een energy increase van 20%. Ik heb wat probleempjes met het herverdelen via de secundaire subroutines op het Main EPS-grid. Engineering biedt niet veel hulp, dus zou u…=/\=
“Zeg maar niet meer.” Zei Sydnee. “Ik kom er gelijk aan.”
Ze moest glimlachen. Trent Holiday was haar operations-assistent. Ook al kende ze hem nog maar kort, ze kon zien dat het een harde werker was. Bovendien had hij echt verstand van zaken, alleen was hij erg onzeker. Hij kon makkelijk die positie vervullen als Sydnee weg was, maar het leek wel alsof hij bang was de verkeerde dingen te doen. Tot nu toe deed hij het uitstekend, maar hij wilde gewoon overal bevestiging van. Sydnee wist nu al dat wanneer ze op de brug aankwam, alleen maar over zijn schouder hoefde mee te kijken om te zien dat alles gewoon perfect verliep.
Ze had meer interesse in de Klingons. Jammer dat Ryan haar niet koos voor de missie. Een operations-officier is een net zo logische keuze voor een away-team als twee engineers. Of zou het komen omdat zij en Ryan….
Nee, zo zou hij toch niet zijn. Hij had er vast een goede reden voor.
Gebruikersavatar
CmdrCrichton
Captain
Captain
Berichten: 2985
Lid geworden op: 16 jul 2003, 20:07

Bericht door CmdrCrichton »

~Nee bedankt, jij mag deze vrouw hebben. Ik blijf bij de Captain om een oogje in het zeil te houden, Christopher uit.~ Leonard zijn gezicht vertrok. Met een harde klap liet hij de Klingon vrouw vallen in de brig. "Alles goed, sir?" vroeg Bjorn hem. "Ja, ik heb even wat frisse lucht nodig. Wacht maar hier tot ze bijkomt." Leonard liep de gang op en wachtte tot de deur achter hem sloot. "Nyaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!" echoede het door de gangen. Gevolgd door een korte knal, van Leonard's vuist die de muur raakte. Zijn woede sloeg om naar pijn. Zijn pijn naar verdriet. Zou Ryan het zich herinneren? Dat voorval op de starbase? Was dit een doelbewuste aanval op mijn gevoelens? Of zou hij het anders bedoeld hebben? Leonard liet zich zakken en ging op de vloer zitten terwijl de gedachtes door zijn hoofd maalden.

Een aantal minuten ging voorbij, alvorens er een Klingon door de gang kwam. "Hé gozer, in wat voor meditatie achtig ritueel zit je daar op de vloer?" De Klingon strekte zijn hand uit om Leonard omhoog te helpen.
"Geen ritueel, ik was even iets aan het doordenken."
"En dat doe jij op de vloer?"
"Ja, meestal wel."
"Kom man, ga even mee naar de mess. Ik heb honger."
"Ik niet zo eigenlijk, sorry maar ik moet het afslaan."
"Is goed, een andere keer dan."
Leonard kreeg een schouderklop waarvan hij pas vooruit stapte.
"Een andere keer."

Goed, Leo. Zet je kinderachtigheid opzij en ga naar de brug. Je hebt daarstraks niet eens gevraagd of alles goed ging met de commander en de captain van dit schip Met flink wat tegenzin ging Leonard op weg naar de brug, om toch te kijken of beiden in orde waren. Gewoon professioneel blijven en je niet te druk maken.

-off-

Tag: Ryan
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

Afbeelding
Commander Christopher T. Ryan
Excecutive Officer on board of the Uss Lagrange


Christopher zat nog steeds met de Captain in zijn ‘kantoor’ te praten toen er iemand op de deur klopte.
‘Kom binnen.’ Zei de Captain
Voorzichtig ging Christopher met zijn hand naar zijn phaser en pakte deze zo beet dat hij in een fractie van een seconde zou kunnen schieten.
De deur ging open en Leonard McAllen kwam binnen lopen.
Hebben we hem ook nog, gewoon professioneel doen.
Christopher liet zijn phaser los.
‘Is er iets Lieutenant?’ vroeg Chistopher terwijl hij ging staan.
Zijn rechterarm was nog bebloed en er begon weer bloed zachtjes bloed uit te stromen, hij was waarschijnlijk iets te fanatiek gaan staan.
‘Ik wou even weten of alles goed was met u en de Captain.’
‘Ik heb me wel eens beter gevoeld, maar gezien de situatie gaat het goed, bedankt.’ Antwoordde Christopher.
Was dit een manier om bij hem te slijmen of meende McAllen het echt?
‘Met mij gaat het prima!’ bulderde de Captain. ‘Deze man heeft mijn leven gered.’ Bulderde hij verder terwijl hij Christopher weer een schouderklop gaf.
‘Hoe staat het er voor met de ondervraging?’
‘Ze zijn op dit moment nog bezig sir, we moeten wachten tot ze klaar zijn voordat we conclusies kunnen trekken.’
‘Wie hebben jullie eigenlijk opgepakt?’ kwam de Captian tussenbeide
‘Een vrouw genaamd Ka’Tahl.’ Antwoordde McAllen
‘Vreemd, zij kan dat rapport niet gestuurd hebben, althans niet alleen, ze is net nieuw op het schip, daar heeft ze de autorisatie niet voor.’ Vervolgde de Captain.
‘Dus dan loopt er waarschijnlijk nog een saboteur rond, of zij heeft er niets mee te maken.’ Zei Christopher
‘Zou jij de beveiliging van de Captain willen regelen McAllen? Het is nu niet veilig om dit door zijn eigen mensen te laten doen omdat ieder van hen de verrader kan zijn.’
Hij zou McAllen de komende tijd eens in de gaten houden om te kijken wat er aan de hand was.

Tag: McAllen, Bjorn met de ondervraging
Gebruikersavatar
CmdrCrichton
Captain
Captain
Berichten: 2985
Lid geworden op: 16 jul 2003, 20:07

Bericht door CmdrCrichton »

"Komt in orde, sir." "Captain, zodra ik meer weet licht ik u in." Zei Commander Ryan, waarna hij terug de brug op ging. ~Lieutenant McAllen aan ensigns Toh'lann en Gonzalez, willen jullie zo snel mogelijk bewapenen en naar het Klingonschip gaan. Kom direct naar de ready room van de captain. McAllen uit.~ ~Lieutenant McAllen aan Transporterkamer 1.~ ~Ensign Daniels hier, sir.~ ~Ensign, ensigns Toh'lann en Gonzalez komen zo direct naar de transporterkamer. Ze hebben toestemming om aan boord van het Klingon schip te komen. McAllen uit.~

"Dat is ongehoord." riep de Klingon captain. "Jullie heb toch wel wat respect voor mij?"
"Sorry, met alle respect, Klingon beveiliging is op dit moment niet het meest betrouwbare."
"Dan nog, als ze me al aan willen vallen laat ze dan maar. Deze Klingon kan zijn eigen mannetje nog wel staan hoor."
"Daar twijfelen we ook niet aan. Begrijp me niet verkeerd, we willen gewoon dat u niets overkomt. Het is meer een voorzorgsmaatregel."
"Goed. Maar denk niet, dat ik de rest van de tijd in deze kamer blijf zitten."
"Dat verwachten we ook niet van u. Deze twee security officers zullen u wel overal volgen."
De Klingon ging al zuchtend zitten.
"Oké dan."
"Ik ben blij dat u het begrijpt."
"Een vraagje nog."
"Ja captain?"
"Als ik vind dat mijn teennagels geknipt moeten worden helpen ze daar dan ook bij?"
Leonard keek de Captain verbaasd aan en schoot in de lach. Vervolgens schoot de Klingon captain in een bulderende lach.

Enkele minuten verstreken en de twee security officers kwamen binnen gesneld. "Ensigns Toh'lann en Gonzalez, mag ik jullie voorstellen aan captain Korath. Dit is de man die jullie tot nader order gaan beveiligen." "Komt in orde, sir." zeiden ze bijna in koor. "Als u me nu wilt excuseren captain, er loopt nog een saboteur die gepakt moet worden." Leonard verliet de readyroom. Commander Ryan stond op hem te wachten "McAllen, ik moet je nog iets vragen." "Is goed, sir. Loopt u even mee naar engineering? Als de saboteur nog vrij rond loopt, dan zijn onze engineers nog niet buiten gevaar." Commander Ryan en Leonard liepen richting de turbolift. "Maar u had een vraag, zei u?"

-off-

Tag: Ryan
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

Afbeelding
Commander Christopher T. Ryan
Excecutive Officer on board of the Uss Lagrange


Daar stond hij dan samen met McAllen in de turbolift. De gebeurtenissen van vandaag hadden hem niet vrolijker gemaakt en hij had geen zin met wachten tot ze terug op de Lagrange waren. McAllen had goed gedaan extra beveiliging te regelen voor de Klingon Captain, maar dat veranderde niets aan het feit dat hij achter zijn rug om gegaan was en de houding die hij eerder getoond had.

"Maar u had een vraag, zei u?"

Hij moest dit niet te vijandig brengen hoewel hij daar wel zin in had, maar hij moest het professioneel houden vooral nu op de missie waar ze allen gevaar liepen.
Christopher draaide zich een beetje om zodat hij recht in McAllen zijn ogen keek.

‘Toen jij Sevenson meenam zonder het met mij te overleggen ben je over de lijn gegaan, ik ben jou bevelhebbend officier en je had dat verd…’

De turbolift begon te haperen, zonder waarschuwing begon de turbolift te vallen. De snelheid werd steeds hoger, als het niet snel zou stoppen zouden ze te pletter vallen wanneer de lift de bodem bereikte.

Christopher kwam langzaam van de grond.
‘Ryan aan Valdero en Dal stop de turbolift nu!!’ schreeuwde Christopher door de comm, terwijl hij en McAllen naar de controls van de turbolift probeerden te komen om de lift zo te stoppen.

Ze hadden niet veel tijd voor de lift te pletter zou vallen…
Was dit een fout of had iemand de lift gesaboteerd?

we zijn op deck 2 begonnen met vallen, hoeveel decks had het schip???????!!!!?!!!

Tag: Valdero en of Dal, McAllen
Laatst gewijzigd door Tactical_Cube op 11 feb 2007, 14:11, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
.:Admiral-Janeway:.
Captain
Captain
Berichten: 2544
Lid geworden op: 08 aug 2005, 22:02
Locatie: Enschede

Bericht door .:Admiral-Janeway:. »

On:

(Klingon Engineering)

Joran was er verbaasd over dat ze de saboteur zo snel hadden gevonden normaal gesproken duurde dat veel langer, maar hij besloot maar weer verder te gaan met de motoren terug on-line te krijgen.
Enkele Klingon Engineers keken hem nogsteeds vreemd aan.
"Heb ik iets van jullie aan?"vroeg hij, waarna ze weer verder met hun werk gingen. Even later kwam 1 Klingon naar hem toe lopen die vroeg wat er aan de hand was. Hij wist hoe Klingons dachten over daden zoals sabotage dus besloot hij daar maar niks over te zeggen. Valdero was ondertussen ook weer met de motoren bezig. Hij voelde zich redelijk gespannen, maar hij wist niet waarom misschien was dat wel omdat hij nog twijfelde over de vrouw die ze gearresteerd hadden. Om 1 of andere vage reden had hij het gevoel dat ze dit niet zelf kon hebben gedaan. De Impuls motoren wilden nog steeds niet mee werken hij besloot dat dit maar gewoon gevolgen moesten zijn van de sabotage maar toch zat het hem niet lekker. Het volgende moment hoorde hij zijn combadge.
=A=Ryan aan Valdero en Dal stop de turbolift nu!!=A=
Joran sprong op en rende naar een ander Console waar hij enkele dingen intypte. Eerst weigerde de besturing waarna hij zo snel als hij kon een paar dingen intikte, waardoor de energietoevoer naar de turbolift gestopt werd.
=A=Dal aan Commander Ryan wat is uw status?=A=
=A=Kon beter... Bedankt=A=
=A=Graag gedaan meneer... Ik kom eraan met hulp=A=
Joran riep Valdero en ging samen met hem naar de turbolift toevallig was die gestopt op hetzelfde Deck als Engineering. Ze probeerden de deur open te krijgen maar er was nog niet veel succes.

Off:

reply:Ryan,Valdero,McAllen
Gebruikersavatar
CmdrCrichton
Captain
Captain
Berichten: 2985
Lid geworden op: 16 jul 2003, 20:07

Bericht door CmdrCrichton »

De turbolift viel en maakte snel vaart. Leonard merkte hoe hij los van de vloer begon te komen. Niet zo. Leonard reikte zijn hand uit naar de besturing van de lift, maar kon er net niet bij. ~Ryan aan Valdero en Dal stop de turbolift nu!!~ Klonk het ineens. Enkele seconden later kwam de lift hard tot stilstand. Leonard en Christopher vielen hard op de vloer. ~Dal aan Commander Ryan wat is uw status?~ ~Kon beter... Bedankt!~ ~Graag gedaan meneer... Ik kom eraan met hulp.~ "Met mij gaat het ook prima." zei Leonard, terwijl hij probeerde te gaan staan. Hij stond nog niet of hij viel alweer op de grond. "Oké, ik blijf wel zitten." Leonard keek naar Commander Ryan, die nog half op de vloer lag. "Alles oké, sir?" "Ik heb mijn betere momenten gehad." antwoordde commander Ryan, terwijl hij rechtop ging zitten.

Terwijl ze bij zaten te komen, hoorden ze dat er aan de deur gewerkt werd. "Sir, nu we toch even de tijd hebben. Kunnen we het wel even hebben over wat u wilde vragen."
"Natuurlijk." antwoordde Ryan.
"Sir, ik weet niet of u duidelijk is geworden dat zowel Miller als ik de bevoegdheid hebben om extra beveiligingsmensen aan een awayteam toe te voegen. Immers moet wij zorgen voor uw veiligheid en die van de andere teamleden. Lieutenant Sevensön leek mij, en Miller, een goede toevoeging omdat we naar een Klingon schip zouden gaan. Ik heb het in overeenstemming gedaan met lieutenant commander Miller. U zou nu moeten inzien, dat ik de juiste manier van handelen heb gekozen. Ook al heeft u het gevoel, dat ik achter uw rug om ging. Het is eigenlijk niet mogelijk, om u tijdig te informeren wanneer er ineens een spoedgeval, zoals deze, zich voordoet."

-off-

tag: Ryan
startrekfan001
Lieutenant
Lieutenant
Berichten: 655
Lid geworden op: 19 okt 2006, 20:40
Locatie: Tsja

Bericht door startrekfan001 »

De dader was nu gepakt. Valdero was blij met de arrestatie, hij had het gevoel dat het nu wel rustig zou worden. Hij was bezig met het onderzoeken van de impuls motor, toen hij de combeep hoorde.
=A=Ryan aan Valdero en Dal stop de turbolift nu!!=A=
Valdero wou het menu van de turbolift opzoeken, toen hij Joran al druk bezig zag met een paneel. Volgens Valdero's console werd de energietoevoer naar de lift al afgesloten, dus Joran had het al onder controle. De turbolift was gestopt op engineering deck. ~Als Joran dat zo uitgerekend heeft, is ie slimmer dan ik dacht~

Joran riep Valdero en beide renden ze naar de turbolift, Valdero probeerde eerst nog met zn blote handen de deuren open te trekken, maar toen dat niet lukte kwam Joran met een stalen buis aanzetten, waarmee hij de deur probeerde open te wrikken. Ze probeerden nog een aantal verschillende manieren, maar toen dat ook niet lukte pakte Valdero z'n phaser en riep door de deur: "ga op de grond liggen! Ik ga de deur openschieten!" Even later werd er teruggeroepen: "We liggen!". Joran had ook z'n phaser gepakt en met de phaser op de snijstand sneden ze een gat in de deur, groot genoeg voor de Commander en Leonard om eruit te komen.

Tag: Joran en Ryan
Gebruikersavatar
Tactical_Cube
Vice Admiral
Vice Admiral
Berichten: 8488
Lid geworden op: 20 apr 2004, 20:41
Locatie: Harlingen

Bericht door Tactical_Cube »

Afbeelding
Commander Christopher T. Ryan
Excecutive Officer on board of the Uss Lagrange



Bijdehand doen…
Zijn lichaam deed zeer, het bloed stroomde weer uit zijn arm. Christopher ging even anders zitten zodat zijn been geen pijn deed.
‘Allemaal mooi en aardig, maar het kost nog geen minuut tijd om het me te laten weten, desnoods via de comm, in het vervolg wil ik zulke dingen van tevoren weten, begrepen?’
‘Sorry, sir. De volgende keer zal ik het u van tevoren laten weten. Even voor de duidelijkheid, ik had ditmaal tijdnood. Ik moest nog langs Miller omdat ik mijn bevoegdheid tot deze actie wilde verifiëren. Maar het zal niet meer voorkomen.’ Antwoordde McAllen, misschien probeerde hij het te verbergen of niet, maar er klonk wat sarcasme door.
‘Yes sir was genoeg geweest.’ Antwoordde Ryan kortaf.
"Dat weet ik, sir. Ik voelde de behoefte om uit te leggen waarom ik het niet gemeld had. Bovendien heb ik altijd de neiging om meer te praten dan goed voor me is. Sir!"
‘Dan stel ik voor dat je daar wat aan doet, als we in noodsituaties terecht komen hebben we niks aan teveel gepraat.’
"Is dit een noodsituatie dan, sir? We zitten vast in een lift, te wachten tot we gered worden. Toen de lift viel hoorde u mij toch niet praten, sir?"
‘Blijkbaar is er ook wat met je gehoor ik zei namelijk ‘als we’ dus een mogelijk scenario, hypothetisch gesproken, je weet wat dat betekent toch lieutenant?’
'Ja, sir. Maar 'we' zaten daarnet toch in een noodsituatie? Of u moet vinden dat een vallende lift niet telt.'
‘Over tellen gesproken, ik tel bij jou 2 pips hoeveel tel je er bij mij?’
'Uw punt is duidelijk, sir.'
Van binnen grijnsde Christopher, maar van de buitenkant bleef zijn gezicht strak staan. McAllen was een klein beetje groter dan hem, daar hield hij al niet van, als mensen groter waren dan hijzelf. Gelukkig scheelde het bij hun maar een centimeter of 3.
"ga op de grond liggen! Ik ga de deur openschieten!" klonk het ineens van de andere kant.
Beiden gingen ze op de grond liggen en even later zat er een gat in de liftdeuren zodat ze naar buiten konden.
Christopher stapte als eerste naar buiten.
‘Bedankt mannen, goed werk.’ Zei hij tegen Dal en Valdero
‘Oke ik ga even wat onderzoeken, McAllen jij blijft bij Dal en Valdero. Ik kom zo snel mogelijk weer naar jullie toe, ik wil dat jullie uitzoeken wat er met de lift is gebeurd, volgens mij wou iemand ons uit de weg ruimen, oh ja en als jullie het console bij de mess willen controleren, dat stond open, misschien dat de saboteur vanaf daar iets heeft gedaan.’
‘Succes.’ Zei hij zo algemeen mogelijk maar meer doelend op het feit dat Dal en Valdero met McAllen zouden werken.

Hij draaide zich en liep de andere kant op. De lift was hoogstwaarschijnlijk gesaboteerd dus het was nu bijna zeker dat er nog een dader op het schip rondliep. Hij zou op zoek gaan naar het meisje, misschien had zij iemand bij de console gezien bij de mess.

Tag: Valdero en of Dal en McAllen en Bjorn nog met de ondervraging :P
Gebruikersavatar
.:Admiral-Janeway:.
Captain
Captain
Berichten: 2544
Lid geworden op: 08 aug 2005, 22:02
Locatie: Enschede

Bericht door .:Admiral-Janeway:. »

On:

(Klingon Schip)

De beide mannen probeerden de turbolift deuren op meerdere manieren los te krijgen maar zonder succes. Het volgende moment zag hij Valdero een Phaser pakken. "ga op de grond liggen! Ik ga de deur openschieten!" Even later werd er teruggeroepen: "We liggen!". Joran had ook z'n phaser gepakt en met de phaser op de snijstand sneden ze een gat in de deur, groot genoeg voor de Commander en Leonard om eruit te komen.
"Bedankt mannen, goed werk."zei Ryan tegen Joran en Valdero. Joran was blij dat het ze op tijd gelukt was want een paar decken lager en ze zouden terug moeten zonder Ryan en McAllen.
"Oke ik ga even wat onderzoeken, McAllen jij blijft bij Dal en Valdero. Ik kom zo snel mogelijk weer naar jullie toe, ik wil dat jullie uitzoeken wat er met de lift is gebeurd, volgens mij wou iemand ons uit de weg ruimen, oh ja en als jullie het console bij de mess willen controleren, dat stond open, misschien dat de saboteur vanaf daar iets heeft gedaan."zei Ryan, waarna die wegliep. Joran, Valdero en McAllen liepen terug naar Engineering. De vermoedens van Joran waren nu bevestigd en hij besloot maar om iedere Engineer in de gaten te houden aangezien ze allemaal de schuldige konden zijn. "Valdero zou jij in de logs willen kijken of er een ongeautoriseerde wijziging aan de relays van de lift heeft plaatsgevonden dan ga ik uitzoeken wie toegang heeft gehad tot die systemen"zei hij, waarna hij naar de Chief liep en vroeg om volledig toegang tot de systemen te krijgen. Naar een paar minuten gaf de Chief uiteindelijk toe, waarna hij naar een hoofdconsole liep en daar bezig ging.

Off:

reply:Valdero, McAllen, Ryan
Gebruikersavatar
Raynor's Revenge
Moderator
Moderator
Berichten: 12796
Lid geworden op: 18 jul 2002, 10:54
Locatie: Bilthoven
Contacteer:

Bericht door Raynor's Revenge »

Enige tijd nadat Commander Ryan en de zijnen naar het Klingon schip vertrokken waren kwam Jasper vanuit de Ready Room terug de brug op. De ervaring die hij zojuist gehad had was erg vermoeiend geweest, maar had hem een beter inzicht gegeven in een situatie die zich bij een eerdere host had voorgedaan. De vraag was nu of hij hier actie op moest gaan ondernemen of niet. Eerder had hij al besloten dat althans voorlopig nog niet te doen, en ergens leek het hem beter om dat ook nog maar even zo te laten.

Maar goed, nu was hij weer op de brug, en was het weer tijd voor werk. Miller verwachtte hem waarschijnlijk nog steeds voor die training, ondanks dat hij zou kunnen weten dat het voor Jasper echt niet nodig was. Dan wilde hij nog weten hoe het Ryan op het Klingon schip verging en aan Casteel vragen hoe de status van zijn eigen schip was. "Casteel, kan je me zometeen een een statusrapport geven?" vroeg hij alvorens op zijn stoel plaats te nemen en zijn XO op te roepen, "Commander Ryan, hoe gaat het daar?"
Gebruikersavatar
Paulstartrek
Rear Admiral
Rear Admiral
Berichten: 5935
Lid geworden op: 13 jun 2002, 14:21
Locatie: zoeterwoude
Contacteer:

Bericht door Paulstartrek »

Afbeelding
Afbeelding Luitenant Commander Bobby ‘Bob’ Fisher

Main Sickbay

“U bent toch wel voorzichtig?” Bobby moest even glimlachen, natuurlijk was hij voorzichtig. Hij wou tenslotte ook niet op een biobed terecht komen.
“Ik geloof trouwens niet dat we aan elkaar voorgesteld zijn. Tenminste ‘face to face’ bedoel ik dan.” Hij wist uiteraard wel dat zij de chief medical officer was enzo, maar iemand ontmoeten is altijd nog anders dan hun file lezen.
“Bobby Fisher, Bob voor vrienden.”
Kea’e stelde zich ook voor. Ondertussen begon Bobby het apparaat te ontleden. Niet lang daarna had hij de schuldige al te pakken. Er was een isolinear rod gaan corroderen. Waarschijnlijk over het hoofd gezien bij de systemupgrade. Na vervanging en reiniging was het apparaat weer in orde.
=/\= Commander Miller aan Commander Fisher.=/\=
=/\= Fisher hier.=/\= Antwoordde Bobby terwijl hij zijn spullen opruimde en Kea’e aankeek. ‘Weet jij waar het over gaat?’ vroeg zijn gezichtsuitdrukking. Kea’e lachte en pakte een padd met daarop de wapentraining uitnodiging.
Bobby gezicht betrok, hij had die wapentraining opzij geschoven. Hij was engineer en niet een soldaat.
Ondertussen was Miller bezig hem het belang van de training uit te leggen. Bobby maakte een ‘bla bla bla’ gebaar naar Kea’e en richting zijn commbadge. Na zijn gereedschap gepakt te hebben verliet hij de ziekenboeg met een zwaai naar Kea’e.

Stomme wapentraining mompelde Bobby terwijl Miller nog steeds bezig was de mogelijke scenario’s uit te leggen waarin hij een wapen zou moeten opnemen.
Gelijk was het stil. ~zo luid zei ik het toch niet?~ dacht Bobby.
=/\=Commander, ik heb bevoegdheid van de kapitein om dit een bevel te maken=/\= Kwam er toen achteraan. Blijkbaar had Miller het toch gehoord.
“Ik heb eveneens gekeken of u nu tijd heeft. De ranking officier in engineering was erg meewerkend.” Bobby bedacht of hij nog andere excuses kon zoeken om er onderuit te komen.
Een ensign stond opeens voor Bobby’s neus.
“Volgt u de ensign maar, commander” sprak Miller. Of het aan Bobby lag wist hij niet, maar hij meende een tevreden ondertoon te horen.

De wapentraining ging beroerd. Bobby meende dat de oefening extra zwaar stond. Hij wist niet of dit zo was, want na de training stond de ensign er weer in plaats van Miller.
“Sir de commander laat zich excuseren, er is een incident aan boord het Klingon schip gebeurt. Uw resultaten zullen later besproken worden.”
Daar kon Bobby het mee doen. De ensign kon of wou verder niets zeggen.

Off. Reply Kea’e en Miller
Gesloten