Hyperspace theorie op de Harachte site
Moderator: mr_Vulcan
-
Nicolas Fox
- Cadet 2nd Class
- Berichten: 33
- Lid geworden op: 08 nov 2002, 15:45
- Locatie: Dordrecht
- Contacteer:
Hyperspace theorie op de Harachte site
______________
Hyperspace
theorie over hyperspce technologie van commander Verwaal
Introductie:
Hyperspace is over het algemeen een ruimte van hogere dimensies, die boven de drie dimensies van ruimte en de dimensie van tijd staan. Deze hogere dimensies liggen buiten het bereik van waarneming en ons begrijpen. Toch kan het principe worden verklaard met een eenvoudig voorbeeld: stel je voor dat we erg klein zijn, twee-dimensionale wormen en wij kruipen op een onbepaald groot stuk papier. Als er een van ons op het idee komt over een derde dimensie, buiten de twee bekende dimensies van ons papier. En als diegene de mogelijkheid bezat in een raket te klimmen en vertrok naar de derde dimensie, dan zou hij verdwijnen in de ogen van de andere wormen, op het moment als hij het oppervlakte van het papier zou verlaten. Hij zou dan, zonder enige vatbare redenering, verschijnen op elke andere plaats van het oppervlakte. Dit komt ongeveer overeen met onze hyperruimte.
Lang had hyperspace travel weinig aandacht voor de Starfleet ingenieurs, tot 2381. De Federation archeologen ontdekten onder leiding van Admiraal Fox de overblijfselen van een lang uitgestorven beschaving in het Ventana system, een uithoek van het Beta Quadrant. Na de ontcijfering van de millennia oude databanken, stonden de wetenschappers voor een enorme berg informatie over hyperspace en manieren om er voordeel uit te halen. Duidelijk hadden zij een beschaving ontdekt die een van de laatste geheimen van ons heelal, de fysica van hogere dimensies, had ontsluimerd.
Theorie:
In deze paragraaf behandel ik de manier van hyperspace travel, zoals dat op de USS Harachte kan worden gedaan. Om in de eerste plaats in hyperspace te kunnen komen, moet er een ‘raam’ worden geopend naar de hogere dimensies, die het schip voor het oog in hyperspace wordt getrokken. De creatie van zo’n een poort zou heel veel energie kosten en zeer complex zijn. Eigenlijk zoveel benodigde energie die geleverd kan worden door geen enkele bekende energiebron of tijd. Maar om dit probleem te omzeilen, kunnen de ingenieurs van main engineering een kleine truck gebruiken. Zij ‘lenen’ energie van het vacuüm. Voor deze vondst heb ik Heisenberg’s Uncertainty Principle te danken. De Uncertainty Principle werkt niet alleen op de locatie en snelheid van een deeltje, maar ook over zijn energie en de tijd waarover hij zijn energie heeft. De formule is: h ~ Et (de Planck constante is bij benadering de energie maal de tijd). Dus, een hoeveelheid energie E moet ‘terugbetaald worden’ (aan het vacuüm) na een tijd t. Dit betekent dat hoe meer energie er wordt geleend, hoe eerder het weer teruggegeven moet worden om niet de wet van energiebehoud te schenden. Maar deze omstandigheid alleen zou niet voldoende zijn om hyperspace travel in staat te stellen, omdat het raam in zal storten zodra de energie wordt teruggegeven, zodat het resultaat zero zou zijn.
Een tweede fortuinlijke omstandigheid is dat de schepping van een poort veel meer galactische energie nodig heeft dan zijn onderhoud, waarvoor een normale materie/antimaterie reactie voldoet. Daarom moet de volgorde van de handelingen als volgt: een hoeveelheid energie wordt geleend, Ev. Samen met de energie van de reactor, Er, plus de Ev verkrijgen wij een totale energie Et, die noodzakelijk is om een poort naar hyperspace te maken: Ev + Er = Et. Dan wordt de energie Ev teruggegeven in een tijd t = h / Ev, en wat overblijft is de energie Er van de reactor, die net voldoet om het raam te handhaven. Op deze manier wordt een maximum effect gehaald met een minimum hoeveelheid ‘echte’ energie.
Uitvoering:
Tot nu toe heb ik de theorie behandeld, nu is het tijd voor de praktijk: de USS Harachte lanceert met de gebruikelijke fotontorpedo lanceerder, een baken met een materie/antimaterie reactor en een zogenaamde collector, geschikt voor het lenen van energie van het vacuüm. Deze baken bouwt een raam in boven uitgelegde manier en houdt het voor ongeveer een minuut vol. Maar de Harachte mag dan nog niet hyperspace betreden. Dit omdat de hoger-dimensionale ruimte bijna geheel wordt geëvacueerd op het moment als de poort is geopend. Ik en geen ander kan nog uitleggen waarom dit verschijnsel zich voordoet. Hoe dan ook, dit zou de USS Harachte al dwingen hyperspace te verlaten, ongeacht zijn geplande bestemming. Om dit effect te vermijden worden een zekere neutronenindruk op het raam toegepast tijdens zijn schepping. Waarom zijn de neutronen van alle deeltjes nodig? De reden is dat neutronen op een speciale manier reageren met de poort en kunnen een soort van vingerafdruk achterlaten. Alleen de USS Harachte met de juiste afdruk mag en kan door de poort gaan. Zonder deze technologie zouden sterreschepen alleen tegelijkertijd in hyperspace kunnen zijn als zij in hetzelfde system blijven. De afdruk speelt ook een belangrijke rol bij het verlaten van hyperspace.
Op het moment als wij in hyperspace zijn is de tweede stap genomen. In elk belangrijk system zijn gravitatiegolf-zenders en ontvangers geplaatst, net zoals een slagorde en de eerder genoemde bakens. Deze zenders genereren permanent gravitatiegolven met een zekere frequentie, namelijk degene die als enige kan verspreiden in hyperspace (dat bijvoorbeeld licht niet kan). De USS Harachte ontvangt in hyperspace deze frequenties van het system en antwoord met een specifieke frequentie van het system van de gewenste bestemming. Op zijn beurt zendt het een, gecodeerd in de gravitaie golven, verpakking van data dat in alle systems is ontvangen. Indien dit ontvangen is door de ontvanger van het system van de bestemming, wordt er een raam gemaakt in hyperspace, zoals eerder is beschreven, met precies de neutronenafdruk van de USS Harachte. Het sterreschip wordt uit hyperspace geslingerd en bevindt zich vervolgens op de gewenste bestemming.
Een ding moet nog worden vermeld: Het sterreschip in hyperspace kan ook een poort uit zichzelf maken, maar de plaats van uitgang is dan totaal toevallig. Het kan zich overal in het heelal verschijnen.
Cmdr. Verwaal, science officer.
__________________
Deze tekst is afkomstig van mijn site, hij is geschreven door mijn Science officer Commander Verwaal (Ruben Verwaal). Met behulp van hem en de rest van mijn crew probeer ik de site vorm te geven, de inhoud van de site te vergroten en spellen te ontwerpen zodat iedereen de missies van de Uss Harachte, want dat is het schip waar het om gaat, kan meebeleven. We kunnen echter nog wel wat crewmembers gebruken, ben je nieuwschierig geworden kijk dan even op onze site:
http://www.harachte.nl.tt; de Harachte site
Admiral Nicolas Fox
P.S. Als je nog opmerkingen hebt over de site of de tekst mag je reageren (graag zelfs)...
Hyperspace
theorie over hyperspce technologie van commander Verwaal
Introductie:
Hyperspace is over het algemeen een ruimte van hogere dimensies, die boven de drie dimensies van ruimte en de dimensie van tijd staan. Deze hogere dimensies liggen buiten het bereik van waarneming en ons begrijpen. Toch kan het principe worden verklaard met een eenvoudig voorbeeld: stel je voor dat we erg klein zijn, twee-dimensionale wormen en wij kruipen op een onbepaald groot stuk papier. Als er een van ons op het idee komt over een derde dimensie, buiten de twee bekende dimensies van ons papier. En als diegene de mogelijkheid bezat in een raket te klimmen en vertrok naar de derde dimensie, dan zou hij verdwijnen in de ogen van de andere wormen, op het moment als hij het oppervlakte van het papier zou verlaten. Hij zou dan, zonder enige vatbare redenering, verschijnen op elke andere plaats van het oppervlakte. Dit komt ongeveer overeen met onze hyperruimte.
Lang had hyperspace travel weinig aandacht voor de Starfleet ingenieurs, tot 2381. De Federation archeologen ontdekten onder leiding van Admiraal Fox de overblijfselen van een lang uitgestorven beschaving in het Ventana system, een uithoek van het Beta Quadrant. Na de ontcijfering van de millennia oude databanken, stonden de wetenschappers voor een enorme berg informatie over hyperspace en manieren om er voordeel uit te halen. Duidelijk hadden zij een beschaving ontdekt die een van de laatste geheimen van ons heelal, de fysica van hogere dimensies, had ontsluimerd.
Theorie:
In deze paragraaf behandel ik de manier van hyperspace travel, zoals dat op de USS Harachte kan worden gedaan. Om in de eerste plaats in hyperspace te kunnen komen, moet er een ‘raam’ worden geopend naar de hogere dimensies, die het schip voor het oog in hyperspace wordt getrokken. De creatie van zo’n een poort zou heel veel energie kosten en zeer complex zijn. Eigenlijk zoveel benodigde energie die geleverd kan worden door geen enkele bekende energiebron of tijd. Maar om dit probleem te omzeilen, kunnen de ingenieurs van main engineering een kleine truck gebruiken. Zij ‘lenen’ energie van het vacuüm. Voor deze vondst heb ik Heisenberg’s Uncertainty Principle te danken. De Uncertainty Principle werkt niet alleen op de locatie en snelheid van een deeltje, maar ook over zijn energie en de tijd waarover hij zijn energie heeft. De formule is: h ~ Et (de Planck constante is bij benadering de energie maal de tijd). Dus, een hoeveelheid energie E moet ‘terugbetaald worden’ (aan het vacuüm) na een tijd t. Dit betekent dat hoe meer energie er wordt geleend, hoe eerder het weer teruggegeven moet worden om niet de wet van energiebehoud te schenden. Maar deze omstandigheid alleen zou niet voldoende zijn om hyperspace travel in staat te stellen, omdat het raam in zal storten zodra de energie wordt teruggegeven, zodat het resultaat zero zou zijn.
Een tweede fortuinlijke omstandigheid is dat de schepping van een poort veel meer galactische energie nodig heeft dan zijn onderhoud, waarvoor een normale materie/antimaterie reactie voldoet. Daarom moet de volgorde van de handelingen als volgt: een hoeveelheid energie wordt geleend, Ev. Samen met de energie van de reactor, Er, plus de Ev verkrijgen wij een totale energie Et, die noodzakelijk is om een poort naar hyperspace te maken: Ev + Er = Et. Dan wordt de energie Ev teruggegeven in een tijd t = h / Ev, en wat overblijft is de energie Er van de reactor, die net voldoet om het raam te handhaven. Op deze manier wordt een maximum effect gehaald met een minimum hoeveelheid ‘echte’ energie.
Uitvoering:
Tot nu toe heb ik de theorie behandeld, nu is het tijd voor de praktijk: de USS Harachte lanceert met de gebruikelijke fotontorpedo lanceerder, een baken met een materie/antimaterie reactor en een zogenaamde collector, geschikt voor het lenen van energie van het vacuüm. Deze baken bouwt een raam in boven uitgelegde manier en houdt het voor ongeveer een minuut vol. Maar de Harachte mag dan nog niet hyperspace betreden. Dit omdat de hoger-dimensionale ruimte bijna geheel wordt geëvacueerd op het moment als de poort is geopend. Ik en geen ander kan nog uitleggen waarom dit verschijnsel zich voordoet. Hoe dan ook, dit zou de USS Harachte al dwingen hyperspace te verlaten, ongeacht zijn geplande bestemming. Om dit effect te vermijden worden een zekere neutronenindruk op het raam toegepast tijdens zijn schepping. Waarom zijn de neutronen van alle deeltjes nodig? De reden is dat neutronen op een speciale manier reageren met de poort en kunnen een soort van vingerafdruk achterlaten. Alleen de USS Harachte met de juiste afdruk mag en kan door de poort gaan. Zonder deze technologie zouden sterreschepen alleen tegelijkertijd in hyperspace kunnen zijn als zij in hetzelfde system blijven. De afdruk speelt ook een belangrijke rol bij het verlaten van hyperspace.
Op het moment als wij in hyperspace zijn is de tweede stap genomen. In elk belangrijk system zijn gravitatiegolf-zenders en ontvangers geplaatst, net zoals een slagorde en de eerder genoemde bakens. Deze zenders genereren permanent gravitatiegolven met een zekere frequentie, namelijk degene die als enige kan verspreiden in hyperspace (dat bijvoorbeeld licht niet kan). De USS Harachte ontvangt in hyperspace deze frequenties van het system en antwoord met een specifieke frequentie van het system van de gewenste bestemming. Op zijn beurt zendt het een, gecodeerd in de gravitaie golven, verpakking van data dat in alle systems is ontvangen. Indien dit ontvangen is door de ontvanger van het system van de bestemming, wordt er een raam gemaakt in hyperspace, zoals eerder is beschreven, met precies de neutronenafdruk van de USS Harachte. Het sterreschip wordt uit hyperspace geslingerd en bevindt zich vervolgens op de gewenste bestemming.
Een ding moet nog worden vermeld: Het sterreschip in hyperspace kan ook een poort uit zichzelf maken, maar de plaats van uitgang is dan totaal toevallig. Het kan zich overal in het heelal verschijnen.
Cmdr. Verwaal, science officer.
__________________
Deze tekst is afkomstig van mijn site, hij is geschreven door mijn Science officer Commander Verwaal (Ruben Verwaal). Met behulp van hem en de rest van mijn crew probeer ik de site vorm te geven, de inhoud van de site te vergroten en spellen te ontwerpen zodat iedereen de missies van de Uss Harachte, want dat is het schip waar het om gaat, kan meebeleven. We kunnen echter nog wel wat crewmembers gebruken, ben je nieuwschierig geworden kijk dan even op onze site:
http://www.harachte.nl.tt; de Harachte site
Admiral Nicolas Fox
P.S. Als je nog opmerkingen hebt over de site of de tekst mag je reageren (graag zelfs)...
-
Nicolas Fox
- Cadet 2nd Class
- Berichten: 33
- Lid geworden op: 08 nov 2002, 15:45
- Locatie: Dordrecht
- Contacteer:
Reageren?
Wil je reageren op deze tekst kun je hieronder reageren, ook wil ik alsjullieblieft wat reacties op de site ter verbetering enzo.
Zie voor de site: http://www.harachte.nl.tt en voor ons nieuwe (betaalde) forum met een hoop Star Trek smileys op http://dns2.startserver.net/plus/forum/index.php?ID=154.
Alvast bedankt,
Nicolas Fox
Zie voor de site: http://www.harachte.nl.tt en voor ons nieuwe (betaalde) forum met een hoop Star Trek smileys op http://dns2.startserver.net/plus/forum/index.php?ID=154.
Alvast bedankt,
Nicolas Fox
